تخمه کدو تنبل

یک دانه کدو تنبل ، که در آمریکای شمالی به عنوان پپیتا نیز شناخته می شود (از اسپانیایی مکزیکی: pepita de calabaza ، "کمی دانه کدو") ، دانه خوراکی کدو تنبل یا سایر ارقام خاص کدو. بذرها به طور معمول صاف و نامتقارن بیضی شکل هستند ، دارای پوسته بیرونی سفید و پس از برداشتن پوسته به رنگ سبز روشن هستند. بعضی از ارقام پوسته ای نیستند و فقط به دلیل بذر خوراکی رشد می کنند. دانه ها از نظر مواد مغذی و کالری غنی هستند ، به ویژه دارای مقدار زیادی چربی (به ویژه اسید لینولئیک و اسید اولئیک) ، پروتئین ، فیبر غذایی و عناصر غذایی ریز فراوان هستند. دانه کدو تنبل می تواند به هسته پوسته شده یا دانه کامل دفع نشده اشاره داشته باشد و معمولاً به محصول نهایی بو داده ای که به عنوان میان وعده استفاده می شود اشاره دارد.

محتویات

• 1 آشپزی
• 2 تغذیه
  • 2.1 روغن
• 3 طب سنتی
• 4 همچنین مراجعه کنید
• 5 منبع

• 2.1 روغن

آشپزی

تخمه کدو یک ماده رایج است در غذاهای مکزیکی تفت داده می شوند و به عنوان میان وعده نیز سرو می شوند. مارین شده و بو داده ، آنها یک میان وعده فصلی پاییزی در ایالات متحده هستند ، و همچنین یک میان وعده بسته بندی شده تولید و توزیع شده تجاری مانند دانه های آفتابگردان هستند که در طول سال در دسترس شما هستند. پپیتاس ها با نام اسپانیایی شناخته می شوند (معمولاً کوتاه می شوند) ، و به طور معمول بعد از بو دادن شور و گاهی ادویه دار می شوند (و امروزه به صورت یک محصول بسته بندی شده نیز موجود است) ، در مکزیک و سایر کشورهای آمریکای لاتین ، در جنوب غربی آمریکا و غذاهای خاص و مکزیکی فروشگاه ها.

اولین شواهد شناخته شده اهلی شدن Cucurbita مربوط به 8000 تا 10 هزار سال پیش است که پیش از اهلی شدن سایر محصولات مانند ذرت و لوبیای معمولی در منطقه حدوداً 4000 سال تغییر در شکل و رنگ میوه نشان دهنده پرورش عمدی C است. pepo حداکثر در 8000 سال پیش رخ داده است. فرآیند توسعه دانش کشاورزی مربوط به اهلی سازی محصولات در طی 5،000-6،500 سال در Mesoamerica انجام شد. کدو سبز ابتدا اهلی شد ، ذرت دوم ، و به دنبال آن لوبیا ، همه در سیستم کشاورزی سه خواهر قرار گرفتند.

به عنوان ماده غذایی در غذاهای خال ، در اسپانیایی به عنوان pipián یک میان وعده مکزیکی با استفاده از pepitas به روشی صنعتگر به عنوان pepitoría شناخته می شود. دانه کدو تنبل کمی تفت داده شده ، نمک و بدون پوست ، با نام توصیفی ایتالیایی ، passatempo ("سرگرمی") در یونان محبوب است.

روغن فشرده شده دانه های بو داده یک Cucurbita pepo subsp. pepo var 'استیریاکا' در اروپای مرکزی و شرقی به عنوان غذا نیز استفاده می شود. نمونه آن روغن دانه کدو تنبل است. از دانه کدو تنبل می توان به کره مغز نیز تبدیل کرد.

تغذیه

• واحدها
• میکروگرم = میکروگرم • میلی گرم = میلی گرم
• IU = واحدهای بین المللی

دانه کدو تنبل خشک و بو داده 2٪ آب ، 49٪ چربی ، 15٪ کربوهیدرات و 30٪ پروتئین است (جدول). در یک وعده مرجع 100 گرمی ، دانه ها کالری متراکم (574 کیلوکالری) و منبع غنی (20٪ ارزش روزانه ، DV یا بالاتر) پروتئین ، فیبر غذایی ، نیاسین ، آهن ، روی ، منگنز ، منیزیم هستند. ، و فسفر (جدول). دانه ها منبعی متوسط ​​(10–19٪ DV) از ریبوفلاوین ، فولات ، اسید پانتوتنیک ، سدیم و پتاسیم هستند (جدول). اسیدهای چرب اصلی در دانه کدو تنبل اسید لینولئیک و اسید اولئیک هستند ، اسید پالمتیک و اسید استئاریک در مقادیر کمتری وجود دارد.

روغن

روغن دانه کدو تنبل ، یک غذای آشپزی مهم و مهم است کالای صادراتی اروپای مرکزی ، در آشپزی به عنوان سالاد و روغن پخت و پز استفاده می شود.

موارد زیر محدوده اسیدهای چرب در C است. حداکثر پپیتاس (به روغن هسته کدو تنبل مراجعه کنید):

غلظت کل اسید چرب اشباع نشده از 9٪ تا 21٪ از پپیتا بود. محتوای کل چربی از 11٪ تا 52٪ بود. بر اساس مقدار آلفا توکوفرول استخراج شده در روغن ، ویتامین E دوازده C دانه رقم ماکسیما از 4 تا 19 میلی گرم در 100 گرم پپیتا متغیر بود.

طب سنتی

دانه های کدو تنبل یک بار به عنوان داروی ضد عفونی کننده در طب سنتی در چین برای دفع استفاده می شد. انگل کرم های نواری ، مانند کرم های نواری Taenia. این امر باعث شد که بذرها از سال 1863 تا 1936 به عنوان ضد انگلی در فارماکوپه ایالات متحده آمریکا ذکر شوند.