Fagus sylvatica

• Castanea fagus Scop.
• Fagus aenea Dum.Cours.
• Fagus asplenifolia Dum.Cours.
• Fagus cochleata (Dippel) Domin
• Fagus comptoniifolia Desf.
• Fagus crispa Dippel
• Fagus cristata > Dum.Cours.
• Fagus cucullata Dippel
• Fagus cuprea Hurter ex A.DC.
• Fagus echinata گلیب. نام inval.
• Fagus incisa Dippel
• Fagus laciniata A.DC. نام inval.
• Fagus pendula (Lodd.) Dum.Cours.
• Fagus purpurea Dum.Cours.
• Fagus quercoides (به زبان فارسی) Dippel
• Fagus salicifolia A.DC.
• Fagus sylvestris Gaertn.
• Fagus tortuosa (Dippel) Domin
• Fagus variegata A.DC.

Fagus sylvatica ، راش اروپایی یا راش معمولی ، یک درخت برگریز متعلق به خانواده راش Fagaceae است.

مطالب

• 1 شرح
• 2 توزیع و زیستگاه
• 3 زیست بوم
• 4 کشت
  • 4.1 ارقام
• 5 گالری تصاویر
• 6 الوار
• 7 موارد دیگر
• 8 بیماری زا
• 9 یادداشت
• 10 پیوند خارجی

• 4.1 ارقام

توضیحات

Fagus sylvatica یک درخت بزرگ است ، قادر به رسیدن به ارتفاعات تا 50 متر (160 فوت) بلند و 3 متر (9.8 فوت) قطر تنه است ، هر چند به طور معمول 25 تا 35 متر (82–115 فوت) بلند و تا 1.5 متر (4.9) فوت) قطر صندوق عقب. یک نهال 10 ساله تقریباً 4 متر (13 فوت) قد خواهد ایستاد. طول عمر آن به طور معمول 150-200 سال است ، اگرچه گاهی اوقات تا 300 سال نیز طول می کشد. در غرفه های جنگلی زیر کشت درختان به طور معمول در سن 80–120 سالگی برداشت می شوند. برای رسیدن به بلوغ کامل 30 سال زمان لازم است (در مقایسه با راش آمریکایی 40 سال). شکل آن مانند اکثر درختان به مکان بستگی دارد: در مناطق جنگلی ، sylvatica به بیش از 30 متر (100 فوت) رشد می کند ، شاخه هایی که در بالای تنه قرار دارند. در مکانهای باز ، بسیار کوتاهتر خواهد شد (به طور معمول 15 تا 24 متر (50-80 فوت)) و از جرم بیشتری برخوردار می شود.

برگها متناوب ، ساده و کامل یا با حاشیه کمی دانه ، 5 –10 سانتی متر طول و 3-7 سانتی متر عرض ، با 6-7 رگ در هر طرف برگ (7-10 رگ در ). هنگام چروکیدن ، در هر نوک رگ یک نقطه وجود دارد ، هرگز هیچ نقطه ای بین رگبرگ ها وجود ندارد. جوانه ها بلند و باریک هستند ، 15-30 میلی متر (0.59-1.18 اینچ) طول و 2-3 میلی متر (0.079-0.118 اینچ) ضخامت دارند ، اما ضخیم تر هستند (تا 4-5 میلی متر (0.16-0.20 اینچ)) که جوانه ها شامل آنها می شود جوانه های گل.

برگ های راش اغلب در پاییز منقرض نمی شوند (ریخته نمی شوند) و در عوض تا بهار روی درخت می مانند. به این فرآیند marcescence می گویند. این امر به ویژه هنگامی اتفاق می افتد که درختان نهال هستند و یا گیاهان به عنوان پرچین قطع می شوند (باعث ایجاد پرچین های زیبا در راش حتی در زمستان) ، اما همچنین در زمان بلوغ درخت در شاخه های پایین تر نیز وجود دارد.

مقادیر کمی بذر ممکن است در حدود 10 سالگی تولید شود ، اما تا زمانی که درخت حداقل 30 ساله نشود محصول سنگینی نیست. گل های نر sylvatica در گربه های کوچک که از ویژگی های برجسته فاگالس است (راش ، شاه بلوط ، بلوط ، گردو ، خارش ، شاخه های شاخه و ممرز) به وجود می آیند. گلهای ماده ، مهره های کوچک ، مغزهای مثلثی کوچک به اندازه 15-20 میلی متر (0.59-0.79 اینچ) طول و 7-10 میلی متر (0.28-0.39 اینچ) عرض در پایه تولید می کنند. در هر فنجان دو مهره وجود دارد که 5-6 ماه پس از گرده افشانی در پاییز بالغ می شوند. تولید گل و بذر به ویژه در سالهای پس از تابستان گرم ، آفتابی و خشک بسیار زیاد است ، هرچند به ندرت برای دو سال متوالی.

توزیع و زیستگاه

دامنه طبیعی از جنوب گسترش می یابد سوئد به شمال سیسیل ، غرب به فرانسه ، جنوب انگلیس ، شمال پرتغال ، اسپانیا مرکزی و شرق به شمال غربی ترکیه ، جایی که با راش شرقی ( Fagus orientalis ) ادغام می شود ، که جایگزین آن در شرق بیشتر است. در بالکان ، ترکیبی از راش شرقی را نشان می دهد. این درختان ترکیبی Fagus named taurica Popl نامگذاری شده اند. . در قسمت جنوبی دامنه خود در اطراف مدیترانه ، این گیاه فقط در جنگل های کوهستانی و در ارتفاع 600-1،800 متر (1،969-5،906 فوت) رشد می کند.

اگرچه اغلب در جنوب انگلیس بومی شناخته می شود ، اما شواهد اخیر نشان می دهد که sylvatica تا حدود 4000 سال قبل از میلاد ، یا 2000 سال بعد از تشکیل کانال انگلیس پس از عصر یخبندان ، به انگلیس نرسید. این می توانست مقدمه ای اولیه توسط انسانهای عصر سنگ باشد که از آجیل برای غذا استفاده می کردند. راش در جنوب انگلستان به عنوان بومی طبقه بندی می شود و در شمال جایی که اغلب از جنگل های "بومی" برداشته می شود ، به عنوان غیر بومی طبقه بندی می شود. سوابق موضعی گرده از زمان آهن توسط سر هری گادوین در شمال انگلیس ثبت شده است. تغییر شرایط آب و هوایی ممکن است جمعیت راش را در جنوب انگلستان تحت فشار بیشتری قرار دهد و در حالی که حفظ سطح فعلی راش در برخی از سایتها ممکن نیست ، تصور می شود که شرایط راش در شمال غربی انگلیس مطلوب باقی مانده و یا حتی بهبود خواهد یافت. غالباً در انگلیس کاشته می شود. به همین ترتیب ، ماهیت جمعیت راش نروژی قابل بحث است. اگر بومی باشند ، نمایانگر طیف شمالی گونه ها هستند. با این حال ، تجزیه و تحلیل ژنتیکی مولکولی این فرضیه را پشتیبانی می کند که این جمعیت ها معرفی عمدی از دانمارک قبل و در طول عصر وایکینگ است. با این حال ، راش در Vestfold و Seim در شمال برگن در نروژ اکنون به طور طبیعی در حال گسترش است و به عنوان بومی در نظر گرفته می شود.

راش اروپایی با وجود اینکه از نوع خاک خود طلب نمی کند ، چندین مورد قابل توجه دارد: یک فضای مرطوب ( بارش به خوبی توزیع شده در طول سال و مه های مکرر) و خاک خوب زهکشی شده (نمی تواند آب راکد بیش از حد را تحمل کند). این زمین نسبتاً حاصلخیز ، کلسیفیه یا اسیدی کم را ترجیح می دهد ، بنابراین بیشتر در کنار تپه یافت می شود تا در انتهای حوضه رسی. سرمای شدید زمستان را تحمل می کند ، اما به یخ زدگی بهار حساس است. در آب و هوای اقیانوسی نروژ درختان کاشته شده در شمال ترونهایم به خوبی رشد می کنند. در سوئد ، درختان راش به اندازه نروژ در شمال رشد نمی کنند.

یک جنگل راش بسیار تاریک است و گونه های کمی از گیاهان قادر به زنده ماندن در آنجا هستند ، جایی که خورشید به سختی به زمین می رسد. راش های جوان مقداری سایه را ترجیح می دهند و ممکن است در برابر نور کامل خورشید رشد ضعیفی داشته باشند. در یک جنگل صاف یک راش اروپایی جوانه زده و سپس از خشکی بیش از حد می میرد. در زیر بلوط با پوشش برگ نادر ، به سرعت از آنها بالاتر می رود و به دلیل شاخ و برگ شاخ و برگ راش ، بلوط از کمبود نور خورشید می میرد.

اکولوژی

سیستم ریشه کم عمق ، حتی سطحی ، با ریشه های بزرگ گسترش یافته از همه جهات. راش اروپایی با طیف وسیعی از قارچ ها از جمله اجزای جنس Amanita ، Boletus ، Cantharellus ، Hebeloma ، ectomycorrhizas را تشکیل می دهد ، لاکتاریوس و با گونه Ramaria flavosaponaria این قارچ ها در افزایش جذب آب و مواد مغذی از خاک مهم هستند.

در جنگل های جنوب انگلیس ، راش بر بلوط و نارون جنوب یک خط از حدود شمال سافولک تا ژاکت کش غالب است. بلوط درختان جنگلی غالب در شمال این خط است. یکی از زیباترین جنگل های راش اروپا به نام جنگل سونیان ( Forêt de Soignes / Zoniënwoud ) در جنوب شرقی بروکسل بلژیک یافت می شود. راش یک گونه درخت غالب در فرانسه است و حدود 10٪ از جنگل های فرانسه را تشکیل می دهد. بزرگترین جنگلهای بکر ساخته شده از درختان راش Uholka-Shyrokyi Luh (8،800 هکتار (22000 هکتار)) در اوکراین و Izvoarele Nerei (5،012 هکتار (12،380 هکتار) در یک بدنه جنگل) در پارک ملی Semenic-Cheile Carașului ، رومانی است. این زیستگاه ها خانه بزرگترین شکارچیان اروپا (خرس قهوه ای ، گرگ خاکستری و سیاه گوش) هستند. بسیاری از درختان در Izvoarele Nerei بیش از 350 سال و حتی در Uholka-Shyrokyi Luh بیش از 500 سال سن دارند.

جوانه زدن برگ بهار توسط راش اروپایی با ترکیبی از طول روز و دما ایجاد می شود. شکستن جوانه هر ساله از اواسط ماه آوریل تا اوایل ماه مه است که اغلب با دقت قابل توجه (طی چند روز) انجام می شود. در شمال دامنه آن نسبت به جنوب دقیق تر است و در 600 متر (2000 فوت) نسبت به سطح دریا دقیق تر است.

راش اروپا در بهار بعد در تابستان و پاییز سرمایه گذاری قابل توجهی می کند. شرایط در تابستان ، به ویژه بارندگی مناسب ، تعداد برگهای جوانه را تعیین می کند. در پاییز ، درخت ذخیره هایی را ایجاد می کند که آن را تا بهار حفظ می کند. با توجه به شرایط خوب ، یک جوانه می تواند یک شاخه با ده برگ یا بیشتر تولید کند. جوانه انتهایی در فصل بهار ماده هورمونی ساطع می کند که رشد جوانه های اضافی را متوقف می کند. این تمایل ، اگرچه در ابتدای وجود آنها بسیار شدید است ، اما در درختان مسن ضعیف تر می شود.

فقط پس از جوانه زدن است که رشد ریشه سال شروع می شود. اولین ریشه هایی که ظاهر می شوند بسیار نازک هستند (با قطر کمتر از 0.5 میلی متر). بعداً ، پس از موجی از رشد روی سطح زمین ، ریشه های ضخیم تر به صورت ثابت رشد می کنند.

کشت

راش اروپایی یک درخت تزئینی بسیار محبوب در پارکها و باغهای بزرگ در مناطق معتدل جهان است. در آمریکای شمالی ، آنها برای این منظور بر بومی ترجیح داده می شوند grandifolia که علی رغم تحمل آب و هوای گرمتر ، رشد کندتری دارد و برای رسیدن به بلوغ به طور متوسط ​​10 سال بیشتر طول می کشد. شهر بروکلاین ، ماساچوست یکی از بزرگترین نخلستان های درختان راش اروپایی ، اگر نگوییم بزرگترین ، در ایالات متحده است. پارک عمومی 2.5 هکتاری (1.0 هکتاری) موسوم به "مرکز Longwood Mall" ، مدتی قبل از سال 1850 کاشته شد و آن را به عنوان قدیمی ترین جایگاه راش های اروپایی در ایالات متحده انتخاب کرد.

پرچین های جذاب.

از اوایل قرن نوزدهم ارقام زیادی از راش اروپایی ساخته شده است که با انتخاب باغبانی ، اغلب به طور مکرر ساخته می شوند. آنها عبارتند از:

• راش مسی یا راش بنفش ( Fagus sylvatica purpurea ) - جهش راش اروپایی است که اولین بار در سال 1690 در جنگل "پوسنوالد" مشاهده شد در نزدیکی شهر Sondershausen در تورینگن در آلمان. فرض بر این است که حدود 99٪ از همه راش های مسی در جهان از فرزندان این راش مس هستند. برگهای آن بنفش است ، در بسیاری از انتخاب ها تا اواسط تابستان اسفناج عمیق سبز می شود. در ایالات متحده چارلز اسپراگ سارگنت اولین مورد را در فهرست بچه های شیرخوارگاه در سال 1820 نشان داد ، اما در سال 1859 "بهترین راش مسی در آمریکا ... با ارتفاع بیش از پنجاه فوت" در محوطه توماس اش ، اسقاق ، Throggs گردن ، نیویورک ؛ در آن زمان باید بیش از چهل سال سن داشته باشد.
• راش برگ سرخس (گروه Fagus sylvatica Heterophylla) - برگهایی کاملاً ریز و ریز مانند نخ مانند
• راش کوتوله ( Fagus sylvatica Tortuosa Group) - تنه و شاخه های مشخص پیچ خورده
• راش گریه ( Fagus sylvatica گروه پاندولا) - شاخه های آویز
• راش داویک ( Fagus sylvatica 'Dawyck') - رشد سریع (ستونی) - به شکل های سبز ، طلایی و بنفش رخ می دهد. به نام باغ گیاه شناسی داویک در مرزهای اسکاتلند
• راش طلایی ( Fagus sylvatica 'Zlatia') - در بهار برگهای طلایی می کند

ارقام رقمی

ارقام زیر جایزه انجمن باغبانی سلطنتی را از آن خود کرده اند: -

• F. sylvatica
• 'Dawyck'
• 'Dawyck Gold'
• 'Dawyck Purple'
• 'Pendula' (راش گریان )
• 'Riversii'
• F sylvatica var. heterophylla 'Aspleniifolia'

گالری عکس

• 'پندولا' ، هارلو کار.

• درخت معروف وارونه ، هاید پارک ، لندن ، نمونه ای از sylvatica 'پاندولا'.

• راش در اسکاتلند در کوه دشت (پرچین مرزی) کاشته شد.

• برگهای مختلف heterophylla 'Aspleniifolia' ، باغ گیاه شناسی بلفاست

• جایگاه قدیمی راش که برای احیا آماده شده است (توجه داشته باشید گیاه جوان) در جنگل سونیان.

• چوب Fagus sylvatica - MHNT

• Fagus sylvatica - MHNT

• نهال

• راش مس (بهار)

• فاگوس sylvatica

'پندولا' ، هارلو کار.

درخت معروف وارونه ، هاید پارک ، لندن ، نمونه ای از <من> F sylvatica 'پاندولا'.

راش در اسکاتلند در دایک مارچ (پرچین مرزی) کاشته شد.

برگهای مختلف. heterophylla 'Aspleniifolia' ، باغ گیاه شناسی بلفاست

جایگاه قدیمی راش آماده شده برای احیا (توجه داشته باشید گیاه جوان) در جنگل سونیان.

چوب Fagus sylvatica - MHNT

Fagus sylvatica - MHNT

نهال

راش مس (بهار)

Fagus sylvatica

الوار

از چوب راش اروپا در ساخت اشیا and و وسایل بیشماری استفاده می شود. دانه ریز و کوتاه آن باعث شده تا چوبی به راحتی کار شود ، خیس بخورد ، رنگ شود ، لاک و چسب داشته باشد. بخارپز كردن چوب را آسانتر مي كند. این یک پایان عالی است و در برابر فشار و شکاف مقاوم است و هنگام خم شدن سفت است. فرز به دلیل ترک خوردگی گاهی اوقات دشوار است. تراکم چوب 720 کیلوگرم بر متر مکعب است. مخصوصاً برای نجاری جزیی مخصوصاً مبلمان بسیار مناسب است. از صندلی گرفته تا پارکت (کفپوش) و راه پله ها ، راش اروپایی می تواند تقریباً هر کار دیگری غیر از پشتیبانی سنگین ساختاری انجام دهد ، به شرطی که در فضای باز نماند. سختی آن آن را برای ساخت پتک های چوبی و صفحه های میز کار ایده آل می کند. چوب به راحتی پوسیده می شود اگر توسط قیر بر اساس تقطیر پوست خود محافظت نشود (همانطور که در تخته های راه آهن استفاده می شود). برای کاغذ کاغذ از بسیاری از درختان پهن برگ بهتر است ، اگرچه فقط گاهی برای این کار استفاده می شود ، محتوای بالای سلولز را می توان به صورت مدلی نیز در آورد که به عنوان پارچه ای شبیه پنبه استفاده می شود. کد استفاده از آن در اروپا .mw-parser-output span.smallcaps {font-variant: small-cap} .mw-parser-output span.smallcaps-small {font-size: 85٪} fasy (از FA gus SY lvatica). راش معمولی نیز یکی از بهترین هیزم ها برای شومینه در نظر گرفته می شود.

سایر موارد استفاده

مغزها توسط انسان و حیوانات خورده می شوند. اگر بخاطر تانن ها و آلکالوئیدهای موجود در آنها مقدار زیادی خورده شود ، برای انسان کمی سمی است ، با این وجود مغزها فشرده می شوند تا روغنی در قرن نوزدهم انگلیس برای پخت و پز و لامپ استفاده شود. آنها همچنین برای تهیه آرد آسیاب شدند که می توان پس از شسته شدن تانن با خیساندن ، آن را خورد.

محصول اولیه AM 01 ، یک طعم دهنده دود ، از تولید می شود fagus sylvatica L. پوسیدگی چوب در همه اوقات سال یافت می شود و قابل خوردن نیست.