تومور مغزی

مدولوبلاستوما

مدولوبلاستوما (muh-dul-o-blas-TOE-muh) یک تومور مغزی سرطانی (بدخیم) است که از قسمت تحتانی پشت مغز ، مخچه شروع می شود. مخچه در هماهنگی ، تعادل و حرکت عضلات نقش دارد.

مدولوبلاستوما تمایل دارد از طریق مایع مغزی نخاعی (مایعات مغزی نخاعی) - مایعی که مغز و نخاع شما را احاطه کرده و از آن محافظت می کند - به سایر مناطق اطراف مغز و نخاع گسترش یابد. طناب. این تومور بندرت به مناطق دیگر بدن گسترش می یابد.

مدولوبلاستوما نوعی تومور جنینی است - توموری که از سلول های جنینی (جنینی) در مغز شروع می شود. بر اساس انواع مختلف جهش های ژنی ، حداقل چهار زیرگروه مدولوبلاستوما وجود دارد. اگرچه مدولوبلاستوما ارثی نیست ، سندرم هایی مانند سندرم گورلین یا سندرم تورکوت ممکن است خطر ابتلا به مدولوبلاستوما را افزایش دهند.

علائم و نشانه های مدولوبلاستوما ممکن است شامل سردرد ، حالت تهوع ، استفراغ ، خستگی ، سرگیجه ، دو دید ، هماهنگی ضعیف ، پیاده روی ناپایدار و سایر نگرانی ها. این علائم ممکن است مربوط به خود تومور باشد یا به دلیل تجمع فشار در مغز باشد.

مدولوبلاستوما می تواند در هر سنی رخ دهد ، اما بیشتر اوقات در کودکان خردسال مشاهده می شود. گرچه مدولوبلاستوما نادر است ، اما شایع ترین تومور سرطانی مغز در کودکان است. کودکان باید در مراکزی که دارای تیمی از متخصصان کودکان با مهارت و تجربه در تومورهای مغزی کودکان هستند ، با دسترسی به آخرین فن آوری و درمان های کودکان ، دیده شوند.

تشخیص

روند تشخیص معمولاً با بررسی تاریخچه پزشکی و بحث در مورد علائم و نشانه ها آغاز می شود. آزمایشات و روشهایی که برای تشخیص مدولوبلاستوما استفاده می شود عبارتند از:

معاینه عصبی. در طی این روش ، بینایی ، شنوایی ، تعادل ، هماهنگی و رفلکس ها آزمایش می شوند. این به شما کمک می کند تا مشخص کنید کدام قسمت از مغز ممکن است تحت تأثیر تومور قرار گیرد.
آزمایشات تصویربرداری. آزمایشات تصویربرداری می تواند به تعیین محل و اندازه تومور مغزی کمک کند. این آزمایشات برای شناسایی فشار یا انسداد مسیرهای CSF نیز بسیار مهم هستند. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ممکن است بلافاصله انجام شود. این آزمایشات اغلب برای تشخیص تومورهای مغزی استفاده می شود. از تکنیک های پیشرفته ای مانند MRI پرفیوژن و طیف سنجی تشدید مغناطیسی نیز ممکن است استفاده شود.
آزمایش نمونه بافت (نمونه برداری). نمونه برداری معمولاً انجام نمی شود ، اما اگر آزمایشات تصویربرداری معمولی در مدولوبلاستوما نباشد ، ممکن است توصیه شود. نمونه بافت مشکوک در آزمایشگاه برای تعیین انواع سلول ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
حذف مایعات مغزی نخاعی برای آزمایش (پنچری کمر). این روش که به آن ضربه نخاعی نیز گفته می شود ، قرار دادن یک سوزن بین دو استخوان در قسمت پایین ستون فقرات برای بیرون کشیدن مایع مغزی نخاعی از اطراف نخاع است. این مایعات برای یافتن سلولهای توموری یا سایر ناهنجاری ها مورد آزمایش قرار می گیرد. این آزمایش فقط پس از کنترل فشار در مغز یا از بین بردن تومور انجام می شود.

درمان

درمان مدولوبلاستوما معمولاً شامل جراحی است که به دنبال آن پرتودرمانی یا شیمی درمانی یا هر دو انجام می شود. سن و سلامت عمومی ، زیر گروه و محل تومور ، درجه و میزان تومور و سایر عوامل در تصمیم گیری های درمانی نقش دارند. گزینه ها عبارتند از:

جراحی برای رفع تجمع مایعات در مغز. یک مدولوبلاستوما ممکن است رشد کند و مانع جریان مایع مغزی نخاعی شود ، که می تواند باعث تجمع مایعی شود که به مغز فشار وارد می کند (هیدروسفالی). ممکن است جراحی برای ایجاد مسیر خروج مایعات از مغز (تخلیه بطن خارجی یا شنت بطنی) توصیه شود. گاهی اوقات می توان این روش را با جراحی برای برداشتن تومور ترکیب کرد.
جراحی برای برداشتن مدولوبلاستوما. یک جراح مغز کودکان یا بزرگسالان (جراح مغز و اعصاب) تومور را برداشته و مراقب است که به بافت اطراف آسیب نرساند. اما گاهی اوقات حذف تومور به طور کامل امکان پذیر نیست زیرا مدولوبلاستوما در نزدیکی ساختارهای مهم در اعماق مغز تشکیل می شود. کلیه بیماران مبتلا به مدولوبلاستوما باید برای درمان هر سلول باقی مانده ، درمان های اضافی را پس از جراحی دریافت کنند.
پرتودرمانی. یک انکولوژیست پرتوی اطفال یا بزرگسالان با استفاده از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون ، پرتودرمانی را به مغز و نخاع انجام می دهد تا سلول های سرطانی را از بین ببرد. می توان از پرتودرمانی استاندارد استفاده کرد ، اما پرتودرمانی پروتون - که در تعداد محدودی از مراکز بهداشتی و درمانی عمده در ایالات متحده موجود است - دوزهای هدفمندتری از اشعه را به تومورهای مغزی می رساند و در نتیجه اشعه در معرض بافت سالم اطراف قرار می گیرد.
شیمی درمانی. در شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلولهای توموری استفاده می شود. به طور معمول ، کودکان و بزرگسالان مبتلا به مدولوبلاستوما این داروها را به عنوان تزریق داخل ورید (شیمی درمانی داخل وریدی) دریافت می کنند. شیمی درمانی ممکن است بعد از جراحی یا پرتودرمانی یا در موارد خاص همزمان با پرتودرمانی توصیه شود. در بعضی موارد ، ممکن است از شیمی درمانی با دوز بالا و به دنبال آن نجات سلول های بنیادی (پیوند سلول های بنیادی با استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار) استفاده شود.
آزمایشات بالینی. در آزمایشات بالینی ، شرکت کنندگان واجد شرایط برای مطالعه اثربخشی درمانهای جدید یا مطالعه روشهای جدید استفاده از درمانهای موجود ، مانند ترکیبات مختلف یا زمان پرتودرمانی و شیمی درمانی ثبت نام می شوند. این مطالعات فرصتی را برای امتحان آخرین گزینه های درمانی فراهم می کند ، اگرچه خطر عوارض جانبی شناخته شده نیست. برای مشاوره با پزشک خود صحبت کنید.