Irvingia gabonensis

Irvingia barteri Hook.f. Irvingia caerulea Tiegh. Irvingia duparquetii Tiegh. Irvingia erecta Tiegh. Irvingia fusca Tiegh. Irvingia griffonii Tiegh. / i> Tiegh. Irvingia laeta Tiegh. Irvingia pauciflora Tiegh. Irvingia platycarpa Tiegh. Irvingia tenuifolia Hook.f Irvingia velutina Tiegh.

Irvingia gabonensis گونه ای از درختان آفریقایی در جنس Irvingia است که گاهی توسط نام های رایج انبه وحشی ، انبه آفریقایی ، انبه بوته ای ، دیکا ، ادیکا ، آرو ، آندوک یا اوگبنو. آنها میوه های خوراکی مانند انبه دارند و به ویژه به دلیل مغزهای غنی از چربی و پروتئین از آنها ارزش زیادی برخوردار است.

محتویات

• 1 توزیع و زیستگاه 1.1 محدودیت های بیوفیزیکی

• 1.1 محدودیت های بیوفیزیکی

• 4.1 اصلاح نژاد

• 5.1 تغذیه
• 5.2 کنترل وزن

توزیع و زیستگاه

Irvingia gabonensis بومی است منطقه جنگلی مرطوب از نوک شمالی آنگولا ، از جمله کنگو ، DR کنگو ، نیجریه ، ساحل عاج و جنوب غربی اوگاندا. از سال 2009 ، دولت گابن قطع درخت andok را تا سال 2034 ممنوع کرده است.

محدودیت های بیوفیزیکی

این درخت در منطقه آب و هوایی مرطوب و خشک گرمسیری وجود دارد. دیکا به طور طبیعی در جنگل های سایبان دار ، جنگل های گالری و جنگل های نیمه برگریز رشد می کند. در ارتفاعات از 200–500 متر (660–1،640 فوت) با بارندگی سالانه از 1200–1،500 میلی متر (47–59 اینچ) رشد می کند. دمای پشتیبانی شده از 20–38 درجه سانتیگراد (68–100 درجه فارنهایت) در زیر سایه اندکی تا آسمان های بسیار روشن و صاف است. خاکهای عمیق با بیش از 150 سانتی متر (59 اینچ) با باروری متوسط ​​و زهکشی خوب مورد نیاز است. pH می تواند از 4.5 تا 7.5 باشد.

شرح

Irvingia gabonensis مستقیم رشد می کند ، تا ارتفاع 40 متر (130 فوت) و 1 متر ( قطر 3 فوت 3 اینچ). دارای پایه های نگهدارنده به ارتفاع 3 متر (9.8 فوت) است. پوست بیرونی صاف تا پوسته پوسته با رنگ خاکستری تا زرد-خاکستری است. تاج همیشه سبز ، کروی و متراکم است. برگها بیضوی هستند ، یک حاشیه آنها اغلب کمی گردتر از دیگری است ، براق ، سبز تیره و براق است. گلها در خوشه های کوچک زرد تا سفید مایل به سبز هستند. گلها دو جنسیتی هستند. میوه تقریباً کروی است و هنگام رسیدن با تفاله نارنجی روشن ، سبز است. این سنگ چوبی است و حاوی یک دانه است. نهال به صورت اپيژيك جوانه مي زند.

بوم شناسي

Irvingia gabonensis توسط Coleoptera ، Diptera ، Hymenoptera و Lepidoptera گرده افشانی می شود. این گل از مارس تا ژوئن گل می دهد و دارای دو فصل باردهی است: از آوریل تا جولای و از سپتامبر تا اکتبر. بذرها توسط مهره داران خاص به عنوان فیل و گوریل پراکنده می شوند. با کاهش تعداد آن حیوانات ، انتشار و تولید مجدد دیکا کاهش می یابد و به کاشت انسان وابسته می شود.

کشت

تا چند سال پیش ، 90٪ از محصولات دیکا برداشت می شد. از درختان وحشی پراکنده درختان دیکا به طور سیستماتیک کشت نمی شدند ، زیرا اعتقاد بر این بود که تا 15 سال طول می کشد تا درخت میوه بدهد. اگرچه آنها کاشته نشده اند ، اما وقوع آنها زیاد است زیرا همچنین به ندرت سنگین شده اند. در یک مزارع با استفاده از مارکوت (گیاهان لایه لایه هوا) ، تولید گل دو تا چهار سال پس از کاشت مشاهده شد. جوانه زنی از دانه ها کم است و وقتی با آنها به دقت رفتار نشود ، بیشتر آنها شکست می خورند. بذرها بیشتر با شکستن آنها با دست استخراج می شوند.

اصلاح نژاد

اهلی سازی دیکا در مراحل اولیه است. در حدود سال 1990 ، تکثیر رویشی اجازه تکثیر و انتخاب انبوه را داد. قلمه زدن ، جوانه زدن ، لایه لایه شدن هوا ، مارکتینگ و قلمه زدن وقتی روی چوب جوان اعمال شود امکان پذیر است.

موارد استفاده

انسان میوه ها را تازه می خورد و منجر به نام غلط ، انبه آفریقایی می شود. میوه ها به صورت ژله ، مربا ، آب میوه و حتی گاهی شراب فرآوری می شوند. از تفاله برای تهیه رنگ سیاه برای رنگ آمیزی پارچه نیز استفاده شده است.

پوشش بذر باید شکسته شود تا به اندوسپرم برسد. دانه هایی که آجیل دیکا نیز نامیده می شوند ، به صورت خام یا بو داده مصرف می شوند. با این حال بیشتر آنها را به کره یا یک شکلات شکلاتی می کوبند. می توان دانه ها را فشار داد تا روغن خوراکی (جامد در دمای محیط) یا مارگارین مورد استفاده برای پخت و پز تولید شود. این روغن همچنین می تواند برای تولید صابون یا مواد آرایشی فرآوری شود. کیک پرس را می توان به عنوان خوراک گاو یا ماده غلیظ کننده آش استفاده کرد. بذرها را می توان آسیاب یا خرد کرد و به عنوان ماده غلیظ کننده و طعم دهنده در سوپ و خورش استفاده کرد. برای نگهداری می توان از آنها کیکی به نام "نان دیکا" نیز تهیه کرد.

غالباً از آجیل ها در غذاهای گابونی برای چاشنی غذاهای مرغ و گوشت ، مانند مرغ à l'odika استفاده می شود. آجیل های آسیاب شده عطر و بوی دودی را به وعده های غذایی ارائه می دهند.

چوب سخت است و بنابراین برای کارهای سنگین ساختمانی به عنوان ساخت عرشه کشتی یا راه آهن استفاده می شود. از شاخه های مرده به عنوان هیزم استفاده می شود.

از درختان در سیستم های جنگل کاری از طریق جنگلداری برای سایه زنی سایر محصولات به ویژه کاکائو و قهوه استفاده می شود. آنها همچنین برای کاهش فرسایش استفاده می شوند. شهرها شروع به استفاده از آنها برای سایه انداختن خیابانها ، کمربندهای پناهگاهی یا زیبایی می کنند.

هزاران تن بذر دیکا سالانه مورد معامله قرار می گیرد ، بیشتر در آفریقا.

تغذیه

دانه های خوراکی 697 کالری از 100 گرم و مواد مغذی زیر را تأمین می کنند:

ترکیب تقریبی اسید چرب در دانه ها شامل اسید میریستیک (33-70٪) ، اسید لوریک (20-59) است. ٪) ، اسید اولئیک (1-11٪) ، اسید پالمیتیک (2٪) و اسید استئاریک (1٪).

بر خلاف پالپ برخی دیگر از Irvingia spp. ، تفاله Irvingia gabonensis طعم آبدار و شیرینی دارد و تازه خورده می شود. یک بخش 100 گرمی از تفاله میوه 61 کالری تأمین می کند و شامل موارد زیر است: p>

کنترل وزن

مکمل های غذایی از dika تحت نام "انبه آفریقایی" برای مدیریت وزن بدن به بازار عرضه می شوند. آزمایش های بالینی تاکنون اثر آنها را تأیید نکرده است ، اگرچه یک متاآنالیز نتیجه گرفت که Irvingia gabonensis "برخی از مزایای بالقوه برای کاهش وزن" را نشان می دهد ، اظهار داشت که "به نظر می رسد بی خطر است و به عنوان بیشترین تحمل عوارض جانبی رایج سردرد ، نفخ شکم و مشکل خواب است و "به دلیل محدود بودن اطلاعات ،" در حال حاضر نمی توان Irvingia gabonensis را توصیه کرد. "