افسردگی (اختلال افسردگی اساسی)

مرور اجمالی

افسردگی نوعی اختلال خلقی است که باعث احساس مداوم غم و اندوه و کاهش علاقه می شود. اختلال افسردگی اساسی یا افسردگی بالینی نیز نامیده می شود ، بر احساس ، تفکر و رفتار شما تأثیر می گذارد و می تواند منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود. ممکن است در انجام کارهای روزمره عادی مشکل داشته باشید و گاهی ممکن است احساس کنید که زندگی ارزش زندگی را ندارد.

فراتر از یک دوره آبی ، افسردگی ضعف نیست و شما نمی توانید به راحتی از آن خارج شوید افسردگی ممکن است به درمان طولانی مدت نیاز داشته باشد. اما ناامید نشوید. بیشتر افراد مبتلا به افسردگی با دارو ، روان درمانی یا هر دو احساس بهتری پیدا می کنند.

علائم

اگرچه افسردگی ممکن است فقط یک بار در طول زندگی شما رخ دهد ، اما افراد به طور معمول چندین دوره دارند. در طول این دوره ها ، علائم بیشتر روز ، تقریباً هر روز رخ می دهد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس غم ، اشک ، پوچی یا ناامیدی
• انفجارهای عصبانیت ، تحریک پذیری یا ناامیدی ، حتی به خاطر مسائل کوچک
• از دست دادن علاقه یا لذت در بیشتر یا همه فعالیت های عادی ، مانند رابطه جنسی ، سرگرمی یا ورزش
• اختلالات خواب ، از جمله بی خوابی یا خواب زیاد
• خستگی و کمبود انرژی ، بنابراین حتی کارهای کوچک نیز تلاش بیشتری می کنند
• کاهش اشتها و کاهش وزن یا افزایش میل به غذا و افزایش وزن
• اضطراب ، تحریک یا بی قراری
• کندی در تفکر ، گفتار یا حرکات بدن
• احساس بی ارزشی یا گناه ، تثبیت در شکست های گذشته یا خود سرزنش
• مشکل در فکر کردن ، تمرکز ، تصمیم گیری و به خاطر سپردن چیزهایی
• افکار مکرر یا مکرر مرگ ، افکار خودکشی ، اقدام به خودکشی یا خودکشی
• Unex مشکلات جسمی ساده ، مانند کمر درد یا سردرد

برای بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی ، علائم معمولاً به قدری شدید هستند که می توانند در فعالیت های روزمره مانند کار ، مدرسه ، فعالیت های اجتماعی یا روابط با دیگران. برخی از افراد ممکن است بدون اینکه واقعاً بدانند چرا ، احساس بدبختی یا ناراحتی می کنند.

علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان

علائم و نشانه های افسردگی در کودکان و نوجوانان شبیه بزرگسالان است ، اما ممکن است تفاوت هایی وجود داشته باشد.

• در کودکان خردسال ، علائم افسردگی ممکن است شامل غم ، تحریک پذیری ، چسبندگی ، نگرانی ، درد و درد ، امتناع از رفتن به مدرسه یا کمبود وزن باشد.
• در نوجوانان ، علائم ممکن است شامل غم ، تحریک پذیری ، احساس منفی و بی ارزش بودن ، عصبانیت ، عملکرد ضعیف یا حضور ضعیف در مدرسه ، احساس سو mis تفاهم و حساسیت شدید ، استفاده از داروهای تفریحی یا الکل ، خوردن زیاد یا خواب زیاد ، خود- آسیب ، از بین رفتن علاقه به فعالیتهای عادی و پرهیز از تعامل اجتماعی.

علائم افسردگی در افراد مسن

افسردگی یک قسمت طبیعی از پیر شدن نیست ، و هرگز نباید به راحتی گرفت متأسفانه ، افسردگی در بزرگسالان مسن اغلب تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود و ممکن است آنها تمایلی به درخواست کمک نداشته باشند. علائم افسردگی ممکن است در افراد مسن متفاوت یا کمتر مشهود باشد ، مانند:

• مشکلات حافظه یا تغییر شخصیت
• درد یا درد جسمی
• خستگی ، از دست دادن اشتها ، مشکلات خواب یا از بین رفتن علاقه به رابطه جنسی - ناشی از بیماری پزشکی یا دارو نیست
• غالباً مایل به ماندن در خانه هستم ، به جای اینکه برای معاشرت یا کارهای جدید بیرون برویم
• تفکر یا احساسات خودکشی ، به ویژه در مردان مسن هر چه زودتر حرفه ای باشید اگر تمایلی به مراجعه به درمان ندارید ، با یک دوست یا یکی از عزیزان خود ، هر متخصص بهداشت ، یک رهبر ایمان یا شخص دیگری که به او اعتماد دارید صحبت کنید.

  چه موقع می توانید به کمک اضطراری

  اگر فکر می کنید ممکن است به خود آسیب بزنید یا اقدام به خودکشی کنید ، بلافاصله با شماره 911 یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.

  اگر فکر خودکشی دارید این گزینه ها را نیز در نظر بگیرید:

  • با پزشک یا متخصص بهداشت روان خود تماس بگیرید.
  • با یک شماره تلفن خودکشی تماس بگیرید - در ایالات متحده ، با شماره تلفن 1-800-273-TALK (1-800-273-8255) با مرکز ملی پیشگیری از خودکشی تماس بگیرید. از همان شماره استفاده کنید و 1 را فشار دهید تا به خط بحران کهنه سربازان بروید.
  • با یک دوست نزدیک یا یکی از عزیزان خود تماس بگیرید.
  • با یک وزیر ، رهبر معنوی یا شخص دیگری که به ایمان شما است تماس بگیرید جامعه.

  اگر عزیزی دارید که در معرض خطر خودکشی است یا اقدام به خودکشی کرده است ، مطمئن شوید که کسی نزد آن شخص می ماند. بلافاصله با شماره 911 یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید. یا اگر فکر می کنید می توانید با خیال راحت این کار را انجام دهید ، شخص را به نزدیکترین اورژانس بیمارستان منتقل کنید.

  علل

  دقیقاً مشخص نیست که چه عواملی باعث افسردگی می شود. همانند بسیاری از اختلالات روانی ، عوامل مختلفی ممکن است در این امر دخیل باشند ، از جمله:

  • تفاوتهای بیولوژیکی. به نظر می رسد مبتلایان به افسردگی تغییرات مغزی دارند. اهمیت این تغییرات هنوز نامشخص است ، اما در نهایت ممکن است به تعیین علل کمک کند.
  • شیمی مغز. انتقال دهنده های عصبی به طور طبیعی مواد شیمیایی مغزی هستند که احتمالاً در افسردگی نقش دارند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که تغییر در عملکرد و تأثیر این انتقال دهنده های عصبی و نحوه تعامل آنها با مدارهای عصبی که در حفظ ثبات خلق و خو نقش دارند ، ممکن است نقش مهمی در افسردگی و درمان آن داشته باشد.
  • هورمون ها. تغییر در تعادل هورمون های بدن ممکن است در ایجاد یا تحریک افسردگی نقش داشته باشد. تغییرات هورمونی می تواند با حاملگی و طی هفته ها یا ماه های پس از زایمان (پس از زایمان) و مشکلات تیروئیدی ، یائسگی یا تعدادی از شرایط دیگر ایجاد شود.
  • صفات ارثی. افسردگی بیشتر در افرادی دیده می شود که خویشاوندان خونی آنها نیز این بیماری را دارند. محققان در حال تلاش برای یافتن ژن هایی هستند که ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشند.

  عوامل خطر

  افسردگی اغلب در نوجوانان ، 20 یا 30 سالگی شروع می شود ، اما ممکن است در هر سنی بیشتر از مردان مبتلا به افسردگی در زنان هستند ، اما این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که زنان بیشتر به دنبال درمان هستند.

  عواملی که به نظر می رسد خطر ایجاد یا ایجاد افسردگی را افزایش می دهند عبارتند از:

  • برخی از ویژگی های شخصیتی ، مانند اعتماد به نفس پایین و وابستگی بیش از حد ، انتقاد از خود یا بدبینی
  • حوادث آسیب زا یا استرس زا ، مانند سو abuse استفاده جسمی یا جنسی ، مرگ یا از دست دادن یکی از عزیزان ، رابطه دشوار یا مشکلات مالی
  • خویشاوندان خونی با سابقه افسردگی ، اختلال دو قطبی ، اعتیاد به الکل یا خودکشی
  • لزبین ، همجنسگرا ، دوجنس بودن یا تراجنسیتی بودن یا داشتن تغییرات در رشد اندام های دستگاه تناسلی که به وضوح مرد یا زن نیستند (میان جنسیت) در یک وضعیت غیر پشتیبانی
  • سابقه سایر اختلالات بهداشت روان ، مانند اختلال اضطراب ، اختلالات خوردن یا اختلال استرس پس از سانحه
  • سوuse مصرف الکل یا داروهای تفریحی
  • جدی یا بیماری مزمن ، از جمله سرطان ، سکته مغزی ، درد مزمن یا بیماری قلبی
  • برخی از داروها مانند برخی از داروهای فشار خون یا قرص های خواب آور (قبل از قطع هرگونه دارو با پزشک خود صحبت کنید)

  عوارض

  افسردگی نوعی اختلال جدی است که می تواند صدمات زیادی به شما و خانواده وارد کند. افسردگی غالباً در صورت عدم درمان بدتر می شود و در نتیجه مشکلات عاطفی ، رفتاری و سلامتی به وجود می آید که در همه زمینه های زندگی شما تأثیر می گذارد.

  نمونه هایی از عوارض مرتبط با افسردگی عبارتند از:

  • اضافه وزن یا چاقی ، که می تواند منجر به بیماری قلبی و دیابت شود
  • درد یا بیماری جسمی
  • سو mis مصرف الکل یا مواد مخدر
  • اضطراب ، اختلال وحشت یا اجتماعی فوبیا
  • درگیری های خانوادگی ، مشکلات در روابط و مشکلات کار یا مدرسه
  • انزوای اجتماعی
  • احساسات خودکشی ، اقدام به خودکشی یا خودکشی
  • خود -قارن شدن ، مانند برش
  • مرگ زودرس در اثر شرایط پزشکی

  پیشگیری

  هیچ روش مطمئنی برای جلوگیری از افسردگی وجود ندارد. با این حال ، این استراتژی ها ممکن است کمک کند.

  • برای کنترل استرس ، افزایش مقاومت و افزایش عزت نفس خود گام بردارید.
  • با خانواده و دوستان تماس بگیرید ، به ویژه در در مواقع بحرانی ، به شما کمک می کند تا طلسم های ناگهانی را تحمل کنید.
  • برای جلوگیری از وخیم شدن افسردگی ، در اولین علائم مشکل را درمان کنید.
  • برای کمک به درمان طولانی مدت نگهداری در نظر بگیرید. از عود علائم جلوگیری کنید.
  محتوای:

  تشخیص

  پزشک ممکن است تشخیص افسردگی را بر اساس در:

  • معاینه فیزیکی. پزشک شما ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد و درباره سلامتی شما س questionsال کند. در بعضی موارد ، افسردگی ممکن است با یک مشکل اساسی سلامت جسمی مرتبط باشد.
  • تست های آزمایشگاهی. به عنوان مثال ، پزشک شما ممکن است آزمایش خون به نام شمارش کامل خون یا آزمایش تیروئید برای اطمینان از عملکرد صحیح آن انجام دهد.
  • ارزیابی روان پزشکی. متخصص بهداشت روان در مورد علائم ، افکار ، احساسات و الگوهای رفتاری شما س asksال می کند. ممکن است از شما خواسته شود برای کمک به پاسخگویی به این س aالات ، پرسشنامه ای را پر کنید.
  • DSM-5. متخصص بهداشت روان شما ممکن است از معیارهای افسردگی ذکر شده در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) ، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا استفاده کند.

  انواع افسردگی

  علائم ناشی از افسردگی اساسی در افراد مختلف متفاوت است. برای روشن کردن نوع افسردگی شما ، پزشک ممکن است یک یا چند مشخص کننده اضافه کند. مشخص کننده به این معنی است که شما دارای افسردگی با ویژگی های خاص هستید ، از جمله:

  • پریشانی اضطرابی - افسردگی با بی قراری غیرمعمول یا نگرانی در مورد وقایع احتمالی یا از دست دادن کنترل
  • ویژگی های مختلط - افسردگی و شیدایی همزمان ، که شامل عزت نفس بالا ، زیاد صحبت کردن و افزایش انرژی است
  • ویژگی های مالیخولیایی - افسردگی شدید با عدم پاسخ به چیزی که برای لذت بردن همراه بود و همراه با بیداری صبح زود ، بدتر شدن روحیه در صبح ، تغییرات عمده در اشتها ، و احساس گناه ، تحریک یا کندی
  • ویژگی های غیرمعمول - افسردگی که شامل توانایی تشویق موقت با حوادث شاد ، افزایش اشتها ، نیاز بیش از حد به خواب ، حساسیت به طرد شدن ، و احساس سنگینی در بازوها یا پاها
  • ویژگی های روان پریشی - افسردگی همراه با توهم یا توهم ، که ممکن است شامل عدم کفایت شخصی یا سایر موضوعات منفی باشد
  • کاتا تونیا - افسردگی شامل فعالیت حرکتی که شامل حرکات غیرقابل کنترل و بی هدف یا حالت ثابت و غیر قابل انعطاف می شود
  • شروع پری زایمان - افسردگی که در دوران بارداری یا در هفته ها یا ماه های بعد از زایمان (پس از زایمان) رخ می دهد
  • الگوی فصلی - افسردگی مربوط به تغییر فصول و کاهش قرار گرفتن در معرض نور خورشید

  اختلالات دیگری که باعث علائم افسردگی می شوند

  چندین اختلال دیگر مانند موارد زیر شامل افسردگی به عنوان یک علامت. برای تشخیص دقیق بسیار مهم است ، بنابراین می توانید درمان مناسب داشته باشید.

  • اختلالات دو قطبی I و II. این اختلالات خلقی شامل نوسانات خلقی است که از اوج (شیدایی) تا پایین (افسردگی) متغیر است. تشخیص بین اختلال دو قطبی و افسردگی گاهی اوقات دشوار است.
  • اختلال سیکلوتیمیک. اختلال سیکلوتایمیک (sy-kloe-THIE-mik) شامل پستی و بلندی هایی است که نسبت به اختلال دوقطبی خفیف تر هستند.
  • اختلال اختلال در تنظیم نظم خلقی. این اختلال خلقی در کودکان شامل تحریک پذیری و عصبانیت مزمن و شدید همراه با طغیان های مکرر مزاج شدید است. این اختلال به طور معمول در سالهای نوجوانی یا بزرگسالی به اختلال افسردگی یا اضطراب تبدیل می شود.
  • اختلال افسردگی مداوم. گاهی اوقات دیستیمیا (dis-THIE-me-uh) نامیده می شود ، این یک نوع افسردگی شدیدتر اما مزمن است. گرچه معمولاً ناتوان کننده نیست ، اما اختلال افسردگی مداوم می تواند مانع عملکرد طبیعی شما در زندگی روزمره و زندگی کامل شما شود.
  • اختلال نارسایی پیش از قاعدگی. این شامل علائم افسردگی همراه با تغییرات هورمونی است که از یک هفته قبل شروع می شود و طی چند روز پس از شروع قاعدگی بهبود می یابد و پس از اتمام دوره قاعدگی کمترین میزان را دارد یا از بین می رود.
  • سایر اختلالات افسردگی. این شامل افسردگی ناشی از استفاده از داروهای تفریحی ، برخی از داروهای تجویز شده یا بیماری پزشکی دیگر است.

  درمان

  داروها و روان درمانی برای بیشتر افراد مبتلا به افسردگی م effectiveثر است. پزشک یا روانپزشک می تواند برای تسکین علائم داروهایی تجویز کند. با این حال ، بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی از مراجعه به روانپزشک ، روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان نیز بهره مند می شوند.

  اگر افسردگی شدید دارید ، ممکن است نیاز به اقامت در بیمارستان داشته باشید ، یا ممکن است لازم باشد در یک درمان سرپایی شرکت کنید. برنامه را تا زمان بهبود علائم خود تنظیم کنید.

  در اینجا نگاه دقیق تری به گزینه های درمان افسردگی وجود دارد.

  انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی از جمله انواع زیر موجود است. حتماً درباره عوارض جانبی عمده با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

  • مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI). پزشکان اغلب با تجویز SSRI شروع می کنند. این داروها ایمن تر در نظر گرفته می شوند و به طور کلی عوارض جانبی آزار دهنده کمتری نسبت به انواع دیگر ضد افسردگی ایجاد می کنند. SSRI ها شامل سیتالوپرام (Celexa) ، اسکیتالوپرام (لکساپرو) ، فلوکستین (Prozac) ، پاروکستین (Paxil ، Pexeva) ، سرترالین (Zoloft) و vilazodone (Viibryd) هستند. نمونه هایی از SNRI ها شامل دولوکستین (Cymbalta) ، ونلافاکسین (Effexor XR) ، دسنولافاکسین (Pristiq ، Khedezla) و لوومیلناسیپران (Fetzima) است.
  • ضد افسردگی های معمولی. این داروها به طور مرتب در هیچ یک از دسته های دیگر ضد افسردگی جای نمی گیرند. آنها شامل بوپروپیون (Wellbutrin XL ، Wellbutrin SR ، Aplenzin ، Forfivo XL) ، میرتازاپین (Remeron) ، نفازودون ، ترازودون و ورتیوكستین (Trintellix) هستند.
  • داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای. این داروها - مانند ایمی پرامین (توفرانیل) ، نورتریپتیلین (پاملور) ، آمی تریپتیلین ، دوکسپین ، تری مپرامین (سورمونتیل) ، دسیپرامین (نورپرامین) و پروتریپتیلین (ویواستیل) - می توانند بسیار م ،ثر باشند ، اما عوارض جانبی شدیدتری نسبت به موارد جدید دارند. داروهای ضد افسردگی بنابراین سه حلقه ای به طور کلی تجویز نمی شود مگر اینکه ابتدا SSRI را بدون بهبودی امتحان کنید.
  • مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI). MAOI ها - مانند ترانیل سیپرومین (Parnate) ، فنلزین (Nardil) و ایزوکاربوکسازید (Marplan) - ممکن است تجویز شوند ، به طور معمول در مواردی که سایر داروها جواب نداده اند ، زیرا می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. استفاده از MAOI به دلیل تداخلات خطرناک (یا حتی کشنده) با غذاها - مانند برخی پنیرها ، ترشی ها و شراب ها - و برخی از داروها و مکمل های گیاهی به رژیم سختی نیاز دارد. Selegiline (Emsam) ، MAOI جدیدتری که به صورت پچ روی پوست می چسبد ، ممکن است عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر MAOI ها ایجاد کند. این داروها را نمی توان با SSRI ها ترکیب کرد.
  • سایر داروها. برای تقویت اثرات ضد افسردگی ، ممکن است داروهای دیگری نیز به یک ضد افسردگی اضافه شود. پزشک شما ممکن است ترکیب دو داروی ضد افسردگی یا افزودن داروهایی مانند تثبیت کننده های خلقی یا داروهای ضد روان پریشی را توصیه کند. داروهای ضد اضطراب و محرک نیز ممکن است برای استفاده کوتاه مدت به آنها اضافه شود.

  یافتن داروی مناسب

  اگر یکی از اعضای خانواده به یک داروی ضد افسردگی پاسخ خوبی داده باشد ، ممکن است یکی باشد که می تواند به شما کمک کند. یا ممکن است لازم باشد چندین دارو یا ترکیبی از داروها را قبل از یافتن داروی مفید امتحان کنید. این به صبر و حوصله نیاز دارد ، زیرا بعضی از داروها چندین هفته یا بیشتر به اثر کامل و اثرات جانبی نیاز دارند تا بدن شما تنظیم شود.

  صفات ارثی در تأثیر داروهای ضد افسردگی بر شما نقش دارد. در برخی موارد ، در صورت موجود بودن ، نتایج آزمایشات ژنتیکی (انجام شده توسط آزمایش خون یا سواب گونه) ممکن است سرنخی در مورد چگونگی واکنش بدن شما به یک داروی ضد افسردگی خاص ارائه دهد. با این حال ، متغیرهای دیگری علاوه بر ژنتیک می توانند در پاسخ شما به دارو تأثیر بگذارند.

  خطرات قطع ناگهانی دارو

  مصرف داروی ضد افسردگی را قطع نکنید بدون اینکه ابتدا با پزشک خود صحبت کنید. داروهای ضد افسردگی اعتیاد محسوب نمی شوند ، اما گاهی اوقات ممکن است وابستگی جسمی (که با اعتیاد متفاوت است) رخ دهد.

  قطع ناگهانی درمان یا از دست دادن چندین دوز می تواند علائمی شبیه به ترک داشته باشد و ترک ناگهانی آن ممکن است باعث بدتر شدن ناگهانی آن شود. افسردگی با پزشک خود کار کنید تا به تدریج و با اطمینان دوز خود را کاهش دهید.

  داروهای ضد افسردگی و بارداری

  اگر باردار یا شیرده هستید ، برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر سلامتی برای نوزاد شما را افزایش دهد. کودک یا کودک پرستار. اگر باردار شدید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید.

  ضد افسردگی ها و افزایش خطر خودکشی

  اکثر داروهای ضد افسردگی به طور کلی بی خطر هستند ، اما سازمان غذا و دارو (FDA) ) به همه داروهای ضد افسردگی نیاز دارد که هشدار جعبه سیاه ، سخت ترین هشدار برای نسخه ها را به همراه داشته باشند. در برخی موارد ، کودکان ، نوجوانان و جوانان زیر 25 سال ممکن است هنگام استفاده از داروهای ضد افسردگی ، به ویژه در چند هفته اول پس از شروع یا تغییر دوز ، افکار یا رفتار خودکشی را افزایش دهند.

  هرکسی که مصرف می کند یک داروی ضد افسردگی باید از نظر بدتر شدن افسردگی یا رفتار غیرمعمول ، به ویژه هنگام شروع یک داروی جدید یا تغییر در دوز ، از نزدیک تحت مراقبت قرار گیرد. اگر شما یا کسی که می دانید هنگام مصرف داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارید ، سریعاً با پزشک تماس بگیرید یا از اورژانس کمک بگیرید.

  بخاطر داشته باشید که داروهای ضد افسردگی با بهبود خلق و خو در طولانی مدت احتمال کاهش خودکشی را کاهش می دهند.

  روان درمانی

  روان درمانی یک اصطلاح عمومی برای درمان افسردگی است که با صحبت کردن در مورد شرایط خود و مسائل مربوط به آن با یک متخصص بهداشت روان. روان درمانی به عنوان گفتاردرمانی یا روان درمانی نیز شناخته می شود.

  انواع مختلف روان درمانی می تواند برای افسردگی موثر باشد ، مانند درمان شناختی رفتاری یا درمان بین فردی. متخصص بهداشت روان شما ممکن است انواع دیگری از روش های درمانی را نیز توصیه کند. روان درمانی می تواند به شما کمک کند:

  • سازگاری با بحران یا سایر مشکلات فعلی
  • باورها و رفتارهای منفی را شناسایی کنید و رفتارهای سالم و مثبت را جایگزین کنید
  • روابط و تجربیات را کاوش کنید و تعاملات مثبتی با دیگران برقرار کنید
  • روش های بهتر برای کنار آمدن و حل مشکلات را پیدا کنید
  • مواردی را که به افسردگی شما کمک می کنند شناسایی کنید و رفتارهایی را که باعث بدتر شدن آن می شوند
  >
  • احساس رضایت و کنترل زندگی خود را بازیابید و به کاهش علائم افسردگی ، مانند ناامیدی و عصبانیت کمک کنید
  • بیاموزید که اهداف واقعی خود را برای زندگی خود تعیین کنید
  • توسعه توانایی برای تحمل و پذیرش پریشانی با استفاده از رفتارهای سالم تر

  قالب های جایگزین برای درمان

  فرمت های افسردگی درمانی به عنوان جایگزینی برای جلسات حضوری مطب موجود است و ممکن است باشد یک گزینه موثر برای برخی از افراد. درمان می تواند به عنوان مثال به عنوان یک برنامه رایانه ای ، با جلسات آنلاین یا با استفاده از فیلم یا کتاب کار ارائه شود. برنامه ها را می توان توسط یک درمانگر هدایت کرد یا به طور جزئی یا کاملاً مستقل است.

  قبل از انتخاب یکی از این گزینه ها ، این قالب ها را با درمانگر خود در میان بگذارید تا مشخص شود که آیا ممکن است برای شما مفید باشند. همچنین ، از درمانگر خود س askال کنید که آیا می تواند منبع یا برنامه معتبری را توصیه کند. برخی از آنها ممکن است تحت پوشش بیمه شما نباشند و همه توسعه دهندگان و درمانگران آنلاین از مدارک تحصیلی مناسب برخوردار نباشند.

  تلفن های هوشمند و رایانه های لوحی که برنامه های بهداشتی تلفن همراه را ارائه می دهند ، مانند پشتیبانی و آموزش عمومی در مورد افسردگی ، جایگزینی برای مراجعه به پزشک یا درمانگر خود باشید.

  درمان در بیمارستان و مسکونی

  در بعضی از افراد ، افسردگی آنقدر شدید است که نیاز به اقامت در بیمارستان است. اگر نتوانید به درستی از خود مراقبت کنید یا در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود یا شخص دیگری باشید ، این ممکن است لازم باشد. درمان روانپزشکی در بیمارستان می تواند به آرامش و امنیت شما کمک کند تا زمانی که روحیه شما بهبود یابد.

  بستری شدن در بیمارستان یا برنامه های درمانی روزانه نیز ممکن است به برخی از افراد کمک کند. این برنامه ها پشتیبانی سرپایی و مشاوره مورد نیاز برای کنترل علائم را فراهم می کنند.

  سایر گزینه های درمانی

  برای برخی از افراد ، روش های دیگری که گاهی اوقات به آنها روش های درمانی تحریک مغز نیز گفته می شود ، پیشنهاد می شود:

  • الکتروشوک درمانی (ECT). در ECT ، جریان های الکتریکی از طریق مغز عبور داده می شوند تا بر عملکرد و اثر انتقال دهنده های عصبی در مغز شما تأثیر بگذارند تا افسردگی را تسکین دهند. ECT معمولاً برای افرادی استفاده می شود که با مصرف داروها بهتر نمی شوند ، به دلایل بهداشتی نمی توانند از داروهای ضد افسردگی استفاده کنند یا در معرض خطر بالای خودکشی قرار دارند.
  • تحریک مغناطیسی ترانس جمجمه (TMS). TMS ممکن است گزینه ای برای کسانی باشد که به داروهای ضد افسردگی پاسخ نداده اند. در طی TMS ، یک سیم پیچ درمانی که روی پوست سر شما قرار گرفته است ، پالس های مغناطیسی مختصری را برای تحریک سلول های عصبی مغز شما که در تنظیم خلق و خو و افسردگی نقش دارند ، ارسال می کند.

  آزمایشات بالینی

  شیوه زندگی و درمان های خانگی

  افسردگی به طور کلی اختلالی نیست که بتوانید خود به خود درمان کنید. اما علاوه بر درمان حرفه ای ، این مراحل مراقبت از خود می تواند به شما کمک کند:

  • به برنامه درمانی خود پایبند باشید. از جلسات یا قرارهای روان درمانی صرف نظر نکنید. حتی اگر احساس خوبی دارید ، از داروهای خود صرف نظر نکنید. اگر متوقف شوید ، علائم افسردگی ممکن است دوباره برگردد و همچنین می توانید علائمی مانند ترک را تجربه کنید. تشخیص دهید که بهتر شدن زمان می برد.
  • در مورد افسردگی اطلاعات کسب کنید. آموزش در مورد وضعیت شما می تواند شما را توانمند کند و به شما انگیزه دهد تا به برنامه درمانی خود پایبند باشید. خانواده خود را برای یادگیری افسردگی تشویق کنید تا به آنها کمک کند شما را درک کنند و از شما پشتیبانی کنند.
  • به علائم هشدار دهنده توجه کنید. با پزشک یا درمانگر خود کار کنید تا بدانید چه چیزی ممکن است علائم افسردگی شما را تحریک کند. برنامه ای تنظیم کنید تا بدانید در صورت بدتر شدن علائم چه باید بکنید. در صورت مشاهده تغییر در علائم یا احساس خود با پزشک یا درمانگر خود تماس بگیرید. از نزدیکان یا دوستان خود بخواهید تا مراقب علائم هشدار دهنده باشند.
  • از مصرف الکل و داروهای تفریحی خودداری کنید. ممکن است به نظر برسد که الکل یا داروها علائم افسردگی را کاهش می دهند ، اما در طولانی مدت به طور کلی علائم را بدتر می کنند و درمان افسردگی را دشوار می کنند. در صورت نیاز به استفاده از الکل یا مواد با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید.
  • مراقب خود باشید. سالم بخورید ، از نظر جسمی تحرک داشته باشید و به مقدار کافی بخوابید. پیاده روی ، آهسته دویدن ، شنا کردن ، باغبانی یا فعالیت دیگری را که از آن لذت می برید ، در نظر بگیرید. خوب خوابیدن هم برای سلامت جسمی و هم برای روحی شما مهم است. اگر در خواب مشکل دارید ، با پزشک خود درمورد اینکه چه کاری می توانید انجام دهید صحبت کنید.

  داروی جایگزین

  طب جایگزین استفاده از رویکرد غیر متعارف به جای داروی معمولی است. داروی مکمل یک روش غیرمتعارف است که همراه با داروهای متداول مورد استفاده قرار می گیرد - که گاهی اوقات آن را پزشکی تلفیقی نیز می نامند.

  اطمینان حاصل کنید که در صورت دنبال کردن درمان جایگزین یا مکمل ، خطرات و همچنین مزایای احتمالی را درک می کنید. درمان دارویی یا روان درمانی متعارف را جایگزین داروی جایگزین نکنید. وقتی نوبت به افسردگی می رسد ، درمان های جایگزین جایگزین مراقبت های پزشکی نمی شوند.

  مکمل ها

  نمونه هایی از مکمل هایی که گاهی برای افسردگی استفاده می شوند عبارتند از:

  • خیابان مخمر جان. اگرچه این مکمل گیاهی برای درمان افسردگی در ایالات متحده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تأیید نشده است ، اما ممکن است برای افسردگی خفیف یا متوسط ​​مفید باشد. اما اگر استفاده از آن را انتخاب کردید ، مراقب باشید - خار مریم می تواند در تعدادی از داروها مانند داروهای قلب ، داروهای رقیق کننده خون ، قرص های جلوگیری از بارداری ، شیمی درمانی ، داروهای HIV / AIDS و داروها برای جلوگیری از رد عضو بعد از پیوند همچنین هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی از مصرف گیاه خار مریم خودداری کنید زیرا این ترکیب می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
  • SAMe. این مکمل غذایی که sam-E تلفظ می شود ، نوعی مصنوعی از ماده شیمیایی است که به طور طبیعی در بدن وجود دارد. این نام کوتاه S-adenosylmethionine (es-uh-den-o-sul-muh-THIE-o-neen) است. SAMe توسط FDA برای درمان افسردگی در ایالات متحده تأیید نشده است ، ممکن است مفید باشد ، اما تحقیقات بیشتری لازم است. SAMe ممکن است باعث شیدایی در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی شود.
  • اسیدهای چرب امگا 3. این چربی های سالم در ماهیان آب سرد ، بذر کتان ، روغن کتان ، گردو و برخی غذاهای دیگر یافت می شود. مکمل های امگا 3 به عنوان یک درمان احتمالی برای افسردگی در حال مطالعه هستند. اگرچه به طور کلی بی خطر تلقی می شود ، اما در دوزهای بالا ، مکمل های امگا 3 ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند. تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا خوردن غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا 3 می تواند به تسکین افسردگی کمک کند یا خیر.

  محصولات غذایی و رژیم غذایی توسط FDA به همان روشی که داروها کنترل نمی کنند ، کنترل نمی شوند. همیشه نمی توانید از آنچه می گیرید و اینکه آیا بی خطر است مطمئن باشید. همچنین ، از آنجا که برخی از مکمل های گیاهی و غذایی می توانند با داروهای تجویز شده تداخل کنند یا باعث تداخلات خطرناکی شوند ، قبل از مصرف هرگونه مکمل با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

  ارتباطات ذهن و بدن

  پزشکان یکپارچه پزشکی باور کنید ذهن و بدن برای حفظ سلامتی شما باید هماهنگ باشند. نمونه هایی از تکنیک های ذهن و بدن که می توانند برای افسردگی مفید باشند عبارتند از:

  • طب سوزنی
  • تکنیک های آرامش مانند یوگا یا تای چی
  • مراقبه
  • تصاویر راهنما
  • ماساژ درمانی
  • موسیقی یا هنر درمانی
  • معنویت
  • ورزش هوازی

  تنها اعتماد به این روشهای درمانی برای درمان افسردگی کافی نیست. این موارد ممکن است در صورت استفاده علاوه بر دارو و روان درمانی مفید باشند.

  مقابله و حمایت

  درباره بهبود مهارت های مقابله ای با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید و این نکات را امتحان کنید:

  • زندگی خود را ساده کنید. در صورت امکان از تعهدات خود صرف نظر کنید و اهداف معقولی را برای خود تعیین کنید. وقتی احساس ناراحتی می کنید به خود اجازه دهید کارهای کمتری انجام دهد.
  • در ژورنال بنویسید. روزنامه نگاری ، به عنوان بخشی از درمان شما ، ممکن است با ایجاد امکان ابراز درد ، عصبانیت ، ترس یا احساسات دیگر ، خلق و خو را بهبود بخشد.
  • کتاب ها و وب سایت های معتبر خودیاری را بخوانید پزشک یا درمانگر شما می تواند کتاب ها یا وب سایت هایی را برای مطالعه توصیه کند.
  • گروه های مفید را پیدا کنید. بسیاری از سازمان ها مانند اتحاد ملی بیماری های روانی (NAMI) و اتحاد حمایت از افسردگی و دو قطبی ، آموزش ، گروه های پشتیبانی ، مشاوره و سایر منابع برای کمک به افسردگی را ارائه می دهند. برنامه های کمک به کارمندان و گروه های مذهبی نیز ممکن است در زمینه بهداشت روان کمک کنند.
  • منزوی نشوید. سعی کنید در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید ، و به طور منظم با خانواده یا دوستان خود دور هم جمع شوید. گروه های پشتیبانی از مبتلایان به افسردگی می توانند به شما کمک کنند با دیگران که با چالش های مشابه روبرو هستند ارتباط برقرار کرده و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید.
  • روش های آرامش و کنترل استرس خود را بیاموزید. به عنوان مثال می توان به مراقبه ، آرامش عضلانی پیشرونده ، یوگا و تای چی اشاره کرد.
  • زمان خود را ساختار دهید. روز خود را برنامه ریزی کنید. ممکن است به شما کمک کند لیستی از کارهای روزمره تهیه کنید ، از یادداشت های چسبنده به عنوان یادآوری استفاده کنید یا از یک برنامه ریز برای سازماندهی استفاده کنید.
  • هنگام پایین آمدن تصمیمات مهمی نگیرید. وقتی احساس افسردگی می کنید از تصمیم گیری خودداری کنید ، زیرا ممکن است به وضوح فکر نکنید.

  آماده شدن برای قرار ملاقات

  ممکن است به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه کنید ، یا پزشک ممکن است شما را به یک متخصص بهداشت روان معرفی کند. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات وجود دارد.

  کاری که می توانید انجام دهید

  قبل از قرار ملاقات ، لیستی از موارد زیر را تهیه کنید: اطلاعات ، از جمله استرسهای اساسی یا تغییرات زندگی اخیر

• تمام داروها ، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله دوزها
• س toالاتی که می توانید از پزشک یا متخصص بهداشت روان بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان خود را همراهی کنید تا به شما کمک کند تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام ملاقات را به خاطر بسپارید.

برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از: / p>

• آیا افسردگی محتمل ترین دلیل بروز علائم من است؟
• سایر علل احتمالی علائم من چیست؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• چه درمانی برای من بهترین نتیجه را دارد؟
• گزینه های اصلی که شما پیشنهاد می کنید کدامند؟
• من این سلامتی دیگر را دارم شرایط چگونه می توانم آنها را با هم به بهترین وجه مدیریت كنم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد كه لازم است آنها را رعایت كنم؟
• آیا باید به روانپزشك مراجعه كنم یا به متخصص بهداشت دیگر مراجعه كنم؟
• عوارض اصلی داروهایی که توصیه می کنید کدامند؟
• آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا بروشورها یا سایر مطالب چاپ شده دیگری وجود دارد؟ می توانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

شما دکتر به احتمال زیاد تعدادی سوال از شما خواهد پرسید. آماده باشید تا به آنها پاسخ دهید تا وقت خود را برای مرور هر نکته ای که می خواهید تمرکز کنید ، ذخیره کنید. پزشک شما ممکن است بپرسد:

• چه زمانی شما یا عزیزانتان اولین بار علائم افسردگی خود را مشاهده کردید؟
• چه مدت احساس افسردگی کرده اید؟ آیا به طور کلی همیشه احساس ضعف می کنید ، یا آیا روحیه شما نوسان دارد؟
• آیا حال و هوای شما از احساس پایین به احساس شادی شدید (سرخوشی) و پر انرژی تغییر می کند؟
• آیا شما همیشه وقتی احساس ضعف می کنید افکار خودکشی دارید؟
• آیا علائم شما در زندگی روزمره یا روابط شما تداخل ایجاد می کند؟
• آیا شما خویشاوندی با افسردگی یا اختلال خلقی دیگری دارید؟
• چه شرایط روحی و جسمی دیگری دارید؟
• آیا الکل می نوشید یا از داروهای تفریحی استفاده می کنید؟
• چقدر شب می خوابید؟ آیا با گذشت زمان تغییر می کند؟
• به نظر می رسد در صورت وجود چه مواردی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه مشکلی علائم شما را بدتر می کند؟