Pinus orizabensis

• P. cembroides subsp. orizabensis D.K.Bailey

Pinus orizabensis ، Orizaba pinyon ، یک کاج در گروه کاج پینیون است ، بومی مرکز مکزیک. همچنین به عنوان زیرگونه cembroides Pinus در نظر گرفته می شود که به عنوان زیرگونه cembroides Pinus طبقه بندی می شود. orizabensis D.K.Bailey. بذرهای آن بزرگتر از نوع است.

محدوده محلی است و محدود به منطقه کوچکی در محدوده عرضی Eje Volcánico (کمربند آتشفشانی ترانس مکزیکی) ، در ایالت های Puebla و Veracruz است. این در ارتفاعات ، عمدتا از 2200-2800 متر (7،200–9،200 فوت) ، در آب و هوای خنک تر و خنک تر از سایر کاج های پینیون رخ می دهد.

محتویات

• 1 شرح
  • 1.1 مخروطی
• 2 تاریخچه
• 3 منبع

• 1.1 مخروطی

توضیحات

این درخت کوچک و متوسط ​​است و به 8-10 متر (26-33 فوت) قد می رسد و قطر تنه آن تا 50 سانتی متر پوست آن قهوه ای تیره ، ضخیم و در قاعده تنه به شدت شکاف دار است. برگها ('سوزنها) به صورت ناخنهای مخلوطی از سه و چهار ، باریک ، به طول 3-6 سانتی متر و سبز عمیق تا سبز آبی ، با شکم معده به یک نوار سفید روشن در سطوح داخلی محدود شده اند.

مخروط

مخروط ها کروی شکل به حالت تخم مرغی هستند ، طول آنها 4–7 سانتی متر و عرض آنها 5–5 سانتی متر است ، در ابتدا سبز هستند ، در سن 16-18 ماهگی به رنگ زرد قهوه ای در می آیند ، فقط یک ماده کوچک دارند تعداد مقیاسهای نازک ، به طور معمول 6 تا 18 مقیاس بارور. مخروط ها هنگام بلوغ به عرض 5-7 سانتی متر باز می شوند و بذرها را پس از باز شدن روی مقیاس ها نگه می دارند.

بذرها 12-15 میلی متر طول دارند ، دارای پوسته ای ضخیم ، آندوسپرم صورتی و 2 عددی است. بال میلی متر آنها توسط جی مکزیکی پراکنده می شوند ، که دانه ها را از مخروط های باز خارج می کند. جی ، که از دانه ها به عنوان منبع اصلی غذایی استفاده می کند ، بسیاری از دانه ها را برای استفاده های بعدی ذخیره می کند و برخی از این دانه های ذخیره شده استفاده نمی شوند و می توانند به درختان جدید تبدیل شوند.

تاریخچه

Pinus orizabensis جدیدترین کاج بنفی است که توصیف شده است و توسط دانا کی بیلی در سال 1983 هنگام بررسی یک پینیون غیرمعمول کشت شده در باغ گیاه شناسی سلطنتی ، کیو کشف شد. مشخص شد که با نمونه های وحشی Pico de Orizaba مطابقت دارد. در ابتدا به عنوان زیرگونه پینیون مکزیکی توصیف شد ، اما تحقیقات بیشتر توسط بیلی & amp؛ هاکس ورث و دیگران نشان داده اند که بهتر است به عنوان گونه ای متمایز با آن رفتار شود. برخی از گیاه شناسان علی رغم اینکه در برخی از سایت ها بدون هیچ گونه شواهدی از ترک خوردگی در کنار یکدیگر وجود داشته اند ، هنوز آن را در پینیون مکزیک قرار می دهند. Orizaba pinyon سازگاری بهتری با آب و هوای معتدل بارانی مانند انگلیس نسبت به Pinus cembroides که در زیستگاه های خشک کن رشد می کند نشان می دهد.

Pinus orizabensis بیشترین همبستگی با پینیون یوهان را دارد. و Potosi pinyon ، که با آن ساختار برگ را با روزنه های محدود به صورتهای داخلی تقسیم می کند. از نظر مخروطهای بزرگتر و دانه ها و از دومی در تعداد کمتر سوزن در هر ناخن متفاوت است (3-4 در مقابل 5). مانند این دو ، سطوح داخلی سفید سوزن ها آن را به یک درخت کوچک بسیار جذاب و مناسب برای پارک ها و باغ های بزرگ تبدیل کرده است.

دانه های خوراکی (آجیل کاج) در مکزیک تا حدودی جمع آوری می شوند .