Salvia hispanica

• Kiosmina hispanica (L.) Raf.
• سالویا چیا کلا
• سالویا چیا سسه & amp؛ Moc نام غیرقانونی.
• Salvia neohispanica Briq. نام غیرقانونی.
• Salvia prysmatica Cav.
• Salvia schiedeana Stapf
• Salvia tetragona Moench

Salvia hispanica که معمولاً با نام chia (/ ˈtʃiːə /) شناخته می شود ، گونه ای از گیاهان گلدار از خانواده نعناع ها ، Lamiaceae ، بومی مرکزی و جنوبی مکزیک و گواتمالا. این یک نوع شبه سرانه در نظر گرفته می شود ، که به دلیل دانه های چیا آب دوست و قابل کشت آن کشت می شود ، در چندین کشور غربی آمریکای جنوبی ، مکزیک غربی و جنوب غربی ایالات متحده به عنوان غذا به عنوان غذا استفاده می شود.

مطالب

• 1 ریشه شناسی
• 2 توضیحات
• 3 دانه
  • 3.1 محتوای مواد مغذی و مواد غذایی
  • 3.2 تحقیقات مقدماتی بهداشت
  • 3.3 تداخلات دارویی
• 4 مصرف مزوآمریکایی
• 5 مصرف اروپایی
• 6 کشت
  • 6.1 آب و هوا و طول چرخه رشد
  • 6.2 عملکرد و ترکیب بذر
  • 6.3 خاک ، نیاز گیاه به بذر و کاشت
  • 6.4 کوددهی و آبیاری
  • 6.5 تنوع ژنتیکی و اصلاح نژاد
  • 6.6 بیماری ها و مدیریت محصولات
• 7 کاربرد تزئینی و جدید
• 8 منابع

• 3.1 محتوای مواد مغذی و مصارف غذایی
• 3.2 تحقیقات مقدماتی بهداشت
• 3.3 تداخلات دارویی

• 6.1 آب و هوا و طول چرخه رشد
6.2 عملکرد و ترکیب بذر
• 6.3 خاک ، نیاز بذر و بذرپاشی
• 6.4 کوددهی و آبیاری
• 6.5 تنوع ژنتیکی و تولید مثل
• 6.6 بیماریها و مدیریت محصولات

ریشه شناسی

کلمه "chia" از کلمه ناهوآل chian به معنی روغن گرفته شده است.

س hispanica یکی از دو گیاه معروف به "chia" است ، گیاه دیگر Salvia columbariae که گاهی اوقات "chia طلایی" نیز نامیده می شود.

شرح

چیا یک گیاه علفی یک ساله است که تا 1.75 متر (5 فوت و 9 اینچ) قد رشد می کند ، دارای برگهای مخالف 4–8 سانتی متر (1 ⁄–3 1⁄4 اینچ) طول و 3-5 سانتی متر (1 1⁄4–2 در) عرض. گلهای آن بنفش یا سفید است و به صورت خوشه های متعدد و در یک سنبله در انتهای هر ساقه تولید می شود. چیا از مناطق 9–12 USDA مقاوم است. بسیاری از گیاهان به عنوان در واقع Salvia lavandulifolia هستند.

بذر

• واحدها
• μg = میکروگرم • mg = میلی گرم
• IU = واحدهای بین المللی

چیا به دلیل بذر خود ، غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 ، از آنجا که بذرها 25 تا 30 درصد روغن قابل استخراج دارند ، رشد می کند. ، از جمله اسید α- لینولنیک. ترکیب چربی روغن ممکن است 55٪ ω-3 ، 18٪ ω-6 ، 6٪ ω-9 و 10٪ چربی اشباع باشد.

به طور معمول ، دانه های چیا بیضی شکل کوچک با یک قطر حدود 1 میلی متر (1⁄32 اینچ). آنها به رنگ برزین ، با قهوه ای ، خاکستری ، سیاه و سفید هستند. دانه ها آب دوست هستند و هنگام خیس خوردن تا 12 برابر وزن خود را در مایع جذب می کنند. دانه ها هنگام خیساندن ، پوششی موسیلاژین ایجاد می کنند که نوشیدنی های پایه چیا را دارای بافتی خاص ژلاتینی می کند.

چیا بیشتر به عنوان Salvia hispanica L. یا columbariae <شناخته می شود / i> Benth. امروزه چیا در زادگاه خود مکزیک و گواتمالا و همچنین بولیوی ، اکوادور ، کلمبیا ، نیکاراگوئه ، شمال غربی آرژانتین ، مناطقی از استرالیا و جنوب غربی ایالات متحده رشد و مصرف می شود. انواع جدید اختراع شده چیا در کنتاکی برای کشت در عرض های شمالی ایالات متحده پرورش داده شده است.

محتوای مواد مغذی و مصارف غذایی

100 گرم (3 ⁄ اونس) وعده دانه چیا منبع غنی (20٪ یا بیشتر از ارزش روزانه ، DV) تیامین و نیاسین (به ترتیب 54٪ و 59٪) و یک منبع متوسط ​​ریبوفلاوین و فولات (14٪ و 12٪ DV ، به ترتیب). همان مقدار دانه چیا حاوی مقادیر زیادی (48-130٪ DV) از مواد معدنی رژیم غذایی کلسیم ، آهن ، منیزیم ، منگنز ، فسفر و روی است (جدول).

دانه های چیا ممکن است به غذاهای دیگر اضافه شود به عنوان یک شیرینی یا اسموتی ، غلات صبحانه ، میله های انرژی زا ، میله گرانولا ، ماست ، تورتیلا و نان. در سال 2009 ، اتحادیه اروپا بذرهای چیا را به عنوان یک غذای جدید تأیید کرد و اجازه داد که چیا 5٪ از کل ماده غذایی نان باشد.

همچنین ممکن است آنها به صورت ماده ژلاتینی ساخته شده و یا به صورت خام مصرف شوند. از ژل دانه های آسیاب شده می توان برای تأمین محتوای تخم مرغ در کیک ها ضمن تأمین سایر مواد مغذی استفاده کرد و جایگزین رایج در پخت وگان است.

تحقیقات اولیه بهداشت

اگرچه تحقیقات اولیه نشان می دهد مزایای بالقوه سلامتی ناشی از مصرف دانه های چیا ، این کار همچنان پراکنده و بی نتیجه است. در یک بررسی سیستماتیک سال 2015 ، بیشتر مطالعات اثری از نظر آماری معنی دار در مصرف دانه چیا بر روی عوامل خطر قلبی عروقی در انسان نشان نداد.

تداخلات دارویی

هیچ مدرکی تا به امروز نشان نمی دهد که مصرف دانه های چیا اثرات سوئی بر داروهای تجویزی یا تداخل با آنها دارد. hispanica در مندوز Codex و Florentine Codex ، رمزهای آزتک که بین سالهای 1540 و 1585 ایجاد شده اند ، توصیف و به تصویر کشیده شده است. هم توصیف می شود و هم تصویر S. hispanica و استفاده از آن توسط آزتک ها. مندوز کد نشان می دهد که این گیاه به طور گسترده ای کشت شده و به عنوان ادای احترام در 21 ایالت از 38 ایالت آزتک داده شده است. مورخان اقتصادی معتقدند که این ماده غذایی اصلی به عنوان ذرت مورد استفاده قرار گرفته است.

سوابق ادای احترام آزتک ها از <مند> کد مندوزا ، ماتریکلای تریبوتوس ، و Matricula de Huexotzinco (1560) ، همراه با گزارش های مربوط به کشت های استعماری و مطالعات زبانی ، جزئیات موقعیت جغرافیایی ادای احترام را ارائه می دهد و برخی مشخصات جغرافیایی را برای اصلی ترها ارائه می دهد. مناطق اسپانیایی اکثر استانها بجز مناطقی از مناطق گرمسیری ساحلی جلگه و بیابان ، این گیاه را پرورش دادند. منطقه سنتی کشت در منطقه ای مشخص بود که مناطقی از شمال مرکزی مکزیک ، جنوب تا نیکاراگوئه را پوشش می داد. یک منطقه کشت دوم و جداگانه ، ظاهراً قبل از کلمبیا ، در جنوب هندوراس و نیکاراگوئه بوده است.

استفاده اروپایی

چیا از نظر قانونی یک غذای بدیع در اروپا محسوب می شود ، زیرا این غذا را ندارد. "طبق تاریخچه قابل توجهی از مصرف در اتحادیه اروپا قبل از 15 مه 1997" ، طبق کمیته مشورتی مواد غذایی و فرآیندهای جدید. در سال 2009 ، اجازه داده شد مقادیر کمی چیا در محصولات نان وارد شود و محدودیت مصرف 15 گرم (1 ⁄ اونس) در روز تخمه بسته بندی شده چیا پیشنهاد شد.

کشت

آب و هوا و طول چرخه رشد

طول چرخه رشد برای چیا براساس مکان متفاوت است و تحت تأثیر ارتفاع قرار دارد. برای سایتهای تولیدی واقع در اکوسیستمهای مختلف در بولیوی ، اکوادور و شمال غربی آرژانتین چرخه رشد بین 100 تا 150 روز است. بر این اساس ، زمینه های تولید تجاری در محدوده ارتفاع 8-2200 متر (26-7،218 فوت) در انواع اکوسیستم های مختلف از کویر ساحلی گرمسیری ، جنگل بارانی گرمسیری و دره خشک بین آند واقع شده است. در شمال غربی آرژانتین ، یک دوره زمانی از کاشت تا برداشت 120-180 روز برای مزارع واقع در ارتفاعات 900-1،500 متر (3000-4،900 فوت) گزارش شده است.

S hispanica یک گیاه کوتاه گل است ، که نشان دهنده حساسیت فتوپریودیک آن و عدم تغییر تناوبی در ارقام سنتی است ، که تا سال 2012 استفاده تجاری محدودی از دانه های چیا را به عرض های گرمسیری و نیمه گرمسیری محدود کرده است. اکنون ، خطوط اهلی سنتی گونه های مریم گلی به طور طبیعی رشد می کنند یا می توانند در مناطق معتدل در عرض های جغرافیایی بالاتر در ایالات متحده کشت شوند. در آریزونا و کنتاکی ، بلوغ بذر ارقام سنتی چیا توسط یخبندان قبل یا بعد از تنظیم گل متوقف می شود و از برداشت بذر جلوگیری می کند. پیشرفت در اصلاح نباتات طی سال 2012 ، منجر به تولید ژنوتیپ های جدید شیا گل زودرس شد که نشان می دهد در کنتاکی عملکرد بیشتری دارد.

عملکرد و ترکیب دانه

عملکرد دانه بسته به نوع مختلف متفاوت است ارقام ، نحوه کشت و شرایط رشد بر اساس منطقه جغرافیایی. به عنوان مثال ، زمینه های تجاری در آرژانتین و کلمبیا در بازه عملکرد از 450 تا 1250 کیلوگرم در هکتار (400 تا 1120 پوند در هکتار) متفاوت است. یک مطالعه در مقیاس کوچک با سه رقم رشد یافته در دره های بین آندایی اکوادور عملکردی تا 2300 کیلوگرم در هکتار (2100 پوند در هکتار) را ارائه داد ، که نشان می دهد محیط رشد مناسب و رقم برای ایجاد عملکرد بالا در تعامل بودند. ژنوتیپ تأثیر بیشتری نسبت به میزان پروتئین ، محتوای روغن ، ترکیب اسیدهای چرب یا ترکیبات فنلی بر عملکرد دارد ، در حالی که دمای بالا باعث کاهش محتوای روغن و درجه اشباع نشده و باعث افزایش پروتئین می شود.

خاک ، نیازهای بذر ، و کاشت

کشت S hispanica به خاکهای رسی یا ماسه ای سبک تا متوسط ​​نیاز دارد. این گیاه خاکهای زهکشی شده و متوسط ​​بارور را ترجیح می دهد ، اما می تواند با خاک های اسیدی و خشکسالی متوسط ​​کنار بیاید. بذرهای چیا کاشته شده برای استقرار نهال به رطوبت نیاز دارند ، در حالی که گیاه چیا که بالغ می شود خاکهای مرطوب را هنگام رشد تحمل نمی کند.

تکنیک های کشت سنتی hispanica شامل آماده سازی خاک با ایجاد اختلال و شل شدن و به دنبال آن پخش بذر است. در تولید تجاری مدرن ، معمولاً میزان کاشت معمولی 6 کیلوگرم در هکتار (5.4 پوند در هکتار) و فاصله ردیف 0.7-0.8 متر (2 فوت 3 ⁄ در-2 فوت 7 ⁄ در) استفاده می شود.

کود و آبیاری

hispanica را می توان در زیر کود کم کود ، با استفاده از 100 کیلوگرم در هکتار (89 پوند در هکتار) ازت کشت کرد یا در بعضی موارد ، کودی استفاده نمی شود.

دفعات آبیاری در مزارع تولید چیا ممکن است متفاوت باشد از هیچ کدام به هشت آبیاری در هر فصل رشد ، بسته به شرایط آب و هوایی و میزان بارندگی.

تنوع ژنتیکی و تولید مثل

طیف گسترده ای از انواع وحشی و پرورشی S hispanica بر اساس اندازه بذر ، خرد شدن دانه ها و رنگ دانه است. وزن و رنگ بذر دارای وراثت پذیری بالایی است و یک ژن مغلوب تنها مسئول رنگ سفید است. روغنهای اساسی موجود در برگهای چیا دارای خاصیت دفع کننده ضد حشرات بوده و آنرا برای کشت ارگانیک مناسب می کند. با این حال ، عفونت های ویروسی ، احتمالاً توسط مگس سفید منتقل می شوند. علف های هرز ممکن است در اوایل توسعه محصول چیا تا زمان بسته شدن سایبان آن مشکلی ایجاد کنند ، اما از آنجا که چیا به علف کش هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد حساس است ، کنترل مکانیکی علف های هرز ترجیح داده می شود.

طی دهه 1980 در ایالات متحده ، اولین موج قابل توجه فروش بذر چیا به حیوانات خانگی چیا گره خورد. این "حیوانات خانگی" به شکل گل رس هستند که به عنوان پایه ای برای خمیر چسبناک دانه های چیا عمل می کنند. سپس شکل ها سیراب می شوند و دانه ها به شکلی جوانه می زنند که نشان دهنده پوشاندن پوست برای شکل است. سالانه حدود 500000 حیوان خانگی چیا در ایالات متحده به عنوان تازگی یا گیاهان خانگی به فروش می رسد.