Carya glabra

Carya glabra ، خار مریم گوزن ، یک گونه رایج ، اما نه چندان زیاد از گیاه خارپشت است. در انجمن جنگلهای بلوط- گیاه خارک در شرق ایالات متحده و کانادا. نام های رایج دیگر pignut ، pignut شیرین ، hickory pignut ساحلی ، hickory پوست صاف ، hickory مرداب و hickory جارو است. مغز گلابی شکل در سپتامبر و اکتبر رسیده ، دارای افرا شیرین مانند بو است و قسمت مهمی از رژیم غذایی بسیاری از حیوانات وحشی است. از این چوب برای محصولات مختلفی از جمله سوخت برای گرمایش منازل استفاده می شود. برگهای آن در پاییز زرد می شوند.

محتویات

• 1 زیستگاه
  • 1.1 دامنه بومی
  • 1.2 آب و هوا
  • 1.3 خاک و توپوگرافی
  • 1.4 پوشش جنگل همراه
  • 1.5 منطقه جنگل شمالی
  • 1.6 منطقه جنگل مرکزی
  • 1.7 جنگل جنوبی منطقه
• 2 تاریخچه زندگی
  • 2.1 تولید مثل و رشد زودهنگام
  • 2.2 تولید و انتشار بذر
  • 2.3 توسعه نهال
  • 2.4 تولید مثل رویشی
  • 2.5 مرحله رشد و پرورش نهال تا بلوغ
  • 2.6 عادت ریشه زایی
  • 2.7 واکنش به رقابت
• 3 عامل آسیب رسان
• 4 موارد خاص
• 5 ژنتیک
• 6 گالری
• 7 منبع
• 8 پیوند خارجی

• 1.1 دامنه بومی
• 1.2 آب و هوا
• 1.3 خاک و توپوگرافی
• 1.4 پوشش جنگل وابسته
• 1.5 منطقه جنگل شمال
• 1.6 منطقه جنگل مرکزی
• 1.7 منطقه جنگل جنوبی

• 2.1 تولید مثل و گوش رشد رشد
• 2.2 تولید و انتشار بذر
• 2.3 توسعه نهال
• 2.4 تولید مثل گیاهی
• 2.5 مرحله رشد و نمو نهال > li>
• 2.6 عادت ریشه زایی
• 2.7 واکنش به رقابت

زیستگاه

دامنه بومی

دامنه hickory pignut تقریباً تمام مناطق شرقی ایالات متحده را پوشش می دهد (11). این گونه در فلوریدا مرکزی و شمال از طریق کارولینای شمالی تا جنوب ماساچوست رشد می کند. این گیاه همچنین در شمال ساحل خلیج فارس از طریق آلاباما ، می سی سی پی در شمال تا میسوری و منتهی الیه جنوب شرقی آیووا و شبه جزیره سفلی میشیگان رشد می کند.

بهترین توسعه این گونه در حوضه رودخانه پایین اوهایو است. این ماده در جنگلهای آپالاچی بر گونه های دیگر گل گلی غلبه دارد. Pignut قسمت عمده ای از خارکریک برداشت شده در کنتاکی ، ویرجینیای غربی ، کوههای کامبرلند تنسی و کشور تپه ای دره اوهایو را تشکیل می دهد.

گیاه ترنج Pignut نیز در کانادا در جنوب انتاریو یافت می شود. اما دامنه محدودی دارد و محدود به شبه جزیره نیاگارا ، منطقه جنوب هالتون ، همیلتونارئا در امتداد دریاچه غربی انتاریو و جنوب به امتداد ساحل شمالی دریاچه اری و جیب های جنوب غربی انتاریو است.

آب و هوا

گیاه تره کوهی در آب و هوای مرطوب با میانگین بارندگی سالانه 760 تا 2030 میلی متر (30 تا 80 اینچ) رشد می کند که 510 تا 1020 میلی متر (20 تا 40 اینچ) باران در طول فصل رشد است. متوسط ​​بارش برف در جنوب از 2540 میلی متر (100 اینچ) یا بیشتر در کوههای ویرجینیای غربی ، جنوب شرقی نیویورک و کارولینای شمالی جنوبی (25) از کمی به هیچ یک تغییر نمی کند.

در محدوده چوب کوچک هریکوری ، متوسط ​​دمای سالانه از 7 درجه سانتیگراد (45 درجه فارنهایت) در شمال تا 21 درجه سانتیگراد (70 درجه فارنهایت) در فلوریدا متفاوت است. دمای متوسط ​​ژانویه از -4 درجه تا 16 درجه سانتیگراد (25 درجه تا 60 درجه فارنهایت) و میانگین درجه حرارت ژوئیه از 21 درجه تا 27 درجه سانتیگراد (70 درجه تا 80 درجه فارنهایت) متغیر است. حداکثر دمای 46 و -30 درجه سانتیگراد (115 درجه و -22 درجه فارنهایت) در محدوده ثبت شده است. فصل رشد از نظر عرض جغرافیایی و ارتفاع از 140 تا 300 روز متفاوت است.

میانگین رطوبت نسبی سالانه از 70 تا 80 درصد با اختلاف ماهانه اندک. رطوبت نسبی روزانه اغلب به زیر 50٪ می رسد در حالیکه رطوبت شب به 100٪ نزدیک می شود.

میانگین ساعات آفتاب سالانه از 2200 تا 3000 است. آفتاب متوسط ​​ژانویه از 100 تا 200 ساعت و آفتاب جولای از 260 تا 340 ساعت متغیر است. میانگین تابش خورشید روزانه از 12.57 تا 18.86 میلیون J m ± (300 تا 450 لانل) است. در ژانویه تابش روزانه از 6.28 تا 12.57 میلیون J m ± (150 تا 300 لانگ) و در ژوئیه از 20.95 تا 23.04 میلیون J m ± (500 تا 550 لانگ) متغیر است.

طبق یک طبقه بندی آب و هوا (20) ، دامنه های خار مریم گلی در جنوب رودخانه اوهایو ، به استثنای منطقه کوچکی در فلوریدا ، به عنوان مرطوب و مزوترمال تعیین شده است. آن قسمت از دامنه واقع در شمال رودخانه اوهایو مرطوب ، مزوترمال تعیین شده است. بخشی از محدوده گونه ها در شبه جزیره فلوریدا به عنوان زیر رطوبت ، مزوترمال طبقه بندی می شود. کوههای پنسیلوانیا ، ویرجینیای غربی ، کارولینای شمالی و تنسی در طبقه بندی مرطوب ، میکروگرم و کوههای کارولینای جنوبی و جورجیا در طبقه بندی مرطوب ، مزوترمال طبقه بندی می شوند. در کل دامنه خود ، میزان بارندگی در تمام فصول مناسب ارزیابی می شود.

خاک و توپوگرافی

خار مریم Pignut به طور مكرر در كوه های خشك و دامنه های بزرگ در سرتاسر دامنه خود رشد می كند ، اما در مناطق مرطوب ، به ویژه در كوه ها و پیمونت نیز وجود دارد. در کوههای بزرگ دودی درختان خار مریم در خاک های شنی خشک و در ارتفاعات کم مشاهده شده است. Whittaker (27) pignut را در یک کلاس submesic قرار داد و نمودار آن را تا 1480 متر (3850 فوت) - خارکه با بیشترین دامنه ارتفاعی در Great Smoky Mountains ترسیم کرد. در جنوب غربی ویرجینیا ، دامنه های بالایی جنوب از 975 تا 1050 متر (3200 تا 3445 فوت) کوه Beanfield تحت سلطه درختان خارپشت ، بلوط قرمز شمالی Quercus rubra و بلوط سفید ( س. آلبا ). این سایت به دلیل انعطاف پذیری زیاد ، شیب 70 درصدی و خاک های با بافت متوسط ​​تا درشت که از ماسه سنگ کلینچ بدست آمده است ، عظیم ترین زیستگاه کوه است. دامنه های اوج ارتفاع از 800 تا 975 متر (2،625 تا 3200 فوت) تحت سلطه بلوط شاه بلوط ( Q. prinus ) ، بلوط قرمز شمالی و خارپشت درخت چمن است و با سه سازند شیل همخوانی دارد (12).

دام هيكوري چرك شامل 7 راسته ، 12 رده زيرا و 22 گروه عظيم خاك است (24،25). حدود دو سوم از محدوده گونه ها تحت سلطه Ultisols قرار می گیرند ، که پایه های کمی دارند و دارای افق های تجمع رس زیر سطح هستند. آنها معمولاً مرطوب هستند اما در بخشی از فصل گرم خشک هستند. بزرگسالان زیرمجموعه مسلط و هاپلودالت ها و سرخپوشان بزرگترین گروه های غالب هستند. این خاکها از انواع مواد اصلی - سنگهای رسوبی و دگرگونی ، تا زمان یخبندان و در مکانهایی با ضخامت مختلف لس - که از نظر سن از پرکامبرین تا کواترنر متفاوت است ، گرفته می شوند.

طیف وسیعی از حاصلخیزی خاک وجود دارد همانطور که توسط دستورات خاک-Alfisols و Mollisols که از اشباع پایه متوسط ​​تا زیاد نسبت به Ultisols که در اشباع پایه کم هستند ، اثبات شده است (24). گیاه خارپشت گیاه Pignut به افزایش نیتروژن خاک مانند راش آمریکایی ( Fagus grandifolia ) ، افرا قند ( Acer saccharum ) و سیاه دانه ( Nyssa sylvatica ) پاسخ می دهد. ) (15) این گونه ها در تحمل کمبود نیتروژن به عنوان متوسط ​​شناخته می شوند و در نتیجه قادر به رشد با مقادیر کمتری از نیتروژن نسبت به خاکستر سفید "تقاضای ازت" هستند ( Fraxinus americana ) ، زرد صنوبر ( لولیودندرون لاله ) و درخت باس چوب آمریکایی ( Tilia americana ). گیاه خارپشت به عنوان "بهبود دهنده خاک" در نظر گرفته می شود زیرا محتوای کلسیم برگهای آنها نسبتاً زیاد است. خارپشت ، اما به طور کلی فراوان نیستند (18). به طور محلی ، گیاهان خارپشت ممکن است 20 تا 30 درصد از سطح پایه را تشکیل دهند ، به ویژه در جنگل های شیب دار و یاروئی در زیر انبوه فلات کامبرلند (23) و جنگل های رشد دوم در کوههای کامبرلند ، به ویژه روی نیمکت ها (14). این فرضیه مطرح شده است که گیاه hickory جایگزین شاه بلوط ( Castanea dentata ) کشته شده توسط بیماری آفت ( Cryphonectria parasitica ) در ارتفاعات آپالاچی می شود (10،12). در کوه بینفیلد در شهرستان جیلز ، ویرجینیا ، مجموعه بلوط بلوط سابق طی یک دوره 50 ساله به یک انجمن شاه بلوط بلوط تبدیل شده است. این انجمن تحت سلطه خار مریم گلی با ارزش اهمیت 41.0 (حداکثر مقدار = 300) ، بلوط قرمز شمالی (36.0) و بلوط شاه بلوط (25.0) قرار دارد. بلوط سفید ، افرا قرمز (Acer rubrum) و افرا شکر از گونه های فرعی هستند.

گیاه خار مریم گونه ای در 20 نوع از 90 نوع پوشش جنگلی است که توسط انجمن جنگلداران آمریکا برای شرق ایالات متحده ذکر شده است. (6):

منطقه جنگل شمال

53 بلوط کاج سفید - بلوطی

منطقه جنگل مرکزی

40 بلوط پست بلوط - بلک جک بلوط بلوط بلوطی 45 بلوط کاج 46 گل سرخ شرقی 52 بلوط سفید - بلوط سیاه - بلوط قرمز شمالی 53 بلوط سفید 55 بلوط قرمز شمالی 57 درخت صنوبر زرد - گل لاله 59 زرد صنوبر - بلوط سفید - بلوط قرمز شمالی 64 Sassafras-خرمالو 110 سیاه بلوط

منطقه جنگل جنوبی

75 کاج کوتاه برگ کاج بلوطی کوتاه 78 بلوط کاج 78 ویرجینیا کاج بلوط 79 کاج ویرجینیا کاج کاج کوتاه - کاج کاج 81 کاج لوبلالی 82 کاج درخت چوب سخت - درخت چوب سخت 83 برگ بلند Pine-Slash Pine

از آنجا که طیف وسیعی از گیاهان خار مریم بسیار گسترده است ، لیست کردن درختان ، بوته ها ، گیاهان و علف های مربوط به آن که به لحاظ ارتفاع ، سطح توپوگرافی متفاوت است ، امکان پذیر نیست. مفهوم ، ویژگی های ادافی و موقعیت جغرافیایی.

تاریخچه زندگی

تولید مثل و رشد زودهنگام

گلدهی و میوه دهی - گیاه گل گیاه هندی یک گیاه و در بهار گل می دهد (3). گربه گربه های استیماته گیاه خارک درخت پنیر دارای طول 8 تا 18 سانتی متر (3 تا 7 اینچ) است و از زیر برگ های برگ های فصل قبل یا از مقیاس های داخلی جوانه های انتهایی در پایه رشد فعلی ایجاد می شود. گلهای عصاره در سنبله هایی با طول حدود 6 میلی متر (0.25 اینچ) روی گلدان ظاهر می شوند که در شاخه های سال جاری ختم می شوند. گلها از اواسط ماه مارس در قسمت جنوب شرقی (فلوریدا) محدوده تا اوایل ژوئن در میشیگان باز می شوند. گربه گربه ها معمولاً قبل از گل مضراب بیرون می آیند.

میوه گیاه گل خار گلابی به صورت گلابی است و در پوسته نازكی كه از حفره گل توسعه یافته محصور شده است. میوه در سپتامبر و اکتبر رسیده و دانه ها از سپتامبر تا دسامبر پراکنده می شوند. پوسته ها تا بلوغ سبز هستند. با رسیدن آنها قهوه ای تا مایل به سیاه مایل به سیاه می شوند. پوسته ها در بلوغ خشک می شوند و در کنار بخیه ها از مهره به چهار سوپاپ تقسیم می شوند. پوسته های گیاه خار مریم گلی فقط به وسط یا کمی فراتر از آن شکافته شده و به طور کلی با پوسته ضخیمی به مهره ای که فاقد شاخه است چسبیده می شوند.

تولید و انتشار بذر

گیاه خار مریم Pignut شروع به در 30 سال با تولید مطلوب بین 75 تا 200 سال بذر خرس کنید (16). حداکثر سن تولید بذر حدود 300 سال است. محصولات دانه خوب هر سال یا دو سال با محصولات سبک در سالهای دیگر اتفاق می افتد. سرما می تواند به طور جدی مانع تولید بذر شود (22). معمولاً کمتر از نیمی از بذرها سالم هستند (2،3) ، اما 50 تا 75 درصد از آنها جوانه می زنند. کرم درخت شاخک (hickory shuckworm) ( Laspeyresia caryana ) می تواند به طور جدی جوانه زنی را کاهش دهد. بذر گیاه Pignut با میانگین 440 کیلوگرم در کیلوگرم (200 پوند) سبکتر از بذر گونه های دیگر گیاه خارپشت است. آجیل ها عمدتا توسط نیروی جاذبه منتشر می شوند ، اما دامنه بذر آنها توسط سنجاب ها و سنجاب ها گسترش می یابد. بستر یا به صورت مصنوعی با طبقه بندی در یک محیط مرطوب در دمای 1 درجه تا 4 درجه سانتیگراد (33 درجه تا 40 درجه فارنهایت) به مدت 30 تا 150 روز. در نهالستان های درختان جنگل ، آجیل های غیرمستقیم درخت گیلاس در پاییز و آجیل های طبقه بندی شده در بهار کاشته می شوند. گیاه خارپشت گیاهانی با جوانه زنی زیاد است و آجیل به ندرت بیش از یک زمستان در کف جنگل زنده می ماند (22).

رشد نهال گیاه خارپشت کند است. رشد زیر از نظر ارتفاع نهال های خارپشت گیاه pignut در دره اوهایو در فضای باز یا زیر سایه روشن ، روی خاک رس قرمز گزارش شد (2):

تولید مثل رویشی

گیاهان خار مریم به راحتی از ریشه ها و کنده ها جوانه های کنده مانند سایر گونه های درختان برگریز بارور نیستند اما جوانه هایی که تولید می شوند پرانرژی هستند و از نظر ارتفاع نسبتاً سریع رشد می کنند. جوانه های ریشه نیز پرانرژی و احتمالاً بیشتر از جوانه های کنده در مناطق بریده شده هستند. جوانه های کوچک بیشتر از بزرگها جوانه می زنند. جوانه هایی که از سطح زمین یا زیر سطح آن و از کنده های کوچک سرچشمه می گیرند ، کمتر دچار پوسیدگی چوب قلب می شوند. تولید مثل ترب کوهی از قلمه ها دشوار است.

مراحل رشد و تولید نهال و قطب

رشد و عملکرد - گیاه خارپشت درخت پرندگان اغلب 24 تا 27 متر (80 تا 90 فوت) قد بلند و بعضاً رشد می کند با dbh به 37 متر (120 فوت) می رسد از 91 تا 122 سانتی متر (36 تا 48 اینچ). بول اغلب چنگال است. ارتفاع و قطر بر اساس سن برای جدول انتخاب شده در جدول 1 نشان داده شده است. رشد قطر گیاه خار مریم گاو کوهی (همراه با بلوط شاه بلوط ، بلوط سفید ، توس شیرین ( بتولا لنتا )) و راش آمریکایی آهسته ارزیابی می شود. از آنجا که گیاهان خارپشتی 15 درصد یا کمتر از سطح پایه بلوط گیاه خارمریک تشکیل می دهند انواع جنگل ها ، بیشتر اطلاعات مربوط به رشد و نمو بیشتر از نظر بلوط به جای درخت خار مریم نوشته شده است. بازده مخلوط پایه های بلوط (5،7،19) و جایگاه های گیاه خارک (2) گزارش شده است. جداول حجم درخت موجود است (2 ، 19).

growth رشد دوم .² جنگل ویرجین.

عادت ریشه زایی

گیاه خارپشت گیاه Pignut تمایل به تولید یک پایه ریشه دار با تعداد جانبی کمی دارد و به عنوان عایق باد شناخته می شود ( 21) پایه ریزه زود رشد می کند ، که ممکن است رشد آهسته شاخه های گیاهچه را توضیح دهد. ممکن است گلدان در خاکهای فشرده و سنگی ایجاد شود.

واکنش به رقابت

هیکوریک ها به عنوان یک گروه به عنوان متوسط ​​در تحمل سایه طبقه بندی می شود ؛ با این حال ، گیاه خار مریم در شمال شرقی غیر قابل تحمل و در جنوب شرقی تحمل طبقه بندی شده است. در بسیاری از مناطق تحت پوشش منجمد بلوط TS ، چوب های سخت مقاوم در برابر سایه (از جمله hickories) اوج هستند و روند جانشینی به سمت این اوج بسیار شدید است. اگرچه اکثر سیستم های کشت و صنعت جنگل وقتی به انواع بلوط اعمال می شود ، یک جنگل چوب سخت را حفظ می کند ، اما روش های قلمه زنی مورد استفاده بر سرعت سایر گونه ها ممکن است جایگزین بلوط ها و گیاهان خار شود (17،18،26).

عوامل آسیب رسان

خارپشت Pignut به راحتی در اثر آتش سوزی آسیب می بیند ، که باعث تخریب ساقه یا کاهش حجم یا هر دو می شود. تغییر رنگ داخلی به نام رگه مواد معدنی رایج است و یکی از دلایل عمده این است که تعداد اندکی از ساقه های گوسفند ایستاده دارای مشخصات تجاری هستند. خطوط ناشی از نوک زدن ساکشن شکم زرد ، گره سنجاق ، سوراخ کرم و آسیب های مکانیکی است. Hickories به شدت در برابر آسیب یخ مقاومت می کند و به ندرت شاخه های epicormic ایجاد می شود.

در فهرست بیماری های گیاهی در ایالات متحده 133 قارچ و 10 علت دیگر بیماری در گونه های Carya ذکر شده است (4،9). اکثر قارچها ساپروفیت هستند ، اما تعداد کمی از آنها به شاخ و برگ گیاه آسیب می رسانند ، تولید شانکر می کنند ، یا باعث پوسیدگی تنه یا ریشه می شوند.

شایعترین بیماری خارپشت درخت خارپشت از پنسیلوانیا به سمت جنوب ، پوسیدگی تنه است که توسط Poria spiculosa اندازه و ظاهر تانکرها بسته به سن آنها متفاوت است. یک فرم معمول در اطراف زخم شاخه ایجاد می شود و شبیه زخم متورم و تقریباً بهبود یافته است. روی درختان بزرگ این اجسام ممکن است به صورت برجستگی هایی برجسته مانند دارای چندین چین عمودی یا نامنظم در پوشش پینه قرار بگیرند. یک شانکر تنه در نزدیکی پایه علامت آلودگی شدید قنداق است و چندین کرانه گواهی بر این است که کل درخت ممکن است پوسته باشد.

بیماری های اصلی برگ آنتراکنوز است () و کپک ( Microstroma juglandis ). مورد اول باعث ایجاد لکه های قهوه ای با حاشیه مشخص در زیر برگ می شود. اینها ممکن است با هم ادغام شده و باعث ایجاد لکه بینی گسترده شوند. کپک به برگها و شاخه ها حمله می کند و ممکن است با تحریک تشکیل جوانه ، جاروهای جادوگران را ایجاد کند. گرچه از نظر محلی شایع است ، کپک هیچ مشکلی در مدیریت گیاه خارپشت ایجاد نمی کند.

ساقه ساقه ( Nectria galligena ) مناطق افسرده با حلقه های پوست متحدالمرکز ایجاد می کند که در تنه و شاخه ها ایجاد می شود. درختان مبتلا گاهی از طریق شکستن یا رقابت از بین می روند و گاهی برای رسیدن به اندازه تجاری با بخش پوسته در شانکر زنده می مانند. به اقدامات كنترلی خاصی نیازی نیست ، اما باید درختان شاخدار را در عملیات اصلاح پایه برداشت كرد.

یك گونه قارچ سازنده صفرا Phomopsis می تواند منجمدانی زگیل از جگرهای شاخه های کوچک تا تنه بسیار بزرگی در حصارهای شمالی و بلوط قرار می گیرد. اطلاعات کمی در مورد بیماری های ریشه گیاه خارپشت در دسترس است.

گزارش شده است که بیش از 100 حشره به درختان درخت گل گیاه و محصولات چوبی آلوده شده اند ، اما فقط تعداد کمی از آنها باعث مرگ یا آسیب شدید می شوند (1). سوسک پوست کنده (مهمترین دشمن حشره گیاه خارپشت) و همچنین یکی از مهمترین آفات حشرات چوب های جنگلی در شرق ایالات متحده آمریکا است ( Scolytus quadrispinosus ). در دوره خشکسالی در جنوب شرقی ، شیوع اغلب ایجاد می شود و قطعات زیادی از الوار از بین می رود. در مواقع دیگر ، ممکن است آسیب به کشتن یک درخت یا قسمتهایی از بالای درختان محدود شود. شاخ و برگ درختان به شدت آلوده ظرف چند هفته پس از حمله قرمز می شود و درختان به زودی می میرند. در مناطق شمالی سالانه یک نسل و در جنوب سالانه دو نسل وجود دارد. کنترل شامل قطع درختان آلوده و از بین بردن پوست درختان در ماه های زمستان یا ذخیره کنده های آلوده در استخرها است.

درختان و درختان در حال مرگ چندین گونه از چوب های سخت از جمله خار مریم مورد حمله سوسک آمبروزیا قرار می گیرند ( Platypus quadridentatus ) در سراسر جنوب و شمال به ویرجینیای غربی و کارولینای شمالی. سوسک کاذب پودری کاذب ( Xylobiops basilaris ) به درختان ، کنده ها یا اندام های اخیراً قطع شده یا در حال مرگ با پوست در ایالت های شرقی و جنوبی حمله می کند. گیاه خارک ، خرمالو ( Diospyros virginiana ) و اسپند ( C. illinoinensis ) بیشتر آلوده می شوند ، اما سایر چوب های سخت نیز مورد حمله قرار می گیرند. درختان سالم که در مجاورت درختان بسیار آلوده رشد می کنند گاه گاهی مورد حمله قرار می گیرند اما تقریباً همیشه بدون موفقیت. چوب درخت خارک و خرمالو (که در تولید محصولات کوچکی مانند بلوک های شاتل ، پتک و مالت مفید است) گاهی اوقات به طور جدی آسیب می بیند.

گیاه هلیک یکی از چندین گونه میزبان کمربند شاخه ای است (). درختان و نهال های آلوده نه تنها به شدت آسیب می بینند بلکه پارچه ای و غیر جذاب می شوند. چند گونه از رایج ترین حشرات تولید کننده صفرا که به کپک حمله می کنند عبارتند از: Phylloxera caryaecaulis ، Caryomyia holotricha ، C. sanguinolenta و C. tubicola .

کاربردهای خاص

گیاهان گیاه هندی ، غذای بسیاری را تأمین می کند انواع حیوانات وحشی (8،13). آجیل ها توسط بسیاری از گونه های سنجاب مورد علاقه قرار می گیرند و حدود 10 تا 25 درصد از رژیم غذایی آنها را نشان می دهد. گرازها در حال مصرف آجیل در آمریکای استعمار بودند ، و نام این گونه را به گونه های عامیانه اختصاص داده اند. آجیل و گل بوقلمون وحشی و چندین گونه پرنده آوازخوار می خورند. آجیل و پوست توسط خرس های سیاه ، روباه ها ، خرگوش ها و راکون ها خورده می شوند. پستانداران کوچک آجیل ها را می خورند و برگها؛ 5 تا 10 درصد از رژیم غذایی Chipmunks شرقی آجیل های خارک است. گوزن های دنباله دار گهگاهی برگ های گیاه گل گلی ، شاخه ها و مغزها را مرور می کنند.

مغز هسته دانه های خارپشت فوق العاده چربی خام است ، در بعضی از گونه ها 70 تا 80 درصد است. پروتئین خام ، فسفر و کلسیم به طور کلی متوسط ​​تا کم است. الیاف خام بسیار کم است.

گیاه هیدیل Pignut درصد کمی از زیست توده های موجود در تخته های چوبی سخت کوهستان را تشکیل می دهد که کاندیداهای اصلی برای پاک کردن تراشه ها یا چوب های سوخت به عنوان اولین قدم برای بازسازی پایه های تولیدی تر هستند. . گیاه گل خار مریم دارای درجه حرارت نسبتاً بالایی است و به عنوان سوخت گرمایش منازل بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.

گیاه خار مریم درخت سایه مهمی در مناطق حومه ای پر درخت در بیشتر مناطق است اما به ندرت به عنوان درخت زینتی کاشته می شود. اندازه و دشواری پیوند ، اگرچه دارای رنگهای چشمگیر قرمز پاییزی نارنجی است.

ژنتیک

Carya glabra var. megacarpa (Sarg.) Sarg. ، گیاه خار مریم ساحلی ، زمانی به عنوان یک نوع متمایز شناخته می شد اما اکنون مترادف C در نظر گرفته شده است. گلابرا (آسیاب) شیرین. leiodermis Sarg. ، hickory باتلاق ، همچنین به عنوان مترادف C اضافه شده است. گلابرا (11).

کاریا گلابرا (آسیاب) شیرین var. گلابرا هيكوري گوزن (معمولي) را از هيكوري قرمز متمايز مي كند ( C. glabra var. odorata (مرداب) كوچك). موقعیت تاکسونومیک گیاه خار مریم قرمز بحث برانگیز است. دوجمله ای اوالیس (وانگنه.) Sarg. در سال 1913 برای یک بخش C منتشر شد. گلابرا این به مترادف C خلاصه شد. glabra در چک لیست 1953 لیتل ، اما در نسخه 1979 به انواع مختلف رسیده بود (11). تفاوت اصلی در پوسته میوه است که دیر باز می شود و فقط تا حدی یا در C بسته می ماند. گلابرا اما بلافاصله به پایه در C. ovalis تقسیم می شود. با این حال ، بسیاری از درختان در این ویژگی متوسط ​​هستند و دامنه ثبت شده تقریباً یکسان است. برگهای C ovalis عمدتا هفت بروشور دارند. کسانی که از C. glabra بیشتر پنج جزوه دارد. فقط در ماه نوامبر می توان این دو را با اطمینان تشخیص داد. از آنجا که به نظر می رسد این دو محدوده با هم تداخل دارند ، توزیع ها به صورت یک مجموعه Carya glabra-ovalis ترسیم شده اند (11).

Carya ovalis همچنین به عنوان یک ترکیبی بین خاص بین رفتار شده است. گلابرا و C اواتا ovalis به عنوان گونه ای چندشکلی به ویژه از نظر اندازه و شکل آجیل هایش پذیرفته شد و احتمالاً ترکیبی است. با توجه به تجزیه و تحلیل دقیق شیمیایی روغن مهره خارپشتی ، روابط ممکن است پس از یک فیلوژنی طولانی و مشبک پیچیده تر باشد.

Carya glabra یک گونه 64 کروموزومی است که به راحتی با سایر گیاهان هورمونی هیبریدی می شود. ، به خصوص ovalis .

یک ترکیبی ، C. x demareei Palmer ( C. glabra x cordiformis ) در سال 1937 از شمال شرقی آرکانزاس توصیف شد.

گالری

• جوانه

• شکستن جوانه

• برگ

• گل ماده

• میوه در حال بلوغ

• Carya glabra در پاییز

جوانه

شکستن جوانه

برگها

گلهای ماده

میوه در حال بلوغ

Carya glabra در پاییز