آگورافوبیا

بررسی اجمالی

آگورافوبیا (ag-uh-ruh-FOE-be-uh) نوعی اختلال اضطرابی است که در آن می ترسید و از مکان ها یا موقعیت هایی که باعث وحشت و احساس شما می شود اجتناب می کنید. گیر افتاده ، درمانده یا خجالت زده شما از یک موقعیت واقعی یا پیش بینی شده مانند استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی ، قرار گرفتن در فضاهای باز یا بسته ، ایستادن در صف یا قرار گرفتن در میان جمعیت می ترسید.

این اضطراب ناشی از ترس است که هیچ راهی آسان برای در صورت تشدید اضطراب فرار کنید یا از او کمک بگیرید. اکثر افرادی که مبتلا به آگورافوبیا هستند پس از یک یا چند حمله وحشت به آن دچار می شوند و این نگرانی را در مورد حمله مجدد ایجاد می کنند و از مکان هایی که ممکن است دوباره تکرار شود اجتناب می کنند.

افراد مبتلا به آگورافوبیا اغلب به سختی احساس امنیت می کنند در هر مکان عمومی ، به ویژه در آنجا که جمعیت جمع می شود. ممکن است احساس کنید برای رفتن با خود به مکان های عمومی به یک همراه ، مانند یکی از اقوام یا دوست خود نیاز دارید. ترس می تواند به حدی طاقت فرسا باشد که احساس کنید نتوانید خانه خود را ترک کنید.

درمان آگورافوبیا می تواند چالش برانگیز باشد زیرا معمولاً به معنای مقابله با ترس شما است. اما با روان درمانی و داروها می توانید از دام آگورافوبیا فرار کرده و زندگی لذت بخشی تری داشته باشید.

علائم

علائم معمولی آگورافوبیا شامل ترس از:

• تنها گذاشتن از خانه
• ازدحام جمعیت یا انتظار در صف
• فضاهای بسته مانند سالن های سینما ، آسانسور یا فروشگاه های کوچک
• فضاهای باز ، مانند پارکینگ ها ، پل ها یا مراکز خرید
• استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی مانند اتوبوس ، هواپیما یا قطار

این شرایط باعث اضطراب می شود زیرا می ترسید که نتوانید فرار کنید یا اگر احساس وحشت می کنید یا علائم دیگر ناتوان کننده یا خجالت آور دارید ، کمک پیدا کنید.

علاوه بر این:

• ترس یا اضطراب تقریباً همیشه ناشی از قرار گرفتن در موقعیت است
• ترس یا اضطراب شما با خطر واقعی اوضاع متناسب نیست
• شما از شرایط جلوگیری می کنید ، برای همراهی به یک همراه نیاز دارید ، یا شرایط را تحمل می کنید اما به شدت پریشان هستید
• شما مهم را تجربه می کنید پریشانی یا مشکلات در موقعیت های اجتماعی ، شغلی یا سایر زمینه های زندگی شما به دلیل ترس ، اضطراب یا اجتناب
• ترس و اجتناب از شما معمولاً شش ماه یا بیشتر طول می کشد

اختلال وحشت و آگورافوبیا

برخی از افراد علاوه بر آگورافوبیا ، اختلال وحشت نیز دارند. اختلال هراس نوعی اختلال اضطراب است که در آن شما دچار حملات ناگهانی ترس شدید می شوید که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد و علائم شدید جسمی را ایجاد می کند (حملات وحشت). ممکن است فکر کنید که کاملاً کنترل خود را از دست داده اید ، دچار حمله قلبی یا حتی در حال مرگ شده اید.

ترس از حمله وحشت دیگر می تواند منجر به اجتناب از شرایط مشابه یا مکانی که در آن اتفاق افتاده است در تلاش برای جلوگیری از وحشت در آینده حملات.

علائم و نشانه های حمله وحشت می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ضربان قلب سریع
• مشکل تنفس یا احساس خفگی
• درد یا فشار قفسه سینه
• سبکی سر یا سرگیجه
• احساس لرزش ، بی حسی یا سوزن سوزن شدن
• تعریق زیاد
• گرگرفتگی ناگهانی یا لرز
• ناراحتی معده یا اسهال
• احساس از دست دادن کنترل
• ترس از مرگ

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

آگورافوبیا می تواند توانایی شما را در معاشرت ، کار ، شرکت در رویدادهای مهم و حتی مدیریت جزئیات زندگی روزمره ، مانند انجام کارهای سخت ، به شدت محدود کند.

اجازه ندهید که آگورافوبیا دنیای شما را کوچکتر کند. در صورت داشتن علائم یا نشانه های ذکر شده در بالا با پزشک خود تماس بگیرید.

علل

زیست شناسی - از جمله شرایط سلامتی و ژنتیک - مزاج ، استرس محیطی و تجارب یادگیری همه می توانند در پیشرفت نقش داشته باشند. آگورافوبیا.

عوامل خطر

آگورافوبیا می تواند از کودکی شروع شود ، اما معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل سالهای بزرگسالی شروع می شود - معمولاً قبل از 35 سالگی - اما افراد مسن نیز می توانند به آن مبتلا شوند. زنان مبتلا به آگورافوبیا بیشتر از مردان تشخیص داده می شوند.

عوامل خطرساز آگورافوبیا عبارتند از:

• داشتن اختلال وحشت یا سایر ترس ها
• پاسخ به وحشت حملات با ترس و اجتناب بیش از حد
• تجربه حوادث استرس زای زندگی مانند سو abuse استفاده ، مرگ پدر یا مادر یا حمله شدن
• داشتن مزاج مضطرب یا عصبی
• داشتن خویشاوند خونی همراه با آگورافوبیا

عوارض

آگورافوبیا می تواند فعالیت های زندگی شما را بسیار محدود کند. اگر آگورافوبیا شما شدید باشد ، حتی ممکن است نتوانید خانه خود را ترک کنید. بدون درمان ، برخی افراد سالها به خانه پیوند می خورند. ممکن است نتوانید با خانواده و دوستانتان ملاقات کنید ، به مدرسه یا کار بروید ، کارهایی انجام دهید یا در سایر کارهای عادی روزمره شرکت کنید. ممکن است برای کمک به دیگران وابسته شوید.

آگورافوبیا همچنین می تواند منجر به این بیماری شود یا با آن در ارتباط باشد:

• افسردگی
• سو abuse مصرف الکل یا مواد مخدر
• سایر اختلالات بهداشت روان ، از جمله سایر اختلالات اضطرابی یا اختلالات شخصیتی

پیشگیری

هیچ راهی مطمئن برای جلوگیری از آگورافوبیا وجود ندارد. با این حال ، هر چه بیشتر از موقعیت هایی که از آن می ترسید اجتناب کنید ، اضطراب بیشتر می شود. اگر ترس خفیفی از رفتن به مکان هایی که ایمن نیستند دارید ، سعی کنید قبل از اینکه ترس شما طاقت فرسا باشد ، بارها و بارها به آن مکان ها بروید. اگر انجام این کار به تنهایی بسیار دشوار است ، از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود بخواهید که با شما همراه شود یا از متخصص درخواست کمک کنید.

اگر در مکان های اضطرابی به ملاقات می روید یا حملات وحشت دارید ، به محض این که معالجه شوید ممکن برای جلوگیری از بدتر شدن علائم ، زودتر کمک بگیرید. اگر منتظر بمانید ، اضطراب مانند بسیاری دیگر از شرایط سلامت روان درمان می شود.

محتوای:

تشخیص

آگورافوبیا با توجه به موارد زیر تشخیص داده می شود: شرایطی که می تواند علائم شما را ایجاد کند

معیارهای آگورافوبیا ذکر شده در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) ، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا

درمان

درمان آگورافوبیا معمولاً شامل روان درمانی و دارو است. ممکن است مدتی طول بکشد ، اما درمان می تواند به بهبود شما کمک کند.

روان درمانی

روان درمانی شامل کار با یک درمانگر برای تعیین اهداف و یادگیری مهارت های عملی برای کاهش علائم اضطراب است. شناخت درمانی رفتاری یکی از م mostثرترین روشهای روان درمانی برای اختلالات اضطرابی ، از جمله آگورافوبیا است.

به طور کلی یک درمان کوتاه مدت ، درمان شناختی رفتاری متمرکز بر آموزش مهارت های خاص به شما برای تحمل بهتر اضطراب است ، و مستقیماً شما را به چالش می کشد نگران باشید و به تدریج به فعالیتهایی که به دلیل اضطراب از آنها اجتناب کرده اید برگردید. از طریق این روند ، با ایجاد موفقیت اولیه ، علائم شما بهبود می یابد.

می توانید بیاموزید:

• چه عواملی ممکن است باعث حمله وحشت یا علائم وحشت مانند شود و چه عواملی آنها را بدتر می کند
• چگونه می توان با علائم اضطراب کنار آمد و آنها را تحمل کرد
• راه هایی که مستقیماً نگرانی های شما را به چالش می کشد ، مانند احتمال اتفاقات بد در موقعیت های اجتماعی
• اینکه اگر در شرایطی بمانید اضطراب شما به تدریج کاهش می یابد و می توانید این علائم را تا زمان بروز آنها کنترل کنید
• نحوه تغییر رفتارهای ناخواسته یا ناسالم از طریق حساسیت زدایی ، که تحت عنوان نوردهی درمانی نیز نامیده می شود ، برای مواجهه ایمن با مکان ها و موقعیت ها که باعث ترس و اضطراب می شود

اگر در ترک خانه خود مشکلی دارید ، ممکن است تعجب کنید که چگونه ممکن است به مطب یک درمانگر بروید. درمانگرانی که آگورافوبیا را درمان می کنند به خوبی از این مشکل آگاه هستند.

اگر به دلیل آگورافوبیا احساس می کنید در خانه خود نیستید ، به دنبال یک درمانگر باشید که بتواند حداقل در اوایل دوره درمان به شما در یافتن گزینه هایی برای قرارهای دفتری کمک کند. او ممکن است پیشنهاد کند که شما را ابتدا در خانه خود ببیند یا در مکانی که شما مکان امن (منطقه امن) می دانید با شما ملاقات کند. برخی از درمانگران همچنین ممکن است برخی جلسات را از طریق تلفن ، از طریق ایمیل ، یا استفاده از برنامه های رایانه ای یا سایر رسانه ها ارائه دهند.

اگر بیماری آگورافوبیا آنقدر شدید باشد که نتوانید به مراقبت دسترسی پیدا کنید ، ممکن است از یک برنامه شدیدتر بیمارستان بهره مند شوید. متخصص در درمان اضطراب است.

ممکن است بخواهید یکی از اقوام یا دوست معتمد خود را به ملاقات خود ببرید که در صورت لزوم بتواند راحتی ، کمک و مربیگری را ارائه دهد.

داروها

انواع خاصی از داروهای ضد افسردگی اغلب برای درمان آگورافوبیا استفاده می شود و گاهی اوقات نیز داروهای ضد اضطراب به صورت محدود استفاده می شود. داروهای ضد افسردگی نسبت به داروهای ضد اضطراب در درمان آگورافوبیا م moreثرتر هستند.

• ضدافسردگی ها. داروهای ضد افسردگی خاصی به نام مهار کننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین (زولوفت) برای درمان اختلال وحشت همراه با آگورافوبیا استفاده می شود. انواع دیگر داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است به طور م agثر آگورافوبیا را درمان کنند.
• داروهای ضد اضطراب. داروهای ضد اضطراب بنزودیازپین ها داروهای آرام بخشی هستند که در شرایط محدود ، ممکن است پزشک برای تسکین موقت علائم اضطراب تجویز کند. بنزودیازپین ها معمولاً فقط برای تسکین اضطراب حاد به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند. از آنجا که ممکن است در طولانی مدت با اضطراب و یا مشروبات الکلی یا سو drug مصرف مواد مخدر روبرو باشید ، این داروها گزینه خوبی نیستند.

ممکن است هفته ها طول بکشد برای دارو برای تسکین علائم و ممکن است مجبور شوید چندین داروی مختلف را قبل از یافتن داروی مناسب برای شما امتحان کنید.

هم شروع و هم پایان دوره مصرف داروهای ضد افسردگی می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که باعث ایجاد احساسات جسمی ناخوشایند یا حتی علائم حمله وحشت می شود. به همین دلیل ، پزشک احتمالاً در حین درمان دوز شما را به تدریج افزایش می دهد ، و هنگامی که احساس می کند شما آماده قطع مصرف دارو هستید ، به آرامی دوز شما را کاهش می دهد.

داروی جایگزین

برخی مکمل های غذایی و گیاهی ادعا می کنند که دارای مزایای آرام بخشی و ضد اضطراب هستند. قبل از مصرف هر یک از این موارد برای آگورافوبیا ، با پزشک خود صحبت کنید. اگرچه این مکمل ها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند ، اما هنوز خطرات احتمالی سلامتی را تهدید می کنند.

به عنوان مثال ، مکمل گیاهی کاوا ، که کاوا کاوا نیز نامیده می شود ، به نظر می رسد یک درمان امیدوار کننده برای اضطراب است ، اما گزارش هایی وجود دارد از آسیب جدی کبدی ، حتی با استفاده کوتاه مدت سازمان غذا و دارو هشدارهایی داده اما فروش در ایالات متحده را ممنوع نکرده است. از استفاده از هر محصولی که حاوی کاوا است ، استفاده کنید تا مطالعات دقیق تر در مورد ایمنی انجام شود ، به خصوص اگر مشکلات کبدی دارید یا از داروهایی استفاده می کنید که بر کبد شما تأثیر می گذارد.

مقابله و حمایت

زندگی با آگورافوبیا می تواند زندگی را دشوار کند. درمان حرفه ای می تواند به شما کمک کند تا بر این اختلال غلبه کنید یا آن را به طور مثر کنترل کنید تا زندانی ترس خود نشوید.

همچنین در صورت ابتلا به آگورافوبیا می توانید برای مقابله و مراقبت از خود این مراحل را انجام دهید:

• به برنامه درمانی خود پایبند باشید. طبق دستورالعمل ها داروها را مصرف کنید. قرارهای درمانی را نگه دارید. به طور منظم با درمانگر خود ارتباط برقرار کنید. سازگاری می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند ، خصوصاً وقتی که صحبت از تمرین مهارت و مصرف داروی شما می شود.
• سعی کنید از موقعیت های ترسناک جلوگیری نکنید. رفتن به مکان ها یا موقعیت هایی که باعث ناراحتی شما می شوند یا علائم اضطراب را به وجود می آورند دشوار است. اما تمرین رفتن به مکان های بیشتر می تواند باعث ترس و تحریک اضطراب آنها شود. خانواده ، دوستان و درمانگر می توانند در کار در این زمینه به شما کمک کنند.
• مهارت های آرام سازی را بیاموزید. با کار با درمانگر می توانید یاد بگیرید که چگونه خود را آرام کنید و آرامش دهید. مدیتیشن ، یوگا ، ماساژ و تجسم تکنیک های ساده آرام سازی است که همچنین می تواند به شما کمک کند. در مواقعی که مضطرب و نگران نیستید این تکنیک ها را تمرین کنید و سپس آنها را در شرایط استرس زا عملی کنید.
• از مصرف الکل و داروهای تفریحی خودداری کنید. همچنین کافئین را محدود یا از آن اجتناب کنید. این مواد می توانند علائم هراس یا اضطراب شما را بدتر کنند.
• مراقب خود باشید. به اندازه کافی بخوابید ، هر روز از نظر جسمی تحرک داشته باشید و یک رژیم غذایی سالم ، از جمله بسیاری از سبزیجات و میوه ها داشته باشید.
• به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. گروه های پشتیبانی از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی می توانند به شما کمک کنند تا با دیگران که با چالش های مشابه روبرو هستند ارتباط برقرار کرده و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر مبتلا به آگورافوبیا هستید ، ممکن است خیلی ترسیده و خجالت نمی کشد که به مطب دکتر خود بروید. در نظر بگیرید که با یک تماس تلفنی با پزشک خود یا یک متخصص بهداشت روان روبرو هستید ، یا از یکی از اعضای خانواده یا دوست معتمد بخواهید که با شما به ملاقات شما برود.

چه کاری می توانید انجام دهید

برای قرار ملاقات خود آماده شوید ، لیستی از موارد زیر را تهیه کنید:

• علائمی که تجربه کرده اید و برای چه مدت
• کارهایی که دیگر انجام نداده اید یا به دلیل آنها از آنها اجتناب می کنید استرس
• اطلاعات کلیدی شخصی ، به ویژه هر استرس قابل توجه یا تغییر در زندگی که در حدود زمان بروز علائم خود تجربه کرده اید
• اطلاعات پزشکی ، از جمله سایر شرایط بهداشت جسمی یا روانی که دارید
• تمام داروها ، ویتامین ها ، گیاهان و یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید و دوزهای مصرف
• س toالاتی که باید از پزشک خود بپرسید تا بتوانید از قرار ملاقات خود بیشترین استفاده را کنید

برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• به نظر شما چه عواملی باعث بروز علائم من شده است؟
• آیا علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• چگونه wi آیا شما تشخیص من را تعیین خواهید کرد؟
• آیا احتمالاً شرایط من موقتی است یا طولانی مدت (مزمن)؟
• چه نوع درمانی را توصیه می کنید؟
• من دیگری دارم مشکلات سلامتی. چگونه بهتر می توانم اینها را با هم مدیریت کنم؟
• خطر عوارض جانبی دارویی که توصیه می کنید چیست؟
• آیا گزینه های دیگری به جز مصرف دارو وجود دارد؟
• چقدر زود انتظار دارید علائم من بهبود یابد؟
• آیا باید به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنم؟
• آیا مواد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً تعدادی س aال از شما خواهد پرسید. آماده باشید که به آنها پاسخ دهید تا وقت خود را برای مرور هر نکته ای که می خواهید روی آن تمرکز کنید ، ذخیره کنید. پزشک شما ممکن است بپرسد:

• چه علائمی دارید که شما را نگران کرده است؟
• چه زمانی این علائم را اولین بار مشاهده کردید؟
• چه زمانی علائم شما چیست؟ به احتمال زیاد اتفاق می افتد؟
• آیا به نظر می رسد چیزی علائم شما را بهتر یا بدتر می کند؟
• آیا از هر موقعیت یا مکانی جلوگیری می کنید زیرا می ترسید علائم شما را تحریک کند؟
• چگونه علائم شما بر زندگی شما و افراد نزدیک به شما تأثیر می گذارد؟
• آیا بیماری پزشکی برای شما تشخیص داده شده است؟
• آیا شما به دلیل سایر اختلالات بهداشت روان تحت درمان قرار گرفته اید؟ در گذشته؟ اگر بله ، چه درمانی بیشتر مفید بود؟
• آیا تا به حال به آسیب رساندن به خود فکر کرده اید؟
• آیا شما الکل می نوشید یا از داروهای تفریحی استفاده می کنید؟ هر چند وقت یک بار؟