پیمانکاری دوپویترن

بررسی اجمالی

انقباض Dupuytren (du-pwe-TRANZ) نوعی تغییر شکل دست است که معمولاً طی سالها ایجاد می شود. این بیماری لایه ای از بافت را تحت پوست کف شما قرار می دهد. گره هایی از بافت در زیر پوست ایجاد می شود - در نهایت یک بند ناف ضخیم ایجاد می شود که می تواند یک یا چند انگشت را به حالت خمیده بکشاند.

انگشتان آسیب دیده را نمی توان به طور کامل صاف کرد ، این امر می تواند کارهای روزمره مانند قرار دادن را پیچیده کند. دستان خود را در جیب خود قرار دهید ، دستکش بپوشید یا دست بدهید.

انقباض دوپویترن به طور عمده دو انگشت دورتر از انگشت شست را تحت تأثیر قرار می دهد و اغلب در مردان مسن از نژاد اروپای شمالی رخ می دهد. تعدادی از روشهای درمانی برای کند کردن پیشرفت انقباض دوپویترن و تسکین علائم در دسترس است.

علائم

انقباض دوپویترن به طور معمول و با گذشت سالها پیشرفت می کند. این شرایط معمولاً با ضخیم شدن پوست کف دست شروع می شود. هرچه پیشرفت می کند ، ممکن است پوست کف دست شما حالت پوکه ای یا گودی پیدا کند. توده ای محکم از بافت می تواند روی کف شما ایجاد شود. این توده ممکن است به لمس حساس باشد اما معمولاً دردناک نیست.

در مراحل بعدی انقباض دوپویترن ، تارهای بافت زیر پوست کف دست شما ایجاد می شوند و می توانند تا انگشتان دست گسترش پیدا کنند. با محکم شدن این طناب ها ، ممکن است انگشتان شما گاهی به شدت به سمت کف دست شما کشیده شوند.

دو انگشت دورتر از انگشت شست معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند ، گرچه انگشت میانی نیز می تواند درگیر شود. به ندرت انگشت شست و انگشت اشاره می شود. انقباض دوپویترن می تواند در هر دو دست اتفاق بیفتد ، اگرچه یک دست معمولاً با شدت بیشتری تحت تأثیر قرار می گیرد.

علل

پزشکان نمی دانند چه عواملی باعث انقباض دوپویترن شده است. هیچ شواهدی وجود ندارد که صدمات دست یا مشاغل مرتبط با لرزش دست باعث ایجاد این بیماری شود.

عوامل خطر

اعتقاد بر این است که تعدادی از عوامل خطر بیماری را افزایش می دهند ، از جمله:

• سن. انقباض دوپویترن معمولاً بعد از 50 سالگی اتفاق می افتد.
• جنسیت. در مردان احتمال ابتلا به Dupuytren و انقباض شدیدتر از زنان وجود دارد.
• پیشینیان. افراد از نژاد اروپای شمالی بیشتر در معرض خطر بیماری هستند.
• سابقه خانوادگی. قرارداد دوپویترن اغلب در خانواده ها وجود دارد.
• استعمال دخانیات و الکل. سیگار کشیدن با افزایش خطر انقباض دوپویترن همراه است ، شاید به دلیل تغییرات میکروسکوپی در عروق خونی ناشی از سیگار کشیدن. مصرف الکل نیز با دوپویترن در ارتباط است.
• دیابت. گزارش شده است که افراد مبتلا به دیابت خطر انقباض دوپویترن را افزایش می دهند. از آنجا که انگشت شست و اشاره معمولاً تحت تأثیر قرار نمی گیرند ، بسیاری از افراد با فعالیتهای حرکتی ظریف مانند نوشتن ، ناراحتی یا ناتوانی زیادی ندارند. اما با پیشرفت انقباض دوپویترن ، این می تواند توانایی شما را در باز کردن کامل دست ، گرفتن اشیای بزرگ یا قرار دادن دست در مکان های باریک محدود کند.
  محتوای:

  تشخیص

  در بیشتر موارد ، پزشکان می توانند انقباض دوپویترن را با نگاه و احساس دست شما تشخیص دهند. آزمایشات دیگر به ندرت لازم است.

  پزشک شما دستان شما را با یکدیگر مقایسه می کند و از نظر وجود پوست کف دست شما را بررسی می کند. وی همچنین به برخی از دستها و انگشتان شما فشار می آورد تا گره های سفت شده یا نوارهایی از بافت را بررسی کند.

  همچنین ممکن است پزشک بررسی کند که آیا می توانید دست خود را صاف روی یک میز یا تخت دیگر قرار دهید یا خیر. سطح عدم توانایی صاف نگه داشتن کامل انگشتان دست شما نشان دهنده انقباض دوپویترن است.

  درمان

  اگر بیماری به آرامی پیشرفت کند ، هیچ دردی ایجاد نمی کند و تأثیر کمی بر توانایی شما برای استفاده از دست خود دارد. کارهای روزمره ، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. درعوض ، می توانید صبر کنید و ببینید که آیا انقباض دوپویترن پیشرفت می کند یا خیر. ممکن است بخواهید پیشرفت را با تست رومیزی دنبال کنید ، که خودتان می توانید انجام دهید.

  درمان شامل برداشتن یا از بین بردن طنابهایی است که انگشتان شما را به سمت کف شما می کشد. این را از راه های گوناگون می توان انجام داد. انتخاب روش بستگی به شدت علائم و سایر مشکلات سلامتی شما دارد.

  سوزن

  در این روش از یک سوزن استفاده می شود که از طریق پوست شما وارد می شود ، سوراخ می شود و شکسته می شود. بند ناف بافتی که با انگشت منقبض می شود. انقباضات اغلب عود می کنند اما این روش می تواند تکرار شود.

  مزایای اصلی روش سوزن زدن این است که هیچ برشی وجود ندارد ، می توان آن را همزمان روی چند انگشت انجام داد و معمولاً فیزیوتراپی بسیار کمی است پس از آن مورد نیاز است عیب اصلی این است که در بعضی از نقاط انگشت قابل استفاده نیست زیرا می تواند به عصب یا تاندون آسیب برساند.

  تزریق آنزیم

  تزریق نوعی آنزیم به بند ناف در کف شما می تواند آن را نرم و ضعیف کند - به پزشک اجازه می دهد بعداً دست شما را دستکاری کند تا بند ناف را بشکند و انگشتان را صاف کند. FDA کلاژناز Clostridium histolyticum (Xiaflex) را برای این منظور تأیید کرده است. مزایا و معایب تزریق آنزیم مشابه سوزن زدن است. تزریق آنزیم در همه م institutionsسسات پزشکی ارائه نمی شود.

  جراحی

  گزینه دیگر برای افراد مبتلا به بیماری پیشرفته ، عملکرد محدود و بیماری در حال پیشرفت ، برداشتن بافت کف دست شما است که تحت تأثیر آن قرار گرفته است. بیماری. مزیت اصلی جراحی این است که منجر به ترشح کاملتر و طولانی تر از آنچه در روش سوزن یا آنزیم ارائه می شود ، می شود. معایب اصلی این است که بعد از جراحی معمولاً به فیزیوتراپی نیاز است و بهبودی ممکن است بیشتر طول بکشد.

  در برخی موارد شدید ، به خصوص اگر جراحی نتوانسته مشکل را برطرف کند ، جراحان تمام بافت هایی را که احتمالاً تحت تأثیر قرار می گیرند ، برمی دارند. توسط انقباض دوپویترن ، از جمله پوست متصل شده. در این موارد برای پوشاندن زخم باز به پیوند پوست نیاز است. این جراحی تهاجمی ترین گزینه است و بیشترین زمان بهبودی را دارد. افراد معمولاً ماهها پس از آن به فیزیوتراپی فشرده احتیاج دارند.

  شیوه زندگی و درمان های خانگی

  اگر دچار انقباض خفیف دوپویترن هستید ، می توانید از طریق این موارد از دستان خود محافظت کنید:

  • اجتناب از گرفتن محکم ابزار با ساختن دسته با عایق لوله یا نوار کوسن
  • استفاده از دستکش با بالشتک سنگین هنگام انجام کارهای سنگین

  با این حال ، شرایط شما ممکن است علی رغم این اقدامات احتیاطی ادامه یابد یا بدتر شود.

  آماده شدن برای قرار ملاقات خود

  در حالی که ممکن است ابتدا علائم خود را به اطلاع پزشک خانواده خود برسانید ، وی ممکن است شما را به یک مراجعه کند جراح ارتوپدی.

  کاری که می توانید انجام دهید

  قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید لیستی بنویسید که به س questionsالات زیر پاسخ دهد:

  • آیا شما سابقه خانوادگی این مشکل را دارید؟
  • چه روش های درمانی را امتحان کرده اید؟ آیا آنها کمک کردند؟
  • چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟

  چه انتظاری از پزشک خود دارید

  ممکن است پزشک از برخی از آنها بخواهد س questionsالات زیر:

  • چه زمانی علائم شما شروع شد؟
  • آیا آنها بدتر شده اند؟
  • آیا دست شما دردناک است؟
  • قرارداد چگونه در کارهای روزمره شما تداخل می کند؟