پولیپ های روده بزرگ

بررسی اجمالی

پولیپ روده بزرگ ، توده کوچکی از سلول ها است که در پوشش روده بزرگ ایجاد می شود. بیشتر پولیپ های روده بزرگ بی خطر هستند. اما با گذشت زمان ، برخی از پولیپ های روده بزرگ می توانند به سرطان روده بزرگ تبدیل شوند ، که اغلب در مراحل بعدی کشنده است.

دو دسته اصلی پولیپ وجود دارد ، غیر نئوپلاستیک و نئوپلاستیک. پولیپ های غیر نئوپلاستیک شامل پولیپ هایپلاستیک ، پولیپ های التهابی و پولیپ های هامارتوماتوز هستند. این نوع پولیپ ها معمولاً سرطانی نمی شوند. پولیپ های نئوپلاستیک شامل آدنوم و انواع دندانه دار هستند. به طور کلی ، هرچه پولیپ بزرگتر باشد ، خطر سرطان به ویژه در پولیپ های نئوپلاستیک بیشتر خواهد بود.

هر کسی می تواند به پولیپ روده بزرگ مبتلا شود. اگر 50 ساله یا بیشتر باشید ، اضافه وزن یا سیگاری باشید یا سابقه شخصی یا خانوادگی پولیپ روده بزرگ یا سرطان روده بزرگ در معرض خطر بیشتری قرار داشته باشید.

پولیپ های روده بزرگ اغلب علائمی ایجاد نمی کنند. انجام آزمایش های غربالگری منظم مانند کولونوسکوپی مهم است ، زیرا پولیپ های روده بزرگ که در مراحل اولیه یافت می شوند معمولاً می توانند با خیال راحت و کامل برداشته شوند. بهترین پیشگیری از سرطان روده بزرگ غربالگری منظم پولیپ است.

علائم

پولیپ های روده بزرگ اغلب علائمی ندارند. شاید تا زمانی که پزشک در معاینه روده شما آن را پیدا نکرده باشد ، نمی دانید که پولیپ دارید.

اما برخی از افراد مبتلا به پولیپ روده بزرگ:

خونریزی از رکتوم. این می تواند نشانه پولیپ روده بزرگ یا سرطان یا سایر شرایط مانند بواسیر یا پارگی جزئی در مقعد باشد.
تغییر در رنگ مدفوع. خون می تواند به صورت رگه های قرمز در مدفوع شما ظاهر شود یا باعث شود که مدفوع سیاه به نظر برسد. تغییر رنگ نیز ممکن است به دلیل غذاها ، داروها و مکمل ها ایجاد شود.
تغییر در عادات روده. یبوست یا اسهال که بیش از یک هفته طول بکشد ممکن است وجود پولیپ روده بزرگ را نشان دهد. اما تعدادی از شرایط دیگر نیز می تواند باعث تغییر در عادات روده شود.
درد. یک پولیپ بزرگ روده بزرگ می تواند تا حدی روده شما را مسدود کرده و منجر به درد شکم کرامپ شود.
کم خونی فقر آهن. خونریزی ناشی از پولیپ می تواند به تدریج و بدون وجود خون قابل مشاهده در مدفوع رخ دهد. خونریزی مزمن آهن مورد نیاز بدن برای تولید ماده ای را که باعث می شود سلول های قرمز خون بتوانند اکسیژن را به بدن شما برسانند (هموگلوبین) می رباید. نتیجه آن کم خونی ناشی از فقر آهن است که می تواند احساس خستگی و تنگی نفس در شما ایجاد کند.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در صورت تجربه به پزشک مراجعه کنید:

شکم درد
خون در مدفوع
تغییر در عادت های روده ای شما که بیش از یک هفته طول می کشد

اگر به صورت مرتب از نظر پولیپ مورد بررسی قرار بگیرید:

شما 50 سال یا بیشتر دارید.
شما دارای عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ هستید. برخی از افراد در معرض خطر باید خیلی زودتر از 50 سالگی غربالگری منظم را شروع کنند.

علل

سلولهای سالم به شکلی منظم رشد می کنند و تقسیم می شوند. جهش در ژن های خاص می تواند باعث تقسیم سلول ها شود حتی در صورت عدم نیاز به سلول های جدید. در روده بزرگ و راست روده ، این رشد غیر منظم می تواند باعث تشکیل پولیپ شود. پولیپ ها می توانند در هر نقطه از روده بزرگ شما ایجاد شوند.

دو دسته اصلی پولیپ وجود دارد ، غیر نئوپلاستیک و نئوپلاستیک. پولیپ های غیر نئوپلاستیک شامل پولیپ هایپلاستیک ، پولیپ های التهابی و پولیپ های هامارتوماتوز هستند. پولیپ های غیر نئوپلاستیک معمولاً سرطانی نمی شوند.

پولیپ های التهابی ممکن است با کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون روده بزرگ دیده شوند. اگرچه خود پولیپ ها تهدید قابل توجهی نیستند ، اما داشتن کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون روده بزرگ خطر کلی سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد.

پولیپ های نئوپلاستیک شامل آدنوم و انواع دندانه دار هستند. بیشتر پولیپ های روده بزرگ آدنوم هستند. پولیپ های دندانه دار ، بسته به اندازه و محل قرارگیری آنها در روده بزرگ ، ممکن است سرطانی شوند. به طور کلی ، هرچه پولیپ بزرگتر باشد ، خطر سرطان ، به ویژه در پولیپ های نئوپلاستیک بیشتر خواهد بود.

سن. بیشتر افراد مبتلا به پولیپ روده بزرگ 50 ساله یا بیشتر هستند.
بیماری های التهابی روده ، مانند کولیت اولسراتیو و بیماری کرون.
سابقه خانوادگی. اگر پدر یا مادر ، خواهر یا برادر یا فرزندی با او داشته باشید ، به احتمال زیاد به پولیپ روده بزرگ یا سرطان مبتلا خواهید شد. اگر بسیاری از اعضای خانواده آنها را داشته باشند ، خطر شما حتی بیشتر است. در بعضی از افراد ، این ارتباط ارثی نیست.
استعمال دخانیات و الکل.
چاقی و عدم ورزش.
نژاد. آفریقایی-آمریکایی ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند.
دیابت نوع 2 که به خوبی کنترل نشده باشد.

اختلالات پولیپ ارثی

بندرت ، افراد جهش های ژنتیکی را به وجود می آورند که باعث پولیپ روده بزرگ می شود. اگر یکی از این جهش های ژنتیکی را داشته باشید ، در معرض خطر بسیار بیشتری از ابتلا به سرطان روده بزرگ قرار دارید. غربالگری و تشخیص به موقع می تواند از پیشرفت یا شیوع این سرطان ها جلوگیری کند.

اختلالات ارثی که باعث پولیپ روده بزرگ می شوند عبارتند از:

سندرم لینچ ، سرطان روده بزرگ غیرپولیپوز وراثتی نیز نامیده می شود. افراد مبتلا به سندرم لینچ تمایل به پولیپ روده بزرگ نسبتاً کمی دارند ، اما این پولیپ ها می توانند به سرعت بدخیم شوند. سندرم لینچ رایج ترین شکل سرطان روده بزرگ ارثی است و همچنین با تومورهای پستان ، معده ، روده کوچک ، مجاری ادراری و تخمدان ها نیز در ارتباط است.
پلی پوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) ، یک اختلال نادر که باعث ایجاد آن می شود. صدها یا حتی هزاران پولیپ برای ایجاد در پوشش روده بزرگ شما از سالهای نوجوانی ایجاد می شود. اگر پولیپ ها درمان نشوند ، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ تقریباً 100 درصد است ، معمولاً قبل از 40 سالگی. آزمایش ژنتیک می تواند به شما در تعیین خطر ابتلا به FAP کمک کند.
سندرم گاردنر ، نوعی FAP که باعث ایجاد آن می شود. پولیپ در سراسر روده بزرگ و روده کوچک ایجاد می شود. همچنین ممکن است در سایر قسمت های بدن خود از جمله پوست ، استخوان ها و شکم به تومورهای غیرسرطانی مبتلا شوید.
پولیپوز مرتبط با MYH (MAP) ، وضعیتی مشابه FAP که ناشی از جهش در ژن MYH است. . افراد مبتلا به MAP اغلب در سنین جوانی دچار پولیپ های آدنوماتوز متعدد و سرطان روده بزرگ می شوند. آزمایش ژنتیک می تواند به شما در تعیین خطر ابتلا به MAP کمک کند.
سندرم Peutz-Jeghers ، بیماری که معمولاً با ایجاد کک و مک در سراسر بدن ، از جمله لب ها ، لثه ها و پاها آغاز می شود. سپس پولیپ های غیر سرطانی در سراسر روده ایجاد می شوند. این پولیپ ها ممکن است بدخیم شوند ، بنابراین افراد مبتلا به این بیماری احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهند.
سندرم پولیپوز دندانه دار ، وضعیتی که منجر به پولیپ آدنوماتوز دندانه دار متعدد در قسمت فوقانی روده بزرگ می شود. این پولیپ ها ممکن است بدخیم شوند.

عوارض

برخی از پولیپ های روده بزرگ ممکن است سرطانی شوند. هر چه زودتر پولیپ ها برداشته شوند ، احتمال بدخیمی آنها کمتر است.

پیشگیری

با انجام غربالگری منظم می توانید خطر ابتلا به پولیپ روده بزرگ و سرطان روده بزرگ را تا حد زیادی کاهش دهید. برخی از شیوه های زندگی نیز می توانند به شما کمک کنند:

عادت های سالم را در پیش بگیرید. مقدار زیادی میوه ، سبزیجات و غلات کامل در رژیم غذایی خود بگنجانید و مصرف چربی خود را کاهش دهید. مصرف الکل را محدود کرده و دخانیات را ترک کنید. از نظر جسمی تحرک داشته و وزن بدن را سالم حفظ کنید.
در مورد کلسیم و ویتامین D. با پزشک خود صحبت کنید. مطالعات نشان داده است که افزایش مصرف کلسیم می تواند از عود آدنوم روده بزرگ جلوگیری کند. اما مشخص نیست که آیا کلسیم فواید محافظتی در برابر سرطان روده بزرگ دارد یا خیر. مطالعات دیگر نشان داده است که ویتامین D ممکن است در برابر سرطان روده بزرگ اثر محافظتی داشته باشد.
اگر در معرض خطر زیادی هستید گزینه های خود را در نظر بگیرید. اگر سابقه خانوادگی پولیپ روده بزرگ دارید ، مشاوره ژنتیک را در نظر بگیرید. اگر به شما اختلال ارثی مبتلا شده است که باعث پولیپ روده بزرگ می شود ، از بزرگسالی به کولونوسکوپی منظم نیاز دارید.

محتوای:

تشخیص

آزمایشات غربالگری نقش اساسی در تشخیص پولیپ ها قبل از سرطانی شدن آنها دارد. این آزمایشات همچنین می تواند در یافتن سرطان روده بزرگ در مراحل اولیه ، هنگامی که شانس خوبی برای بهبودی دارید ، کمک کند.

روش های غربالگری عبارتند از:

کولونوسکوپی ، حساس ترین آزمایش برای پولیپ روده بزرگ و سرطان. در صورت یافتن پولیپ ، پزشک ممکن است بلافاصله آنها را برداشته یا از نمونه های بافتی (نمونه برداری) برای تجزیه و تحلیل استفاده کند.
کولونوسکوپی مجازی (CT کولونوگرافی) ، یک آزمایش کم تهاجمی که با استفاده از سی تی اسکن روده بزرگ شما را مشاهده می کند. کولونوسکوپی مجازی به همان آماده سازی روده مانند کولونوسکوپی نیاز دارد. اگر پولیپ پیدا شود ، برای برداشتن آن به کولونوسکوپی احتیاج دارید.
سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر ، که در آن یک لوله باریک و سبک در راست روده قرار داده می شود تا آن و یک سوم آخر روده بزرگ شما بررسی شود ( سیگموئید) و راست روده. اگر پولیپ پیدا شود ، برای برداشتن آن به کولونوسکوپی نیاز دارید.
آزمایشات مبتنی بر مدفوع. این نوع آزمایش با بررسی وجود خون در مدفوع یا ارزیابی DNA مدفوع شما کار می کند. اگر آزمایش مدفوع شما مثبت باشد ، به کولونوسکوپی نیاز دارید.

درمان

پزشک شما احتمالاً تمام پولیپ های کشف شده در معاینه روده را برطرف می کند. گزینه های حذف عبارتند از:

برداشتن با پنس یا حلقه سیم (پلی پکتومی). اگر پولیپ بزرگتر از 0.4 اینچ (حدود 1 سانتی متر) باشد ، ممکن است مایعی زیر آن تزریق شود تا پولیپ را از بافت اطراف آن جدا کرده و جدا کند تا از بین برود.
جراحی کم تهاجمی. پولیپ هایی که خیلی بزرگ هستند و یا نمی توان آنها را با خیال راحت در حین غربالگری از بین برد ، با روش لاپاراسکوپی برداشته می شوند که با قرار دادن ابزاری به نام لاپاراسکوپ به داخل روده انجام می شود. اگر شما یک سندرم ارثی نادر مانند FAP دارید ، ممکن است برای برداشتن روده بزرگ و راست روده (جراحی کامل پروکتوکولکتومی) به جراحی نیاز داشته باشید.

برخی از انواع پولیپ روده بزرگ احتمالاً بدخیم تر از انواع دیگر است. اما پزشکی که در تجزیه و تحلیل نمونه های بافت تخصص دارد (آسیب شناس) معمولاً باید بافت پولیپ را زیر میکروسکوپ بررسی کند تا مشخص کند که آیا بالقوه سرطانی است یا خیر.

مراقبت های بعدی

اگر قبلاً عمل کرده اید پولیپ آدنوماتوز یا پولیپ دندانه دار ، در معرض خطر افزایش سرطان روده بزرگ هستید. سطح خطر بستگی به اندازه ، تعداد و خصوصیات پولیپ های آدنوماتوز برداشته شده دارد.

برای پولیپ به غربالگری پیگیری نیاز دارید. پزشک شما احتمالاً کولونوسکوپی را توصیه می کند:

در طی پنج تا 10 سال اگر فقط یک یا دو آدنوم کوچک داشته باشید
در طی سه سال اگر بیش از دو آدنوم داشته باشید ، آدنوم با اندازه 0.4 اینچ (حدود 1 سانتیمتر) یا بزرگتر ، یا آدنوم خاص
ظرف بیش از سه سال اگر بیش از 10 آدنوم داشته باشید
در عرض شش ماه اگر آدنوم بسیار بزرگ داشته باشید یا آدنوم که باید قطعه قطعه شود

آماده سازی کامل روده بزرگ قبل از کولونوسکوپی مهم است. اگر مدفوع در روده بزرگ باقی بماند و از نظر پزشک از دیواره روده بزرگ جلوگیری کند ، به احتمال زیاد زودتر از آنچه در دستورالعمل مشخص شده است ، نیاز به پیگیری کولونوسکوپی دارید.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

ممکن است شما به پزشکی متخصص در بیماری های گوارشی (متخصص گوارش) ارجاع شوید.

کاری که می توانید انجام دهید

از هرگونه موارد قبلی آگاه باشید محدودیت های قرار ملاقات ، مانند نخوردن غذای جامد در روز قبل از قرار ملاقات.
علائم خود را بنویسید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل تعیین وقت شما ارتباط نداشته باشد.
لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل های خود تهیه کنید.
اطلاعات پزشکی اصلی خود را از جمله سایر شرایط بنویسید.
اطلاعات شخصی اصلی را بنویسید ، از جمله تغییرات اخیر یا عوامل استرس زا در زندگی خود.
از یکی از اقوام یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کنند تا به شما کمک کند سخنان دکتر را به خاطر بسپارید.
سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

س toالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

به احتمال زیاد علت علائم من چیست؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات به آماده سازی خاصی نیاز دارند؟
چه روش های درمانی موجود است؟
احتمال بدخیمی این پولیپ ها چقدر است؟
آیا ممکن است من یک بیماری شرایط ژنتیکی منجر به پولیپ روده بزرگ؟
چه نوع آزمایش پیگیری لازم دارم؟
آیا باید مواد غذایی را به رژیم غذایی خود حذف یا اضافه کنم؟
من شرایط سلامتی دیگری دارم چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه باهم کنترل کنم؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام ملاقات خود از پرسیدن سالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید بیشتر وقت بگذارید ، مرور کنید. ممکن است از شما سال شود:

چه زمانی علائم را شروع کرده اید و شدت آنها چقدر است؟
آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه بوده است؟
آیا شما یا کسی از خانواده شما به سرطان روده بزرگ یا پولیپ روده بزرگ مبتلا شده اید؟
آیا در خانواده شما کسی سرطان های دیگری در دستگاه گوارش ، رحم ، تخمدان ها یا مثانه داشته است؟
چقدر سیگار می کشید و می نوشید؟