آپنه خواب مرکزی

بررسی اجمالی

آپنه خواب مرکزی نوعی اختلال است که در آن تنفس شما به طور مکرر متوقف می شود و در طول خواب شروع می شود.

آپنه خواب مرکزی به این دلیل رخ می دهد که مغز شما سیگنال های مناسبی به آن ارسال نمی کند. ماهیچه هایی که تنفس شما را کنترل می کنند. این حالت با آپنه انسدادی خواب که در آن به دلیل انسداد مجاری تنفسی فوقانی نمی توانید تنفس طبیعی کنید ، متفاوت است. آپنه خواب مرکزی کمتر از آپنه انسدادی است.

آپنه خواب مرکزی ممکن است در نتیجه سایر شرایط مانند نارسایی قلبی و سکته مغزی رخ دهد. خوابیدن در ارتفاع زیاد همچنین ممکن است باعث آپنه خواب مرکزی شود.

درمان های مربوط به آپنه خواب مرکزی ممکن است شامل درمان شرایط موجود ، استفاده از دستگاهی برای کمک به تنفس یا استفاده از اکسیژن مکمل باشد.

علائم
علائم و نشانه های رایج آپنه خواب مرکزی شامل موارد زیر است:
موارد مشاهده شده از تنفس متوقف شده یا الگوهای تنفسی غیرطبیعی در هنگام خواب
بیدار شدن های ناگهانی همراه با کوتاه شدن نفس
تنگی نفس که با نشستن برطرف می شود
مشکل در خواب ماندن (بی خوابی)
خواب آلودگی بیش از حد در روز (بی خوابی)
قفسه سینه درد در شب
مشکل در تمرکز
تغییرات خلقی
سردردهای صبح
خروپف
تحمل کمتر برای ورزش
اگرچه خروپف نشانگر درجه ای از انسداد جریان هوا است ، اما ممکن است خروپف در حضور آپنه خواب مرکزی نیز شنیده شود. با این حال ، ممکن است خروپف در آپنه خواب مرکزی مانند آپنه خواب انسدادی برجسته نباشد.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در صورت تجربه - یا در صورت تجربه پزشک متخصص پزشکی مشورت کنید شریک زندگی مشاهده می کند - علائم و نشانه های آپنه خواب مرکزی ، به ویژه موارد زیر:

تنگی نفس که شما را از خواب بیدار می کند
مکث های متناوب در تنفس هنگام خواب
مشکل در خواب ماندن
خواب آلودگی بیش از حد در روز ، که ممکن است باعث خواب رفتن شما در هنگام کار ، تماشای تلویزیون یا حتی رانندگی شود

از خود بپرسید پزشک در مورد هر گونه مشکل خواب که شما را خسته مزمن ، خواب آلوده و تحریک پذیر می کند. خواب آلودگی بیش از حد در روز ممکن است به دلیل اختلالات دیگری باشد ، از جمله اجازه ندادن به خودتان برای خواب کافی در شب (کمبود خواب مزمن) ، حملات ناگهانی خواب (نارکولپسی) یا آپنه انسدادی خواب.

علل

آپنه خواب مرکزی هنگامی اتفاق می افتد که مغز شما نتواند سیگنال هایی را به عضلات تنفسی شما منتقل کند.

آپنه خواب مرکزی می تواند ناشی از شرایطی باشد که توانایی ساقه مغز شما را تحت تأثیر قرار می دهد - که شما را به هم پیوند می دهد. مغز به نخاع شما می رسد و بسیاری از عملکردها مانند ضربان قلب و تنفس را کنترل می کند - برای کنترل تنفس.

علت آن با نوع آپنه خواب مرکزی شما متفاوت است. انواع این موارد عبارتند از:

تنفس Cheyne-Stokes. این نوع آپنه خواب مرکزی معمولاً با نارسایی احتقانی قلب یا سکته مغزی در ارتباط است.
تنفس Cheyne-Stokes با افزایش تدریجی و سپس کاهش در تنفس و جریان هوا مشخص می شود. در طی ضعیف ترین تلاش تنفسی ، ممکن است کمبود جریان هوا (آپنه خواب مرکزی) رخ دهد.
آپنه ناشی از دارو. مصرف برخی از داروها مانند مواد افیونی - از جمله مورفین (خانم Contin ، Kadian ، دیگران) ، اکسی کدون (Roxicodone ، Oxycontin ، دیگران) یا کدئین - ممکن است باعث شود که تنفس شما نامنظم شود ، به طور منظم افزایش و کاهش یابد یا به طور موقت متوقف شود. به طور کامل.
تنفس دوره ای در ارتفاع بالا. اگر در معرض ارتفاع بسیار بالایی قرار بگیرید ، ممکن است الگوی تنفسی Cheyne-Stokes ایجاد شود. تغییر اکسیژن در این ارتفاع دلیل تنفس سریع متناوب (بیش از حد تهویه) و تنفس کم است.
آپنه خواب مرکزی ناشی از درمان. برخی از افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب در حالی که از فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) برای درمان آپنه خواب خود استفاده می کنند ، دچار آپنه خواب مرکزی می شوند. این وضعیت به عنوان آپنه خواب مرکزی ناشی از درمان شناخته می شود و ترکیبی از آپنه خواب انسدادی و مرکزی است.
آپنه خواب مرکزی ناشی از شرایط پزشکی. چندین بیماری پزشکی ، از جمله بیماری کلیوی در مرحله نهایی و سکته مغزی ، ممکن است منجر به آپنه خواب مرکزی در انواع غیر Cheyne-Stokes شود.
آپنه خواب مرکزی ایدیوپاتیک (اولیه). علت این نوع غیر معمول آپنه خواب مرکزی مشخص نیست.

عوامل خطر

عوامل خاصی شما را در معرض افزایش خطر آپنه خواب مرکزی قرار می دهد:

رابطه جنسی. نرها بیشتر از زنان دچار آپنه خواب مرکزی می شوند.
سن. آپنه خواب مرکزی بیشتر در میان بزرگسالان ، به خصوص بزرگسالان بالای 65 سال دیده می شود ، احتمالاً به دلیل اینکه ممکن است آنها سایر بیماری های پزشکی یا الگوی خواب داشته باشند که احتمالاً باعث آپنه خواب مرکزی می شوند. افرادی که ضربان قلب نامنظم دارند (فیبریلاسیون دهلیزی) یا عضلات قلب آنها خون کافی برای نیازهای بدن را پمپ نمی کنند (نارسایی احتقانی قلب) بیشتر در معرض آپنه خواب مرکزی هستند.
سکته مغزی ، تومور مغزی یا ساختاری ضایعه ساقه مغز این شرایط مغزی می تواند توانایی مغز در تنظیم تنفس را مختل کند.
ارتفاع زیاد. خوابیدن در ارتفاعی بالاتر از آنچه که عادت کرده اید ممکن است خطر آپنه خواب را افزایش دهد. چند هفته پس از بازگشت به ارتفاع پایین ، آپنه خواب در ارتفاع زیاد دیگر مشکلی ایجاد نمی کند.
استفاده از مواد افیونی. داروهای افیونی ممکن است خطر آپنه خواب مرکزی را افزایش دهند.

CPAP. برخی از افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب هنگام استفاده از فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) دچار آپنه خواب مرکزی می شوند. این بیماری به عنوان آپنه خواب مرکزی ناشی از درمان شناخته می شود. این ترکیبی از آپنه خواب انسدادی و مرکزی است.

برای بیشتر افراد ، آپنه خواب مرکزی که در معرض درمان است با ادامه استفاده از دستگاه CPAP از بین می رود. افراد دیگر ممکن است با نوع دیگری از فشار درمانی مثبت در راه هوایی تحت درمان قرار بگیرند.

عوارض

آپنه خواب مرکزی یک بیماری پزشکی جدی است. برخی از عوارض عبارتند از:

خستگی. بیداری های مکرر مرتبط با آپنه خواب ، خواب طبیعی و ترمیمی را غیرممکن می کند. افرادی که دچار آپنه خواب مرکزی هستند اغلب خستگی شدید ، خواب آلودگی روزانه و تحریک پذیری را تجربه می کنند.

ممکن است در هنگام تمرکز در تلویزیون هنگام تماشای تلویزیون یا حتی هنگام رانندگی در تمرکز مشکل داشته باشید.

مشکلات قلبی عروقی علاوه بر این ، افت ناگهانی سطح اکسیژن خون که در هنگام آپنه خواب مرکزی اتفاق می افتد ممکن است بر سلامت قلب تأثیر بگذارد.

اگر بیماری زمینه ای قلب وجود داشته باشد ، این چندین قسمت مکرر اکسیژن کم خون (هیپوکسی یا هیپوکسمی) پیش آگهی را بدتر می کند و خطر ریتم غیر طبیعی قلب را افزایش دهید.

محتوای:

تشخیص

پزشک شما ممکن است بر اساس ارزیابی در مورد علائم و نشانه های خود یا ممکن است شما را به یک متخصص خواب در یک مرکز اختلال خواب ارجاع دهد.

یک متخصص خواب می تواند به شما کمک کند تا در مورد نیاز خود برای ارزیابی بیشتر تصمیم بگیرید. چنین ارزیابی غالباً شامل نظارت شبانه بر تنفس و سایر عملکردهای بدن در طی یک مطالعه خواب به نام پلی سومنوگرافی است.

در حین پلی سومنوگرافی ، شما به تجهیزاتی متصل هستید که فعالیت قلب ، ریه و مغز ، الگوی تنفس ، حرکات دست و پا و میزان اکسیژن خون هنگام خواب. شما ممکن است یک مطالعه خواب شبانه یا نیمه شب داشته باشید.

در یک مطالعه خواب نیمه شب ، شما در نیمه اول شب تحت نظر قرار می گیرید. در صورت تشخیص آپنه خواب مرکزی ، پرسنل ممکن است شما را بیدار کرده و فشار هوای مثبتی را برای نیمه دوم شب به شما وارد کنند.

پلی سومنوگرافی می تواند به پزشک در تشخیص آپنه خواب مرکزی کمک کند. همچنین می تواند به پزشک کمک کند تا سایر اختلالات خواب مانند آپنه انسدادی خواب ، حرکات تکراری در هنگام خواب (حرکات دوره ای اندام) یا حملات ناگهانی خواب (نارکولپسی) را که می تواند باعث خواب آلودگی بیش از حد در روز شود ، اما به درمان های مختلفی نیاز دارد. >

پزشكانی كه در زمینه بیماریهای سیستم عصبی (مغز و اعصاب) ، بیماریهای قلبی (متخصص قلب) و دیگران آموزش دیده اند ، می توانند در ارزیابی وضعیت شما نقش داشته باشند. پزشکان همچنین ممکن است برای بررسی شرایط م orderثر ، تصویربرداری از سر یا قلب شما را سفارش دهند.

درمان

درمان های آپنه خواب مرکزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آدرس دهی مشکلات پزشکی مرتبط دلایل احتمالی آپنه خواب مرکزی شامل سایر اختلالات است و درمان این شرایط ممکن است به آپنه خواب مرکزی شما کمک کند. به عنوان مثال ، درمان نارسایی قلبی ممکن است آپنه خواب مرکزی را بهبود بخشد.
کاهش داروهای افیونی. اگر داروهای افیونی باعث آپنه خواب مرکزی شما می شوند ، پزشک ممکن است به تدریج دوز آن داروها را کاهش دهد.

فشار مثبت مداوم در راه های هوایی (CPAP). این روش که برای درمان آپنه انسدادی خواب نیز استفاده می شود ، شامل پوشیدن ماسک بر روی بینی یا بینی و دهان هنگام خواب است. CPAP معمولاً اولین درمانی است که برای آپنه خواب مرکزی انجام می شود.

ماسک به پمپ کوچکی متصل است که مقدار مداوم هوای تحت فشار را تأمین می کند تا راه هوایی فوقانی شما را باز نگه دارد. CPAP ممکن است از بسته شدن راه هوایی جلوگیری کند که می تواند باعث آپنه خواب مرکزی شود.

مانند آپنه انسدادی خواب ، مهم است که شما از دستگاه فقط طبق دستورالعمل استفاده کنید. اگر ماسک شما ناراحت کننده است یا فشار خیلی شدید احساس می شود ، با پزشک خود صحبت کنید. چندین نوع ماسک موجود است. پزشکان همچنین می توانند فشار هوا را تنظیم کنند.

تهویه هوای تطبیقی (ASV). اگر CPAP به طور موثری شرایط شما را درمان نکرده است ، ممکن است به شما ASV داده شود. مانند CPAP ، ASV هوای تحت فشار را نیز تحویل می دهد.

برخلاف CPAP ، ASV میزان فشار حین استنشاق را به صورت نفس به نفس تنظیم می کند تا الگوی تنفس صاف شود. اگر در طی چند ثانیه نفس نفس نکشید ، ممکن است دستگاه به طور خودکار نفس بکشد.

ASV برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی علامت دار توصیه نمی شود.

Bilevel فشار مثبت هوایی (BPAP). مانند ASV ، BPAP فشار را هنگام تنفس و فشار متفاوتی را هنگام تنفس ارائه می دهد. بر خلاف ASV ، میزان فشار در طول الهامات ثابت است تا متغیر. اگر در طی چند ثانیه نفس نفس نکشیدید ، BPAP نیز می تواند به گونه ای تنظیم شود که نفس بکشد.

BPAP می تواند آپنه خواب مرکزی را در افراد مبتلا به نارسایی قلبی بدتر کند. اگر پزشک این روش درمانی را در نظر گرفته است و شما دچار نارسایی قلبی هستید ، حتماً با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی BPAP صحبت کنید.

اکسیژن اضافی. استفاده از اکسیژن مکمل در هنگام خواب ممکن است در صورت آپنه خواب مرکزی کمک کند. دستگاه های مختلفی برای رساندن اکسیژن به ریه های شما در دسترس است.

داروها. داروهای خاصی مانند استازولامید (دیاموکس) یا تئوفیلین (تئو -24 ، تئوکرون) برای تحریک تنفس در افراد مبتلا به آپنه خواب مرکزی استفاده شده است.

این داروها ممکن است برای کمک به تنفس شما در همان زمان تجویز شوند. اگر تحمل فشار مثبت راه هوایی را ندارید بخوابید. این داروها همچنین ممکن است برای جلوگیری از آپنه خواب مرکزی در ارتفاع زیاد مورد استفاده قرار گیرند.

جراحی یا سایر روش ها

یک درمان جدید برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی علامتی که متوسط تا آپنه خواب شدید شامل تحریک عصبی است که از مغز به دیافراگم منتقل می شود (تحریک عصب فرنیک وریدی). یک محرک عصبی ، که در قفسه سینه شما کاشته می شود ، مانند ضربان ساز عمل می کند تا به شما کمک کند تا در هنگام خواب تنفس طبیعی داشته باشید. این دستگاه بر تنفس شما نظارت می کند و اگر مدت زیادی بدون تنفس در طول خواب طولانی شده باشید ، عصب فرنیک را تحریک کرده و باعث ایجاد نفس می شود.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه خود شروع خواهید کرد. با این حال ، ممکن است به یک متخصص خواب معرفی شوید.

از آنجا که قرار ملاقات ها می تواند مختصر باشد و غالباً صحبت های زیادی وجود دارد ، خوب است که برای قرار ملاقات خود آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات و انتظارات از پزشک وجود دارد.

کاری که می توانید انجام دهید

نتایج مطالعات قبلی خواب یا آزمایشات دیگر را با از شما بخواهید که به متخصص خواب شما داده شود.
از کسی ، مانند همسر یا شریک زندگی ، که خواب شما را دیده است ، بخواهید که با شما به ملاقات شما بیاید. وی احتمالاً می تواند اطلاعات تکمیلی را در اختیار پزشک شما قرار دهد.
علائمی را که تجربه می کنید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل تعیین قرار شما ارتباط نداشته باشد ، بنویسید.
اطلاعات مهم شخصی را بنویسید ، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی.
لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
بنویسید س questionsالاتی را برای پرسیدن از پزشک خود ارائه دهید.

ممکن است وقت شما با پزشک محدود باشد ، بنابراین تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از وقت مشترک خود نهایت استفاده را ببرید. در مورد آپنه خواب مرکزی ، برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

علت احتمالی علائم من چیست؟
آیا علل احتمالی دیگری برای علائم من وجود دارد؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات به آماده سازی خاصی نیاز دارند؟
آیا این شرایط موقتی است یا طولانی مدت؟
چه روش های درمانی موجود است و کدام یک را توصیه می کنید؟
چگونه درمان یا عدم درمان آپنه خواب مرکزی من اکنون و در آینده بر سلامتی من تأثیر می گذارد؟
من سایر شرایط سلامتی را دارم. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه با هم مدیریت کنم؟
آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ توصیه می کنید از چه وب سایت هایی بازدید کنید؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن س hesال دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما ممکن است تعدادی سوال از شما بپرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید وقت بیشتری صرف کنید ، مرور کنید. ممکن است پزشک از شما س askال کند: