Fagus grandifolia
Fagus grandifolia
Fagus grandifolia ، راش آمریکایی یا راش آمریکای شمالی ، گونه درخت راش است بومی شرق ایالات متحده و افراطی جنوب شرقی کانادا است.
نام جنس فاگوس لاتین "راش" است و نام خاص grandifolia از گراندیس "بزرگ" و فولیوم "برگ".
محتویات
- 1 توزیع و انواع
- 2 توضیحات
- 3 گالری
- 4 بیماری
- 5 مورد استفاده
- 6 منابع
- 7 پیوندهای خارجی
توزیع و انواع
آمریکایی راش بومی شرق آمریکای شمالی است ، از نوا اسکوشیای غربی به جنوب انتاریو در جنوب شرقی کانادا ، غرب تا ویسکانسین و جنوب تا شرق تگزاس و شمال فلوریدا در ایالات متحده است.
درختان در نیمه جنوبی دامنه گاهی اوقات به عنوان یک نوع متمایز می شوند ، grandifolia var. کارولینینا اما این مورد در فلور آمریکای شمالی مشخص نیست. راش مکزیکی ( Fagus grandifolia var. mexicana ) ، بومی کوههای مکزیک مرکزی ، با هم ارتباط نزدیک دارد و گاهی اوقات به عنوان زیرگونه راش آمریکایی رفتار می شود ، اما برخی از آنها گیاه شناسان اغلب به عنوان یک گونه متمایز طبقه بندی می شوند. تنها گونه فاگوس که در نیمکره غربی یافت می شود (با فرض اینکه F. mexicana به عنوان زیرگونه رفتار شود) ، F اعتقاد بر این است که grandifolia قبل از آخرین عصر یخبندان ، عرض قاره آمریکای شمالی را تا سواحل اقیانوس آرام طی کرده است.
توضیحات
این یک درخت برگریز است رشد تا 20-35 متر (66–115 فوت) قد ، با پوست صاف و خاکستری نقره ای. برگهای آن به رنگ سبز تیره ، ساده و دندانه دار با دندانه های کوچک است که هر رگ را به طول 6–12 سانتی متر (2 ⁄ 4–4 3⁄4 اینچ) به طول (به ندرت 15 سانتی متر ، 6 اینچ) و دمبرگ کوتاه ختم می کند. شاخه های زمستانی در میان درختان آمریکای شمالی مشخص است ، بلند و باریک (15-20 میلی متر (5⁄8-3⁄4 اینچ) در 2-3 میلی متر (0.079-0.118 اینچ)) با دو ردیف مقیاس همپوشانی روی جوانه ها . جوانه های راش کاملاً باریک و بلند هستند و شبیه سیگار برگ هستند. این ویژگی شناسایی درختان راش را نسبتاً آسان می کند. این درخت یک نوع است و گلهای هر دو جنس روی یک درخت قرار دارد. میوه آن یک مغز کوچک و دارای زاویه تیز است که به صورت جفت در یک پوسته نرم لبه دار و چهار لبه تولید می شود. این دو روش تولید مثل دارد: یکی از طریق پراکندگی معمول نهال ها ، و دیگری از طریق جوانه های ریشه (درختان جدید از ریشه در مکان های مختلف جوانه می زنند).
راش آمریکایی تحمل سایه دارد گونه هایی که معمولاً در جنگل ها در آخرین مرحله جانشینی یافت می شوند. تعداد کمی درخت در محدوده طبیعی آن غیر از افرا قند برای تحمل سایه با آن مطابقت دارند. جانشینی اکولوژیکی اساساً فرآیند تغییر جنگل ها در طول زمان است. این الگویی از حوادث است که اغلب در سایت های آشفته مشاهده می شود. اگرچه گاهی اوقات در غرفه های خالص یافت می شود ، اما بیشتر اوقات با افرا قند (تشکیل جامعه اوج راش - افرا) ، توس زرد و شاهین شرقی همراه است ، به طور معمول در دامنه های مرطوب ، زهکشی شده و دشت های غنی. نزدیک مرز جنوبی آن ، غالباً غالب سایبان را با ماگنولیای جنوبی تقسیم می کند. اگرچه از شهرت رشد کند (گاهی اوقات فقط 13 فوت در 20 سال) برخوردار است ، خاک غنی و رطوبت فراوان روند کار را بسیار سرعت می بخشد. راش آمریکایی از یک محل آبیاری مناسب ، بلکه دارای زهکشی مناسب برخوردار است و نسبت به آلودگی شهری ، نمک و تراکم خاک تحمل نمی کند. همچنین سایه سنگینی ایجاد می کند و درختی بسیار تشنه و دارای رطوبت بالا در مقایسه با بلوط است ، بنابراین دارای سیستم ریشه ای متراکم و کم عمق است. اگرچه دامنه طبیعی راش آمریکایی در بیشتر مناطق شرقی ایالات متحده آمریکا و جنوب شرقی کانادا گسترش دارد ، اما نمونه های بالغ در مناطق جلگه ای نادر است زیرا مهاجران اولیه به سرعت کشف کردند که وجود درخت نشان دهنده زمین های زراعی خوبی است.
گالری
جوانه زمستان بلند و نازک یک راش
برگهای بهار
شاخ و برگ پاییز
برگ و مهره راش
در زمستان ، برخی از برگهای پاییز روی درختان راش می مانند (مارسنس)
پوسته
پای درخت
راش ها
گسترش ریشه در سطح
پارس با گلسنگ
نهال راش و افرا در یک جنگل راش-افرا ، جانسون سیتی ، TN
جوانه زمستان بلند و نازک یک راش
برگهای بهار
شاخ و برگ پاییزی
برگ و مهره راش
در زمستان ، برخی از برگهای پاییز روی درختان راش می مانند (مارسنس)
پوست
پای درخت
راشها
ریشه در سطح گسترش می یابد e
پارس با گلسنگ
نهال راش و افرا در جنگل راش - افرا ، جانسون سیتی ، TN
بیماری
بیماری پوست راش به یک قاتل اصلی درختان راش در شمال شرقی ایالات متحده تبدیل شده است. این بیماری هنگامی اتفاق می افتد که حشره در مقیاس راش ، Cryptococcus fagisuga ، به پوست حمله می کند و زخمی ایجاد می کند که سپس توسط یکی از دو گونه مختلف قارچ در جنس Nectria آلوده می شود. این باعث رشد یک شانکر می شود و درخت سرانجام از بین می رود.
شته های بیماری راش شاخه های درخت را استعمار می کنند ، اما بدون آسیب جدی به درختان سالم. در زیر این کلنی ها ، رسوبات کپک دوده ایجاد می شود که در اثر رشد قارچ Scorias spongiosa به طور صافی بر روی عسلی که حشرات تراوش می کنند ، رشد می کند. این امر برای درختان نیز بی ضرر است.
بیماری برگ راش که برای اولین بار در سال 2012 در اوهایو کشف شد ، تصور می شود ناشی از نماتد باشد. این بیماری به چندین ایالت دیگر و همچنین کانادا گسترش یافته است و امکان از بین بردن میلیون ها درخت در سراسر آمریکای شمالی را دارد و ممکن است تهدید کننده راش های اروپا نیز باشد.
راشها با وجود نیاز به رطوبت زیاد ، به راحتی تسلیم سیل می شوند و پوست نازک آنها آسیب حیوانات ، آتش سوزی و فعالیتهای انسانی را به وجود می آورد. یخبندان دیررس بهاره نیز صدمات قابل توجهی به درخت وارد می کند. تنه راشهای بالغ اغلب پوسیده می شوند و حفره هایی ایجاد می کنند که توسط حیوانات وحشی برای سکونت استفاده می شود.
موارد استفاده
راش آمریکایی درخت مهمی در جنگلداری است. برش یا تقسیم چوب سخت و دشوار است ، اگرچه با 43 پوند در فوت مکعب (690 کیلوگرم در متر مکعب) سنگین نیست ، و همچنین به راحتی پوسیده می شود. این برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد ، از جمله مهمترین آنها مبلمان چوبی است زیرا چوب راش هنگام بخار زدن به راحتی خم می شود. همچنین هیزم با کیفیت بالا و طولانی مدت می سوزاند.
مانند پوست راش اروپایی ، پوست راش آمریکایی صاف و یکنواخت است و این باعث می شود که مردم برای ساختن نام ، خرما ، نمادهای تزئینی مانند قلب عشق جذابیت ایجاد کنند. یا شناسه های باند و سایر مواد در سطح آن. یکی از این درختان راش در لوئیزویل ، کنتاکی ، در مناطقی که اکنون قسمت جنوبی پارک Iroquois است ، افسانه "D. Boone kilt a bar" و سال را در اواخر قرن 18 به وجود آورد. این کنده کاری برای اولین بار در قرن نوزدهم گزارش شده است ، اما اعتقاد بر این است که بون از آنجا که او فردی تحصیل کرده بود و نمی توانست چیزی به این اندازه نیمه باسواد بنویسد ، تولید نشده است. راش سرانجام در سال 1916 هنگام طوفان سقوط کرد. سن آن حدود 325 سال تخمین زده شد. تنه آن اکنون در انجمن تاریخی Filson به نمایش گذاشته شده است.
گاهی اوقات به عنوان یک درخت زینتی کاشته می شود ، اما حتی در منطقه بومی خود ، خیلی کمتر از راش اروپا کاشته می شود. اگرچه راش آمریکایی از پس آب و هوای گرمتر برمی آید ، پسرعموی اروپایی آن رشد سریعتر و تحمل آلودگی بیشتری دارد ، علاوه بر این که ازدیاد آن آسان تر است. 40 ساله محصولات بزرگ تا 60 سال تولید می شود. قدیمی ترین درخت مستند 246 ساله است. میوه آن پوسته ای مثلثی شکل است که شامل 2-3 مهره در داخل آن است ، اما بسیاری از آنها به خصوص در درختان منزوی پر نمی شوند. آجیل راش برای حیوانات وحشی و انسان خوراکی است ، اما بسیار کوچک است و نمی تواند از نظر تجاری ارزش داشته باشد.
دکل (محصول آجیل) راش آمریکایی غذای بسیاری از گونه های جانوری را تأمین می کند. از جمله مهره داران به تنهایی ، این گیاهان از گیاهان راس کوهی ، بوقلمون های وحشی ، راکون ، روباههای قرمز / خاکستری ، آهوی دم سفید ، خرگوش ، سنجاب ، سنگ شکن ، قرقاول ، خرس سیاه ، خوکچه و انسان هستند. برای کرم های لپیدوپترانی که از راش آمریکایی تغذیه می کنند ، به لیست Lepidoptera هایی که از راش تغذیه می کنند مراجعه کنید. گوزن ها گاهی اوقات به دنبال شاخ و برگ راش می گردند ، اما غذای ترجیحی نیست. آجیل راش یکی از غذاهای اصلی کبوتر مسافری بود که اکنون منقرض شده است. پاکسازی جنگل های راش و بلوط یکی از مهمترین عواملی است که ممکن است در انقراض پرنده نقش داشته باشد.