تاندینیت آشیل

thumbnail for this post


بررسی اجمالی

تاندینیت آشیل آسیب بیش از حد از تاندون آشیل (uh-KILL-eez) است ، نواری از بافت که عضلات ساق پا را در پشت ساق پا به استخوان پاشنه شما متصل می کند.

التهاب استخوان آشیل معمولاً در دونده هایی اتفاق می افتد که ناگهان شدت یا مدت دویدن خود را افزایش دهند. همچنین در افراد میانسال که فقط در آخر هفته ها ورزش می کنند ، مانند تنیس یا بسکتبال ، معمول است.

بیشتر موارد التهاب استخوان آشیل را می توان با مراقبت نسبتاً ساده و در منزل تحت نظر پزشک معالجه کرد. . استراتژی های مراقبت از خود معمولاً برای جلوگیری از تکرار اپیزودها لازم است. موارد جدی تر التهاب آشیل می تواند منجر به پارگی تاندون (پارگی) شود که ممکن است نیاز به ترمیم جراحی داشته باشد.

علائم

درد مرتبط با التهاب آشیل به طور معمول با درد خفیف در پشت پا یا بالای پاشنه پا پس از دویدن یا سایر فعالیت های ورزشی. قسمت هایی از درد شدیدتر ممکن است پس از دویدن طولانی مدت ، بالا رفتن از پله یا سرعت دویدن رخ دهد.

همچنین ممکن است حساسیت یا سفتی را تجربه کنید ، به ویژه در صبح ، که معمولاً با فعالیت خفیف بهبود می یابد.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر درد مداوم در اطراف تاندون آشیل احساس می کنید ، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر درد یا ناتوانی شدید است ، سریعاً به دنبال مراقبت پزشکی باشید. ممکن است تاندون آشیل پاره (پاره شده) داشته باشید.

علل

التهاب تاندین آشیل به دلیل فشار مکرر یا شدید تاندون آشیل ، نواری از بافت که عضلات ساق پا را به شما متصل می کند ، ایجاد می شود استخوان پاشنه شما از این تاندون هنگام راه رفتن ، دویدن ، پرش یا فشار روی انگشتان پا استفاده می شود.

ساختار تاندون آشیل با افزایش سن ضعیف می شود ، که می تواند آن را در معرض آسیب قرار دهد - به ویژه در افرادی که ممکن است شرکت کنند در ورزش فقط در تعطیلات آخر هفته یا افرادی که به طور ناگهانی شدت برنامه های خود را افزایش داده اند.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به التهاب پاشنه آشیل را افزایش دهند ، از جمله:

  • جنسیت شما. تاندینیت آشیل بیشتر در مردان رخ می دهد.
  • سن. تاندینیت آشیل با افزایش سن بیشتر دیده می شود.
  • مشکلات جسمی. یک قوس صاف و صاف در پای شما می تواند فشار بیشتری به تاندون آشیل وارد کند. چاقی و عضلات ساق پا نیز می توانند فشار تاندون را افزایش دهند.
  • گزینه های تمرینی. دویدن با کفش های فرسوده می تواند خطر ابتلا به تاندینیت آشیل را افزایش دهد. درد تاندون در هوای سرد بیشتر از هوای گرم رخ می دهد و دویدن در زمین های تپه ای نیز می تواند شما را مستعد آسیب آشیل کند.
  • شرایط پزشکی. افرادی که مبتلا به پسوریازیس یا فشار خون بالا هستند بیشتر در معرض ابتلا به تاندینیت آشیل هستند.
  • داروها. انواع خاصی از آنتی بیوتیک ها ، که فلوروکینولون نامیده می شوند ، با میزان بالاتری از التهاب آشیل همراه هستند. پارگی (پارگی) - آسیب دیدگی دردناکی که معمولاً نیاز به ترمیم جراحی دارد.

    پیشگیری

    اگرچه جلوگیری از التهاب تانیلیت آشیل ممکن نیست ، اما می توانید برای کاهش خطر خود اقداماتی انجام دهید:

    • به تدریج سطح فعالیت خود را افزایش دهید. اگر به تازگی یک رژیم ورزشی را شروع کرده اید ، به آرامی شروع کنید و به تدریج مدت و شدت تمرین را افزایش دهید.
    • راحت باشید. از فعالیت هایی که باعث فشار شدید بر روی تاندون های شما می شود مانند دویدن در تپه ها خودداری کنید. اگر در یک فعالیت شدید شرکت می کنید ، ابتدا با سرعت کمتری ورزش کنید و بدن خود را گرم کنید. اگر در حین انجام تمرین خاصی متوجه درد شدید ، بایستید و استراحت کنید.
    • کفش های خود را با دقت انتخاب کنید. کفشی که هنگام ورزش می پوشید باید بالشتک کافی برای پاشنه شما باشد و باید دارای یک قوس محکم باشد تا به شما کمک کند تا تنش در تاندون آشیل کاهش یابد. کفش های فرسوده خود را جایگزین کنید. اگر کفش های شما از وضعیت مطلوبی برخوردار است اما از پاهای شما پشتیبانی نمی کند ، در هر دو کفش تکیه گاه قوسی را امتحان کنید.
    • روزانه کشش دهید. وقت خود را برای کشش عضلات ساق پا و تاندون آشیل صبح ، قبل از ورزش و بعد از ورزش اختصاص دهید تا انعطاف پذیری شما حفظ شود. این امر به ویژه برای جلوگیری از عود تاندینیت آشیل بسیار مهم است.
    • عضلات ساق پا را تقویت کنید. عضلات قوی گوساله باعث می شوند که گوساله و تاندون آشیل بتوانند استرس هایی را که با فعالیت و ورزش روبرو می شوند ، بهتر کنترل کنند.
    • تمرین متقاطع. فعالیتهای دارای تأثیر زیاد ، مانند دویدن و پرش ، با فعالیتهای کم اثر ، مانند دوچرخه سواری و شنا.

    تشخیص

    در طول معاینه فیزیکی ، پزشک شما به آرامی ناحیه آسیب دیده را فشار می دهد تا محل درد ، حساسیت یا تورم را تعیین کند. وی همچنین انعطاف پذیری ، ترازبندی ، دامنه حرکتی و رفلکس های پا و مچ پا را ارزیابی می کند.

    آزمایشات تصویربرداری

    ممکن است پزشک شما یک یا چند آزمایش زیر را برای ارزیابی وضعیت شما تجویز کند:

    • اشعه ایکس. اگرچه اشعه ایکس نمی تواند بافت های نرم مانند تاندون ها را تجسم کند ، اما ممکن است به موارد دیگری که می توانند علائم مشابه ایجاد کنند ، کمک کند.
    • سونوگرافی. این دستگاه از موج های صوتی برای تجسم بافت های نرم مانند تاندون ها استفاده می کند. سونوگرافی همچنین می تواند تصاویری از تاندون آشیل در حال حرکت را در زمان واقعی تولید کند و سونوگرافی رنگ داپلر می تواند جریان خون در اطراف تاندون را ارزیابی کند.
    • تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI). با استفاده از امواج رادیویی و یک آهنربا بسیار قوی ، دستگاه های ام آر آی می توانند تصاویر بسیار مفصلی از تاندون آشیل تولید کنند.

    درمان

    التهاب التهاب استخوان معمولاً به خوبی به اقدامات مراقبت از خود پاسخ می دهد. اما اگر علائم و نشانه های شما شدید یا مداوم باشد ، پزشک ممکن است گزینه های درمانی دیگری را نیز به شما پیشنهاد دهد.

    داروها

    اگر داروهای مسکن بدون نسخه - مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin) IB ، دیگران) یا ناپروکسن (Aleve) - کافی نیست ، ممکن است پزشک داروهای قوی تری برای کاهش التهاب و تسکین درد تجویز کند.

    فیزیوتراپی

    یک فیزیوتراپیست ممکن است برخی را پیشنهاد کند از گزینه های درمانی زیر:

    • تمرینات. درمانگران معمولاً تمرینات کششی و تقویتی ویژه ای را برای تقویت و تقویت تاندون آشیل و ساختارهای پشتیبانی کننده آن تجویز می کنند.

      نوع خاصی از تقویت به نام تقویت خارج از مرکز ، شامل کاهش آرام وزن پس از بالا بردن آن ، مشخص شده است که به ویژه برای مشکلات مداوم آشیل بسیار مفید است.

    • دستگاه های ارتز. یک در کفش یا گوه ای که پاشنه شما را کمی بالا ببرد ، می تواند از فشار وارد شده بر روی تاندون خلاص شود و یک بالشتک ایجاد کند که از میزان وارد آمدن به تاندون آشیل شما بکاهد.

    جراحی

    اگر چندین ماه درمان محافظه کارانه م workثر واقع نشود یا تاندون پاره شود ، پزشک ممکن است جراحی را برای ترمیم تاندون آشیل پیشنهاد کند.

    روش زندگی و درمان های خانگی

    خود استراتژی های مراقبت شامل مراحل زیر است که اغلب با اختصار RICE شناخته می شود:

    • استراحت. ممکن است لازم باشد چندین روز از انجام ورزش خودداری کنید یا به فعالیتی بپردازید که تاندون آشیل را تحت فشار قرار ندهد ، مانند شنا. در موارد شدید ، ممکن است نیاز به پوشیدن چکمه راه رفتن و استفاده از عصا داشته باشید.
    • یخ. برای کاهش درد و تورم ، پس از ورزش یا احساس درد ، حدود 15 دقیقه کیسه یخ را روی تاندون قرار دهید.
    • فشرده سازی. بسته بندی یا باند الاستیک فشاری می تواند به کاهش تورم و کاهش حرکت تاندون کمک کند.
    • ارتفاع. پای آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب خود بردارید تا تورم را کاهش دهد. شب با پای آسیب دیده خود بلند باشید.

    آماده شدن برای قرار ملاقات

    شما احتمالاً ابتدا علائم خود را به توجه پزشک خانواده خود می آورید. وی ممکن است شما را به پزشکی متخصص پزشکی ورزشی یا داروهای جسمی و توانبخشی (متخصص اطفال) ارجاع دهد. اگر تاندون آشیل شما پاره شده باشد ، ممکن است لازم باشد به یک جراح ارتوپدی مراجعه کنید.

    کاری که می توانید انجام دهید

    قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید لیستی از پاسخ های زیر را بنویسید. س questionsالات:

    • آیا درد به طور ناگهانی یا به تدریج شروع شد؟
    • آیا علائم در ساعات خاصی از روز یا بعد از برخی فعالیت ها بدتر می شوند؟
    • چه نوع از هنگام ورزش کفش می پوشید؟
    • چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟

    چه انتظاری از پزشک خود دارید

    آماده باشید به س symptomsالات زیر در مورد علائم و عواملی که ممکن است در بیماری شما مثر باشند پاسخ دهید:

    • دقیقاً کجا درد می کند؟
    • آیا درد با استراحت کاهش می یابد؟
    • روال عادی ورزش شما چیست؟
    • آیا اخیراً تغییراتی در برنامه ورزشی خود ایجاد کرده اید ، یا اخیراً شرکت در یک ورزش جدید را شروع کرده اید؟
    • چه کاری انجام داده اید؟ برای تسکین درد؟



A thumbnail image

تامپون های Kotex بخاطر گره گشایی در داخل بدن فراخوان می شوند - اگر برای شما اتفاق بیفتد اینجا چه کاری باید انجام دهید

توجه ، همه افراد مبتلا به پریود: برخی از تامپون های Kotex به دلیل نقص مربوط به …

A thumbnail image

تاول تبخالی

بررسی اجمالی سرماخوردگی - که تاول های تب نیز نامیده می شود - یک عفونت ویروسی …

A thumbnail image

تب

بررسی اجمالی تب افزایش موقتی دمای بدن است که اغلب به دلیل بیماری است. داشتن تب …