افتادگی قدامی (سیستوسل)

بررسی اجمالی

افتادگی جلوی واژن ، همچنین به عنوان سیستوسل (SIS-toe-seel) یا مثانه افتاده شناخته می شود ، زمانی است که مثانه از موقعیت طبیعی خود در لگن پایین می آید و به دیواره محل فشار می آورد. واژن.

اندام های لگن - از جمله مثانه ، رحم و روده ها - به طور معمول توسط عضلات و بافت های همبند کف لگن در جای خود نگه داشته می شوند. افتادگی قدامی هنگامی رخ می دهد که کف لگن ضعیف می شود یا اگر فشار زیادی به کف لگن وارد شود. این می تواند با گذشت زمان ، در هنگام زایمان واژن یا با یبوست مزمن ، سرفه شدید یا برداشتن سنگین اتفاق بیفتد.

افتادگی قدامی قابل درمان است. برای افتادگی خفیف یا متوسط ​​، درمان غیر جراحی اغلب م .ثر است. در موارد شدیدتر ، ممکن است برای نگه داشتن واژن و سایر اندام های لگن در موقعیت مناسب خود ، جراحی لازم باشد.

علائم

در موارد خفیف پرولاپس قدامی ، ممکن است هیچ علائمی مشاهده نکنید. یا علائم هنگامی که علائم و نشانه ها بروز می کند ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس سیری یا فشار در لگن و واژن
• در بعضی موارد ، برآمدگی بافت در واژن شما که شما می توانید ببینید یا احساس کنید
• افزایش فشار لگن در هنگام کشیدگی ، سرفه ، تحمل فشار یا بالا آوردن
• مشکلات ادرار کردن ، از جمله مشکل در شروع جریان ادرار ، احساسی که کاملاً کامل نیستید مثانه خود را پس از ادرار کردن ، احساس نیاز مکرر به دفع ادرار یا نشت ادرار (بی اختیاری ادرار)

اغلب علائم و نشانه ها پس از ایستادن طولانی مدت قابل توجه است و ممکن است در صورت از بین رفتن دراز بکشید.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

مثانه افتاده می تواند ناراحت کننده باشد ، اما به ندرت دردناک است. این می تواند تخلیه مثانه شما را دشوار کند ، که ممکن است منجر به عفونت مثانه شود. در صورت مشاهده علائم و نشانه هایی که شما را آزار می دهد یا بر فعالیتهای روزمره شما تأثیر می گذارد ، با پزشک خود وقت بگیرید.

علل

کف لگن شما از عضلات ، رباط ها و بافت های پیوندی تشکیل شده است که از آنها پشتیبانی می کند. مثانه و سایر اندام های لگن شما. اتصالات بین اندام های لگن و رباط ها می تواند به مرور ضعیف شود ، یا در نتیجه ضربه ناشی از زایمان یا فشارهای مزمن باشد. وقتی این اتفاق می افتد ، مثانه شما می تواند کمتر از حد نرمال به پایین بلغزد و به داخل واژن شما بریزد (افتادگی قدامی).

دلایل استرس کف لگن عبارتند از:

• بارداری و زایمان واژینال
• اضافه وزن یا چاقی
• لیفتینگ مکرر و سنگین
• فشار آوردن با حرکات روده
• سرفه مزمن یا برونشیت

عوامل خطر

این عوامل ممکن است خطر افتادگی قدامی را افزایش دهند:

• بارداری و زایمان. در زنانی که زایمان واژینال یا با کمک ابزار ، چند بارداری داشته اند و یا نوزادانی که وزنشان هنگام تولد زیاد است ، بیشتر در معرض خطر افتادگی قدامی قرار دارند.
• پیری. خطر ابتلا به افتادگی قدامی با افزایش سن افزایش می یابد. این امر به ویژه پس از یائسگی ، هنگامی که میزان تولید استروژن در بدن کاهش می یابد - که به استحکام کف لگن کمک می کند - کاهش می یابد.
• هیسترکتومی. برداشتن رحم ممکن است به ضعف کف لگن کمک کند ، اما همیشه اینطور نیست.
• ژنتیک. بعضی از خانمها با بافتهای پیوندی ضعیف تری متولد می شوند ، و این باعث می شود آنها بیشتر در معرض افتادگی قدامی قرار بگیرند.
• چاقی. زنان دارای اضافه وزن یا چاقی بیشتر در معرض خطر افتادگی قدامی قرار دارند.

محتوای:

تشخیص

تشخیص افتادگی قدامی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه لگن. ممکن است در حالت خوابیده و احتمالاً در حالت ایستاده معاینه شوید. در طول معاینه ، پزشک به دنبال برآمدگی بافتی در واژن شما است که نشانگر افتادگی اندام لگن است. به احتمال زیاد از شما خواسته می شود مثل اینکه در حین دفع مدفوع تحمل کنید تا ببینید چه میزان در درجه افتادگی تأثیر دارد. برای بررسی قدرت عضلات کف لگن ، از شما خواسته می شود که آنها را منقبض کنید ، گویی که می خواهید جریان ادرار را متوقف کنید.
• پر کردن یک پرسشنامه. شما ممکن است فرمی را پر کنید که به پزشک کمک می کند سابقه پزشکی شما را ارزیابی کند ، میزان افتادگی و میزان تأثیر آن بر کیفیت زندگی شما. این اطلاعات همچنین به راهنمایی تصمیمات درمانی کمک می کند.
• آزمایش مثانه و ادرار. اگر افتادگی قابل توجهی داشته باشید ، ممکن است آزمایش شوید تا ببینید مثانه چقدر خوب و کامل تخلیه می شود. اگر به نظر می رسد پس از ادرار ادرار بیش از حد طبیعی در مثانه خود را حفظ کرده اید ، ممکن است پزشک برای آزمایش علائم مثانه آزمایشاتی را روی نمونه ادرار انجام دهد.

درمان

درمان به این بستگی دارد که علائمی داشته باشید ، میزان افتادگی قدامی شما چقدر شدید است و آیا بیماری های مرتبط مانند بی اختیاری ادرار یا بیش از یک نوع افتادگی اندام لگن دارید.

موارد خفیف - کسانی که علائم بارزی ندارند یا علائم واضحی ندارند - معمولاً نیازی به درمان ندارند. پزشک شما ممکن است یک روش انتظار برای دیدن را پیشنهاد کند ، با ویزیت های گاه به گاه برای کنترل افتادگی شما.

اگر علائم افتادگی قدامی را دارید ، گزینه های درمان خط اول عبارتند از:

• تمرینات عضلانی کف لگن. این تمرینات - که اغلب تمرینات Kegel یا Kegels نامیده می شوند - به تقویت عضلات کف لگن شما کمک می کنند ، بنابراین می توانند مثانه و سایر اندام های لگن شما را بهتر پشتیبانی کنند. پزشک یا یک فیزیوتراپیست می تواند دستورالعمل هایی برای انجام این تمرینات به شما ارائه دهد و به شما کمک می کند تا تعیین کنید که آیا آنها را به درستی انجام می دهید.

تمرینات کگل ممکن است در تسکین علائم در صورت موفقیت بیشتر باشد تمرینات توسط یک فیزیوتراپیست آموزش داده می شود و با بازخورد زیستی تقویت می شود. بیوفیدبک شامل استفاده از دستگاه های نظارتی است که به شما اطمینان می دهد عضلات مناسب را با شدت و مدت زمان بهینه سفت می کنید. این تمرینات می تواند به بهبود علائم شما کمک کند ، اما ممکن است اندازه افتادگی را کاهش ندهد.

• یک دستگاه پشتیبانی کننده (pessary). pessary واژینال یک حلقه پلاستیکی یا لاستیکی است که برای حمایت از مثانه در واژن شما قرار می گیرد. فرد مبتلا به افتادگی واقعی را برطرف یا بهبود نمی بخشد ، اما پشتیبانی اضافی که دستگاه می تواند به شما کمک کند علائم را تسکین می دهد. پزشک یا سایر مراقبت های شما متناسب با دستگاه شما هستند و به شما نشان می دهد که چگونه آن را به تنهایی تمیز کرده و دوباره وارد کنید. بسیاری از خانمها از pessaries به عنوان جایگزین موقتی برای جراحی استفاده می کنند و بعضی از آنها هنگام جراحی بسیار خطرناک از آنها استفاده می کنند. علیرغم گزینه های درمانی فوق ، پزشک ممکن است درمان جراحی را توصیه کند.
  • نحوه انجام آن. غالباً ، جراحی به صورت واژینال انجام می شود و شامل برداشتن مثانه افتاده به جای خود با استفاده از بخیه و از بین بردن بافت اضافی واژن است. اگر بافت های واژن بسیار ریز به نظر برسد ، پزشک ممکن است از نوع خاصی از پیوند بافت برای تقویت بافت های واژن و افزایش پشتیبانی استفاده کند.
  • اگر رحم افتاده دارید. برای افتادگی قدامی همراه با افتادگی رحم ، پزشک ممکن است علاوه بر ترمیم عضلات آسیب دیده کف لگن ، رباط ها و سایر بافت ها ، برداشتن رحم (هیسترکتومی) را نیز توصیه کند.
  • اگر بی اختیاری دارید. اگر افتادگی قدامی شما با بی اختیاری استرس همراه باشد - نشت ادرار در طی فعالیت شدید - پزشک همچنین ممکن است یکی از روشهای توصیه شده برای حمایت از مجرای ادرار (تعلیق مجرای ادرار) و کاهش علائم بی اختیاری شما را توصیه کند. اگر باردار هستید یا به فکر باردار شدن هستید ، ممکن است پزشک توصیه کند که جراحی را تا بعد از بچه دار شدن به تعویق بیندازید. تمرینات کف لگن یا تسکین دهنده درد ممکن است در این بین به تسکین علائم شما کمک کند. مزایای جراحی می تواند سالها ادامه داشته باشد ، اما خطر عود وجود دارد - که ممکن است در برخی موارد به معنای جراحی دیگری باشد.

    آزمایشات بالینی

    شیوه زندگی و درمان های خانگی

    تمرینات کگل تمریناتی است که می توانید در خانه برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید. کف لگن تقویت شده پشتیبانی بهتری از اندام های لگن شما و تسکین علائم مرتبط با افتادگی قدامی فراهم می کند.

    برای انجام تمرینات کگل ، این مراحل را دنبال کنید:

    • سفت (قرارداد) عضلات کف لگن - ماهیچه هایی که برای توقف ادرار استفاده می کنید.
    • انقباض را به مدت پنج ثانیه نگه دارید و سپس به مدت پنج ثانیه شل شوید. (اگر این کار خیلی دشوار است ، با دو ثانیه نگه داشتن و سه ثانیه آرامش را شروع کنید.)
    • تا 10 ثانیه نگه داشتن انقباض را یک بار انجام دهید.
    • سه ست انجام دهید هر روز 10 تکرار تمرین را انجام دهید.

    در مورد چگونگی انجام صحیح Kegel و همچنین در مورد استفاده از عضلات مناسب از پزشک خود راهنمایی بخواهید. هنگامی که روش مناسب را آموختید ، می توانید تمرینات کگل را کاملاً محتاطانه در هر زمان انجام دهید ، خواه پشت میز نشسته باشید یا روی کاناپه آرام باشید.

    برای جلوگیری از پیشرفت پرولاپس قدامی ، همچنین می توانید این اصلاحات سبک زندگی را امتحان کنید:

    • یبوست را درمان و پیشگیری کنید. غذاهای حاوی فیبر بالا می توانند کمک کنند.
    • از بلند کردن سنگین خودداری کنید و به درستی بلند کنید. هنگام بلند کردن ، از پاها به جای کمر یا پشت استفاده کنید.
    • سرفه را کنترل کنید. برای سرفه مزمن یا برونشیت درمان کنید و سیگار نکشید.
    • وزن خود را کنترل کنید. برای تعیین وزن ایده آل خود با پزشک خود صحبت کنید و در صورت نیاز به استراتژی های کاهش وزن مشاوره دریافت کنید.

    آماده شدن برای قرار ملاقات

    با خود قرار ملاقات بگذارید اگر علائم یا نشانه هایی از افتادگی قدامی را دارید که شما را آزار می دهد یا در فعالیت های طبیعی شما تداخل می کند ، پزشک خانواده یا متخصص زنان و زایمان داشته باشید.

    در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آمادگی برای قرار ملاقات و دانستن اینکه از پزشک چه انتظاری دارید ، آورده شده است.

    آنچه می توانید انجام دهید

    • علائمی را که دارید بنویسید. داشته و برای چه مدت.
    • اطلاعات مهم پزشکی را یادداشت کنید ، از جمله سایر شرایطی که تحت آن درمان می شوید و نام داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که به طور منظم مصرف می کنید.
    • در صورت امکان یک دوست یا اقوام را با خود همراه کنید. وجود شخص دیگری در آنجا ممکن است به شما کمک کند اطلاعات مهم را به خاطر بسپارید یا جزئیات مربوط به مواردی را که در قرار ملاقات از دست داده اید ، ارائه دهید.
    • سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید ، مهمترین آنها را در صورت کوتاه شدن زمان ، اول ذکر کنید. / li>

    برای افتادگی قدامی ، برخی از س questionsالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

    • محتمل ترین علت علائم من چیست؟
    • آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
    • آیا برای تأیید تشخیص به آزمایشاتی نیاز دارم؟
    • چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
    • اگر اولین درمان انجام نشود کار نمی کنید ، بعد چه چیزی را توصیه می کنید؟
    • آیا من در معرض عوارض ناشی از این بیماری هستم؟
    • احتمال عود مجدد افتادگی قدامی پس از درمان چیست؟
    • آیا باید محدودیت های فعالیتی را دنبال کنم؟
    • در خانه چه کاری می توانم انجام دهم تا علائم خود را تسکین دهم؟
    • آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

    علاوه بر س questionsالاتی که پیش آماده می کنید در صورت نیاز به توضیح ، از پرسیدن س questionsالات دیگر در هنگام ملاقات خود دریغ نکنید.

    چه انتظاری از پزشک خود دارید

    در هنگام ملاقات ، پزشک ممکن است تعدادی را بپرسد س ofالاتی مانند:

    • چه زمانی علائم خود را اولین بار مشاهده کردید؟
    • آیا شما نشت ادرار دارید؟
    • آیا شما به طور مکرر عفونت مثانه دارید؟ ؟
    • آیا هنگام مقاربت درد یا نشت ادرار دارید؟
    • آیا سرفه مزمن یا شدید دارید؟
    • آیا در حین حرکات روده دچار یبوست و کشیدگی شدید؟ ؟
    • به نظر می رسد چه مواردی ، علائم شما را بهبود می بخشد؟
    • به نظر می رسد چه علایمی در صورت بروز علائم شما بدتر می شود؟
    • آیا مادر یا خواهرتان آیا مشکل کف لگن دارید؟
    • آیا شما نوزادی را از طریق واژن زایمان کرده اید؟ چند بار؟
    • آیا می خواهید در آینده بچه دار شوید؟
    • چه چیز دیگری به شما مربوط می شود؟