پای ورزشکار

بررسی اجمالی

پای ورزشکار (tinea pedis) یک عفونت قارچی است که معمولاً از بین انگشتان پا شروع می شود. این عارضه معمولاً در افرادی اتفاق می افتد که پاهای آنها بسیار عرق کرده است در حالی که فقط در کفش های تنگ محدود می شوند.

علائم و نشانه های پای ورزشکار شامل بثورات پوسته پوسته ای است که معمولاً باعث خارش ، سوزش و سوزش می شود. پای ورزشکار مسری است و از طریق کف ، حوله یا لباس آلوده قابل پخش است.

پای ورزشکار ارتباط نزدیکی با سایر عفونت های قارچی مانند کرم حلقوی و خارش جک دارد. این بیماری با داروهای ضد قارچ بدون نسخه قابل درمان است ، اما عفونت اغلب عود می کند. داروهای تجویزی نیز در دسترس هستند.

علائم

پای ورزشکار معمولاً باعث ایجاد بثورات قرمز پوستی می شود. بثورات به طور معمول از بین انگشتان پا شروع می شود. بعد از در آوردن کفش و جوراب ، اغلب خارش بدترین حالت است.

برخی از انواع پای ورزشکاران دارای تاول یا زخم هستند. تنوع موکاسین پای ورزشکار باعث خشکی مزمن و پوسته پوسته شدن کف پا می شود که تا کنار پا گسترش می یابد. ممکن است با اگزما یا خشکی پوست اشتباه گرفته شود.

این عفونت می تواند روی یک یا هر دو پا تأثیر بگذارد و به دست شما منتقل شود - به خصوص اگر قسمت های آلوده پای خود را خراشیده یا برداشته باشید.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر در پایتان بثورات پوستی ایجاد شده است که ظرف دو هفته از شروع خود درمانی با یک محصول ضد قارچ بدون نسخه بهبود نیافته است ، به پزشک خود مراجعه کنید.

در صورت ابتلا به دیابت ، در صورت مشکوک بودن به پای ورزشکار ، به پزشک خود مراجعه کنید ، به خصوص اگر علائمی از عفونت باکتریایی ثانویه احتمالی مانند قرمزی بیش از حد ، تورم ، تخلیه یا تب مشاهده کردید.

علل

پای ورزشکار ناشی از همان نوع قارچی است که باعث خارش کرم حلقوی و جک می شود. جوراب و کفش مرطوب و شرایط گرم و مرطوب رشد ارگانیسم ها را مساعد می کند.

پای ورزشکار مسری است و با تماس با فرد آلوده یا تماس با سطوح آلوده مانند حوله ها ، کف و کفش می تواند پخش شود. .

عوامل خطر

در صورت ابتلا به پای ورزشکار در معرض خطر بیشتری قرار دارید:

آیا مرد هستید
به طور مکرر بپوشید جوراب های مرطوب یا کفش های تنگ
تشک ، فرش ، ملافه تخت ، لباس یا کفش را با کسی که به عفونت قارچی مبتلا است به اشتراک بگذارید
با پابرهنه در مکان های عمومی که در آن عفونت گسترش می یابد راه بروید ، مانند رختکن ، سونا ، استخر شنا ، حمام های عمومی و دوش

عوارض

عفونت پای ورزشکار شما می تواند به سایر قسمت های بدن شما سرایت کند ، از جمله:

دست شما افرادی که قسمت های آلوده پای خود را خراشیده یا برمی دارند ، ممکن است در یکی از دستانشان نیز عفونت مشابه داشته باشد.
ناخن های شما. قارچ های مرتبط با پای ورزشکار می توانند ناخن های پا را نیز آلوده کنند ، محلی که تمایل به مقاومت بیشتری در برابر درمان دارد.
کشاله ران شما. جوک خارش اغلب به دلیل همان قارچی ایجاد می شود که منجر به پای ورزشکار می شود. شیوع عفونت از پاها به کشاله ران معمول است زیرا قارچ می تواند روی دستان شما یا روی حوله حرکت کند.

پیشگیری

این نکات می تواند به شما کمک کند. در صورت بروز عفونت از پای ورزشکار خودداری کنید یا علائم را تسکین دهید:

پاها را مخصوصاً بین انگشتان پا خشک نگه دارید. پابرهنه بروید تا وقتی خانه هستید پاهای خود را تا حد ممکن خارج کند. بعد از استحمام یا دوش گرفتن ، بین انگشتان پا خشک شوید.
جوراب ها را مرتب عوض کنید. اگر پاهای شما بسیار عرق می کند ، جوراب های خود را دو بار در روز عوض کنید.
کفش های سبک و تهویه مناسب بپوشید. از کفش های ساخته شده از مواد مصنوعی مانند وینیل یا لاستیک خودداری کنید.
جفت کفش جایگزین. هر روز یک جفت را نپوشید تا پس از هر بار استفاده به کفش خود فرصت دهید تا خشک شود.
در مکان های عمومی از پاها محافظت کنید. در اطراف استخرهای عمومی ، دوش و رختکن ها از صندل یا کفش ضد آب استفاده کنید.
پاهایتان را معالجه کنید. روزانه از پودر ، ترجیحاً ضد قارچ ، روی پاهایتان استفاده کنید.
کفش مشترک نکنید. تقسیم خطرات انتشار عفونت قارچی.

محتوای:

تشخیص

در بعضی موارد ، ممکن است پزشک شما باشد قادر است پای ورزشکار را با دیدن آن تشخیص دهد. برای کمک به تأیید تشخیص و رد سایر شرایط ، پزشک ممکن است یک خراش پوست یا نمونه پوست را از پای شما برای آزمایش در آزمایشگاه بردارد.

درمان

اگر پای ورزشکار شماست خفیف ، پزشک شما ممکن است استفاده از پماد ضد قارچ بدون نسخه پزشک ، کرم ، پودر یا اسپری را پیشنهاد کند.

اگر پای ورزشکار شما جواب ندهد ، ممکن است به یک داروی با قدرت تجویز نیاز داشته باشید تا به شما استفاده شود. پا. عفونت های شدید ممکن است به قرص های ضد قارچی که از راه دهان مصرف می کنید نیاز داشته باشد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این نکات می تواند به شما در کاهش علائم پای ورزشکار یا جلوگیری از عود مجدد کمک کند:

پاهای خود را درمان کنید. طبق دستور روزانه از محصول ضد قارچ OTC استفاده کنید. به عنوان مثال ، ممکن است روزی دو بار از کرم ها برای خشک شدن پا استفاده شود و حتی بعد از از بین بردن بثورات به مدت یک هفته استفاده شود. می توانید خارش پا را با خیساندن در آب خنک تسکین دهید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص پوست (متخصص پوست) می تواند تشخیص ورزشکاران را بدهد. پا. برای تشخیص وقت پای ورزشکار نیازی به مقدمات خاصی برای قرار ملاقات ندارید.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید لیستی از سوالات را بنویسید. دکتر شما به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

علت احتمالی علائم من چیست؟
آیا برای تأیید تشخیص به آزمایشاتی نیاز است؟
چه روش های درمانی وجود دارد؟
آیا این شرایط موقتی است یا طولانی مدت؟
آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
آیا می توانم صبر کنم تا ببینم آیا این بیماری ادامه دارد یا خیر؟ خود به خود از بین می رود؟
برای جلوگیری از گسترش عفونت چه کاری می توانم انجام دهم؟
هنگام بهبودی ، چه روالهایی را برای مراقبت از پوست توصیه می کنید؟

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً چندین س numberال از شما می پرسد ، از جمله:

چه زمانی اولین بار علائم خود را مشاهده کردید؟
بثورات در هنگام شروع به چه صورت بودند؟
آیا بثورات دردناک است یا خارش دارد؟
به نظر می رسد چیزی باعث بهتر شدن آن می شود؟
چه اتفاقی باعث بدتر شدن آن می شود؟
آیا یکی از اعضای خانواده نیز پای ورزشکار دارد؟
آیا شما وقت خود را در استخرهای شنا ، رختکن ، سونا یا مکان های دیگری که ممکن است پای ورزشکار پهن شود بگذرانید؟