اسکیزوفرنی دوران کودکی

بررسی اجمالی

اسکیزوفرنی در دوران کودکی یک اختلال روانی غیرمعمول اما شدید است که در آن کودکان واقعیت را غیرعادی تفسیر می کنند. اسکیزوفرنی شامل طیف وسیعی از مشکلات در تفکر (شناختی) ، رفتار یا احساسات است. ممکن است منجر به ترکیبی از توهمات ، اوهام و تفکر و رفتار بسیار بی نظم شود که توانایی کودک را در عملکرد شما مختل می کند.

اسکیزوفرنی در دوران کودکی اساساً همان اسکیزوفرنی در بزرگسالان است ، اما در اوایل زندگی رخ می دهد و تأثیر زیادی بر رفتار و رشد کودک دارد. با اسکیزوفرنی دوران کودکی ، سنین اولیه شروع چالش های خاصی برای تشخیص ، درمان ، آموزش و رشد عاطفی و اجتماعی ایجاد می کند.

اسکیزوفرنی یک بیماری مزمن است که نیاز به درمان مادام العمر دارد. شناسایی و شروع درمان اسکیزوفرنی در کودکان در اسرع وقت ممکن است به طور قابل توجهی نتیجه طولانی مدت کودک شما را بهبود بخشد.

علائم

اسکیزوفرنی شامل طیف وسیعی از مشکلات در تفکر ، رفتار یا احساسات است. علائم و نشانه ها ممکن است متفاوت باشد ، اما معمولاً شامل توهم ، توهم یا گفتار بی نظم است و بیانگر توانایی مختل عملکرد است. این اثر می تواند ناتوان کننده باشد.

علائم اسکیزوفرنی به طور کلی از اواسط تا اواخر دهه 20 شروع می شود. تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان غیرمعمول است. اسکیزوفرنی زودرس قبل از 18 سالگی اتفاق می افتد. اسکیزوفرنی بسیار زودرس در کودکان زیر 13 سال بسیار نادر است.

علائم می توانند از نظر نوع و شدت با گذشت زمان متفاوت باشند ، با دوره های بدتر شدن و بهبود علائم. برخی از علائم ممکن است همیشه وجود داشته باشد. تشخیص اسکیزوفرنی در مراحل اولیه دشوار است.

علائم و نشانه های اولیه

اولین نشانه های اسکیزوفرنی در دوران کودکی ممکن است شامل مشکلات رشدی باشد ، مانند:

• تأخیر زبان
• خزیدن دیر یا غیرمعمول
• دیر راه رفتن
• سایر رفتارهای حرکتی غیرطبیعی - به عنوان مثال ، تکان دادن یا باز زدن بازو

برخی این علائم و نشانه ها در کودکان مبتلا به اختلالات رشد و نمو فراگیر مانند اختلال طیف اوتیسم نیز شایع است. بنابراین رد این اختلالات رشد یکی از اولین مراحل تشخیص است.

علائم در نوجوانان

علائم اسکیزوفرنی در نوجوانان مشابه بزرگسالان است ، اما تشخیص این بیماری در این گروه سنی دشوارتر است. این ممکن است تا حدی باشد زیرا برخی از علائم اولیه اسکیزوفرنی در نوجوانان برای رشد معمول در سالهای نوجوانی شایع است ، مانند:

• کناره گیری از دوستان و خانواده
• A افت عملکرد در مدرسه
• مشکل خواب
• تحریک پذیری یا روحیه افسرده
• عدم انگیزه
• رفتار عجیب
• مصرف مواد

در مقایسه با علائم اسکیزوفرنی در بزرگسالان ، نوجوانان ممکن است:

• کمتر دچار توهم شوند
• بیشتر به احتمال زیاد توهمات بینایی داشته باشید

علائم و نشانه های بعدی

با افزایش سن در کودکان اسکیزوفرنی ، علائم و نشانه های معمولی این اختلال شروع می شود. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• هذیان. اینها اعتقادات نادرستی است که اساساً مبتنی بر آنها نیست. به عنوان مثال ، شما فکر می کنید که به شما آسیب می رساند یا مورد آزار و اذیت قرار می گیرید. اینکه برخی از حرکات یا نظرات متوجه شما هستند که شما توانایی یا شهرت استثنایی دارید که شخص دیگری عاشق شماست. یا اینکه یک فاجعه بزرگ در شرف وقوع است. توهم در بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی رخ می دهد.
• توهم. اینها معمولاً شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که وجود ندارند. با این حال ، برای فرد مبتلا به اسکیزوفرنی ، توهمات از شدت و تأثیر یک تجربه طبیعی برخوردارند. توهم می تواند به هر یک از حواس باشد ، اما شنیدن صدا رایج ترین توهم است.
• بی نظمی تفکر. تفکر بی نظم از گفتار بی نظم استنباط می شود. ارتباط موثر می تواند مختل شود و پاسخ س toالات ممکن است تا حدی یا کاملاً بی ارتباط باشد. به ندرت ، گفتار ممکن است شامل کنار هم قرار دادن کلمات بی معنی باشد که قابل فهم نیستند ، و گاهی اوقات آنها را به عنوان کلمه سالاد می شناسند. این ممکن است به روشهای مختلفی نشان دهد ، از حرکات کودکانه تا تحریک غیرقابل پیش بینی. رفتار بر روی هدفی متمرکز نیست ، که انجام کارها را دشوار می کند. این رفتار می تواند شامل مقاومت در برابر دستورالعمل ها ، حالت نامناسب یا عجیب ، کمبود پاسخ کامل یا حرکت بی فایده و بیش از حد باشد.
• علائم منفی. این به کاهش یا عدم توانایی عملکرد طبیعی اشاره دارد. به عنوان مثال ، ممکن است فرد از بهداشت شخصی خود غافل شود و یا به نظر می رسد فاقد احساسات است - تماس چشمی برقرار نمی کند ، حالات صورت را تغییر نمی دهد ، یکنواخت صحبت می کند یا حرکات دست و سر را که به طور معمول هنگام صحبت رخ می دهد اضافه نمی کند. همچنین ، ممکن است فرد توانایی انجام فعالیت هایی مانند از دست دادن علاقه به فعالیت های روزمره ، کناره گیری اجتماعی یا فقدان توانایی لذت بردن را داشته باشد.

تفسیر علائم ممکن است دشوار باشد

چه زمانی اسکیزوفرنی دوران کودکی از اوایل زندگی آغاز می شود ، علائم ممکن است به تدریج ایجاد شوند. علائم و نشانه های اولیه ممکن است آنقدر مبهم باشند که شما نتوانید تشخیص دهید چه چیزی اشتباه است ، یا ممکن است آنها را به یک مرحله رشد نسبت دهید.

با گذشت زمان ، علائم شدیدتر و قابل توجه تر می شوند. در نهایت ، ممکن است کودک شما علائم روان پریشی ، از جمله توهم ، توهم و مشکل در سازماندهی افکار را پیدا کند. با بی نظمی بیشتر افکار ، غالباً گریزی از واقعیت (روان پریشی) وجود دارد که اغلب نیاز به بستری شدن در بیمارستان و درمان با دارو دارد.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

دانستن چگونگی کنترل تغییرات مبهم رفتاری در کودک دشوار است. شما ممکن است از عجله در نتیجه گیری از کودک خود که دارای بیماری روانی است ، ترسیده باشد. ممکن است معلم فرزندتان یا سایر کارکنان مدرسه شما را از تغییر در رفتار فرزندتان آگاه کنند.

اگر فرزندتان به دنبال توصیه پزشکی هستید:

• در مقایسه با سایر خواهر و برادرها یا همسالان تاخیر در رشد دارد.
• انتظارات روزمره مانند استحمام یا لباس پوشیدن را متوقف کرده است
• دیگر نمی خواهد معاشرت کند
• آیا در عملکرد تحصیلی لیز می خورد
• آیا تشریفات عجیب غذا خوردن
• سو excessive ظن بیش از حد به دیگران را نشان می دهد
• کمبود احساسات را نشان می دهد یا احساسات نامناسبی را برای شرایط نشان می دهد
• عقاید و ترس های عجیب و غریبی دارد
• رویاها یا تلویزیون را با واقعیت اشتباه می گیرد
• دارای عقاید ، رفتار یا گفتار عجیب و غریب است
• دارای رفتار یا تحریک خشونت آمیز یا پرخاشگرانه است

این موارد عمومی علائم و نشانه ها لزوماً به این معنی نیست که کودک شما اسکیزوفرنی در دوران کودکی دارد. اینها می تواند نشان دهنده یک مرحله ، اختلال بهداشت روانی دیگر مانند افسردگی یا اختلال اضطراب یا بیماری باشد. اگر نگرانی در مورد رفتار یا رشد فرزند خود دارید ، در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

افکار و رفتار خودکشی

افکار و رفتار خودکشی در میان مبتلایان به اسکیزوفرنی شایع است. اگر کودک یا نوجوانی دارید که در معرض خطر اقدام به خودکشی است یا اقدام به خودکشی کرده است ، مطمئن شوید که کسی با او می ماند. بلافاصله با شماره 911 یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید. یا اگر فکر می کنید می توانید با خیال راحت این کار را انجام دهید ، کودک خود را به نزدیکترین اورژانس بیمارستان برسانید.

علل

مشخص نیست که چه عواملی باعث اسکیزوفرنی در کودکان می شود ، اما تصور می شود که در روشی که اسکیزوفرنی بزرگسالان انجام می دهد. محققان معتقدند ترکیبی از ژنتیک ، شیمی مغز و محیط در ایجاد این اختلال نقش دارد. مشخص نیست که چرا اسکیزوفرنی برای بعضی از افراد در اوایل زندگی شروع می شود و برای برخی دیگر.

مشکلات مربوط به برخی مواد شیمیایی مغزی که به طور طبیعی رخ می دهند ، از جمله انتقال دهنده های عصبی به نام دوپامین و گلوتامات ، ممکن است در اسکیزوفرنی نقش داشته باشد. مطالعات تصویربرداری عصبی تفاوت در ساختار مغز و سیستم عصبی مرکزی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی را نشان می دهد. گرچه محققان در مورد اهمیت این تغییرات اطمینان ندارند ، اما آنها نشان می دهند که اسکیزوفرنی یک بیماری مغزی است.

عوامل خطر

اگرچه علت دقیق اسکیزوفرنی مشخص نیست ، اما به نظر می رسد عواملی خطر ابتلا به اسکیزوفرنی را افزایش می دهند ، از جمله:

• داشتن سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی
• افزایش فعال شدن سیستم ایمنی بدن ، مانند التهاب یا بیماری های خودایمن
• سن بالاتر پدر
• برخی از عوارض بارداری و تولد ، مانند سو، تغذیه یا قرار گرفتن در معرض سموم یا ویروس ها که ممکن است بر رشد مغز تأثیر بگذارد
• تغییر ذهن ( داروهای روانگردان یا روانگردان) در طول سالهای نوجوانی

عوارض

اسکیزوفرنی در دوران کودکی که درمان نشود ، می تواند منجر به مشکلات شدید عاطفی ، رفتاری و سلامتی شود. عوارض مرتبط با اسکیزوفرنی ممکن است در کودکی یا دیرتر اتفاق بیفتد ، مانند:

• خودکشی ، اقدام به خودکشی و افکار خودکشی
• خودزنی
• اضطراب اختلالات ، اختلالات هراس و وسواس (OCD)
• افسردگی
• سوuse مصرف الکل یا سایر مواد مخدر از جمله دخانیات
• درگیری های خانوادگی
• ناتوانی در زندگی مستقل ، حضور در مدرسه یا کار
• انزوای اجتماعی
• مشکلات بهداشتی و پزشکی
• قربانی شدن
• حقوقی و مالی مشکلات و بی خانمانی
• رفتار پرخاشگرانه ، گرچه غیر معمول است

پیشگیری

شناسایی و درمان به موقع ممکن است به کنترل علائم اسکیزوفرنی دوران کودکی قبل از جدی شدن کمک کند. عوارض ایجاد می شود درمان زودهنگام نیز برای کمک به محدود کردن دوره های روان پریشی بسیار مهم است ، که می تواند برای کودک و والدین او بسیار ترسناک باشد. درمان مداوم می تواند به بهبود چشم انداز طولانی مدت کودک شما کمک کند. اختلالات بهداشتی و تعیین اینکه علائم به دلیل سو abuse مصرف مواد ، دارو یا بیماری نیستند. روند تشخیص ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه فیزیکی. این ممکن است برای کمک به رد سایر مشکلات ایجاد کننده علائم و بررسی هرگونه عارضه مرتبط باشد.
• آزمایشات و غربالگری ها. اینها ممکن است شامل آزمایشاتی باشد که به نفی شرایط با علائم مشابه و غربالگری الکل و مواد مخدر کمک می کند. پزشک همچنین ممکن است مطالعات تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن را درخواست کند.
• ارزیابی روانشناختی. این شامل مشاهده ظاهر و رفتار ، س askingال در مورد افکار ، احساسات و الگوهای رفتاری ، از جمله هرگونه افکار خودآزاری یا صدمه زدن به دیگران ، ارزیابی توانایی تفکر و عملکرد در سطح مناسب سن و ارزیابی خلق و خو ، اضطراب و علائم احتمالی روان پریشی است. این همچنین شامل بحث در مورد سابقه خانوادگی و شخصی است.
• معیارهای تشخیصی اسکیزوفرنی. پزشک یا متخصص بهداشت روان شما ممکن است از معیارهای موجود در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) ، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا استفاده کند. معیارهای تشخیصی اسکیزوفرنی دوران کودکی معمولاً همانند اسکیزوفرنی بزرگسالان است.

فرایند چالش برانگیز

مسیر تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی گاهی طولانی و چالش برانگیز است. تا حدی دلیل این امر این است که شرایط دیگری مانند افسردگی یا اختلال دو قطبی نیز می تواند علائم مشابهی داشته باشد.

روانپزشک کودک ممکن است بخواهد رفتارها ، ادراکات و الگوهای تفکر کودک شما را برای مدت شش ماه یا بیشتر کنترل کند. با روشن شدن الگوها و علائم و نشانه های تفكر و رفتاری با گذشت زمان ، ممكن است بیماری اسكیزوفرنی تشخیص داده شود.

در بعضی موارد ، روانپزشك ممكن است توصیه كند كه داروها را قبل از تشخیص رسمی شروع كنید. این امر به ویژه برای علائم پرخاشگری یا صدمه به خود مهم است. برخی از داروها می توانند به محدود کردن این نوع رفتارها و بازگرداندن حس طبیعی کمک کنند.

درمان

اسکیزوفرنی در کودکان به درمان مادام العمر نیاز دارد ، حتی در دوره هایی که به نظر می رسد علائم از بین می روند. درمان یک چالش ویژه برای کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی است.

تیم درمان

درمان اسکیزوفرنی در دوران کودکی معمولاً توسط یک روانپزشک کودک انجام می شود که در درمان اسکیزوفرنی تجربه دارد. رویکرد تیمی ممکن است در کلینیک هایی با تخصص در زمینه درمان اسکیزوفرنی وجود داشته باشد. این تیم ممکن است به عنوان مثال شامل موارد زیر باشد:

• روانپزشک ، روانشناس یا دیگر درمانگر
• پرستار روانپزشکی
• مددکار اجتماعی
• اعضای خانواده
• داروساز
• مدیر مورد برای هماهنگی مراقبت

گزینه های اصلی درمان

درمان های اصلی اسکیزوفرنی دوران کودکی عبارتند از:

• داروها
• روان درمانی
• آموزش مهارت های زندگی
• بستری شدن در بیمارستان

داروها

بیشتر داروهای ضد روان پریشی که در کودکان استفاده می شود همان مواردی است که برای بزرگسالان مبتلا به اسکیزوفرنی استفاده می شود. داروهای ضد روان پریشی اغلب در مدیریت علائمی مانند وهم ، توهم ، از بین رفتن انگیزه و کمبود احساسات م effectiveثر هستند.

به طور کلی ، هدف از درمان با داروهای ضد روان پریشی مدیریت م symptomsثر علائم در کمترین دوز ممکن است. با گذشت زمان ، پزشک کودک شما ممکن است ترکیبات ، داروهای مختلف یا دوزهای مختلف را امتحان کند. بسته به علائم ، سایر داروها نیز ممکن است کمک کنند ، مانند داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب. ممکن است چندین هفته پس از شروع مصرف دارو متوجه بهبود علائم شوید.

داروهای ضد روان پریشی نسل دوم

داروهای نسل دوم جدید ترجیح داده می شوند زیرا عوارض جانبی کمتری نسبت به ضد روان پریشی های نسل اول را انجام دهید. با این حال ، آنها می توانند باعث افزایش وزن ، قند خون بالا ، کلسترول بالا و بیماری های قلبی شوند.

نمونه هایی از داروهای ضد روان پریشی نسل دوم مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان اسکیزوفرنی در نوجوانان 13 ساله و بالاتر شامل موارد زیر است: / li>

پالیپریدون (Invega) برای کودکان 12 سال به بالا مورد تأیید FDA است.

داروهای ضد روان پریشی نسل اول

این داروهای نسل اول معمولاً به اندازه داروهای ضد روان پریشی نسل دوم در کنترل توهم و توهم موثر هستند. علاوه بر عوارض جانبی مشابه با داروهای ضد روان پریشی نسل دوم ، داروهای ضد روان پریشی نسل اول ممکن است دارای عوارض جانبی عصبی مکرر و بالقوه قابل توجهی نیز باشند. اینها می تواند شامل احتمال بروز اختلال حرکتی (دیسکینزی تأخیری) باشد که ممکن است برگشت پذیر باشد یا نباشد.

به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی با داروهای ضد روان پریشی نسل اول ، اغلب توصیه نمی شوند برای استفاده در کودکان تا زمانی که گزینه های دیگر بدون موفقیت امتحان شوند.

نمونه هایی از داروهای ضد روان پریشی نسل اول مورد تأیید FDA برای درمان اسکیزوفرنی در کودکان و نوجوانان عبارتند از:

• کلرپرومازین برای کودکان 13 سال به بالا
• هالوپریدول برای کودکان 3 سال به بالا
• پروفنازین برای کودکان 12 سال به بالا

ضد روان پریشی های نسل اول اغلب ارزان تر از داروهای ضد روان پریشی نسل دوم ، به ویژه نسخه های عمومی ، که در صورت لزوم درمان طولانی مدت می تواند مورد توجه قرار گیرد.

عوارض جانبی و خطرات دارویی

همه داروهای ضد روان پریشی دارای عوارض جانبی هستند اثرات و خطرات احتمالی سلامتی ، برخی تهدید کننده زندگی است. عوارض جانبی در کودکان و نوجوانان ممکن است با بزرگسالان یکسان نباشد و گاهی اوقات ممکن است جدی تر باشند. کودکان ، به ویژه کودکان بسیار خردسال ، ممکن است توانایی درک یا برقراری ارتباط در مورد مشکلات دارویی را نداشته باشند.

درباره عوارض جانبی احتمالی و نحوه مدیریت آنها با پزشک کودک خود صحبت کنید. در مورد مشکلات کودک خود هوشیار باشید و عوارض جانبی را در اسرع وقت به پزشک گزارش دهید. پزشک ممکن است بتواند دوز دارو را تنظیم کند یا داروها را تغییر دهد و عوارض جانبی را محدود کند.

همچنین ، داروهای ضد روان پریشی می توانند تداخلات خطرناکی با سایر مواد داشته باشند. در مورد همه داروها و محصولات بدون نسخه کودک ، از جمله ویتامین ها ، مواد معدنی و مکمل های گیاهی ، به پزشک کودک خود بگویید.

روان درمانی

علاوه بر دارو ، روان درمانی ، که گاهی اوقات گفتار درمانی نامیده می شود ، می تواند به مدیریت علائم کمک کند و به شما و فرزندتان کمک کند تا با این اختلال کنار بیایید. روان درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درمان فردی. روان درمانی ، مانند درمان رفتاری شناختی ، با یک متخصص بهداشت روان ماهر می تواند به کودک شما کمک کند راه های مقابله با استرس و چالش های زندگی روزمره ناشی از اسکیزوفرنی را بیاموزد. درمان می تواند به کاهش علائم کمک کند و به کودک شما کمک کند دوست شود و در مدرسه موفق شود. یادگیری در مورد اسکیزوفرنی می تواند به کودک در درک شرایط ، کنار آمدن با علائم و پایبندی به یک برنامه درمانی کمک کند.
• خانواده درمانی. کودک و خانواده شما ممکن است از درمانی استفاده کنند که به خانواده ها پشتیبانی و آموزش می دهد. اعضای خانواده مراقب و درگیر که اسکیزوفرنی در دوران کودکی را درک می کنند ، می توانند برای کودکان مبتلا به این بیماری بسیار مفید باشند. خانواده درمانی همچنین می تواند به شما و خانواده شما در بهبود ارتباطات ، حل اختلافات و کنار آمدن با استرس مربوط به وضعیت فرزندتان کمک کند.

آموزش مهارت های زندگی

برنامه های درمانی که شامل مهارت های زندگی می تواند به کودک شما کمک کند تا در صورت امکان در سطوح مناسب سن کار کند. آموزش مهارت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آموزش مهارتهای اجتماعی و آکادمیک. آموزش مهارتهای اجتماعی و آکادمیک بخش مهمی از درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی است. كودكان مبتلا به اسكيزوفرنيا غالباً دچار مشكلات مناسب و مشكلاتي در مدرسه هستند. آنها ممکن است در انجام کارهای عادی روزمره مانند استحمام یا لباس پوشیدن مشکل داشته باشند.
• توانبخشی شغلی و اشتغال پشتیبانی شده. این امر به کمک به بیماران اسکیزوفرنی برای آماده سازی ، یافتن و حفظ شغل متمرکز است. این می تواند به اطمینان از ایمنی کودک کمک کند و اطمینان حاصل کند که کودک از تغذیه ، خواب و بهداشت مناسب برخوردار است. بعضی اوقات شرایط بیمارستان مطمئن ترین و بهترین راه برای کنترل سریع علائم است.

  بستری شدن در بیمارستان و مراقبت های مسکونی ممکن است گزینه هایی باشد ، اما علائم شدید معمولاً قبل از انتقال به این سطح از مراقبت در بیمارستان تثبیت می شوند.

  شیوه زندگی و درمان های خانگی

  اگرچه اسکیزوفرنی در دوران کودکی به درمان حرفه ای نیاز دارد ، اما شرکت در مراقبت از کودک بسیار مهم است. در اینجا روش هایی برای استفاده بیشتر از برنامه درمانی آورده شده است.

  • دستورالعمل های مربوط به داروها را دنبال کنید. سعی کنید مطمئن شوید که کودک شما طبق تجویز داروها دارو مصرف می کند ، حتی اگر احساس خوبی داشته باشد و علائم فعلی نداشته باشد. اگر داروها قطع یا به ندرت مصرف شوند ، علائم احتمالاً دوباره عود می کند و پزشک برای شما سخت خواهد دانست که بهترین و مطمئن ترین دوز کدام است.
  • قبل از مصرف سایر داروها ابتدا بررسی کنید. قبل از مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک دیگر یا قبل از مصرف داروهای بدون نسخه ، ویتامین ها ، مواد معدنی ، گیاهان یا سایر مکمل ها با پزشکی که کودک شما را برای اسکیزوفرنی معالجه می کند تماس بگیرید. اینها می توانند با داروهای اسکیزوفرنی تداخل کنند.
  • به علائم هشدار دهنده توجه کنید. شما و فرزندتان ممکن است مواردی را شناسایی کرده باشید که ممکن است علائم ایجاد کند ، باعث عود شود یا از انجام کارهای روزمره جلوگیری کند. برنامه ای تنظیم کنید تا بدانید در صورت بازگشت علائم چه باید بکنید. در صورت مشاهده تغییر در علائم ، با پزشک یا درمانگر کودک خود تماس بگیرید تا از وخیم تر شدن وضعیت جلوگیری کنید.
  • فعالیت بدنی و تغذیه سالم را در اولویت قرار دهید. برخی از داروها برای اسکیزوفرنی با افزایش خطر افزایش وزن و کلسترول بالا در کودکان ارتباط دارند. با دکتر کودک خود همکاری کنید تا یک برنامه تغذیه ای و فعالیت بدنی برای کودک خود تنظیم کنید که به کنترل وزن و سلامت قلب کمک کند.
  • از مصرف الکل ، داروهای خیابانی و تنباکو خودداری کنید. الکل ، داروهای خیابانی و تنباکو می توانند علائم اسکیزوفرنی را بدتر کنند یا با داروهای ضد روان پریشی تداخل کنند. در مورد پرهیز از مصرف مواد مخدر و الکل و عدم استعمال سیگار با کودک خود صحبت کنید. در صورت لزوم ، درمان مناسب برای مشکل استفاده از مواد مخدر را انجام دهید.

  مقابله و پشتیبانی

  کنار آمدن با اسکیزوفرنی دوران کودکی می تواند چالش برانگیز باشد. داروها می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای داشته باشند ، و شما ، فرزندتان و کل خانواده می توانید از اینکه باید شرایطی را که نیاز به درمان مادام العمر دارد کنترل کنید ، عصبانی یا کینه داشته باشید. برای کمک به کنار آمدن با اسکیزوفرنی دوران کودکی:

  • درباره این بیماری اطلاعات کسب کنید. آموزش در مورد اسکیزوفرنی می تواند شما و فرزندتان را توانمند کند و به او انگیزه دهد که به برنامه درمانی پایبند باشد. آموزش می تواند به دوستان و خانواده کمک کند تا شرایط را درک کنند و نسبت به فرزندتان دلسوزانه تر باشند.
  • به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. گروه های پشتیبانی از مبتلایان به اسکیزوفرنی می توانند به شما کمک کنند تا با خانواده های دیگری که چالش های مشابهی دارند ارتباط برقرار کنید. ممکن است بخواهید گروه های جداگانه ای را برای خود و فرزندتان جستجو کنید تا هرکدام از آنها از درگاهی امن برخوردار شوید.
  • از کمک های تخصصی کمک بگیرید. اگر به عنوان والدین یا سرپرست از وضعیت فرزند خود احساس فشار و ناراحتی می کنید ، به دنبال کمک از یک متخصص بهداشت روان باشید.
  • روی اهداف متمرکز باشید. مقابله با اسکیزوفرنی دوران کودکی یک روند مداوم است. با در نظر داشتن اهداف درمانی ، به عنوان یک خانواده انگیزه خود را حفظ کنید.
  • مراکز خرید سالم را پیدا کنید. راه های سالم را پیدا کنید که کل خانواده شما می تواند انرژی یا ناامیدی را هدایت کند ، مانند سرگرمی ها ، ورزش و فعالیت های تفریحی.
  • به صورت فردی وقت بگذارید. اگرچه مدیریت اسکیزوفرنی در دوران کودکی یک کار خانوادگی است ، اما هم فرزندان و هم والدین برای مقابله و از بین رفتن نیاز به وقت خود دارند. فرصتهایی را برای گذراندن زمان تنها و سالم ایجاد کنید.
  • برنامه ریزی آینده را آغاز کنید. در مورد مساعدت خدمات اجتماعی س Askال کنید. بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به نوعی حمایت از زندگی روزمره نیاز دارند. بسیاری از جوامع برنامه هایی برای کمک به افراد اسکیزوفرنی با مشاغل ، مسکن ارزان قیمت ، حمل و نقل ، گروه های خودیاری ، سایر فعالیت های روزمره و شرایط بحرانی دارند. مدیر پرونده یا شخصی در تیم درمانی فرزند شما می تواند به یافتن منابع کمک کند.

  آماده شدن برای قرار ملاقات

  شما احتمالاً ابتدا با دیدن فرزند خود شروع می کنید یا متخصص اطفال یا پزشک خانواده او. در بعضی موارد ، ممکن است بلافاصله به یک متخصص ارجاع شوید ، مانند روانپزشک کودکان یا سایر متخصصان بهداشت روان که در اسکیزوفرنی متخصص است.

  در موارد نادر که مسئله ایمنی باشد ، ممکن است فرزند شما نیاز به ارزیابی اضطراری در اورژانس و احتمالاً بیمارستان متخصص روانپزشکی کودک و نوجوان.

  کاری که می توانید انجام دهید

  قبل از قرار ملاقات لیستی از این موارد تهیه کنید:

  • علائمی که مشاهده کرده اید ، از جمله زمان شروع این علائم و چگونگی تغییر آنها در طول زمان - مثالهای خاصی را بیاورید
  • اطلاعات شخصی اصلی ، از جمله استرس های عمده یا تغییرات زندگی اخیر که ممکن است تأثیرگذار باشد فرزند شما
  • سایر شرایط پزشکی ، از جمله مشکلات بهداشت روانی ، که کودک شما دارد
  • همه داروها ، ویتامین ها ، گیاهان و یا سایر مکمل هایی که کودک شما مصرف می کند ، از جمله دوزهای

  س toالاتی برای پرسیدن

  لیستی از س toالات را که می توان از پزشک پرسید ، تهیه کنید ، مانند:

  چه چیزی احتمالاً علائم یا وضعیت فرزند من را ایجاد می کند؟
  • علل احتمالی دیگر چیست؟
  • فرزند من به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارد؟
  • آیا من وضعیت کودک احتمالاً موقتی یا طولانی مدت است؟
  • چگونه تشخیص اسکیزوفرنی در دوران کودکی بر زندگی کودک من تأثیر می گذارد؟
  • بهترین روش درمانی برای فرزند من چیست؟
  • چه درمانی آیا فرزند من نیاز به دیدن متخصصانی دارد؟
  • چه کسی در مراقبت از کودک من نقش خواهد داشت؟
  • آیا بروشورها یا سایر مطالب چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟
  • چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

  در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن سال دیگری دریغ نکنید.

  چه انتظاری از پزشک خود دارید

  پزشک کودک شما احتمالاً چندین س childال از شما و فرزندتان می پرسد. پیش بینی برخی از این س questionsالات به مثمرثمر بودن بحث کمک می کند. پزشک شما ممکن است س askال کند:

  • اولین بار از چه زمانی علائم شروع شده است؟
  • آیا علائم مداوم بوده یا گاه به گاه؟
  • شدت علائم چقدر است؟
  • به نظر می رسد در صورت وجود چه مواردی علائم را بهبود می بخشد؟
  • به نظر می رسد چه مواردی باعث بدتر شدن علائم می شود؟
  • چگونه علائم بر زندگی روزمره فرزند شما تأثیر می گذارد؟ ؟
  • آیا به یکی از بستگان مبتلا به اسکیزوفرنیا یا بیماری روحی دیگری تشخیص داده شده است؟
  • آیا فرزند شما آسیب فیزیکی یا عاطفی را تجربه کرده است؟
  • به نظر می رسد علائم مرتبط هستند به تغییرات عمده یا عوامل استرس زا در محیط خانوادگی یا اجتماعی منجر می شود؟
  • آیا علائم پزشکی دیگری مانند سردرد ، حالت تهوع ، لرزش یا تب در همان زمان شروع علائم رخ داده است؟
  • فرزند شما چه داروهایی از جمله گیاهان ، ویتامین ها و سایر مکمل ها را مصرف می کند؟