آمفیزم

بررسی اجمالی

آمفیزم نوعی بیماری ریوی است که باعث تنگی نفس می شود. در افراد مبتلا به آمفیزم ، کیسه های هوا در ریه ها (آلوئول ها) آسیب می بینند. با گذشت زمان ، دیواره های داخلی کیسه های هوا ضعیف و پاره می شوند - به جای بسیاری از فضاهای کوچک ، فضای هوایی بزرگتری ایجاد می کنند. این باعث کاهش سطح ریه ها و به نوبه خود میزان اکسیژن رسیده به جریان خون می شود.

هنگام بازدم ، آلوئول های آسیب دیده به درستی کار نمی کنند و هوای قدیمی به دام می افتد و دیگر جایی باقی نمی ماند. برای ورود هوای تازه و غنی از اکسیژن.

اکثر افراد مبتلا به آمفیزم نیز برونشیت مزمن دارند. برونشیت مزمن التهاب لوله هایی است که هوا را به ریه های شما منتقل می کنند (لوله های برونش) ، که منجر به سرفه مداوم می شود.

آمفیزم و برونشیت مزمن دو بیماری هستند که بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) را تشکیل می دهند. سیگار کشیدن علت اصلی ابتلا به COPD است. درمان ممکن است پیشرفت COPD را کند کند ، اما نمی تواند آسیب را معکوس کند.

علائم

شما می توانید سالها بدون آنکه علائم و نشانه ها را مشاهده کنید ، دچار آمفیزم شوید. علائم اصلی آمفیزم تنگی نفس است که معمولاً به تدریج شروع می شود.

ممکن است شروع به اجتناب از فعالیت هایی کنید که باعث تنگی نفس می شوند ، بنابراین تا زمانی که علائم شروع به تداخل نکنند ، این علامت مشکلی ایجاد نمی کند. وظایف روزانه. آمفیزم در نهایت حتی در حالت استراحت باعث تنگی نفس می شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر چند ماه نفس نفس غیرقابل توضیح داشتید ، به پزشک مراجعه کنید ، خصوصاً اگر بدتر شود یا تداخل ایجاد کند با فعالیتهای روزمره این را با گفتن به خود نادیده نگیرید که دلیل آن این است که شما پیر هستید یا از فرم خوبی برخوردار نیستید. اگر:

• خیلی تنگی نفس دارید ، نمی توانید از پله ها بالا بروید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
• لب ها یا ناخن های شما با ورزش آبی یا خاکستری می شوند
• شما از نظر ذهنی هوشیار نیستید

علل

علت اصلی آمفیزم قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تحریک کننده های هوا است ، از جمله:

• دود تنباکو
• دود ماری جوانا
• آلودگی هوا
• بخارات شیمیایی و گرد و غبار

به ندرت ، آمفیزم ناشی از کمبود ارثی پروتئین است که از ساختارهای الاستیک در ریه ها محافظت می کند. به آن آمفیزم کمبود آلفا -۱-آنتی تریپسین گفته می شود.

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به آمفیزم را در شما افزایش می دهند عبارتند از:

• سیگار کشیدن. آمفیزم به احتمال زیاد در افراد سیگاری سیگاری ایجاد می شود ، اما سیگاری ها و افراد سیگاری نیز حساس هستند. خطر ابتلا به انواع سیگاری ها با افزایش تعداد سال و مقدار دخانیات افزایش می یابد.
• سن. اگرچه آسیب ریوی که در آمفیزم اتفاق می افتد به تدریج ایجاد می شود ، اما بیشتر افراد مبتلا به آمفیزم مرتبط با تنباکو علائم این بیماری را در سنین 40 تا 60 سالگی تجربه می کنند.
• قرار گرفتن در معرض دود سیگار سیگار. دود دست دوم ، که به آن دود تنباکو منفعل یا محیطی نیز می گویند ، دودی است که ناخواسته از سیگار ، لوله یا سیگار برگ شخص دیگری استشمام می کنید. قرار گرفتن در اطراف دود سیگار خطر ابتلا به آمفیزم را افزایش می دهد.
• قرار گرفتن در معرض بخار یا گرد و غبار. اگر بخاطر برخی مواد شیمیایی یا گرد و غبار حاصل از غلات ، پنبه ، چوب یا محصولات معدنی تنفس کنید ، احتمال ابتلا به آمفیزم وجود دارد. این خطر در صورت سیگار کشیدن بیشتر است.
• قرار گرفتن در معرض آلودگی محیط داخلی و خارجی. تنفس آلاینده های داخل منزل ، مانند دود حاصل از سوخت گرمایش و همچنین آلاینده های فضای باز - به عنوان مثال اگزوز اتومبیل - خطر ابتلا به آمفیزم را افزایش می دهد.

عوارض

افرادی که آمفیزم نیز وجود دارد: همچنین ریه های ریزش یافته (پنوموتوراکس). ریوی ریزش یافته می تواند در افرادی که آمفیزم شدید دارند تهدید کننده زندگی باشد ، زیرا عملکرد ریه های آنها از قبل به خطر افتاده است. این اتفاق غیرمعمول است اما جدی است.

مشکلات قلبی. آمفیزم می تواند فشار را در رگهای متصل کننده قلب و ریه ها افزایش دهد. این می تواند شرایطی به نام cor pulmonale ایجاد کند که در آن بخشی از قلب منبسط و ضعیف می شود.

سوراخ های بزرگ در ریه ها (بولا). برخی از افراد مبتلا به آمفیزم در ریه ها فضاهای خالی بنام بولا ایجاد می کنند. آنها می توانند به اندازه نیمی از ریه باشند. علاوه بر کاهش میزان فضای موجود برای گسترش ریه ، بولای غول پیکر می تواند خطر پنوموتوراکس را افزایش دهد.

پیشگیری

برای جلوگیری از آمفیزم ، این کار را نکنید سیگار بکشید و از تنفس دود سیگار خودداری کنید. اگر با بخارات شیمیایی یا گرد و غبار کار می کنید از ماسک برای محافظت از ریه های خود استفاده کنید.

محتوای:

تشخیص

برای تعیین اینکه آیا به آمفیزم مبتلا هستید ، پزشک در مورد سابقه پزشکی شما س askال می کند و معاینه فیزیکی می کند. پزشک شما ممکن است آزمایشات مختلفی را توصیه کند.

آزمایشات تصویربرداری

با اشعه ایکس قفسه سینه می تواند به تشخیص تشخیص آمفیزم پیشرفته کمک کرده و سایر دلایل تنگی نفس را رد کند. اما در صورت ابتلا به آمفیزم ، اشعه ایکس قفسه سینه نیز می تواند یافته های طبیعی را نشان دهد.

اسکن توموگرافی رایانه ای (CT) تصاویر اشعه ایکس را که از جهات مختلف گرفته شده است ترکیب می کند تا نمای مقطعی اندام های داخلی را ایجاد کند. سی تی اسکن می تواند برای تشخیص و تشخیص آمفیزم مفید باشد. اگر کاندیدای جراحی ریه هستید ، ممکن است سی تی اسکن نیز انجام دهید.

آزمایشات آزمایشگاهی

خون گرفته شده از شریان مچ دست شما می تواند برای تعیین میزان ریه های شما آزمایش شود. اکسیژن را به داخل جریان خون انتقال داده و دی اکسیدکربن را از آن خارج کنید.

آزمایشات عملکرد ریه

این آزمایشات غیرتهاجمی میزان هوای ریه های شما و میزان جریان هوا در داخل و خارج را اندازه گیری می کند. از ریه های شما آنها همچنین می توانند میزان ریه های شما به خوبی اکسیژن رسانی به جریان خون را اندازه گیری کنند. در یکی از رایج ترین آزمایش ها از ابزاری ساده به نام اسپیرومتر استفاده می شود که شما آن را می دمید.

درمان

آمفیزم و COPD قابل درمان نیستند ، اما درمان ها می توانند به تسکین علائم و روند پیشرفت بیماری را کند کنید.

داروها

بسته به شدت علائم ، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند:

• گشاد کننده های مسکن. این داروها با شل كردن مجاری تنفسی منقبض شده می توانند به رفع سرفه ، تنگی نفس و مشكلات تنفسی كمك كنند.
• استروئیدهای استنشاقی. داروهای کورتیکواستروئید که به عنوان اسپری آئروسل استنشاق می شوند ، التهاب را کاهش می دهند و ممکن است به رفع تنگی نفس کمک کنند.
• آنتی بیوتیک ها. اگر دچار عفونت باکتریایی هستید ، مانند برونشیت حاد یا ذات الریه ، آنتی بیوتیک ها مناسب هستند.

درمان

• توانبخشی ریوی. یک برنامه توانبخشی ریوی می تواند تمرینات تنفسی و روشهایی را به شما آموزش دهد که ممکن است به شما کمک کند تا نفس نفس بکشید و توانایی شما در ورزش را بهبود بخشد.
• تغذیه درمانی. همچنین در مورد تغذیه مناسب مشاوره دریافت خواهید کرد. در مراحل اولیه آمفیزم ، بسیاری از افراد نیاز به کاهش وزن دارند ، در حالی که افرادی که دچار آمفیزم در مراحل آخر هستند ، اغلب نیاز به افزایش وزن دارند.
• اکسیژن اضافی. اگر دچار آمفیزم شدید با سطح اکسیژن خون پایین هستید ، استفاده منظم از اکسیژن در خانه و هنگام ورزش می تواند تا حدی تسکین دهد. بسیاری از افراد 24 ساعته از اکسیژن استفاده می کنند. این عمل معمولاً از طریق لوله باریکی انجام می شود که در سوراخ های بینی شما قرار می گیرد.

جراحی

بسته به شدت آمفیزم ، پزشک ممکن است یک یا چند نوع مختلف جراحی را پیشنهاد کند. ، از جمله:

• جراحی کاهش حجم ریه. در این روش ، جراحان گوه های کوچک از ریه آسیب دیده را برمی دارند. برداشتن بافت بیمار به گسترش و کارایی بیشتر بافت ریه کمک می کند و به بهبود تنفس کمک می کند.
• پیوند ریه. پیوند ریه در صورت آسیب شدید به ریه و سایر گزینه ها با شکست روبرو است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر مبتلا به آمفیزم هستید ، می توانید تعدادی از آنها را استفاده کنید اقدامات برای متوقف کردن پیشرفت آن و محافظت از خود در برابر عوارض:

• سیگار را ترک کنید. این مهمترین اقدامی است که می توانید برای سلامت کلی خود انجام دهید و تنها اقدامی است که می تواند پیشرفت آمفیزم را متوقف کند. در صورت نیاز به ترک سیگار ، به یک برنامه ترک سیگار بپیوندید. تا آنجا که ممکن است از استعمال دخانیات سیگاری استفاده کنید.
• از سایر عوامل تحریک کننده تنفس خودداری کنید. این موارد شامل بخارات حاصل از رنگ و اگزوز اتومبیل ، برخی بوهای پخت و پز ، برخی از عطرها ، حتی شمع های سوزان و بخور است. فیلترهای کوره و کولر را مرتباً تغییر دهید تا آلاینده ها محدود شوند.
• به طور منظم ورزش کنید. سعی کنید مشکلات تنفسی مانع از انجام ورزش منظم شود ، که می تواند ظرفیت ریه شما را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
• از خود در برابر هوای سرد محافظت کنید. هوای سرد می تواند باعث اسپاسم مجاری برونش شود و تنفس را حتی دشوارتر کند. در هوای سرد قبل از بیرون رفتن از روسری نرم یا ماسک هوای سرد - موجود از داروخانه - بالای دهان و بینی خود استفاده کنید تا هوای وارد ریه ها گرم شود.
• واکسن های پیشنهادی را دریافت کنید. طبق توصیه پزشک حتماً سالانه واکسن آنفولانزا و پنومونی بگیرید.
• از عفونت های تنفسی جلوگیری کنید. تمام تلاش خود را بکنید تا از تماس مستقیم با افرادی که دچار سرماخوردگی یا آنفولانزا هستند خودداری کنید. اگر در فصل سرماخوردگی و آنفلوانزا مجبور به آمیختن با افراد زیادی هستید ، ماسک صورت بزنید ، دستان خود را مرتبا بشویید و یک بطری کوچک ضد عفونی کننده دست بر پایه الکل به همراه داشته باشید تا در صورت لزوم از آن استفاده کنید. h2> کنار آمدن و حمایت

  تنگی نفس مرتبط با آمفیزم می تواند توانایی شما را برای شرکت در فعالیتهای روزانه به شدت محدود کند. بسیاری از افراد گوشه گیر و افسرده می شوند.

  برای کمک به شما در کنار آمدن با تغییراتی که آمفیزم در زندگی شما ایجاد کرده است ، ممکن است بخواهید:

  • احساسات خود را بیان کنید. آمفیزم شما ممکن است برخی از فعالیتهای شما را محدود کند و از طریق روشهایی که همیشه نمی توانید پیش بینی کنید بر برنامه ها و روال خانواده تأثیر می گذارد. اگر شما و خانواده تان بتوانید صریحاً درباره نیازهای یکدیگر صحبت کنید ، بهتر می توانید از پس چالش های زندگی با این بیماری برآیید. نسبت به تغییر روحیه و روابط خود با دیگران هوشیار باشید و از مشاوره نترسید.
  • یک گروه پشتیبانی را در نظر بگیرید. همچنین ممکن است بخواهید برای افراد مبتلا به آمفیزم به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. اگرچه گروه های پشتیبانی برای همه مناسب نیستند ، اما می توانند منبع خوبی از اطلاعات و راهکارهای مقابله ای باشند. و وقت گذراندن با دیگران در شرایط مشابه شما می تواند دلگرم کننده باشد. اگر به یک گروه پشتیبانی علاقه مند هستید ، با پزشک خود صحبت کنید یا وب سایت انجمن ریه آمریکا را از نظر گروه های پشتیبانی محلی و آنلاین بررسی کنید.

  آماده شدن برای قرار ملاقات

  اولین قرار ملاقات شما برای بررسی آمفیزم ممکن است با پزشک اصلی یا متخصص بیماری های ریوی (متخصص ریه) باشد.

  کاری که می توانید انجام دهید

  قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید لیستی بنویسید که به س questionsالات زیر پاسخ دهد:

  • آیا سیگار می کشید؟ اگر چنین است ، چند بسته در روز و چه زمانی این کار را شروع کردید؟
  • آیا در معرض دود سیگاری های دیگر هستید؟
  • آیا هر یک از مشاغل شما در معرض دود شیمیایی یا صنعتی قرار گرفته است؟ گرد و غبار؟
  • آیا شخص دیگری در خانواده شما دارای مشکلات ریوی است؟
  • چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟

  چه انتظاری از شما دارد پزشک شما

  پزشک ممکن است برخی از س questionsالات زیر را بپرسد:

  • آیا هر روز سرفه می کنید؟ اگر چنین است ، چه زمانی آن شروع شد؟
  • اگر سیگار می کشید ، آیا سعی در ترک آن دارید؟
  • چه زمانی برای اولین بار متوجه تنگی نفس شدید؟
  • آیا کسی آیا در خانواده شما آمفیزم یا COPD وجود دارد؟
  • آیا تنگی نفس شما را از انجام کارهای روزمره بازمی دارد؟
  • آیا تا به حال مشاهده کرده اید که ناخن های دست یا لب های شما آبی می شود؟
  • آیا اخیراً وزن خود را افزایش داده یا از دست داده اید؟