آسیب ACL

بررسی اجمالی

آسیب ACL پارگی یا پیچ خوردگی رباط صلیبی قدامی (KROO-she-ate) (ACL) است - یکی از رباط های اصلی زانوی شما. آسیب دیدگی ACL معمولاً در حین ورزش رخ می دهد که شامل توقف ناگهانی یا تغییر جهت ، پرش و فرود - مانند فوتبال ، بسکتبال ، فوتبال و اسکی در سراشیبی است. آسیب ACL رخ می دهد. زانوی شما ممکن است متورم شود ، احساس ناپایداری کند و برای تحمل وزن بیش از حد دردناک شود.

بسته به شدت آسیب ACL ، درمان ممکن است شامل تمرینات استراحت و توان بخشی باشد تا به شما کمک کند قدرت و ثبات خود را بدست آورید یا جراحی برای جایگزینی رباط پاره شده به دنبال توان بخشی. یک برنامه آموزشی مناسب ممکن است به کاهش خطر آسیب ACL کمک کند.

علائم

علائم و نشانه های آسیب ACL معمولاً شامل موارد زیر است:

A صدای بلند یا احساس پاپ در زانو
درد شدید و عدم توانایی در ادامه فعالیت
تورم سریع
از دست دادن دامنه حرکت
احساس بی ثباتی یا تسلیم شدن در برابر تحمل وزن

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر صدمه ای به زانوی شما وارد شد ، علائم یا نشانه های ACL را سریعاً مراقبت کنید. جراحت. مفصل زانو ساختار پیچیده ای از استخوان ها ، رباط ها ، تاندون ها و سایر بافت هایی است که با هم کار می کنند. تشخیص سریع و دقیق برای تعیین شدت آسیب و انجام درمان مناسب مهم است.

علل

رباط ها نوارهای محکم بافتی هستند که استخوان را به استخوان دیگر متصل می کنند. ACL ، یکی از دو رباطی که از وسط زانو عبور می کند ، استخوان ران (استخوان ران) شما را به استخوان ران (استخوان درشت نی) متصل می کند و به ایجاد ثبات در مفصل زانو کمک می کند.

آسیب های ACL اغلب در حین ورزش و تناسب اندام اتفاق می افتد. فعالیتهایی که می توانند استرس را روی زانو ایجاد کنند:

سرعت ناگهانی کاهش سرعت و تغییر جهت (برش)
چرخش با پای محکم کاشته شده
ناخوشایند فرود از پرش
ایستادن ناگهانی
دریافت ضربه مستقیم به زانو یا برخورد ، مانند تکل فوتبال

هنگام آسیب دیدن رباط ، معمولاً پارگی نسبی یا کامل بافت وجود دارد. یک آسیب خفیف ممکن است رباط را کشش دهد اما آن را دست نخورده باقی بگذارد.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل وجود دارد که خطر آسیب ACL را در شما افزایش می دهد ، از جمله:

زن بودن - احتمالاً به دلیل تفاوت در آناتومی ، قدرت عضلانی و تأثیرات هورمونی
شرکت در برخی ورزش ها ، مانند فوتبال ، فوتبال ، بسکتبال ، ژیمناستیک و اسکی در سراشیبی
تهویه نامناسب
پوشیدن کفش هایی که به درستی مناسب نیستند
استفاده از تجهیزات ورزشی با ضعف مناسب ، مانند بندهای اسکی که به درستی تنظیم نشده اند
بازی در سطوح چمن مصنوعی

عوارض

افرادی که آسیب ACL را تجربه می کنند بیشتر در معرض آرتروز زانو قرار دارند. آرتروز ممکن است حتی در صورت جراحی برای بازسازی رباط رخ دهد.

عوامل متعددی احتمالاً در خطر آرتروز تأثیر می گذارد ، مانند شدت آسیب اصلی ، وجود آسیب های مرتبط در مفصل زانو یا سطح آن. فعالیت پس از درمان.

پیشگیری

آموزش و ورزش مناسب می تواند به کاهش خطر آسیب ACL کمک کند. یک پزشک پزشکی ورزشی ، یک متخصص طب فیزیکی ، یک مربی ورزشی یا سایر متخصصان پزشکی ورزشی می توانند ارزیابی ، آموزش و بازخورد ارائه دهند که می تواند به شما در کاهش خطرات کمک کند. برنامه هایی برای کاهش آسیب ACL عبارتند از:

تمریناتی که باعث تقویت عضلات پا می شوند ، به ویژه تمرینات همسترینگ ، برای اطمینان از تعادل کلی در قدرت عضلات پا
تمرینات تقویت هسته ، از جمله باسن ، لگن و پایین شکم
تمرین و ورزش با تأکید بر تکنیک مناسب و وضعیت زانو هنگام پرش و فرود آمدن از روی پرش
آموزش بهبود تکنیک هنگام انجام چرخش و برش حرکات

آموزش تقویت عضلات پاها ، لگن و هسته - و همچنین آموزش بهبود روشهای پرش و فرود - می تواند به کاهش خطر آسیب بیشتر ACL در زنان ورزشکار کمک کند.

چرخ دنده

برای جلوگیری از آسیب دیدگی از کفش و بالشتک مناسب ورزش خود استفاده کنید. اگر در سراشیبی اسکی می روید ، اطمینان حاصل کنید که بندهای اسکی شما توسط یک متخصص آموزش دیده به درستی تنظیم شده است تا در صورت سقوط ، اسکی های شما به طور مناسب آزاد شوند. خطر آسیب دیدگی مکرر پس از جراحی. تورم و حساسیت - مقایسه زانوی آسیب دیده و زانوی آسیب دیده شما. وی همچنین ممکن است زانوی شما را به موقعیت های مختلفی منتقل کند تا دامنه حرکت و عملکرد کلی مفصل را ارزیابی کند.

غالباً می توان تشخیص را فقط با معاینه بدنی انجام داد ، اما ممکن است برای رد سایر علل و تعیین شدت آسیب به آزمایشاتی نیاز داشته باشید. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس. برای رد شکستگی استخوان ممکن است به اشعه ایکس نیاز باشد. با این حال ، در اشعه ایکس بافت های نرم مانند رباط ها و تاندون ها دیده نمی شود.
تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI). MRI از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویری از بافت های سخت و نرم در بدن شما استفاده می کند. MRI می تواند میزان آسیب ACL و علائم آسیب به سایر بافت های زانو ، از جمله غضروف ها را نشان دهد.
سونوگرافی. با استفاده از امواج صوتی برای تجسم ساختارهای داخلی ، می توان از سونوگرافی برای بررسی آسیب در رباط ها ، تاندون ها و عضلات زانو استفاده کرد.

درمان

کمک های اولیه سریع مراقبت می تواند درد و تورم را بلافاصله پس از آسیب به زانو کاهش دهد. R.I.C.E را دنبال کنید مدل مراقبت از خود در خانه:

استراحت. استراحت عمومی برای بهبودی لازم است و تحمل وزن روی زانوی شما را محدود می کند.
یخ. وقتی بیدار هستید ، سعی کنید حداقل هر دو ساعت و هر بار 20 دقیقه زانوی خود را یخ بزنید.
فشرده سازی. یک باند الاستیک یا یک فشرده سازی را به دور زانوی خود بپیچید.
ارتفاع. دراز بکشید و زانوی خود را روی بالش قرار دهید.

توانبخشی

درمان پزشکی برای آسیب ACL با چندین هفته درمان توان بخشی آغاز می شود. یک فیزیوتراپیست به شما می آموزد که چگونه تمریناتی را انجام دهید که یا با نظارت مداوم یا در خانه انجام می دهید. همچنین ممکن است برای ایجاد ثبات در زانوی خود از مهاربند استفاده کنید و برای جلوگیری از سنگینی روی زانوی خود مدتی از عصا استفاده کنید.

هدف از توان بخشی کاهش درد و تورم ، بازگرداندن دامنه حرکتی کامل زانو ، و تقویت عضلات. این دوره از فیزیوتراپی ممکن است با موفقیت یک آسیب ACL را برای افرادی که نسبتاً کم تحرک هستند ، در حین ورزش و فعالیتهای تفریحی متوسط فعالیت می کنند یا ورزشهایی انجام می دهند که فشار بیشتری به زانو وارد می کنند ، درمان کند.

جراحی

پزشک شما ممکن است جراحی را در صورت توصیه به شما توصیه کند:

شما یک ورزشکار هستید و می خواهید به ورزش خود ادامه دهید ، خصوصاً اگر این ورزش شامل پریدن ، بریدن یا چرخش است
بیشتر بیش از یک رباط یا مینیسک در زانوی شما نیز آسیب دیده است
آسیب باعث می شود که زانوی شما در طی کارهای روزمره کمان شود

در هنگام بازسازی ACL ، جراح آسیب دیدگی را برمی دارد رباط و بخشی از تاندون را جایگزین می کند - بافتی شبیه رباطی که عضله را به استخوان متصل می کند. این بافت جایگزین پیوند نامیده می شود.

جراح شما از یک تاندون از قسمت دیگر زانوی شما یا از یک تاندون از یک اهدا کننده فوت شده استفاده خواهد کرد.

بعد از جراحی شما از سر خواهید گرفت. دوره دیگری از درمان توان بخشی. بازسازی موفقیت آمیز ACL همراه با توانبخشی دقیق معمولاً می تواند ثبات و عملکرد را در زانوی شما بازگرداند.

هیچ بازه زمانی مشخصی برای بازگشت ورزشکاران به بازی وجود ندارد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که حداکثر یک سوم ورزشکاران در طی دو سال دچار پارگی دیگری در همان زانوی مقابل می شوند. یک دوره نقاهت طولانی تر ممکن است خطر آسیب دیدگی مجدد را کاهش دهد.

به طور کلی ، یک سال یا بیشتر طول می کشد تا ورزشکاران بتوانند با خیال راحت به بازی برگردند. پزشکان و فیزیوتراپیست ها آزمایشاتی را برای سنجش ثبات ، قدرت ، عملکرد و آمادگی زانوی شما برای بازگرداندن به فعالیت های ورزشی در فواصل مختلف در طول توان بخشی انجام می دهند. اطمینان از بهینه سازی الگوهای قدرت ، پایداری و حرکت قبل از بازگشت به فعالیتی که خطر آسیب ACL را دارد بسیار مهم است.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

درد و ناتوانی ناشی از آسیب ACL ، بسیاری از افراد را وادار می کند که فوراً به مراقبت پزشکی بپردازند. دیگران ممکن است با پزشکان خانواده خود وقت بگیرند. بسته به شدت آسیب دیدگی شما ممکن است به پزشکی متخصص پزشکی ورزشی یا متخصص جراحی استخوان و مفصل (جراح ارتوپدی) ارجاع شوید.