درماتیت آتوپیک (اگزما)

بررسی اجمالی

درماتیت آتوپیک (اگزما) بیماری است که پوست شما را قرمز و خارش می دهد. این در کودکان شایع است اما در هر سنی ممکن است بروز کند. درماتیت آتوپیک طولانی مدت (مزمن) است و به طور دوره ای شعله ور می شود. ممکن است با آسم یا تب یونجه همراه باشد.

هیچ درمانی برای درماتیت آتوپیک یافت نشده است. اما درمان ها و اقدامات مراقبت از خود می توانند خارش را تسکین دهند و از شیوع جدید جلوگیری کنند. به عنوان مثال ، این امر به شما کمک می کند تا از صابون های خشن جلوگیری کنید ، به طور مرتب پوست خود را مرطوب کنید و از کرم ها یا پمادهای دارویی استفاده کنید.

علائم

علائم و نشانه های درماتیت آتوپیک (اگزما) در افراد مختلف متفاوت است فرد و شامل:

• خشکی پوست
• خارش ، که ممکن است شدید باشد ، به ویژه در شب
• لکه های قرمز تا خاکستری مایل به قهوه ، به ویژه در دست ، پا ، مچ پا ، مچ دست ، گردن ، قسمت فوقانی قفسه سینه ، پلک ، داخل خم آرنج و زانو و در نوزادان ، صورت و پوست سر
• برجستگی های کوچک و برجسته ، که ممکن است نشت مایع و پوسته داشته باشد هنگام خراشیدن
• پوستی ضخیم ، ترک خورده و پوسته پوسته
• پوستی خام ، حساس و متورم از خراش

درماتیت آتوپیک اغلب قبل از 5 سالگی شروع می شود و ممکن است تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد. برای برخی از افراد ، به صورت دوره ای شعله ور می شود و سپس برای مدتی ، حتی برای چندین سال ، برطرف می شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در این موارد یا خود یا فرزندتان به پزشک مراجعه کنید:

• آنقدر ناخوشایند است که شرایط روی خواب و فعالیتهای روزمره تأثیر بگذارد
• به عفونت پوستی مبتلا است - به دنبال رگه های قرمز ، چرک ، دلمه های زرد بگردید
• ادامه دارد علیرغم سعی در درمان های خانگی ، علائم را تجربه کنید

اگر بثورات آلوده به نظر می رسد و او تب دارد ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

علل

پوست سالم به حفظ رطوبت کمک می کند و شما را در برابر باکتری ها ، محرک ها و مواد آلرژی زا محافظت می کند. اگزما مربوط به یک تغییر ژن است که بر توانایی پوست در ایجاد این محافظت تأثیر می گذارد. این اجازه می دهد تا پوست شما تحت تأثیر عوامل محیطی ، محرک ها و مواد حساسیت زا قرار گیرد.

در برخی از کودکان ، آلرژی های غذایی ممکن است در ایجاد اگزما نقش داشته باشند.

عوامل خطر

عامل اصلی خطر ابتلا به درماتیت آتوپیک داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی اگزما ، آلرژی ، تب یونجه یا آسم است.

عوارض

عوارض درماتیت آتوپیک (اگزما) ممکن است باشد :

• آسم و تب یونجه. اگزما گاهی مقدم بر این شرایط است. بیش از نیمی از کودکان خردسال مبتلا به درماتیت آتوپیک تا 13 سالگی دچار آسم و تب یونجه می شوند.
• خارش مزمن ، پوسته پوستی. یک بیماری پوستی به نام نورودرماتیت (lichen simplexronicus) با تکه ای از خارش پوست شروع می شود. شما ناحیه را خراشیده می کنید ، که باعث خارش بیشتر آن می شود. در نهایت ، ممکن است به دلیل عادت خراشیده شوید. این وضعیت می تواند باعث تغییر رنگ ، ضخیم و چرمی پوست آسیب دیده شود.
• عفونت های پوستی. خراش های مکرر که باعث شکستگی پوست می شود ، می تواند باعث ایجاد زخم و ترک شود. این موارد خطر ابتلا به باکتری ها و ویروس ها از جمله ویروس هرپس سیمپلکس را افزایش می دهد.
• درماتیت تحریک کننده دست. این امر خصوصاً در افرادی که کار آنها مستلزم این است که دستان آنها اغلب خیس و در معرض صابون های خشن ، شوینده ها و ضد عفونی کننده ها باشد ، تأثیر می گذارد.
• درماتیت تماسی آلرژیک. این وضعیت در افرادی که درماتیت آتوپیک دارند شایع است.
• مشکلات خواب. چرخه خارش و خراش می تواند باعث کاهش کیفیت خواب شود.

پیشگیری

نکات زیر ممکن است به جلوگیری از بروز درماتیت (شراره) کمک کرده و اثرات خشک شدن استحمام را به حداقل برسانید:

• حداقل دو بار در روز پوست خود را مرطوب کنید. کرم ها ، پماد ها و لوسیون ها در رطوبت آب بندی می شوند. محصولی یا کالاهایی را انتخاب کنید که برای شما مناسب باشند. استفاده از ژل نفتی روی پوست کودک شما ممکن است از بروز درماتیت آتوپیک جلوگیری کند.

• سعی کنید عوامل محرک را بدتر کنید و آنها را بدتر کنید. مواردی که می توانند واکنش پوست را بدتر کنند عبارتند از: عرق ، استرس ، چاقی ، صابون ها ، مواد شوینده ، گرد و غبار و گرده گل. قرار گرفتن در معرض عوامل محرک خود را کاهش دهید.

  نوزادان و کودکان ممکن است با خوردن برخی غذاها از جمله تخم مرغ ، شیر ، سویا و گندم دچار شراره شوند. با پزشک کودک خود در مورد شناسایی آلرژی های احتمالی غذایی صحبت کنید.

• حمام یا دوش کوتاه تری بخورید. حمام و دوش خود را به 10 تا 15 دقیقه محدود کنید. و از آب گرم به جای گرم استفاده کنید.

حمام سفید کننده بگیرید. آکادمی پوست آمریکا توصیه می کند که برای جلوگیری از شراره ، حمام سفید کننده استفاده شود. حمام سفید کننده رقیق باعث کاهش باکتری های موجود در پوست و عفونت های مربوطه می شود. 1/2 فنجان (118 میلی لیتر) سفید کننده خانگی ، سفید کننده غلیظ نشده را به وان 40 گالنی (151 لیتری) پر از آب گرم اضافه کنید. اقدامات برای یک وان اندازه استاندارد ایالات متحده است که در سوراخ های زهکشی سرریز پر شده است.

حدود 10 دقیقه از گردن به پایین یا فقط مناطق آسیب دیده پوست خیس شوید. سر را غرق نکنید. حمام سفید کننده را بیش از دو بار در هفته بخورید.

• فقط از صابون های ملایم استفاده کنید. صابون های ملایم را انتخاب کنید. صابون های خوشبو کننده و صابون های ضد باکتری می توانند روغن های طبیعی بیشتری را از بین برده و پوست شما را خشک کنند.
• خود را با دقت خشک کنید. پس از استحمام به آرامی با حوله نرم پوست خود را خشک کرده و در حالی که پوست شما هنوز مرطوب است مرطوب کننده استفاده کنید.

محتوای:

تشخیص

برای شناسایی درماتیت آتوپیک (اگزما) نیازی به آزمایش آزمایشگاهی نیست. پزشک شما احتمالاً با معاینه پوست و بررسی سابقه پزشکی شما تشخیص می دهد. وی همچنین ممکن است برای رد سایر بیماریهای پوستی یا شناسایی شرایط همراه با اگزما ، از تست پچ یا آزمایشات دیگر استفاده کند.

اگر مشکوک هستید که غذای خاصی باعث بثورات فرزند شما شده باشد ، به پزشک بگویید و در مورد شناسایی س askال کنید. آلرژی های احتمالی غذایی.

درمان

درماتیت آتوپیک می تواند مداوم باشد. برای کنترل آن ممکن است لازم باشد در طی ماه ها یا سال ها درمان های مختلفی را امتحان کنید. و حتی اگر درمان موفقیت آمیز باشد ، علائم و نشانه ها ممکن است برگردند (شعله ور شدن).

مهم است که بیماری را زود تشخیص دهید تا بتوانید درمان را شروع کنید. اگر مراحل مرطوب کننده و مراقبت از خود به طور منظم به شما کمک نکند ، پزشک ممکن است یک یا چند روش درمانی زیر را پیشنهاد کند:

داروها

کرم هایی که خارش را کنترل می کنند و به شما کمک می کنند ترمیم پوست پزشک شما ممکن است یک کرم یا پماد کورتیکواستروئید تجویز کند. بعد از مرطوب کردن ، آن را طبق دستور اعمال کنید. استفاده بیش از حد از این دارو ممکن است عوارض جانبی ، از جمله نازک شدن پوست ایجاد کند.

سایر کرم ها حاوی داروهایی به نام مهار کننده های کلسینورین هستند - مانند تاکرولیموس (پروتوپیک) و پیمکرولیموس (ایدل) - بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می گذارد. این افراد توسط افراد بالای 2 سال برای کمک به کنترل واکنش پوستی استفاده می شوند. بعد از مرطوب کردن ، آن را طبق دستور اعمال کنید. هنگام استفاده از این محصولات از نور شدید خورشید خودداری کنید.

این داروها جعبه سیاه را در مورد خطر احتمالی سرطان هشدار می دهند. اما آکادمی آلرژی ، آسم و آمریكا ایمونولوژی به این نتیجه رسیده است که نسبت های خطر به سود پیمکرولیموس موضعی و تاکرولیموس مانند بسیاری دیگر از درمان های متداول اگزمای مداوم است و داده ها از استفاده از هشدار جعبه سیاه پشتیبانی نمی کنند.

• داروهایی برای مبارزه با عفونت. اگر پوست شما دارای عفونت باکتریایی ، زخم باز یا ترک باشد ، ممکن است کرم آنتی بیوتیکی برای شما تجویز کند. وی ممکن است مصرف آنتی بیوتیک خوراکی را برای مدتی کوتاه برای درمان عفونت توصیه کند.
• داروهای خوراکی که التهاب را کنترل می کنند. برای موارد شدیدتر ، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای خوراکی را تجویز کند - مانند پردنیزون. این داروها م effectiveثر هستند اما به دلیل عوارض جانبی جدی احتمالی ، نمی توان آنها را در طولانی مدت استفاده کرد.
• گزینه جدیدتر برای اگزمای شدید. سازمان غذا و دارو (FDA) اخیراً یک بیولوژیک جدید تزریقی (آنتی بادی مونوکلونال) به نام dupilumab (Dupixent) را تصویب کرده است. این برای درمان افراد مبتلا به بیماری شدید استفاده می شود که به سایر گزینه های درمانی پاسخ خوبی نمی دهند. این یک داروی جدیدتر است ، بنابراین از نظر میزان کمک به مردم سابقه طولانی ندارد. مطالعات نشان داده است که اگر طبق دستورالعمل استفاده شود ، ایمن است. بسیار گران است.

درمان ها

• پانسمان های مرطوب. یک درمان موثر و فشرده برای درماتیت آتوپیک شدید شامل بسته شدن ناحیه آسیب دیده با کورتیکواستروئیدهای موضعی و بانداژهای مرطوب است. بعضی اوقات این کار در بیمارستانی برای افرادی که ضایعات گسترده دارند انجام می شود زیرا این کار زیاد انجام می شود و نیاز به تخصص پرستاری دارد. یا ، از پزشک خود در مورد یادگیری نحوه انجام این روش در خانه بپرسید.

نور درمانی. این روش درمانی برای افرادی استفاده می شود که یا با درمان های موضعی بهتر نمی شوند یا پس از درمان سریعاً دوباره شعله ور می شوند. ساده ترین روش نور درمانی (نور درمانی) شامل قرار گرفتن پوست در معرض مقدار کنترل شده نور خورشید است. اشکال دیگر از ماوراio بنفش مصنوعی A (UVA) و نوار باریک ماوراlet بنفش B (UVB) به تنهایی یا همراه با دارو استفاده می کنند.

اگرچه مoughثر است ، اما نور درمانی طولانی مدت اثرات مضر دارد ، از جمله پیری زودرس پوست و افزایش خطر سرطان پوست به همین دلایل ، در کودکان خردسال کمتر از فوتو تراپی استفاده می شود و به نوزادان داده نمی شود. با پزشک خود در مورد نکات مثبت و منفی نور درمانی صحبت کنید.

• مشاوره. صحبت با یک درمانگر یا مشاور دیگر ممکن است به افرادی که از بیماری پوستی خود خجالت زده یا ناامید شده اند کمک کند.
• آرامش ، اصلاح رفتار و بازخورد زیستی. این رویکردها ممکن است به افرادی که به طور عادی خراشیده می شوند ، کمک کند.

اگزمای نوزاد

درمان اگزما در نوزادان (اگزمای کودک) شامل موارد زیر است:

• شناسایی و جلوگیری از تحریک کننده های پوست
• جلوگیری از دمای شدید
• روغنکاری پوست کودک با روغن های حمام ، کرم ها یا پمادها

در صورت عدم بهبود بثورات و یا به نظر می رسد بثورات ، به پزشک کودک خود مراجعه کنید. کودک شما ممکن است برای کنترل بثورات یا درمان عفونت به داروی تجویز شده نیاز داشته باشد. پزشک شما همچنین ممکن است یک داروی آنتی هیستامین خوراکی برای کاهش خارش و ایجاد خواب آلودگی توصیه کند ، که ممکن است برای خارش شب و ناراحتی مفید باشد.

آزمایشات بالینی

روش زندگی و درمان های خانگی

برای کمک به کاهش خارش و تسکین پوست ملتهب ، این اقدامات مراقبت از خود را امتحان کنید:

• حداقل دو بار در روز پوست خود را مرطوب کنید. محصولی یا ترکیبی از محصولات مناسب خود را پیدا کنید. ممکن است روغن حمام ، کرم ، پماد یا اسپری را امتحان کنید. برای کودک ، رژیم دو بار در روز ممکن است یک پماد قبل از خواب و یک کرم قبل از مدرسه باشد. پمادها چربتر بوده و هنگام استفاده کمتر سوزش می کنند.
• کرم ضد خارش را در ناحیه آسیب دیده قرار دهید. یک کرم هیدروکورتیزون بدون نسخه ، حاوی حداقل 1 درصد هیدروکورتیزون ، می تواند به طور موقت خارش را تسکین دهد. بعد از مرطوب کردن ، آن را بیش از دو بار در روز روی ناحیه آسیب دیده قرار ندهید. ابتدا استفاده از مرطوب کننده به نفوذ بهتر کرم دارویی به پوست کمک می کند. هنگامی که واکنش شما بهبود یافت ، ممکن است برای جلوگیری از شعله ور شدن کمتر از این نوع کرم استفاده کنید.
• از آلرژی دهان یا داروی ضد خارش استفاده کنید. گزینه ها شامل داروهای آلرژی بدون نسخه (آنتی هیستامین) - مانند ستیریزین (Zyrtec) یا فکسوفنادین (Allegra) هستند. همچنین ، اگر خارش شدید باشد ، دیفن هیدرامین (بنادریل ، دیگران) ممکن است مفید باشد. اما باعث خواب آلودگی می شود ، بنابراین برای زمان خواب بهتر است.
• خراش نکشید. به جای خراشیدن هنگام خارش ، سعی کنید روی پوست فشار دهید. اگر نمی توانید از خاراندن آن جلوگیری کنید ، ناحیه خارش را بپوشانید. برای کودکان ، ممکن است کمک کند که ناخن های آنها کوتاه شود و شب ها از آنها دستکش استفاده شود.
• باند بزنید. پوشاندن ناحیه آسیب دیده با بانداژ به محافظت از پوست و جلوگیری از خراشیدگی کمک می کند.
• یک حمام گرم انجام دهید. آب حمام را با جوش شیرین ، بلغور جو دوسر نپخته یا بلغور جو دوسر کلوئیدی بپاشید - یک جو دوسر ریز آسیاب شده که برای وان ساخته شده است (Aveeno ، دیگران). 10 تا 15 دقیقه خیس کنید ، سپس خشک کنید. در حالی که پوست هنوز مرطوب است مرطوب کننده استفاده کنید.
• صابون های ملایم و بدون رنگ و عطر انتخاب کنید. از صابونی که بدون چربی و غیر آلکالین است استفاده کنید. حتما صابون را کاملاً آبکشی کنید.
• از مرطوب کننده استفاده کنید. هوای گرم و خشک داخلی می تواند پوست حساس را از بین ببرد و خارش و پوسته پوسته شدن را بدتر کند. یک مرطوب کننده خانگی قابل حمل یا یک دستگاه متصل به کوره شما ، رطوبت هوا را در داخل خانه شما اضافه می کند.
• لباس های خنک و بافت صاف بپوشید. با اجتناب از لباس های خشن ، تنگ یا خراش دار ، تحریک را کاهش دهید. همچنین برای جلوگیری از تعریق زیاد لباس مناسب در هوای گرم یا در حین ورزش بپوشید.
• استرس و اضطراب را درمان کنید. استرس و سایر اختلالات عاطفی می توانند ورم پوستی آتوپیک را بدتر کنند. تأیید این افراد و تلاش برای بهبود سلامت عاطفی شما می تواند کمک کند.

کنار آمدن و حمایت

درماتیت آتوپیک به ویژه برای بزرگسالان و جوانان می تواند استرس زا ، ناامیدکننده یا شرم آور باشد. این می تواند خواب آنها را مختل کند و حتی منجر به افسردگی شود. و اعضای نزدیک خانواده افراد مبتلا به این شرایط ممکن است با مشکلات مالی ، اجتماعی و عاطفی روبرو شوند.

از مشاوران ، گروه های پشتیبانی ، دوستان یا خانواده حمایت روانی بخواهید.

آماده شدن برای قرار ملاقات خود

شما احتمالاً با مراجعه به خانواده یا پزشک مراقبت های اولیه خود شروع خواهید کرد. اما در برخی موارد وقتی برای تنظیم قرار ملاقات تماس می گیرید ، ممکن است به یک متخصص بیماریهای پوستی (متخصص پوست) ارجاع شوید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آماده سازی قرار ملاقات وجود دارد.

کاری که می توانید انجام دهید

• علائم و نشانه های خود را در چه زمان بروز و مدت زمان ادامه آنها ذکر کنید. همچنین ، ممکن است به ذکر عواملی که باعث یا بدتر شدن علائم شما می شوند ، کمک کند - مانند صابون ها یا شوینده ها ، دود تنباکو ، تعریق یا دوش های گرم و طولانی.
• لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها ، مکمل ها تهیه کنید. و گیاهانی که می خورید حتی بهتر ، از بطری های اصلی و یک لیست نوشته شده از دوزها و دستورالعمل ها استفاده کنید.
• سوالات خود را لیست کنید تا از پزشک خود بپرسید. وقتی می خواهید چیزی روشن شود س questionsال کنید.

در مورد درماتیت آتوپیک ، برخی از س basicالات اساسی که ممکن است از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چه عواملی ممکن است باعث ایجاد علائم و نشانه های من شود علائم؟
• آیا برای تأیید تشخیص به آزمایشاتی نیاز است؟
• شما در صورت وجود چه درمانی را توصیه می کنید؟
• این شرایط موقتی است یا مزمن؟
• آیا می توانم صبر کنم ببینم آیا این بیماری به خودی خود برطرف می شود؟
• گزینه های اصلی رویکردی که شما پیشنهاد می کنید چیست؟ شما توصیه می کنید علائم من را بهبود بخشید؟

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد ، از جمله:

• چه زمانی علائم را شروع کردید؟
• هر چند وقت یکبار این علائم را دارید؟
• آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
• به نظر می رسد در صورت وجود چه مواردی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد در صورت وجود علائم شما چیست؟ li>
• آیا شما یا اعضای خانواده تان آسم یا آلرژی دارید؟
• سرگرمی های شما چیست؟
• آیا با حیوانات خانگی یا حیوانات تماس مستقیم دارید؟ از چه محصولی روی پوست خود استفاده می کنید؟
• آیا وضعیت شما روی خواب یا توانایی شما برای انجام کارهای روزمره تأثیر دارد؟