پوست خشک

بررسی اجمالی

خشکی پوست معمولاً جدی نیست. در بیشتر موارد به علت عواملی مانند هوای گرم یا سرد ، رطوبت کم در هوا و خیساندن در آب گرم ایجاد می شود.

شما می توانید کارهای زیادی را به تنهایی انجام دهید تا پوست خود را بهبود بخشد ، از جمله استفاده از مرطوب کننده ها و جلوگیری از صابون های خشک و خشن. اما گاهی اوقات خشکی پوست اغلب اتفاق می افتد یا شدید است. در این موارد ، ممکن است به یک پزشک متخصص پوست (متخصص پوست) نیاز داشته باشید.

علائم

خشکی پوست اغلب موقتی است - مثلاً فقط در زمستان به آن مبتلا می شوید - اما ممکن است یک بیماری مادام العمر باشد. علائم و نشانه های خشکی پوست به سن ، سلامتی ، محل زندگی ، زمان سپری شده در خارج از منزل و علت آن بستگی دارد. خشکی پوست احتمالاً باعث ایجاد یک یا چند مورد زیر می شود:

احساس تنگی پوست ، به خصوص پس از دوش گرفتن ، استحمام یا شنا
پوستی که احساس خشن و به نظر می رسد
خارش (خارش)
پوسته پوسته شدن ، پوسته پوسته شدن یا لایه برداری کمی تا شدید
خطوط یا ترک های ظریف
پوست خاکستری و خاکستری
قرمزی
ترکهای عمیقی که ممکن است خونریزی کنند

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اکثر موارد خشکی پوست به خوبی به سبک زندگی و درمانهای خانگی. در این شرایط به پزشک مراجعه کنید:

پوست شما علی رغم تمام تلاش شما بهبود نمی یابد
خشکی پوست همراه با قرمزی است
خشکی و خارش در خوابیدن تداخل ایجاد کنید
شما از خراشیدن زخم باز یا عفونت دارید
شما دارای مناطق وسیعی از پوسته پوسته شدن یا لایه برداری پوست هستید

علل

خشکی پوست (خشکی) اغلب دلیل محیطی دارد. برخی بیماری ها همچنین می توانند به طور قابل توجهی بر روی پوست شما تأثیر بگذارند. دلایل احتمالی خشکی پوست عبارتند از:

آب و هوا. پوست در زمستان خشک است ، زمانی که سطح دما و رطوبت به شدت کاهش می یابد. اما اگر در مناطق کویری زندگی کنید ممکن است فصل آنقدر مهم نباشد.
گرما. گرمایش مرکزی ، اجاق های چوبی ، بخاری ها و شومینه ها همگی باعث کاهش رطوبت و خشک شدن پوست می شوند.
حمام ها و دوش های گرم. دوش گرفتن یا حمام طولانی و گرم می تواند پوست شما را خشک کند. شنا مکرر ، به خصوص در استخرهای دارای کلر ، می تواند مکرر باشد.
صابون های خشن و شوینده ها. بسیاری از صابون ها ، شوینده ها و شامپوهای محبوب ، رطوبت پوست شما را از بین می برند زیرا برای از بین بردن روغن تولید شده اند.
سایر بیماری های پوستی. افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس مستعد خشکی پوست هستند.

عوامل خطر

هرکسی می تواند دچار خشکی پوست شود. اما اگر احتمالاً بیشتر دچار این بیماری شوید:

در 40 سالگی یا بیشتر هستید. با افزایش سن خطر افزایش می یابد - بیش از 50 درصد افراد مسن پوست خشک دارند.
در آب و هوای خشک ، سرد و یا رطوبت کم زندگی کنید.
شغلی داشته باشید که شما را در آن غوطه ور کند. پوست خود را در آب مانند پرستاری و مدل مو قرار دهید.
به طور مکرر در استخرهای دارای کلر شنا کنید.

عوارض

خشکی پوست معمولاً بی ضرر است. اما وقتی از آن مراقبت نشود ، خشکی پوست ممکن است منجر به موارد زیر شود:

درماتیت آتوپیک (اگزما). اگر مستعد ابتلا به این بیماری هستید ، خشکی بیش از حد می تواند منجر به فعال شدن بیماری شود ، باعث قرمزی ، ترک خوردگی و التهاب شود.
عفونت ها. خشکی پوست ممکن است ترک بخورد و به باکتری ها اجازه ورود دهد و باعث ایجاد عفونت شود.

این عوارض به احتمال زیاد هنگامی رخ می دهد که مکانیسم های محافظتی طبیعی پوست به شدت به خطر بیفتد. به عنوان مثال ، خشکی شدید پوست می تواند باعث ایجاد ترک های عمیق یا شکاف هایی شود که می تواند باز و خونریزی کند و راهی برای حمله به باکتری ایجاد کند.

پیشگیری

برای جلوگیری از زیاد شدن پوست ، این نکات را امتحان کنید. خشک:

مرطوب کنید. مرطوب کننده برای جلوگیری از خروج آب ، پوست را مهر و موم می کند.
قرار گرفتن در معرض آب را محدود کنید. زمان حمام و دوش را 10 دقیقه یا کمتر نگه دارید. شماره گیری را به حالت گرم ، نه گرم روشن کنید. سعی کنید بیش از یک بار در روز استحمام نکنید.
از صابون خشک کن صرف نظر کنید. کرم های تمیز کننده ، پاک کننده های ملایم پوست و ژل های دوش با مرطوب کننده های اضافه شده را امتحان کنید.
تا آنجا که ممکن است پوست را در هوای سرد یا باد بپوشانید. زمستان به ویژه باعث خشکی پوست می شود ، بنابراین هنگام بیرون رفتن حتما از روسری ، کلاه و دستکش استفاده کنید.
دستکش لاستیکی بپوشید. اگر مجبورید دستان خود را در آب غوطه ور کنید یا از پاک کننده های خشن استفاده می کنید ، استفاده از دستکش می تواند از پوست شما محافظت کند.

محتوای:

تشخیص

پزشک شما به احتمال زیاد معاینه فیزیکی می کند و در مورد سابقه پزشکی شما س askال می کند ، از جمله زمان شروع خشکی پوست ، چه عواملی باعث بهتر یا بدتر شدن آن ، عادتهای شستشو ، رژیم غذایی و نحوه مراقبت شما می شود. برای پوست شما.

پزشک ممکن است آزمایش های تشخیصی خاصی را برای بررسی اینکه آیا خشکی پوست شما در نتیجه یک بیماری پزشکی زمینه ای مانند تیروئید کم کار (کم کاری تیروئید) است ، پیشنهاد کند.

درمان

در بیشتر موارد ، خشکی پوست به خوبی به اقدامات سبک زندگی ، مانند استفاده از مرطوب کننده ها و جلوگیری از دوش های گرم و گرم و حمام ، پاسخ می دهد. اگر پوستی بسیار خشک و پوسته پوسته دارید ، ممکن است پزشک توصیه کند از کرم بدون نسخه (بدون نسخه) که حاوی اسید لاکتیک یا اسید لاکتیک و اوره است استفاده کنید.

اگر بیماری پوستی جدی تری دارید ، مانند درماتیت آتوپیک ، ایکتیوز یا پسوریازیس ، پزشک ممکن است علاوه بر مراقبت در منزل ، کرم ها و پمادهای تجویز شده یا سایر درمان ها را نیز برای شما تجویز کند.

گاهی اوقات خشکی پوست منجر به درماتیت می شود که باعث قرمز شدن و خارش پوست می شود. در این موارد ، درمان ممکن است شامل لوسیون های حاوی هیدروکورتیزون باشد. اگر پوست شما ترک خورد ، ممکن است پزشک برای جلوگیری از عفونت ، پانسمان مرطوب برای شما تجویز کند.

روش زندگی و درمان های خانگی

اقدامات زیر می تواند به مرطوب و سالم نگه داشتن پوست کمک کند:

مرطوب کنید. مرطوب کننده ها برای جلوگیری از خروج آب ، روی پوست شما مهر و موم می کنند. مرطوب کننده را چند بار در روز و بعد از استحمام بزنید. مرطوب کننده های ضخیم بهترین عملکرد را دارند ، مانند مارک های بدون نسخه Eucerin و Cetaphil.
همچنین ممکن است بخواهید از مواد آرایشی حاوی مرطوب کننده استفاده کنید. اگر پوست شما به شدت خشک است ، ممکن است بخواهید از روغنی مانند روغن کودک استفاده کنید ، در حالی که پوست شما هنوز مرطوب است. قدرت ماندگاری روغن بیشتر از مرطوب کننده ها است و از تبخیر آب از سطح پوست شما جلوگیری می کند. احتمال دیگر پمادهای حاوی ژل نفتی است (وازلین ، آکوافور). این موارد ممکن است احساس چربی داشته باشند ، بنابراین ممکن است بخواهید از آنها فقط شب استفاده کنید.
از آب گرم استفاده کنید و زمان حمام را محدود کنید. دوش های طولانی یا حمام و آب گرم چربی های پوست شما را از بین می برد. حمام یا دوش خود را به پنج تا 10 دقیقه محدود کنید و از آب گرم و نه گرم استفاده کنید.
از صابون های خشک و خشن خودداری کنید. بهتر است از کرم های پاک کننده یا پاک کننده های ملایم پوست و ژل های حمام یا دوش با مرطوب کننده های اضافه استفاده کنید. صابون های ملایم و روغن و چربی اضافه کنید. از شوینده های خوشبو کننده و ضد باکتری ، مواد معطر و الکل خودداری کنید.
بلافاصله پس از استحمام از مرطوب کننده ها استفاده کنید. پوست خود را به آرامی با حوله خشک کنید تا مقداری رطوبت باقی بماند. در طی دو دقیقه حمام ، کرم مرطوب کننده یا پماد استفاده کنید تا رطوبت پوست شما به دام بیفتد. محصولی که در آن نفتل یکی از سه ماده اصلی باشد ممکن است بهترین باشد. محصولات حاوی گلیسیرین ، اسید لاکتیک یا اوره نیز ممکن است کمک کنند.
از مرطوب کننده استفاده کنید. هوای گرم ، خشک و داخلی می تواند پوست حساس را از بین ببرد و خارش و پوسته پوسته شدن را بدتر کند. یک مرطوب کننده خانگی قابل حمل یا یک دستگاه متصل به کوره شما ، رطوبت هوای داخل خانه شما را اضافه می کند. حتماً مرطوب کننده خود را تمیز نگه دارید.

پارچه هایی را انتخاب کنید که با پوست شما مهربان باشند. الیاف طبیعی مانند پنبه و ابریشم به پوست شما اجازه می دهد نفس بکشد. اما پشم ، اگرچه طبیعی است ، حتی می تواند پوست طبیعی را تحریک کند.

لباس های خود را با مواد شوینده بدون رنگ و عطر بشویید ، هر دو باعث تحریک پوست شما می شوند.

در صورت خشک بودن پوست باعث خارش می شود ، کمپرس های خنک را روی ناحیه قرار دهید. برای کاهش التهاب ، از کرم یا پماد هیدروکورتیزون بدون نسخه ، حاوی حداقل 1 درصد هیدروکورتیزون استفاده کنید. اگر این اقدامات علائم شما را تسکین نداد یا علائم شما بدتر شد ، به پزشک خود مراجعه کنید یا با یک متخصص پوست مشورت کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

به احتمال زیاد با مراجعه به پزشک خود شروع می کنید دکتر مراقبت های اولیه گاهی ممکن است مستقیماً به متخصص بیماریهای پوستی (متخصص پوست) ارجاع شوید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات وجود دارد.

کاری که می توانید انجام دهید

تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند از وقت خود با دکتر خود بیشترین استفاده را کنید. برای خشکی پوست ، برخی از س questionsالات اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

به احتمال زیاد علت خشکی پوست من چیست؟
آیا من نیاز به آزمایش دارم؟
آیا احتمالاً این بیماری به خودی خود برطرف می شود؟
چه روالهایی برای مراقبت از پوست را توصیه می کنید؟

در پرسیدن س questionsالات دیگری تردید نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد ، از جمله:

آیا علائم دیگری نیز دارید؟ / li>
آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
چه چیزی باعث بهبود پوست شما می شود؟
چه چیزی باعث بدتر شدن پوست شما می شود؟
چه داروهایی مصرف می کنید؟
هر چند وقت یکبار استحمام می کنید یا دوش می گیرید؟ آیا از آب گرم استفاده می کنید؟ از چه صابون ها و شامپوهایی استفاده می کنید؟
آیا از کرم های مرطوب کننده استفاده می کنید؟ اگر چنین است ، کدام یک و چند بار از آنها استفاده می کنید؟