دهان خشک

بررسی اجمالی

خشکی دهان یا خشکی دهان (zeer-o-STOE-me-uh) ، به شرایطی گفته می شود که در آن غدد بزاقی دهان شما بزاق کافی برای نگه داشتن دهان شما ایجاد نمی کنند. مرطوب خشکی دهان اغلب به دلیل عارضه جانبی برخی از داروها یا مشکلات پیری یا در نتیجه پرتودرمانی برای سرطان است. کمتر اوقات ، خشکی دهان ممکن است به دلیل شرایطی باشد که به طور مستقیم بر غدد بزاقی تأثیر می گذارد.

بزاق با خنثی سازی اسیدهای تولید شده توسط باکتری ها ، رشد باکتری ها و شستشوی ذرات غذا ، از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. بزاق همچنین توانایی چشایی شما را افزایش می دهد و جویدن و بلعیدن آن را آسان می کند. علاوه بر این ، آنزیم های موجود در بزاق به هضم غذا کمک می کنند.

کاهش بزاق و خشکی دهان می تواند از ایجاد مزاحمت برای سایر موارد باشد که تأثیر عمده ای بر سلامت عمومی شما و سلامت دندان ها و لثه ها دارد. همچنین اشتهای شما و لذت بردن از غذا.

درمان خشکی دهان به علت بستگی دارد.

علائم

اگر بزاق کافی تولید نمی کنید ، ممکن است این علائم و نشانه ها را در بیشتر اوقات یا بیشتر اوقات مشاهده کنید:

• خشکی یا احساس چسبندگی در دهان
• بزاق که ضخیم و رشته ای به نظر می رسد
• بوی بد دهان
• مشکل جویدن ، تکلم و بلع
• خشکی یا گلو درد و گرفتگی صدا
• زبان خشک یا شیاردار
• تغییر کرده است حس چشایی
• مشکلات پوشیدن پروتزهای مصنوعی

علاوه بر این ، خشکی دهان ممکن است منجر به چسبیدن رژ لب به دندان شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر علائم و نشانه های خشکی دهان را مداوم مشاهده کرده اید ، سازگار باشید قرار ملاقات با پزشکتان است.

علل

خشکی دهان زمانی ایجاد می شود که غدد بزاقی دهان بزاق کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان شما ایجاد نکنند. این غدد ممکن است در نتیجه داروها به درستی کار نکنند:

• داروها. صدها دارو از جمله بسیاری از داروهای بدون نسخه ، خشکی دهان را به عنوان یک عارضه جانبی ایجاد می کنند. از جمله انواع احتمالی ایجاد مشکلات می توان به برخی از داروهای مورد استفاده در درمان افسردگی ، فشار خون بالا و اضطراب و همچنین برخی داروهای آنتی هیستامین ، ضد احتقان ، شل کننده عضلات و داروهای ضد درد اشاره کرد.
• پیری. بسیاری از افراد مسن با افزایش سن خشکی دهان را تجربه می کنند. عوامل م includeثر شامل استفاده از برخی داروها ، تغییر در توانایی بدن برای پردازش دارو ، تغذیه نامناسب و داشتن مشکلات سلامتی طولانی مدت است.
• سرطان درمانی. داروهای شیمی درمانی می توانند ماهیت بزاق و میزان تولید شده را تغییر دهند. این ممکن است موقتی باشد ، پس از اتمام درمان جریان بزاقی طبیعی برگردد. درمان های پرتوی سر و گردن می تواند به غدد بزاقی آسیب برساند و باعث کاهش چشمگیر تولید بزاق شود. این ممکن است بسته به دوز تابش و ناحیه تحت درمان موقتی یا دائمی باشد.
• آسیب عصب. جراحت یا جراحی که باعث آسیب عصبی به ناحیه سر و گردن شود می تواند منجر به خشکی دهان شود.
• سایر شرایط سلامتی. خشکی دهان می تواند به دلیل برخی شرایط سلامتی مانند دیابت ، سکته مغزی ، عفونت مخمری (برفک) در دهان شما یا بیماری آلزایمر یا به دلیل بیماری های خود ایمنی مانند سندرم شوگرن یا اچ آی وی / ایدز باشد. خروپف و تنفس با دهان باز نیز می تواند در خشکی دهان نقش داشته باشد.
• استعمال دخانیات و الکل. نوشیدن الکل و استعمال دخانیات یا جویدن تنباکو می تواند علائم خشکی دهان را افزایش دهد.
• مصرف تفریحی مواد مخدر. استفاده از مت آمفتامین می تواند باعث خشکی شدید دهان و آسیب رساندن به دندان شود ، بیماری که به آن متی دهان نیز گفته می شود. ماری جوانا همچنین می تواند باعث خشکی دهان شود.

عوارض

اگر بزاق کافی نداشته باشید و دچار خشکی دهان شوید ، این می تواند منجر به موارد زیر شود:

• افزایش پلاک ، پوسیدگی دندان و بیماری لثه
• زخم های دهان
• عفونت مخمر در دهان (برفک)
• زخم یا شکاف پوست در گوشه ها از دهان ، یا لبهای ترک خورده
• تغذیه نامناسب ناشی از مشکل جویدن و بلع

محتوای:

تشخیص

برای تعیین علت خشکی دهان ، پزشک احتمالاً سابقه پزشکی و تمام داروهای مصرفی شما از جمله داروهای بدون نسخه را بررسی کرده و دهان شما را معاینه می کند.

گاهی اوقات ممکن است شما به آزمایش خون ، اسکن تصویربرداری از غدد بزاقی یا آزمایشاتی که میزان بزاق تولیدی شما را اندازه گیری می کند برای شناسایی علت خشکی دهان نیاز داشته باشید. اگر پزشک شما شکایت دارد که خشکی دهان شما به دلیل سندرم شوگرن است ، ممکن است نمونه کوچکی از سلول ها (نمونه برداری) از غدد بزاقی لب شما برای آزمایش ارسال شود.

درمان

درمان شما به علت خشکی دهان بستگی دارد. پزشک یا دندانپزشک شما ممکن است:

• داروهایی را که باعث خشکی دهان می شوند تغییر دهد. اگر پزشک شما دلیل این امر را دارو دانست ، ممکن است دوز شما را تنظیم کند یا شما را به داروی دیگری سوق دهد که باعث خشکی دهان نشود.
• محصولات را برای مرطوب سازی دهان توصیه کنید. این موارد می تواند شامل دهانشویه های تجویز شده بدون نسخه ، بزاق مصنوعی یا مرطوب کننده های مرطوب کننده برای روانکاری دهان شما باشد. دهان شویه هایی که برای خشکی دهان طراحی شده اند ، به خصوص آنهایی که دارای زایلیتول هستند ، می توانند موثر باشند ، مانند دهان شویه دهان خشک بیوتن یا دهانشویه خشک اکت ، که همچنین از پوسیدگی دندان محافظت می کند.

اگر شما خشکی شدید دهان ، پزشک یا دندانپزشک شما ممکن است:

• داروهایی را برای تحریک بزاق تجویز کند. ممکن است پزشک برای تحریک تولید بزاق پیلوکارپین (Salagen) یا cevimeline (Evoxac) تجویز کند.
• از دندان های خود محافظت کنید. برای جلوگیری از ایجاد حفره ، دندانپزشک ممکن است شما را در سینی های حاوی فلوراید قرار دهد ، که شما آنها را با فلوراید پر می کنید و شب ها روی دندان های خود می پوشید. دندانپزشک شما همچنین ممکن است استفاده از شستشوی کلرهگزیدین به صورت هفتگی را برای کنترل حفره ها توصیه کند.

روش زندگی و درمان های خانگی

علاوه بر توصیه های پزشک ، این نکات می تواند کمک کند. علائم خشکی دهان خود را برطرف کنید:

• برای مرطوب کردن دهان خود در طول روز جرعه جرعه آب یا نوشیدنیهای بدون قند بنوشید یا چیپس یخ را بمکانید و برای کمک به جویدن و بلعیدن هنگام غذا آب بنوشید.
• آدامس بدون قند بجوید یا آب نبات های سفت و بدون قند را بمکید. محصولاتی که حاوی زایلیتول هستند نیز ممکن است به جلوگیری از پوسیدگی کمک کنند. با این حال ، در بعضی از افراد ، زایلیتول که اغلب در آدامس های بدون قند یا آب نبات های بدون قند وجود دارد ، در صورت مصرف زیاد ممکن است باعث گاز یا اسهال شود.
• جایگزین بزاق بدون نسخه را امتحان کنید که حاوی زایلیتول مانند Mouth Kote یا Oasis Moisturising Mouth Spray یا حاوی کربوکسی متیل سلولز (kahr-bok-see-met-ul-SEL-u-lohs) یا هیدروکسی اتیل سلولز (hi-drok-see-ETH-ul SEL-u) - غده ها) ، مانند ژل مرطوب کننده Biotene OralBalance.
• از طریق بینی نفس بکشید نه از طریق دهان. اگر منجر به تنفس از طریق دهان در طول شب شود ، ممکن است لازم باشد که به دنبال آن باشید.
• شب با استفاده از یک مرطوب کننده اتاق رطوبت را به هوا اضافه کنید.
• لب های خود را مرطوب کنید. برای تسکین مناطق خشک یا ترک خورده.

از محصولی که می تواند علائم شما را بدتر کند خودداری کنید. اینها عبارتند از:

• کافئین و الکل. این محصولات می توانند باعث خشکی و تحریک شوند. از دهانشویه ای که حاوی الکل است استفاده نکنید.
• تمام تنباکو. در صورت سیگار کشیدن یا جویدن توتون ، این کار را متوقف کنید ، زیرا محصولات دخانیات می توانند دهان شما را خشک و تحریک کنند.
• آنتی هیستامین ها و ضد احتقان های بدون نسخه. اینها می توانند خشکی دهان شما را بدتر کنند.
• غذاهای شیرین و شیرین. این موارد احتمال پوسیدگی دندان را افزایش می دهد. همچنین از غذاهای پرادویه یا شور خودداری کنید زیرا باعث تحریک می شوند.

بزاق برای حفظ سلامت دندان و دهان مهم است. انجام این مراحل برای محافظت از دندان ها به وضعیت خشکی دهان نیز کمک می کند:

• با یک خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید و دندان های خود را با نخ دندان بکشید. از دندانپزشک خود بپرسید که آیا ممکن است از خمیر دندان های حاوی فلوراید ، خمیر دندان حاوی بتائین یا ژل دندان برای خنثی سازی اسیدهای باکتری بهره مند شوید.
• قبل از خواب از یک شستشوی فلوراید یا ژل حاوی فلوراید مسواک استفاده کنید.
• برای جلوگیری از پوسیدگی دندان حداقل سالی دو بار به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا دندان های شما معاینه و پلاک برداشته شود.

آماده شدن برای قرار ملاقات

در اینجا برخی از اطلاعات برای به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات خود ، لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائمی که دارید در حال تجربه ، از جمله هرگونه که به نظر می رسد با دلیل قرار ملاقات شما ارتباطی نداشته باشد
• اطلاعات شخصی اصلی ، از جمله استرس های عمده یا تغییرات زندگی اخیر ، که ممکن است به خشکی دهان کمک کند
• همه داروهای تجویز شده ، ویتامین ها ، گیاهان ، سایر مکمل ها و داروهای بدون نسخه که مصرف می کنید ، از جمله دوزها
• س Quesالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

بنابراین س questionsالات اساسی که می توانم از پزشک خود بپرسم شامل موارد زیر است:

• احتمالاً خشکی دهان من چیست؟
• علل احتمالی دیگر چیست؟
• آیا شرایط من احتمالاً موقتی یا طولانی مدت؟
• بهترین اقدام چیست؟
• من سایر شرایط سلامتی را دارم. آیا این ممکن است به هرکدام از آنها ارتباط داشته باشد؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که من باید آنها را دنبال کنم؟
• آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا بروشور یا سایر مطالب چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد. آماده باشید تا به آنها پاسخ دهید تا وقت خود را ذخیره کنید تا از هر نقطه ای که می خواهید زمان بیشتری صرف کنید استفاده کنید پزشک شما ممکن است بپرسد:

• چه زمانی علائم را شروع کردید؟
• آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه؟
• آیا شروع به مصرف موارد جدیدی کرده اید؟ اخیراً داروهایی مصرف کرده اید؟
• آیا شما سیگار می کشید یا تنباکو می جوید؟
• چه مقدار الکل می نوشید؟
• آیا چیزی علائم شما را بهبود می بخشد یا جریان بزاق را تحریک می کند؟
• به نظر می رسد چه مشکلی علائم شما را بدتر می کند؟