بیماری آلزایمر

بررسی اجمالی

بیماری آلزایمر نوعی اختلال پیشرونده است که باعث هدر رفتن سلولهای مغزی (تحلیل رفتن) و از بین رفتن آنها می شود. بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است - کاهش مداوم تفکر ، مهارت های رفتاری و اجتماعی که توانایی فرد را برای عملکرد مستقل مختل می کند.

علائم اولیه بیماری ممکن است فراموش کردن وقایع یا مکالمات اخیر باشد. با پیشرفت بیماری ، یک فرد مبتلا به آلزایمر دچار اختلال شدید حافظه می شود و توانایی انجام کارهای روزمره را از دست می دهد.

داروهای فعلی بیماری آلزایمر ممکن است به طور موقت علائم را بهبود بخشند یا سرعت کاهش را کاهش دهند. این روش های درمانی گاهی اوقات به افراد مبتلا به بیماری آلزایمر کمک می کند عملکرد خود را به حداکثر برسانند و برای مدتی استقلال خود را حفظ کنند. برنامه ها و خدمات مختلف می توانند از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر و مراقبان آنها حمایت کنند.

هیچ درمانی وجود ندارد که بیماری آلزایمر را درمان کند یا روند بیماری را در مغز تغییر دهد. در مراحل پیشرفته بیماری ، عوارض ناشی از کاهش شدید عملکرد مغز - مانند کمبود آب بدن ، سو، تغذیه یا عفونت - منجر به مرگ می شود.

علائم

از دست دادن حافظه از علائم اصلی آلزایمر است. بیماری. نشانه اولیه بیماری معمولاً مشکل در به خاطر سپردن وقایع یا مکالمات اخیر است. با پیشرفت بیماری ، اختلالات حافظه بدتر می شود و سایر علائم ایجاد می شود.

در ابتدا ، یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است از داشتن مشکل در به خاطر سپردن چیزها و سازماندهی افکار آگاه باشد. یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستانش احتمالاً متوجه چگونگی بدتر شدن علائم می شود.

تغییرات مغزی مرتبط با بیماری آلزایمر منجر به مشکلات فزاینده ای می شود:

حافظه

همه گاه به گاه دچار حافظه می شوند. طبیعی است که ردیابی مکانهای قرار دادن کلیدهای خود یا فراموش کردن نام یکی از آشنایان را فراموش نکنید. اما از دست دادن حافظه مرتبط با بیماری آلزایمر ادامه دارد و بدتر می شود و بر توانایی عملکرد در محل کار یا خانه تأثیر می گذارد.

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است:

• اظهارات و س questionsالات را تکرار کنید و بیش از
• گفتگوها ، قرارها یا رویدادها را فراموش کنید و بعداً آنها را به خاطر نیاورید
• به طور مرتب دارایی ها را بی جا کنید ، اغلب آنها را در مکان های غیر منطقی قرار دهید
• در مکان های آشنا گم شوید
• سرانجام نام اعضای خانواده و اشیا everyday روزمره را فراموش کنید
• در یافتن کلمات مناسب برای شناسایی اشیا، ، بیان افکار یا شرکت در مکالمات مشکل دارید

تفکر و استدلال

بیماری آلزایمر باعث ایجاد تمرکز و تفکر می شود ، خصوصاً در مورد مفاهیم انتزاعی مانند اعداد.

چند وظیفه ای به ویژه دشوار است و مدیریت امور مالی ، تعادل ممکن است چالش برانگیز باشد. دفترچه چک و پرداخت قبوض به موقع. این دشواری ها ممکن است به ناتوانی در تشخیص و برخورد با اعداد برسد.

قضاوت و تصمیم گیری

توانایی تصمیم گیری و قضاوت منطقی در شرایط روزمره کاهش می یابد. به عنوان مثال ، یک فرد ممکن است در تعاملات اجتماعی انتخاب های ضعیف یا غیر مشخصی انجام دهد یا لباس نامناسب با آب و هوا بپوشد. ممکن است پاسخگویی م problemsثر به مشکلات روزمره ، مانند سوختن غذا روی اجاق گاز یا شرایط رانندگی غیرمنتظره دشوارتر باشد.

برنامه ریزی و انجام کارهای آشنا

فعالیت های روتین که به ترتیب نیاز دارند مراحل ، مانند برنامه ریزی و پختن یک وعده غذایی یا انجام یک بازی مورد علاقه ، با پیشرفت بیماری به یک مبارزه تبدیل می شوند. در نهایت ، افراد مبتلا به آلزایمر پیشرفته ممکن است فراموش کنند که چگونه کارهای اساسی مانند لباس پوشیدن و استحمام را انجام دهند.

تغییر در شخصیت و رفتار

تغییرات مغزی که در بیماری آلزایمر رخ می دهد می تواند بر روحیه و رفتار تأثیر بگذارد. . مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی
• بی علاقگی
• کناره گیری اجتماعی
• نوسانات خلقی
• عدم اعتماد به دیگران
• تحریک پذیری و پرخاشگری
• تغییر در عادات خواب
• سرگردانی
• از بین رفتن مهارها
• توهمات ، مانند باور داشتن چیزی به سرقت رفته

مهارت های حفظ شده

بسیاری از مهارت های مهم حتی برای مدت طولانی تری حفظ می شوند حتی در صورت بدتر شدن علائم. مهارت های حفظ شده ممکن است شامل خواندن یا گوش دادن به کتاب ها ، گفتن داستان و خاطره گویی ، آواز خواندن ، گوش دادن به موسیقی ، رقص ، نقاشی یا کاردستی باشد.

این مهارت ها ممکن است بیشتر حفظ شوند زیرا توسط قسمت هایی از بعداً در طی بیماری مغز تحت تأثیر قرار گرفت.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

تعدادی از شرایط ، از جمله شرایط قابل درمان ، می توانند منجر به از دست دادن حافظه یا سایر علائم زوال عقل شوند. اگر نگران حافظه یا سایر مهارت های تفکر خود هستید ، برای ارزیابی و تشخیص دقیق با پزشک خود صحبت کنید.

اگر نگران مهارت های تفکری هستید که در یکی از اعضای خانواده یا دوست خود مشاهده می کنید ، درباره نگرانی های خود صحبت کنید و از رفتن با هم به ملاقات با پزشک بپرسید.

علل

دانشمندان معتقدند که برای بیشتر افراد ، بیماری آلزایمر ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی ، سبک زندگی و محیطی است که با گذشت زمان بر مغز تأثیر می گذارد.

در کمتر از 1 درصد از زمان ، آلزایمر ناشی از تغییرات ژنتیکی خاص است که عملا تضمین می کند که فرد به بیماری مبتلا خواهد شد. این موارد نادر معمولاً منجر به شروع بیماری در سنین میانسالی می شود.

دلایل دقیق بیماری آلزایمر به طور کامل شناخته نشده است ، اما در هسته اصلی آن مشکلات مربوط به پروتئین های مغز وجود دارد که عملکرد طبیعی ندارند و باعث اختلال در کار می شوند. سلولهای مغزی (سلولهای عصبی) و مجموعه ای از وقایع سمی را از بین می برد. نورون ها آسیب دیده ، ارتباط خود را با یکدیگر از دست می دهند و در نهایت می میرند.

آسیب اغلب در ناحیه ای از مغز شروع می شود که حافظه را کنترل می کند ، اما این روند سالها قبل از اولین علائم آغاز می شود. از دست دادن نورون ها به طریقی قابل پیش بینی به مناطق دیگر مغز گسترش می یابد. در اواخر مرحله بیماری ، مغز به طور قابل توجهی کوچک شده است.

محققان روی نقش دو پروتئین متمرکز شده اند:

• پلاک ها. بتا آمیلوئید یک قطعه مانده از پروتئین بزرگتر است. وقتی این قطعات بهم می پیوندند ، به نظر می رسد که اثر سمی بر سلول های عصبی دارند و ارتباط سلول به سلول را مختل می کنند. این خوشه ها رسوبات بزرگتری به نام پلاک های آمیلوئید تشکیل می دهند که سایر بقایای سلولی را نیز شامل می شوند.
• گرفتگی. پروتئین های تاو برای حمل مواد مغذی و سایر مواد ضروری در سیستم پشتیبانی و انتقال داخلی نورون نقش دارند. در بیماری آلزایمر ، پروتئین های تاو تغییر شکل می دهند و خود را به صورت ساختارهایی به نام گره های عصبی-الیافی سازمان می دهند. گره ها سیستم حمل و نقل را مختل می کنند و برای سلول ها سمی هستند.

عوامل خطر

سن

افزایش سن بزرگترین عامل خطر شناخته شده برای آلزایمر است. بیماری. آلزایمر بخشی از پیری طبیعی نیست ، اما با افزایش سن احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر افزایش می یابد.

به عنوان مثال ، یک مطالعه نشان داد که سالانه دو تشخیص جدید در هر 1000 نفر از 65 تا 74 سال وجود دارد. ، 11 تشخیص جدید در هر 1000 نفر از 75 تا 84 سال و 37 تشخیص جدید در هر 1000 نفر در سن 85 سال و بالاتر.

سابقه خانوادگی و ژنتیک

خطر ابتلا به آلزایمر تا حدودی بیشتر است اگر یکی از بستگان درجه یک - والدین یا خواهر و برادر شما - به این بیماری مبتلا باشد. بیشتر مکانیسم های ژنتیکی آلزایمر در میان خانواده ها تا حد زیادی قابل توضیح نیستند ، و عوامل ژنتیکی احتمالاً پیچیده هستند.

یکی از فاکتورهای ژنتیکی بهتر درک شده ، نوعی ژن آپولیپوپروتئین E (APOE) است. یک تغییر ژن ، APOE e4 ، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد ، اما همه افراد با این تغییر ژن به این بیماری مبتلا نمی شوند.

دانشمندان تغییرات نادر (جهش) در سه ژن را شناسایی کرده اند که عملا تضمین می کنند فردی که یکی از آنها را به ارث ببرد ، به آلزایمر مبتلا می شود. اما این جهش ها کمتر از 1 درصد از افراد مبتلا به آلزایمر را تشکیل می دهد.

سندرم داون

بسیاری از افراد مبتلا به سندرم داون به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند. این احتمالاً مربوط به داشتن سه نسخه از کروموزوم 21 است - و متعاقباً سه نسخه از ژن پروتئین که منجر به ایجاد بتا آمیلوئید می شود. علائم و نشانه های آلزایمر در افراد مبتلا به سندرم داون 10 تا 20 سال زودتر از افراد عمومی نشان داده می شود.

جنسیت

به نظر می رسد تفاوت کمی در خطر وجود دارد زنان و مردان ، اما به طور کلی ، زنان بیشتری به این بیماری مبتلا هستند زیرا آنها عموماً بیشتر از مردان عمر می کنند.

اختلال شناختی خفیف

اختلال شناختی خفیف (MCI) کاهش در حافظه یا سایر مهارت های تفکر که بیش از حد انتظار سن فرد باشد ، اما این کاهش باعث نمی شود فرد در محیط های اجتماعی یا شغلی فعالیت کند.

افرادی که MCI دارند خطر قابل توجهی دارند در حال توسعه زوال عقل است. وقتی کمبود اولیه MCI حافظه باشد ، احتمالاً بیماری به علت بیماری آلزایمر به زوال عقل پیشرفت می کند. تشخیص MCI فرد را قادر می سازد تا روی تغییر سبک زندگی سالم تمرکز کند ، استراتژی هایی را برای جبران از دست دادن حافظه تنظیم کند و قرار ملاقات های منظم با پزشک را برای نظارت بر علائم انجام دهد.

ضربه قبلی سر

افرادی که " به دلیل ضربه شدید سر ، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر بیشتر است.

الگوی خواب نامناسب

تحقیقات نشان داده است که الگوی خواب نامناسب ، مانند مشکل خوابیدن یا خواب ماندن ، در ارتباط است. با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر.

سبک زندگی و سلامت قلب

تحقیقات نشان داده است که همین عوامل خطر مرتبط با بیماری قلبی نیز ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:

• عدم ورزش
• چاقی
• سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• دیابت نوع 2 به میزان ضعیف کنترل شده

این عوامل همه قابل اصلاح هستند. بنابراین ، تغییر عادت های زندگی می تواند تا حدی خطر شما را تغییر دهد. به عنوان مثال ، ورزش منظم و رژیم غذایی کم چرب سالم و سرشار از میوه ها و سبزیجات با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است.

یادگیری مادام العمر و تعامل اجتماعی

مطالعات نشان داده است ارتباطی بین مشارکت مادام العمر در فعالیت های محرک ذهنی و اجتماعی و کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر. سطح تحصیلات پایین - کمتر از تحصیلات دبیرستان - به نظر می رسد یک عامل خطر برای بیماری آلزایمر است.

عوارض

از دست دادن حافظه و زبان ، اختلال در قضاوت و سایر تغییرات شناختی ناشی از آلزایمر می تواند درمان سایر شرایط سلامتی را پیچیده کند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است نتواند:

• درمورد اینکه دردی را تجربه می کند - به عنوان مثال ، از یک مشکل دندانی
• گزارش علائم بیماری دیگر
• یک برنامه درمانی تجویز شده را دنبال کنید
• توجه داشته باشید یا عوارض جانبی دارو را توصیف کنید

با پیشرفت بیماری آلزایمر به آخرین مراحل ، تغییرات مغزی بر روی جسمی تأثیر می گذارد. عملکردهایی مانند بلع ، تعادل و کنترل روده و مثانه. این تأثیرات می تواند آسیب پذیری را در برابر سایر مشکلات بهداشتی مانند موارد زیر افزایش دهد:

• استنشاق غذا یا مایع به داخل ریه ها (آسپیراسیون)
• ذات الریه و سایر عفونت ها
• سقوط
• شکستگی
• بستر تختخواب
• سوnutتغذیه یا کم آبی بدن

پیشگیری

بیماری آلزایمر چنین نیست یک شرایط قابل پیشگیری با این حال ، تعدادی از عوامل خطر در زندگی برای آلزایمر می توانند اصلاح شوند. شواهد نشان می دهد که تغییر در رژیم غذایی ، ورزش و عادات - گام هایی برای کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی - همچنین ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر اختلالات باعث زوال عقل را کاهش دهد. گزینه های زندگی سالم برای قلب که ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد شامل موارد زیر است:

• به طور منظم ورزش کنید
• یک رژیم غذایی با محصولات تازه ، روغن های سالم و غذاهای کم چربی اشباع کنید
• برای کنترل فشار خون ، دیابت و کلسترول بالا دستورالعمل های درمانی را دنبال کنید
• اگر سیگار می کشید ، برای ترک سیگار از پزشک خود کمک بخواهید

مطالعات نشان داده است که مهارت های تفکر حفظ شده در اواخر زندگی و کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر با شرکت در رویدادهای اجتماعی ، خواندن ، رقص ، بازی های رومیزی ، خلق هنر ، نواختن ساز و سایر فعالیت هایی که نیاز به تعامل ذهنی و اجتماعی دارند ارتباط دارد.

تشخیص

یکی از م keyلفه های اصلی ارزیابی تشخیصی گزارش خود از علائم و همچنین اطلاعات است. که یکی از اعضای نزدیک خانواده یا دوست می تواند در مورد علائم و تأثیر آنها بر زندگی روزمره ارائه دهد. علاوه بر این ، تشخیص بیماری آلزایمر بر اساس آزمایشاتی است که پزشک برای ارزیابی حافظه و مهارت های تفکر انجام می دهد.

آزمایش های آزمایشگاهی و تصویربرداری می توانند سایر علل احتمالی را رد کنند یا به پزشک در توصیف بهتر بیماری باعث علائم زوال عقل کمک کنند.

کل مجموعه ابزارهای تشخیصی برای تشخیص زوال عقل طراحی شده و با دقت نسبتاً بالایی تعیین می کنند که آیا بیماری آلزایمر یا بیماری دیگری علت آن است. بیماری آلزایمر با اطمینان کامل پس از مرگ تشخیص داده می شود ، زمانی که معاینه میکروسکوپی مغز پلاک ها و پیچیدگی های مشخص را نشان می دهد.

آزمایشات

یک آزمایش تشخیصی احتمالاً شامل آزمایش های زیر است :

معاینه جسمی و عصبی

پزشک شما یک معاینه بدنی انجام می دهد و احتمالاً با آزمایش موارد زیر سلامت کلی عصبی را ارزیابی می کند:

• رفلکس ها
• قدرت و قدرت عضلانی
• توانایی بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن در عرض اتاق
• حس بینایی و شنوایی
• هماهنگی
• تعادل

آزمایشات آزمایشگاهی

آزمایش خون ممکن است به پزشک کمک کند سایر علل احتمالی از دست دادن حافظه و گیجی مانند اختلال تیروئید یا ویتامین را رد کند. کمبودها.

وضعیت ذهنی و آزمایش عصب روانشناختی

پزشک شما ممکن است یک آزمایش مختصر وضعیت ذهنی یا یک مجموعه آزمایشات گسترده تر برای ارزیابی حافظه و سایر مهارت های تفکر انجام دهد. اشکال طولانی تر از آزمایش عصب روانشناختی ممکن است جزئیات بیشتری در مورد عملکرد ذهنی در مقایسه با افراد در سن و تحصیلات مشابه ارائه دهد. این آزمایشات همچنین برای ایجاد یک نقطه شروع برای ردیابی پیشرفت علائم در آینده مهم هستند.

تصویربرداری از مغز

اکنون تصاویر مغز به طور عمده برای مشخص کردن ناهنجاری های قابل مشاهده در ارتباط با شرایط دیگری غیر از بیماری آلزایمر - مانند سکته ، ضربه یا تومور - استفاده می شود که ممکن است باعث تغییر شناختی شود. برنامه های جدید تصویربرداری - که در حال حاضر به طور عمده در مراکز اصلی پزشکی یا آزمایشات بالینی استفاده می شود - ممکن است پزشکان را قادر به تشخیص تغییرات خاص مغزی ناشی از آلزایمر کند.

تصویربرداری از ساختارهای مغزی شامل موارد زیر است:

• تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI). MRI از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر دقیق از مغز استفاده می کند. اسکن MRI در درجه اول برای رد سایر شرایط استفاده می شود. اگرچه ممکن است انقباض مغز را نشان دهند ، اما اطلاعات در حال حاضر به ارزش قابل توجهی برای تشخیص کمک نمی کنند.
• توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی اسکن ، یک فناوری تخصصی اشعه ایکس ، تصاویر مقطعی (برش ها) از مغز شما را تولید می کند. در حال حاضر به طور عمده برای رد تومورها ، سکته ها و آسیب های سر استفاده می شود.

تصویربرداری از فرایندهای بیماری را می توان با توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) انجام داد. در طی اسکن PET ، یک ردیاب رادیواکتیو سطح پایین به خون تزریق می شود تا ویژگی خاصی در مغز آشکار شود. تصویربرداری PET ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسکن PET با فلورودئوکسی گلوکوز (FDG) مناطقی از مغز را نشان می دهد که در آنها مواد مغذی متابولیسم کمی دارند. شناسایی الگوهای دژنراسیون - نواحی کم متابولیسم - می تواند به تمایز بین بیماری آلزایمر و سایر انواع زوال عقل کمک کند.
• تصویربرداری آمیلوئید PET می تواند بار رسوبات آمیلوئید در مغز را اندازه گیری کند. این تصویربرداری اصولاً در تحقیقات مورد استفاده قرار می گیرد اما در صورت بروز علائم زوال عقل در فرد غیرمعمول یا خیلی زود ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
• تصویربرداری Tau Pet ، که بار گره های عصبی الیاف در مغز را اندازه گیری می کند ، فقط در تحقیق.

در شرایط خاص ، مانند زوال عقل سریع پیشرونده یا زوال عقل خیلی زود ، ممکن است از آزمایشات دیگری برای اندازه گیری بتا آمیلوئید یا تاو غیرطبیعی در مایع مغزی نخاعی استفاده شود.

آزمایش های تشخیصی آینده

محققان در حال کار بر روی آزمایشاتی هستند که می تواند شواهد بیولوژیکی فرآیندهای بیماری در مغز را اندازه گیری کند. این آزمایشات ممکن است دقت تشخیص ها را بهبود بخشد و تشخیص زودهنگام را قبل از شروع علائم امکان پذیر کند.

آزمایش ژنتیک به طور معمول برای ارزیابی معمول بیماری آلزایمر توصیه نمی شود. این استثنا در افرادی است که سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری آلزایمر زودرس را دارند. ملاقات با یک مشاور ژنتیک برای بحث در مورد خطرات و مزایای آزمایش ژنتیک قبل از انجام هرگونه آزمایش توصیه می شود.

درمان

داروها

داروهای فعلی آلزایمر می توانند برای شما کمک کنند زمانی با علائم حافظه و سایر تغییرات شناختی. در حال حاضر برای درمان علائم شناختی از دو نوع دارو استفاده می شود:

• مهارکننده های کولین استراز. این داروها با افزایش سطح ارتباط سلول به سلول با حفظ پیام رسان شیمیایی که در اثر بیماری آلزایمر در مغز تخلیه می شود ، عمل می کنند. این پیشرفت در حد متوسطی است.

  مهارکننده های کولین استراز همچنین ممکن است علائم اعصاب و روان ، مانند تحریک یا افسردگی را بهبود ببخشند. مهارکننده های کولین استراز که به طور معمول تجویز می شوند شامل دونپزیل (Aricept) ، گالانتامین (Razadyne) و ریواستیگمین (Exelon) است.

  عوارض اصلی این داروها شامل اسهال ، حالت تهوع ، کاهش اشتها و اختلالات خواب است. در افراد مبتلا به اختلالات هدایت قلبی ، عوارض جانبی جدی ممکن است شامل آریتمی قلبی باشد.

• ممانتین (Namenda). این دارو در شبکه ارتباطی سلول مغز دیگری کار می کند و روند پیشرفت علائم با بیماری آلزایمر متوسط ​​تا شدید را کند می کند. گاهی اوقات در ترکیب با یک مهار کننده کولین استراز استفاده می شود. عوارض جانبی نسبتاً نادر شامل سرگیجه و گیجی است.

گاهی ممکن است داروهای دیگری مانند داروهای ضد افسردگی برای کنترل علائم رفتاری مرتبط با بیماری آلزایمر تجویز شود.

ایجاد یک ایمن و محیط حمایتی

تطبیق وضعیت زندگی با نیازهای فرد مبتلا به آلزایمر بخش مهمی از هر برنامه درمانی است. برای فرد مبتلا به آلزایمر ، ایجاد و تقویت عادات معمول و به حداقل رساندن وظایف حافظه می تواند زندگی را بسیار آسان کند.

برای حمایت از احساس خوب بودن و ادامه کار فرد می توانید این مراحل را انجام دهید:

• همیشه کلیدها ، کیف پول ها ، تلفن های همراه و سایر اشیا valu با ارزش را در همان مکان در خانه نگه دارید ، بنابراین گم نمی شوند.
• داروها را در یک مکان امن نگه دارید. برای پیگیری میزان مصرف از لیست چک روزانه استفاده کنید.
• ترتیب امور مالی پرداخت خودکار و واریز خودکار را بدهید.
• تلفن همراهی با قابلیت موقعیت مکانی داشته باشید تا مراقب بتواند آن را ردیابی کند. محل. شماره های مهم تلفن را در تلفن برنامه ریزی کنید.
• اطمینان حاصل کنید که قرارهای منظم در حداکثر زمان ممکن در یک روز قرار دارند.
• برای پیگیری از تقویم یا تخته سفید در خانه استفاده کنید. برنامه های روزانه عادت را در بررسی موارد تکمیل شده ایجاد کنید.
• مبلمان اضافی را از بین ببرید ، شلوغی پرتاب کنید و فرش بریزید.
• نرده های محکم را روی راه پله ها و حمام ها نصب کنید.
• اطمینان حاصل کنید که کفش و دمپایی راحت است و کشش خوبی را ایجاد می کند.
• تعداد آینه ها را کاهش دهید. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است تصاویر موجود در آینه ها را گیج کننده یا ترسناک ببینند.
• اطمینان حاصل کنید که فرد مبتلا به آلزایمر دارای شناسنامه است یا از دستبند هشدار پزشکی استفاده می کند.
• عکس ها و سایر اشیا meaning معنی دار را در اطراف خود نگه دارید خانه.

آزمایشات بالینی

داروی جایگزین

داروهای گیاهی مختلف ، ویتامین ها و سایر مکمل ها به طور گسترده ای به عنوان داروهای تقویت کننده سلامت شناختی یا جلوگیری از آلزایمر یا به تأخیر انداختن آن. آزمایشات بالینی نتایج متفاوتی را با شواهد اندکی برای تأیید آنها به عنوان درمانهای م effectiveثر ایجاد کرده است.

برخی از درمانهایی که اخیراً مورد مطالعه قرار گرفته اند عبارتند از:

• اسیدهای چرب امگا 3. اسیدهای چرب امگا 3 در ماهی یا مکمل ها ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد ، اما مطالعات بالینی هیچ فایده ای برای درمان علائم بیماری آلزایمر نشان نداده است.
• کورکومین. این گیاه از زردچوبه تهیه شده و دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است که ممکن است بر روند شیمیایی مغز تأثیر بگذارد. تاکنون ، آزمایشات بالینی هیچ فایده ای برای درمان بیماری آلزایمر پیدا نکرده اند.
• جینکو. جینکو یک عصاره گیاهی است که دارای چندین خاصیت دارویی است. یک مطالعه بزرگ که توسط موسسه ملی بهداشت تأمین شده هیچ تأثیری در پیشگیری یا به تأخیر انداختن بیماری آلزایمر پیدا نکرد.
• ویتامین E. اگرچه ویتامین E برای پیشگیری از آلزایمر موثر نیست ، اما مصرف 2000 واحد بین المللی روزانه می تواند به تأخیر اندازد پیشرفت در افرادی که قبلاً به این بیماری مبتلا هستند. با این حال ، نتایج مطالعه متفاوت بوده است ، فقط برخی از آنها این مزیت را نشان می دهند. قبل از اینکه به طور منظم توصیه شود ، تحقیقات بیشتری در مورد ایمنی 2000 واحد بین المللی روزانه ویتامین E در جمعیت زوال عقل مورد نیاز است.

مکمل هایی که برای سلامت شناختی ترویج می شوند می توانند با داروهایی که شما ارتباط برقرار می کنید مصرف برای بیماری آلزایمر یا سایر شرایط سلامتی. با همکاری تیم مراقبت های بهداشتی خود برای ایجاد یک برنامه درمانی ایمن با هر نسخه دارویی ، داروهای بدون نسخه یا مکمل های غذایی از نزدیک همکاری کنید.

شیوه زندگی و داروهای خانگی

انتخاب سبک زندگی سالم باعث پیشرفت خوب می شود سلامت کلی و ممکن است در حفظ سلامت شناختی نقش داشته باشد.

ورزش

ورزش منظم قسمت مهمی از یک برنامه درمانی است. فعالیت هایی مانند پیاده روی روزانه می تواند به بهبود خلق و خو و حفظ سلامت مفاصل ، عضلات و قلب کمک کند. ورزش همچنین می تواند باعث ایجاد خواب آرام و جلوگیری از یبوست شود.

افراد مبتلا به آلزایمر که در راه رفتن دچار مشکل می شوند ، هنوز هم می توانند از دوچرخه ثابت استفاده کنند یا در تمرینات صندلی شرکت کنند. شما می توانید برنامه های ورزشی را که به بزرگسالان مسن تر از طریق تلویزیون یا DVD مورد استفاده قرار می گیرد پیدا کنید.

تغذیه

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است غذا خوردن را فراموش کنند ، علاقه خود را برای تهیه وعده های غذایی از دست بدهند یا ترکیبی سالم از آن نخورند. خوراکی ها. همچنین ممکن است مصرف کافی نوشیدنی را فراموش کرده و منجر به کم آبی و یبوست شوند.

موارد زیر را ارائه دهید:

• گزینه های سالم. گزینه های غذایی سالم را بخرید که فرد مبتلا به آلزایمر دوست دارد و می تواند بخورد.
• آب و سایر نوشیدنی های سالم. سعی کنید اطمینان حاصل کنید که فرد مبتلا به آلزایمر هر روز چندین لیوان مایعات می نوشد. از نوشیدنی های حاوی کافئین ، که می تواند بی قراری را افزایش دهد ، در خواب اختلال ایجاد کرده و نیاز مکرر به ادرار را ایجاد کند ، خودداری کنید.
• شیک ها و اسموتی های پر کالری ، سالم. می توانید میلک شیک را با پودرهای پروتئینی مکمل کنید یا اسموتی هایی با مواد دلخواه درست کنید. این ممکن است به ویژه هنگام دشوار شدن غذا مهم باشد.

تعامل و فعالیت های اجتماعی

تعاملات و فعالیتهای اجتماعی می تواند از تواناییها و مهارتهای حفظ شده پشتیبانی کند. انجام کارهایی که معنی دار و لذت بخش هستند ، برای رفاه حال عمومی فرد مبتلا به آلزایمر مهم است. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گوش دادن به موسیقی یا رقص
• خواندن یا گوش دادن به کتاب
• باغبانی یا صنایع دستی
• رویدادهای اجتماعی در مراکز مراقبت از سالمندان یا حافظه
• فعالیت های برنامه ریزی شده با کودکان

کنار آمدن و حمایت

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ترکیبی از احساسات را تجربه می کنند - گیجی ، سرخوردگی ، عصبانیت ، ترس ، عدم اطمینان ، غم و افسردگی.

اگر از فردی مبتلا به آلزایمر مراقبت می کنید ، می توانید با حضور در آنجا برای گوش دادن به بیماری ، به او کمک کنید تا با این بیماری کنار بیاید و به او اطمینان دهید که زندگی هنوز هم می تواند از شما لذت ببرید ، با پشتیبانی ، و تلاش خود را برای کمک به فرد حفظ عزت و عزت نفس انجام دهید.

یک محیط آرام و پایدار در خانه می تواند به کاهش مشکلات رفتاری کمک کند. موقعیت های جدید ، سر و صدا ، گروههای زیادی از افراد ، عجله كردن یا فشار آوردن به خاطر آوردن آنها یا انجام کارهای پیچیده از آنها می تواند باعث اضطراب شود. هرچه فرد مبتلا به آلزایمر ناراحت می شود ، توانایی تفکر به وضوح حتی بیشتر کاهش می یابد. احساس خشم و گناه ، استرس و دلسردی ، نگرانی و اندوه و انزوای اجتماعی معمول است.

مراقبت حتی می تواند بر سلامت جسمی مراقب آسیب بگذارد. توجه به نیازها و بهزیستی خود یکی از مهمترین کارهایی است که می توانید برای خود و فرد مبتلا به آلزایمر انجام دهید.

اگر مراقب فرد مبتلا به آلزایمر هستید ، می توانید کمک کنید خودتان توسط:

• تا آنجا که می توانید در مورد این بیماری بیاموزید
• پرسیدن س ofال از پزشکان ، مددکاران اجتماعی و سایر افرادی که در مراقبت از عزیز شما مشارکت دارند
• در صورت نیاز از دوستان یا سایر اعضای خانواده برای کمک فراخوانی می کنید
• هر روز استراحت کنید
• گذراندن وقت با دوستان خود
• مراقبت از سلامتی خود را با مراجعه به پزشکان خود در برنامه ، خوردن وعده های غذایی سالم و ورزش
• پیوستن به یک گروه پشتیبانی
• استفاده از یک مرکز محلی محلی بزرگسالان ، در صورت امکان

بسیاری از افراد مبتلا به آلزایمر و خانواده های آنها از مشاوره یا خدمات پشتیبانی محلی بهره مند می شوند. با شرکت وابسته انجمن آلزایمر خود تماس بگیرید تا با گروه های پشتیبانی ، پزشکان ، متخصصین کاردرمانی ، منابع و ارجاع ها ، آژانس های مراقبت در منزل ، مراکز مراقبت های مسکونی ، یک خط کمک تلفنی و سمینارهای آموزشی در ارتباط باشید. / h2>

مراقبت های پزشکی برای از دست دادن حافظه یا سایر مهارت های تفکر معمولاً به یک تیم یا استراتژی شریک نیاز دارد. اگر نگران از دست دادن حافظه یا علائم مربوط به آن هستید ، از یکی از اقوام نزدیک یا دوست خود بخواهید که با شما برای ملاقات با پزشک برود. علاوه بر پشتیبانی ، شریک زندگی شما می تواند در پاسخگویی به س questionsالات کمک کند.

اگر در قرار ملاقات با پزشک شخصی را همراهی می کنید ، نقش شما ممکن است ارائه تاریخچه یا دیدگاه شما در مورد تغییراتی باشد که مشاهده کرده اید. این کار گروهی قسمت مهمی از مراقبت های پزشکی برای قرارهای اولیه و در طول یک برنامه درمانی است.

پزشک مراقبت های اولیه شما ممکن است شما را برای ارزیابی بیشتر به یک متخصص مغز و اعصاب ، روانپزشک ، روانپزشک اعصاب یا متخصص دیگر ارجاع دهد.

کاری که می توانید انجام دهید

می توانید با نوشتن هرچه بیشتر اطلاعات برای به اشتراک گذاشتن ، برای قرار خود آماده شوید. اطلاعات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سابقه پزشکی ، شامل هرگونه تشخیص قبلی یا فعلی و سابقه پزشکی خانوادگی
• تیم پزشکی ، از جمله نام و اطلاعات تماس هر پزشک فعلی ، سلامت روان متخصص یا درمانگر
• داروها ، از جمله نسخه های دارویی ، داروهای بدون نسخه ، ویتامین ها ، داروهای گیاهی یا سایر مکمل های غذایی
• علائم ، از جمله نمونه های خاصی از تغییر حافظه یا مهارت های تفکر

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما برای درک تغییرات حافظه یا سایر مهارت های تفکر ، به احتمال زیاد تعدادی از س followingالات زیر را می پرسد. اگر شخصی را برای قرار ملاقات همراهی می کنید ، آماده باشید تا در صورت لزوم دیدگاه خود را ارائه دهید. ممکن است پزشک از شما س askال کند:

• چه نوع مشکلات حافظه و فرسایشی ذهنی دارید؟ چه موقع برای اولین بار متوجه آنها شدید؟
• آیا آنها به طور مداوم بدتر می شوند یا گاهی اوقات بهتر و گاهی بدتر هستند؟
• آیا شما از انجام برخی فعالیت ها مانند مدیریت امور مالی یا خرید جلوگیری کرده اید؟ زیرا این فعالیت ها از نظر ذهنی بسیار چالش برانگیز بودند؟
• حال و هوای شما چگونه است؟ آیا احساس افسردگی ، غمگینی یا اضطراب بیش از حد معمول دارید؟
• آیا اخیراً در یک مسیر رانندگی یا در موقعیتی که معمولاً برای شما آشنا است گم شده اید؟
• آیا کسی نگرانی غیرمعمولی را ابراز کرده است در مورد رانندگی خود؟
• آیا در نحوه تمایل به واکنش در برابر افراد یا حوادث تغییراتی مشاهده کرده اید؟
• آیا شما انرژی بیش از حد معمول ، کمتر از حد معمول یا تقریباً مشابه دارید؟ ؟
• چه داروهایی مصرف می کنید؟ آیا ویتامین یا مکمل مصرف می کنید؟
• آیا الکل می نوشید؟ چقدر؟
• آیا لرزشی یا مشکلی در راه رفتن مشاهده کرده اید؟
• آیا به خاطر سپردن قرارهای پزشکی خود یا زمان مصرف داروی خود مشکلی دارید؟
• شنوایی و بینایی خود را اخیراً آزمایش کرده اید؟
• آیا شخص دیگری از خانواده شما هرگز دچار مشکل حافظه شده است؟ آیا کسی تاکنون با بیماری آلزایمر یا زوال عقل تشخیص داده شده است؟
• آیا هنگام خواب رویاهای خود را عملی می کنید (مشت ، زخم ، فریاد ، فریاد)؟ آیا شما خروپف می کنید؟