آنورگاسمیا در زنان

بررسی اجمالی

آنورگاسمیا اصطلاح پزشکی برای دشواری منظم در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک فراوان جنسی است. کمبود ارگاسم باعث پریشانی شما می شود و یا در روابط شما با همسرتان تداخل ایجاد می کند.

شدت ارگاسم متفاوت است و زنان از نظر فراوانی ارگاسم و میزان تحریک مورد نیاز برای تحریک ارگاسم متفاوت هستند. بیشتر زنان به درجاتی از تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتروال نیاز دارند و فقط از طریق نفوذ به اوج نمی رسند. به علاوه ، ارگاسم ها اغلب با افزایش سن ، مسائل پزشکی یا داروهایی که مصرف می کنید تغییر می کنند.

اگر از اوج فعالیت های جنسی خود راضی هستید ، جای نگرانی نیست. با این حال ، اگر کمبود ارگاسم یا شدت ارگاسم خود را اذیت می کنید ، در مورد آنورگاسمیا با پزشک خود صحبت کنید.

علائم

ارگاسم احساس لذت شدید جسمی است و آزاد شدن تنش ، همراه با انقباضات غیرارادی ، ریتمیک عضلات کف لگن شما است. اما همیشه مانند فیلم ها - یا صدا - به نظر نمی رسد. نوع احساس ارگاسم در زنان متفاوت است و در یک فرد ، می تواند از ارگاسم به ارگاسم متفاوت باشد.

با تعریف ، عمده علائم آنورگاسمیا عدم توانایی در ارگاسم یا تاخیرهای طولانی در رسیدن به ارگاسم است. این برای شما ناراحت کننده است اما آنورگاسمیا انواع مختلفی دارد:

آنورگاسمی مادام العمر. شما هرگز دچار ارگاسم نشده اید.
آنورگاسمی به دست آوردید. قبلاً ارگاسم داشتید ، اما اکنون در رسیدن به اوج مشکل دارید.
آنورگاسمی وضعیتی. شما فقط در شرایط خاص می توانید ارگاسم کنید ، مثلاً در هنگام رابطه جنسی دهانی یا خودارضایی یا فقط با یک شریک خاص.
آنورگاسمای عمومی. در هر شرایطی یا با هیچ شریکی قادر به ارگاسم نیستید.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر سوالی در مورد ارگاسم دارید با پزشک خود صحبت کنید یا نگرانی در مورد توانایی شما در رسیدن به ارگاسم.

علل

ارگاسم یک واکنش پیچیده به عوامل مختلف جسمی ، عاطفی و روانی است. مشکلات در هر یک از این مناطق می تواند توانایی شما در ارگاسم را تحت تأثیر قرار دهد.

دلایل جسمی

طیف گسترده ای از بیماری ها ، تغییرات جسمی و داروها می توانند در ارگاسم اختلال ایجاد کنند:

بیماریها بیماری های جدی مانند مولتیپل اسکلروزیس و بیماری پارکینسون و تأثیرات مرتبط با آن در بهزیستی روانشناختی می تواند باعث اختلال در ارگاسم شود.
مسائل زنان و زایمان. جراحی های زنان ، مانند جراحی رحم یا جراحی های سرطان ، می توانند بر ارگاسم تأثیر بگذارند. همچنین ، کمبود ارگاسم اغلب با سایر نگرانی های جنسی ، مانند رابطه ناخوشایند یا دردناک همراه است.
داروها. بسیاری از داروهای تجویز شده و بدون نسخه پزشک می توانند از بروز ارگاسم جلوگیری کنند ، از جمله داروهای فشار خون ، داروهای ضد روان پریشی ، آنتی هیستامین ها و داروهای ضد افسردگی - به ویژه مهار کننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI).
الکل و سیگار کشیدن. مصرف زیاد الکل می تواند توانایی اوج گیری شما را مختل کند. سیگار کشیدن می تواند جریان خون در اندام های جنسی شما را محدود کند.
پیری. با افزایش سن ، تغییرات طبیعی در آناتومی ، هورمون ها ، سیستم عصبی و سیستم گردش خون می تواند بر جنسیت شما تأثیر بگذارد. کاهش سطح استروژن هنگام انتقال به یائسگی و علائم یائسگی ، مانند تعریق شبانه و تغییرات خلقی ، می تواند بر جنسیت تأثیر بگذارد.

دلایل روانی

بسیاری از عوامل روانی در توانایی شما در ارگاسم نقش دارد ، از جمله:

مشکلات بهداشت روانی ، مانند اضطراب یا افسردگی
تصویر بد بدن
فشار روحی و مالی فشارها
اعتقادات فرهنگی و مذهبی
شرمساری
گناه در مورد لذت بردن از رابطه جنسی
سو abuse استفاده جنسی یا عاطفی گذشته

مشکلات روابط

مشکلات زوجین در خارج از اتاق خواب می تواند بر روابط جنسی آنها تأثیر بگذارد. مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عدم ارتباط با شریک زندگی خود
درگیری های حل نشده
ارتباط ضعیف نیازها و تنظیمات جنسی
خیانت یا نقض اعتماد
خشونت همسر نزدیک

محتوای:

تشخیص

ارزیابی پزشکی برای آنورگاسمیا معمولاً شامل موارد زیر است:

یک سابقه پزشکی کامل. پزشک ممکن است در مورد سابقه جنسی ، سابقه جراحی و رابطه فعلی شما سال کند. اجازه ندهید شرمندگی مانع پاسخ صریح شما شود. این س questionsالات سرنخی برای علت مشکل شما ارائه می دهد.
معاینه فیزیکی. پزشک شما احتمالاً یک معاینه عمومی بدنی برای بررسی علل جسمی آنورگاسمیا مانند شرایط پزشکی انجام می دهد. پزشک همچنین ممکن است ناحیه تناسلی شما را معاینه کند تا ببیند آیا دلیل آشکاری از نظر جسمی یا آناتومیکی برای کمبود ارگاسم وجود دارد یا خیر.

درمان

درمان آنورگاسمیا به علت بستگی دارد از علائم شما این ممکن است شامل تغییر در سبک زندگی ، درمان و دارو باشد.

تغییر سبک زندگی و درمان

برای بیشتر زنان ، بخش اصلی درمان شامل پرداختن به روابط و عوامل استرس زای روزمره است. درک بدن و آزمایش انواع تحریکات جنسی نیز می تواند کمک کند.

بدن خود را بهتر درک کنید. درک آناتومی و چگونگی و مکانی که دوست دارید لمس شوید می تواند به رضایت جنسی بهتر منجر شود. اگر به دوره تازه سازی آناتومی دستگاه تناسلی خود نیاز دارید ، از پزشک خود یک نمودار بخواهید یا بدن خود را در آینه کاوش کنید.
تحریک خود با دست یا لرزاننده می تواند به شما کمک کند نوع لمس را حس کنید بهترین گزینه برای شماست و می تواند اطلاعاتی را ارائه دهد که می توانید با شریک زندگی خود به اشتراک بگذارید. اگر از خودکاوی ناراحت نیستید ، بدن خود را با شریک زندگی خود جستجو کنید.

تحریک جنسی را افزایش دهید. زنانی که هرگز دچار ارگاسم نشده اند ممکن است به اندازه کافی تحریک جنسی نداشته باشند. بیشتر زنان به تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتوریس به ارگاسم نیاز دارند.

تغییر وضعیت جنسی می تواند باعث تحریک کلیتورال بیشتر در هنگام نفوذ واژن شود. استفاده از ویبراتور یا خیال پردازی در هنگام رابطه جنسی نیز می تواند به تحریک ارگاسم کمک کند.

برای برخی از خانم ها ، دستگاهی به نام خلا کلیتورال می تواند جریان خون را بهبود بخشد و تحریک را افزایش دهد. این دستگاه با باتری کار می کند و دستی دارد ، با یک فنجان که روی کلیتوریس قرار می گیرد.

به دنبال مشاوره زوجین باشید. یک مشاور می تواند به شما کمک کند از طریق درگیری در روابط خود که می تواند توانایی شما در ارگاسم را تحت تأثیر قرار دهد ، کار کنید.
رابطه جنسی درمانی را امتحان کنید. متخصصین رابطه جنسی در درمان نگرانی های جنسی تخصص دارند. درمان اغلب شامل آموزش جنسی ، کمک به مهارت های ارتباطی و تمرینات رفتاری است که شما و همسرتان در خانه امتحان می کنید.

درمان های پزشکی

درمان شرایط زمینه ای. اگر یک بیماری پزشکی مانع توانایی شما در ارگاسم شود ، درمان علت ممکن است مشکل شما را برطرف کند. تغییر یا اصلاح داروهای شناخته شده برای مهار ارگاسم نیز ممکن است علائم شما را از بین ببرد.

استروژن درمانی برای زنان یائسه. اگر آنورگاسمیا با علائم یائسگی ، مانند تعریق شبانه و گرگرفتگی همراه باشد ، استروژن درمانی سیستمیک - با قرص ، پچ یا ژل - ممکن است این علائم را تسکین داده و پاسخ جنسی را بهبود بخشد.

استروژن درمانی محلی - به صورت استفاده از کرم واژن یا شیاف یا حلقه آزاد کننده آهسته که در واژن قرار می دهید - می تواند جریان خون در واژن را افزایش دهد و به بهبود تحریک جنسی کمک کند.

تستوسترون درمانی. تستوسترون در عملکرد جنسی زنان نقش دارد ، اما چقدر نقش قطعی نیست. جایگزینی تستوسترون در زنان بحث برانگیز است و توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای اختلال عملکرد جنسی در زنان تأیید نشده است.

علاوه بر این ، می تواند عوارض جانبی از جمله آکنه ، موهای زائد بدن (هیرسوتیسم) ایجاد کند. و طاسی با الگوی مردانه. تستوسترون در زنان با سطح تستوسترون پایین در نتیجه برداشتن تخمدان از طریق جراحی (اوفورکتومی) بسیار موثر به نظر می رسد.

اگر می خواهید از این روش درمانی استفاده کنید ، پزشک باید تأثیرات آن را بر شما کنترل کند.

داروهای جایگزین

محصولات طبیعی ، مانند آنهایی که با ال-آرژینین ساخته می شوند ، برای بهبود زندگی جنسی زنان به بازار عرضه می شوند. اما این مکمل ها برای این استفاده خوب مطالعه نشده اند و توسط FDA نیز تنظیم نشده اند.

قبل از انجام درمان های طبیعی با پزشک خود صحبت کنید ، که می تواند عوارض جانبی ایجاد کند و با سایر داروها تداخل داشته باشد. .

کنار آمدن و پشتیبانی

مشکل شما در رسیدن به ارگاسم می تواند برای شما و همسرتان ناامید کننده باشد. بعلاوه ، تمرکز بر اوج می تواند مشکل را بدتر کند.

اکثر زوج ها جنسی سر تکان دهنده و زمین لرزان ندارند که در تلویزیون و فیلم ها ظاهر می شود. بنابراین سعی کنید انتظارات خود را دوباره تنظیم کنید. به جای ارگاسم ، بر لذت و صمیمیت متقابل تمرکز کنید. ممکن است دریابید که یک فلات لذت پایدار به همان اندازه ارگاسم راضی کننده است.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر کمبود ارگاسم ناشی از فعالیت جنسی باعث آزار شما می شود ، با خانواده خود قرار ملاقات بگذارید پزشک یا متخصص زنان و زایمان.

در اینجا برخی اطلاعات برای کمک به شما در آمادگی برای قرار ملاقات وجود دارد.

آنچه می توانید انجام دهید

لیستی از این موارد تهیه کنید:

علائم شما از چه زمانی شروع شده و تحت چه شرایطی بروز می کند
سابقه جنسی شما ، از جمله روابط و تجارب از زمان فعال شدن جنسی و هرگونه سابقه ضربه جنسی یا سو abuse استفاده
شرایط پزشکی شما ، از جمله شرایط سلامت روان
داروها ، ویتامین ها و سایر مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله دوزها
س Quesالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

برای آنورگاسمیا ، س basicالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

چه چیزی ممکن است باعث ایجاد مشکل در ارگاسم شود؟
چه آزمایشاتی لازم دارم؟
چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
آیا تغییراتی در شیوه زندگی یا مراکز مراقبت از خود وجود دارد که به من کمک کند؟
آیا شما درمان را توصیه می کنید؟
آیا شریک زندگی من باید درگیر معالجه شود؟
آیا بروشورها یا سایر مطالب چاپی دیگری که می توانم داشته باشم وجود دارد؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

ممکن است پزشک از شما بپرسد شما س questionsالاتی دارید ، از جمله:

از چه سنی فعال جنسی شدید؟
چه مدت است که در رسیدن به ارگاسم مشکل دارید؟
آیا شما می شوید هنگام تعاملات جنسی با شریک زندگی خود تحریک جنسی کنید؟
آیا با نفوذ واژن درد دارید؟
چقدر از رابطه فعلی خود راضی هستید؟
چه شکلی از آیا از بارداری استفاده می کنید؟
آیا از الکل یا داروهای تفریحی استفاده می کنید؟ چقدر؟
چه پیام هایی در مورد رابطه جنسی رشد کردید؟

در این بین چه کاری می توانید انجام دهید

با شریک زندگی خود باز باشید . فعالیت جنسی را ادامه دهید ، و همچنین راه های دیگر صمیمی بودن را کشف کنید. تغییر تمرکز از ارگاسم به لذت ممکن است کمک کند.