شاه بلوط آمریكایی

شاه بلوط آمریكایی ( Castanea dentata ) یك درخت برگریز بزرگ و یكدانه از خانواده راش است كه بومی شرق آمریكای شمالی است. شاه بلوط آمریکایی یکی از مهمترین درختان جنگل در سراسر دامنه خود بود و بهترین درخت شاه بلوط در جهان محسوب می شد. با این حال ، این گونه توسط بیماری شاه بلوط ویران شد ، یک بیماری قارچی که از درختان شاه بلوط معرفی شده از شرق آسیا ناشی می شود. تخمین زده می شود که بین 3 تا 4 میلیارد درخت شاه بلوط آمریکایی در نیمه اول قرن بیستم پس از کشف اولیه آن در سال 1904 توسط بیماری بلایت تخریب شود. تعداد کمی از نمونه های بالغ درخت در محدوده تاریخی آن وجود دارد ، اگرچه بسیاری از شاخه های کوچک درختان زنده سابق باقی می مانند. صدها شاه بلوط بزرگ آمریکایی (با قطر 2 تا 5 فوت) خارج از محدوده تاریخی آن وجود دارد ، بعضی از آنها در مناطقی وجود دارد که سویه های بیماری زا کمتر است ، مانند 600 تا 800 درخت بزرگ در شمال میشیگان. این گونه در ایالات متحده و کانادا در معرض خطر انقراض قرار دارد. مشخص شده است که درختان شاه بلوط چینی دارای بالاترین مقاومت / مصونیت در برابر بیماری شاه بلوط هستند ، بنابراین در حال حاضر برنامه هایی برای احیای جمعیت درختان شاه بلوط آمریکایی از طریق اصلاح نژاد شاه بلوط چینی مقاوم در برابر نفوذ با درخت شاه بلوط آمریکایی وجود دارد ، ژن های مقاوم در برابر شاه بلوط چینی ممکن است از جمعیت شاه بلوط آمریکایی محافظت کرده و به وضعیت اولیه خود به عنوان یک گونه غالب در جنگل های آمریکا بازگرداند.

مطالب

• 1 توضیحات
• 2 بیماری آفت شاه بلوط
  • 2.1 کاهش جمعیت
• 3 تلاش برای احیای مجدد
  • 3.1 شاه بلوط های زنده مانده آمریکایی
  • 3.2 Backcrossing
  • 3.3 شاه بلوط تراریخته مقاوم در برابر بیماری آفت
  • 3.4 کاهش ویروسی
• 4 نمونه زنده مانده
• 5 موارد استفاده
  • 5.1 غذا و دارو
  • 5.2 مبلمان و سایر محصولات چوبی
• 6 همچنین مراجعه کنید
• 7 منابع
• 8 پیوندهای خارجی

• 2.1 کاهش جمعیت d

• 3.1 شاه بلوط آمریکایی بازمانده
• 3.2 عبور متقابل
• 3.3 شاه بلوط آمریکایی مقاوم در برابر بیماری تراریخته
• 3.4 هيپوويرولانس

• 5.1 غذا و دارو
• 5.2 مبلمان و ساير محصولات چوبي

شرح

Castanea dentata یک درخت چوب سخت برگریز رشد سریع است که از نظر تاریخی تا 30 متر (98 فوت) قد و 3 متر (9.8 فوت) قطر دارد. دامنه آن از ماین و جنوب انتاریو تا می سی سی پی و از سواحل اقیانوس اطلس تا کوههای آپالاچی و دره اوهایو بود. dentata زمانی یکی از رایج ترین درختان شمال شرقی ایالات متحده بود. تخمین زده می شود که فقط در پنسیلوانیا 25-30٪ از کل چوب های جنگلی را تشکیل داده باشد. جمعیت عظیم این درخت به دلیل ترکیبی از رشد سریع و محصول سالانه دانه در مقایسه با بلوطهایی بود که هر ساله تعداد قابل توجهی از بذورات را تولید نمی کنند. تولید آجیل از وقتی شروع می شود dentata 7-8 ساله است.

چندین گونه شاه بلوط مشابه وجود دارد ، مانند شاه بلوط شیرین اروپا ( C. sativa ) ، شاه بلوط چینی ( C. mollissima ) و شاه بلوط ژاپنی ( C. crenata ). گونه آمریکایی را می توان با چند ویژگی مورفولوژیکی ، مانند شکل برگ ، طول دمبرگ و اندازه مهره تشخیص داد. به عنوان مثال ، این دندانهای اره ای بزرگتر و با فاصله بیشتر در لبه های برگ های خود دارد ، همانطور که با نام علمی dentata نشان داده شده است ، لاتین "دندانه دار". طبق مطالعه ای که در سال 1999 توسط انجمن علوم باغبانی آمریكا انجام شد ، Ozark chinkapin كه به طور معمول یا یك گونه متمایز ( C. ozarkensis ) یا زیرگونه Allegheny chinkapin ( C. pumila) در نظر گرفته می شود. subsp. ozarkensis ) ممکن است اجداد شاه بلوط آمریکایی و chinkapin Allegheny باشد. هیبریدی طبیعی Castanea dentata و Castanea pumila Castanea named neglecta نامگذاری شده است.

برگها که 14-20 سانتی متر (5/5–8 اینچ) طول و 7–10 سانتی متر (3–4 اینچ) پهن دارند ، نیز تمایل دارند به طور متوسط ​​کمی کوتاهتر و گسترده تر از شاه بلوط شیرین باشند. شاه بلوط چینی مقاوم در برابر سرما اکنون بیشترین گونه شاه بلوط کاشته شده در ایالات متحده است ، در حالی که شاه بلوط اروپایی منبع آجیل های تجاری در دهه های اخیر است. با نوک شاخه های مویی که در تقابل با شاخه های بدون مو شاه بلوط آمریکایی است می توان آن را از شاه بلوط آمریکا تشخیص داد. شاه بلوط ها از خانواده راش همراه با راش و بلوط هستند ، اما ارتباط نزدیکی با شاه بلوط اسب ندارند که از خانواده Sapindaceae است.

شاه بلوط یک نوع است و بسیاری از گلهای نر کوچک ، سبز کم رنگ (تقریباً سفید) را تولید می کند که در طول گربه های 6 تا 8 اینچی به سختی دیده می شوند. قسمتهای ماده در نزدیکی پایه گربه ماهی (نزدیک شاخه) یافت می شود و در اواخر بهار تا اوایل تابستان ظاهر می شود. مانند همه اعضای خانواده Fagaceae ، شاه بلوط آمریکایی خود ناسازگار است و برای گرده افشانی به دو درخت احتیاج دارد ، که می تواند هر یک از اعضای جنس Castanea باشد.

شاه بلوط آمریکایی حامل میوه های آجیل است ، معمولاً با سه مهره محصور در هر سوراخ خاردار ، سبز و اندود شده در مخمل برنزه. آجیل ها در اواخر تابستان و با باز شدن شاخک ها و افتادن آنها به زمین در نزدیکی اولین یخبندان پاییز رشد می کنند. آهوی دم سفید و بوقلمون وحشی و قبلاً کبوتر مسافر. خرس های سیاه همچنین به عنوان خوردن آجیل برای چاق شدن زمستان شناخته شده بودند. شاه بلوط آمریکایی همچنین در مقایسه با سایر درختانی که زیستگاه مشترک آن دارند ، در برگهای خود ازت ، فسفر ، پتاسیم و منیزیم بیشتری دارد. این بدان معنی است که آنها مواد مغذی بیشتری را به خاک باز می گردانند که به رشد سایر گیاهان ، حیوانات و میکروارگانیسم ها کمک می کند.

آفت شاه بلوط

هنگامی که یک درخت مهم چوب سخت بود ، شاه بلوط آمریکایی رنج می برد سقوط فاجعه باری جمعیت به دلیل آفت زدگی شاه بلوط ، بیماری ناشی از قارچ پوست آسیا ( Cryphonectria parasitica که قبلاً Endothia parasitica بود). این بیماری به طور تصادفی از طریق درختان شاه بلوط آسیایی وارد آمریکای شمالی شد. بیماری بلندی شاه بلوط اولین بار در سال 1904 توسط هرمان مرکل ، جنگلبان ، در درختان شاه بلوط آمریکا در پارک جانورشناسی نیویورک ، امروزه به عنوان باغ وحش برانکس ، در منطقه برانکس ، شهر نیویورک ، مورد توجه قرار گرفت. مرکل برآورد کرد که تا سال 1906 بیماری 98٪ درختان شاه بلوط در منطقه آلوده شده است. در حالی که شاه بلوط چینی با بیماری زخم تکامل یافته و مقاومت شدیدی ایجاد می کند ، شاه بلوط آمریکایی مقاومت کمی دارد. قارچ پوست موجود در هوا سالانه 50 مایل (80 کیلومتر) پخش می شود و در طی چند دهه باعث بسته شدن و از بین بردن سه میلیارد درخت شاه بلوط آمریکایی می شود. ورود به سیستم نجات در طی سالهای اولیه بیماری آفات ممکن است ناخواسته درختانی را که از مقاومت بالایی در برابر این بیماری برخوردار بودند از بین ببرد و بلایا را بدتر کند. شاخه های جدید اغلب هنگام ریزش ساقه اصلی از ریشه جوانه می زنند ، بنابراین گونه هنوز منقرض نشده است. با این حال ، جوانه های کنده به ندرت به بیش از 6 متر (20 فوت) ارتفاع می رسند قبل از بازگشت عفونت بیماری زخم ، که بنابراین ، به عنوان عملکرد منقرض شده طبقه بندی می شود ، زیرا بیماری شاه بلوط فقط به طور فعال قسمت بالای زمین درخت شاه بلوط آمریکایی را از بین می برد ، اجزای زیر زمین مانند سیستم های ریشه. در دهه 1900 ثبت شد که بیماری بلوط معمولاً ساقه های جدیدی را که از کنده های درخت شاه بلوط آمریکا رشد می کنند دوباره عفونی می کند و بنابراین چرخه ای را حفظ می کند که از استقرار مجدد درخت شاه بلوط آمریکا جلوگیری می کند. با وجود بیماری شاه بلوط ، برخی از درختان شاه بلوط آمریکایی به دلیل داشتن مقاومت طبیعی کمی در برابر بیماری شاه بلوط زنده مانده اند.

قبل از بروز بیماری شاه بلوط ، در اوایل قرن نوزدهم یک بیماری همه گیر بیماری جوهر به شاه بلوط های آمریکا برخورد کرد. این پاتوژن قارچی ، ظاهراً از اروپا معرفی شده است ، جایی که بر روی C. sativa ، ریشه ها و یقه های درخت را می کشد. این بیماری در درجه اول شاه بلوط را در جنوب شرقی آمریكا تحت تأثیر قرار داده و در زمانی كه بیماری بلوط زده است ، دامنه C است. dentata ممکن است قبلاً کاهش یافته باشد.

کاهش جمعیت

تعداد کل درختان شاه بلوط در شرق آمریکای شمالی بیش از سه میلیارد تخمین زده شد و 25٪ از درختان در کوههای آپالاچی شاه بلوط آمریکایی بودند. تعداد درختان بزرگ زنده مانده با قطر بیش از 60 سانتی متر (24 اینچ) در دامنه قبلی احتمالاً کمتر از 100 قطعه است. شاه بلوط های آمریکایی نیز قسمت مشترک سایبان جنگل در جنوب شرقی میشیگان بودند.

اگرچه درختان بزرگ در حال حاضر به ندرت در شرق رودخانه می سی سی پی دیده می شود ، این جیب در غرب بدون عفونت ، جایی که زیستگاه برای کاشت مناسب بود وجود دارد: شهرک نشینان در قرن نوزدهم بذر شاه بلوط آمریکایی را با خود بردند. درختان شاه بلوط کاشته شده عظیمی را می توان در شروود ، اورگان یافت ، زیرا آب و هوای مدیترانه ای ساحل غربی قارچ را که به هوای گرم و مرطوب تابستان متکی است ، دلسرد می کند. شاه بلوط آمریکایی همچنین تا شمال به Revelstoke ، بریتیش کلمبیا رونق می یابد.

در حال حاضر اعتقاد بر این است که بقای C dentata بیش از یک دهه در محدوده بومی آن تقریباً غیرممکن است. این قارچ از درختان بلوط مختلف به عنوان میزبان استفاده می کند ، و در حالی که خود بلوط تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، شاه بلوط های آمریکایی در نزدیکی تقریباً یک سال یا بیشتر تسلیم بیماری می شوند. علاوه بر این ، صدها کنده شاه بلوط و "مدفوع زنده" که دارای نقاط خیز جنگلی شرقی هستند ممکن است هنوز هم دارای عوامل بیماری زای فعال باشند.

کاهش جمعیت شاه بلوط آمریکایی به طور مستقیم بر بسیاری از گونه های حشرات که برای زنده ماندن به گونه های درخت اعتماد می کنند ، تأثیر می گذارد. از حدود 60 گونه که از شاه بلوط آمریکایی تغذیه می کنند ، 7 گونه کاملاً به شاه بلوط آمریکایی به عنوان منبع غذایی اعتماد می کنند. برخی از این گونه ها ، از جمله پروانه شاه بلوط آمریکایی ، در حال حاضر منقرض شده اند.

تلاش برای احیای مجدد

چندین سازمان در تلاشند تا درخت شاه بلوط مقاوم در برابر بیماری را تولید کنند. بنیاد همکاران شاه بلوط آمریکا شاه بلوط های باقیمانده آمریکایی تولید می کند که مقاومت بومی در برابر بیماری زخم نشان داده اند و شورای شاه بلوط کانادا در تلاش است تا درختان کانادا ، در درجه اول در انتاریو را دوباره وارد کند. بنیاد شاه بلوط آمریکایی در تلاش است تا شاه بلوط آمریکایی را به زیستگاه اصلی خود بازگرداند ، تکنیکی به نام backcrossing استفاده می شود. با توجه به توضیحات گسترده تر ، این اقدام جهانی با واسطه اینترنت برای پرورش شاه بلوط خوراکی شامل کاشت انبوه درختان شاه بلوط متنوع از نظر ژنتیکی برای جمعیت مجدد بیوم های معتدل در پی یک سیستم غذایی مقاوم و پایدار است.

شاه بلوط نجات یافته بین آمریکایی

بنیاد همکاری کنندگان شاه بلوط آمریکا (ACCF) از صلیب با گونه های آسیایی برای مقاومت در برابر بیماری زخم استفاده نمی کند ، اما از میان شاه بلوط های آمریکایی برای مقاومت بومی در برابر بیماری زخم استفاده می شود. استراتژی تولید مثل توسط ACCF به عنوان "تقاطع های تمام آمریکایی" توصیف شده است. جان راش الکینز ، یک شیمی دان تحقیقاتی و استاد برجسته شیمی در دانشگاه کنکورد و گری گریفین ، استاد آسیب شناسی گیاهان در ویرجینیا تک ، فکر می کنند ممکن است چندین ویژگی مختلف وجود داشته باشد که مقاومت در برابر بیماری زخم را ترجیح می دهد. الكینز و گریفین هم در مورد شاه بلوط آمریكایی مطالب زیادی نوشتند. آنها بر این باورند که با ایجاد تلاقی در میان شاه بلوط های مقاوم آمریکایی از بسیاری از نقاط ، آنها همچنان به سطح مقاومت در برابر بیماری زخم تبدیل می شوند و یک شاه بلوط آمریکایی تولید می کنند که می تواند در جنگل رقابت کند. گریفین ، که سالها درگیر ترمیم شاه بلوط آمریکایی بوده است ، مقیاسی را برای ارزیابی میزان مقاومت به بیماری زخم ایجاد کرده است ، که امکان انتخاب علمی را به وجود می آورد. وی شاه بلوط های پنج ساله را با یک کشنده استاندارد کشنده قارچ بیماری زخم تلقیح کرد و رشد شانکرها را اندازه گیری کرد. شاه بلوط هایی که هیچ مقاومتی در برابر بیماری زخم ندارند ، شانکرهایی با رشد سریع و غرق شده عمیق هستند و بافت را کاملاً روی چوب از بین می برند. شاه بلوط مقاوم ، کنده هایی با رشد آهسته و متورم ایجاد می کند که سطحی هستند: بافت زنده را می توان در زیر این شانکرها بازیابی کرد. سطح مقاومت به آفت با اندازه گیری دوره ای شانکر ارزیابی می شود. پیوندهای بازماندگان بزرگ از اپیدمی بیماری زخم به دنبال تلقیح مورد بررسی قرار گرفت و عبورهای کنترل شده میان درختان مقاوم شاه بلوط آمریکا از سال 1980 انجام شد. اولین "تلاقی های تمام آمریکایی" در کاشت شاه بلوط آمریکن ویرجینیا Tech در شهرستان گیلس ، ویرجینیا کاشته شد و در بکلی ، ویرجینیا غربی. آنها در سال 1990 تلقیح و در سالهای 1991 و 1992 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نه درخت از مقاومت برابر والدین خود برخوردار بودند و چهار درخت مقاومت مشابهی با هیبریدها را در همان آزمایش داشتند. بسیاری از شاه بلوط های ACCF مقاومت در برابر بیماری برابر یا بیشتر از یک بازمانده از بیماری اصلی بلغاری را ابراز کرده اند اما تاکنون فقط تعداد معدودی کنترل برتری بادوام را نشان داده اند. زمان نشان می دهد که آیا فرزندان این بهترین شاه بلوط ها در محیط های مختلف تنش مقاومت بادوام دارند یا خیر.

بازگشت متقابل

عبور از پشت به عنوان درمانی برای بیماری سوight بیماری ، اولین بار توسط چارلز آر. برنهام از دانشگاه مینه سوتا در دهه 1970 ارائه شد. برنهام ، استاد برجسته زراعت و ژنتیک گیاهی که یکی از پیشگامان ژنتیک ذرت به حساب می آمد ، متوجه شد که آزمایشات انجام شده توسط USDA برای تولید نژاد شاه بلوط های آمریکایی با شاه بلوط های اروپایی و آسیایی به اشتباه فرض می کند تعداد زیادی از ژن ها مسئول این امر هستند مقاومت به بیماری زخم ، در حالی که در حال حاضر اعتقاد بر این است که تعداد ژن های مسئول کم است. USDA برنامه تولید متقابل خود را کنار گذاشت و کاشتهای محلی را در حدود سال 1960 پس از عدم تولید هیبرید مقاوم در برابر بیماری ، نابود کرد. تشخیص Burnham از خطای USDA منجر به پیوستن وی به دیگران برای ایجاد بنیاد شاه بلوط آمریکا در سال 1983 شد و تنها هدف آن تولید نژاد شاه بلوط مقاوم در برابر بیماری های آفاتی بود. بنیاد شاه بلوط آمریکا برای بازیابی خصوصیات رشد آمریکایی و ترکیب ژنتیکی ، شاه بلوط چینی مقاوم در برابر ضربات را به درختان شاه بلوط آمریکایی تبدیل می کند ، و سپس سرانجام با استفاده از نسل های پیشرفته خلف کراس ، ژن های حساسیت به بیماری زخم را از بین می برد. اولین درخت شاه بلوط آمریکایی معکوس ، به نام "Clapper" ، به مدت 25 سال از بیماری بلای جان سالم به در برد و پیوندهای این درخت از سال 1983 توسط بنیاد شاه بلوط آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. بخش پنسیلوانیا از بنیاد شاه بلوط آمریکا ، که می خواهد شاه بلوط آمریکایی را بازیابی کند در جنگل های ایالت های میانه آتلانتیک ، بیش از 22000 درخت کاشته است.

قانون کنترل و احیای معادن سطحی از 1977 ، صاحبان معادن متروک زغال سنگ را ملزم می کند که حداقل 80 درصد از زمین های خود را با پوشش گیاهی پوشش دهند. در حالی که بسیاری از شرکت ها گیاهان تهاجمی را کاشتند ، برخی دیگر بودجه تحقیق در مورد کاشت درختان را تأمین کردند ، زیرا این گیاهان می توانند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر باشند و نتایج بهتری به دست آورند. کیت گیلاند از سال 2008 به عنوان دانشجوی دانشگاه میامی شروع به کاشت درختان شاه بلوط آمریکایی در معادن قدیمی نواری کرد و تاکنون بیش از 5000 درخت کاشته است. در سال 2005 ، یک درخت ترکیبی با ژن های بیشتر آمریکایی در زمین چمن کاخ سفید کاشته شد. درختی که در سال 2005 در کتابخانه درختان خارج از ساختمان USDA کاشته شد ، هفت سال بعد هنوز بسیار سالم بود. حاوی 98٪ DNA شاه بلوط آمریکایی و 2٪ DNA شاه بلوط چینی است. این درخت به اندازه کافی DNA شاه بلوط چینی دارد که ژنهای مقاومت سیستمیک را برای مقاومت در برابر بیماری زخم کدگذاری می کند. این برای بازیابی درختان شاه بلوط آمریکایی به شمال شرقی ضروری است. انجمن تولیدکنندگان آجیل شمال (NNGA) نیز در تعقیب هیبریدهای زنده فعال بوده است. از سال 1962 تا 1990 ، آلفرد Szego و سایر اعضای NNGA هیبریدهایی با انواع چینی تولید کردند که مقاومت محدودی از خود نشان دادند. در ابتدا روش crosscrossing ترکیبی از یک مغز شاه بلوط آمریکایی و یک شاه بلوط چینی تولید می کند ، سپس ترکیبی با یک شاه بلوط طبیعی آمریکایی پرورش داده می شود ، پس از آن تولید مثل شامل یک ترکیبی و یک شاه بلوط آمریکایی یا دو هیبرید است که باعث افزایش ترکیب ژنتیکی می شود از ترکیبات ترکیبی در درجه اول شاه بلوط آمریکایی است اما هنوز مقاومت آن در برابر سوختگی شاه بلوط چینی را حفظ می کند.

شاه بلوط آمریکایی مقاوم در برابر بیماری تراریخته

محققان دانشکده علوم محیطی دانشگاه دولتی نیویورک و جنگلداری (SUNY ESF) شاه بلوط تراریخته آمریکایی نسبی مقاوم در برابر بیماری سرما ایجاد کرده است که قادر به زنده ماندن در برابر عفونت توسط Cryphonectria parasitica است. این کار با قرار دادن یک ژن خاص از گندم ، اگزالات اکسیداز ، به ژنوم شاه بلوط آمریکا انجام شد. آنزیم اگزالات اکسیداز یک دفاع قارچی بسیار رایج در گیاهان است و در توت فرنگی ، موز ، جو دوسر ، جو و سایر غلات یافت می شود. اگزالات اکسیداز اسید اگزالیک را تجزیه می کند که قارچ در کامبیوم ترشح می کند تا pH را کاهش دهد و متعاقباً بافت های گیاهی را از بین ببرد. درختان شاه بلوط که حاوی این ژن مقاومت هستند می توانند به بیماری شاه بلوط آلوده شوند ، اما درخت توسط شانکر حاصل از آن کمربند نمی شود و در اطراف زخم بهبود می یابد. این اجازه می دهد تا قارچ چرخه طبیعی زندگی خود را بدون مرگ درخت انجام دهد. ژن مقاومت به بیماری زخم به فرزندان درخت منتقل می شود تا مقاومت نسبی در برابر نسوز را برای نسل های بعدی فراهم کند. در سال 2015 ، محققان در تلاشند تا مجوز دولت را برای پنج سال آینده این درختان در دسترس مردم قرار دهند. دادخواست مقررات زدایی از نوع Darling 58 در ژانویه 2020 با یک دوره اظهار نظر عمومی تا 19 اکتبر 2020 ارسال شد. این درختان می توانند اولین درختان جنگلی اصلاح شده ژنتیکی باشند که در طبیعت در ایالات متحده آزاد می شوند.

برخلاف Castanea dentata ، Castanea crenata در برابر Phytophthora cinnamomi ، پاتوژن قارچی عامل بیماری جوهر مقاومت نشان می دهد. مکانیسم مقاومت Castanea crenata در برابر Phytophthora cinnamomi ممکن است از بیان ژن شبه Cast_Gnk2 ناشی شود. اصلاح تراریخته Castanea dentata با ژن Cast_Gnk2 مانند ممکن است مکانیسمی برای توسعه درختان Castanea dentata مقاوم در برابر Phytophthora cinnamomi فراهم کند. انباشته شدن ژن شبه Cast_Gnk2 و ژن اگزالات اکسیداز ممکن است ابزاری برای ایجاد درختان اصلاح شده ژنتیکی Castanea dentata مقاوم در برابر بیماری شاه بلوط و همچنین در برابر بیماری جوهر باشد.

Warning: Can only detect less than 5000 characters

درختان شاه بلوط متعددی که هنوز در باغ رودخانه ویند ریور ، ایالت واشنگتن زنده و دارای مهره هستند.

موارد استفاده

غذا و دارو

آجیل ها زمانی مهم بودند منابع اقتصادی در آمریکای شمالی ، مانند خیابانهای کریسمس که در خیابانهای شهرها و شهرها فروخته می شوند (معمولاً گفته می شود "در آتش باز می پزند" زیرا بوی آنها به راحتی قابل شناسایی است). شاه بلوط به صورت خام یا تفت خوراکی است ، هرچند که به صورت برشته ترجیح داده می شود. آجیل شاه بلوط شیرین اروپایی اکنون به جای آن در بسیاری از فروشگاه ها فروخته می شود. برای دسترسی به قسمت خوراکی سفید مایل به زرد ، باید پوست قهوه ای را پوست بگیرید. دانه های شاه بلوط اسب نامربوط بدون آماده سازی گسترده سمی هستند. بومیان آمریكا از قسمتهای مختلف شاه بلوط آمریكا برای معالجه بیماریهایی مانند سرفه سیاه ، بیماریهای قلبی و پوست بریده بریده استفاده می كنند. آجیل ها معمولاً از انواع مختلف حیات وحش تغذیه می شدند و همچنین به قدری فراوان بود که معمولاً برای تغذیه دام توسط دامها مورد استفاده قرار می گرفت و اجازه می داد آن دامها آزادانه در جنگل هایی که عمدتا پر از درختان شاه بلوط آمریکایی بودند پرسه بزنند. درخت شاه بلوط آمریکایی برای بومیان آمریکا نیز مهم بود زیرا به عنوان منبع غذایی هم برای بومیان آمریکا و هم برای حیات وحش عمل می کرد.

مبلمان و سایر محصولات چوبی

شماره ژانویه 1888 Orchard and Garden از شاه بلوط آمریكایی به عنوان "برتر از نظر كیفیت از هر كدام كه ​​در اروپا یافت می شود" نام می برد. این چوب ها دانه ای مستقیم ، محکم و راحت دیده و خرد می شوند و فاقد دانه انتهایی شعاعی موجود در اکثر چوب های سخت دیگر است. این درخت از نظر تجاری بسیار ارزشمند بود زیرا از رشد بالاتری نسبت به بلوط برخوردار بود. چوب که از نظر تانن غنی است ، در برابر پوسیدگی بسیار مقاوم است و بنابراین برای اهداف مختلفی از جمله مبلمان ، حصارهای ریل اسپلیت ، زونا ، ساخت خانه ، کف سازی ، اسکله ، تخته سه لا ، کاغذ خمیر کاغذ و تیرهای تلفن استفاده می شود. تانن ها نیز برای برنزه سازی چرم از پوست استخراج می شدند. اگرچه درختان بزرگتر دیگر برای فرزکاری در دسترس نیستند ، بسیاری از چوب شاه بلوط از انبارهای تاریخی بازیابی شده و به مبلمان و سایر موارد تغییر شکل داده شده است.

شاه بلوط "کرم دار" به عیار معیوب چوب اشاره دارد که دارای آسیب حشرات است. ، از درختان طولانی مدت مرده و کشته شده بریده شده است. این چوب "کرمی" از آن زمان به دلیل ویژگی های روستایی خود مد شده است.

شاه بلوط آمریکایی درخت سایه پاسیو به ویژه خوب در نظر گرفته نمی شود زیرا مدفوع آن بسیار پربار و مزاحم قابل توجه است. گربه های گربه ای در بهار ، غلافهای مهره ای خاردار در پاییز و برگها در اوایل زمستان همه می توانند یک مشکل باشند. این خصوصیات در تمام درختان سایه دار کم و بیش مشترک است ، اما شاید در درجه مشابه شاه بلوط نباشد. غلافهای بذر خاردار هنگام پراکنده شدن در منطقه ای که مردم در آن پراکنده می شوند ، دردسر خاصی دارند.