آندومتریوز

بررسی اجمالی

آندومتریوز (en-doe-me-tree-O-sis) یک اختلال غالباً دردناک است که در آن بافتی شبیه بافتی که به طور معمول درون رحم شما را اندود می کند - آندومتر - رشد می کند خارج از رحم شما آندومتریوز معمولاً شامل تخمدان ها ، لوله های رحمی و بافت پوشاننده لگن است. به ندرت ، بافت آندومتر ممکن است به اندام های لگن گسترش یابد.

با آندومتریوز ، بافت آندومتر مانند بافت آندومتر عمل می کند - با هر چرخه قاعدگی ضخیم می شود ، تجزیه می شود و خونریزی می کند. اما از آنجا که این بافت راهی برای خروج از بدن شما ندارد ، به دام می افتد. وقتی آندومتریوز تخمدان ها را درگیر کند ، ممکن است کیست هایی به نام آندومتریوم تشکیل شود. بافت های اطراف می توانند تحریک شوند ، در نهایت بافت اسکار و چسبندگی ایجاد می شود - نوارهای غیر طبیعی از بافت فیبری که می تواند باعث چسبیدن بافت ها و اندام های لگن به یکدیگر شود.

آندومتریوز می تواند باعث درد شود - گاهی اوقات شدید - به ویژه در دوره های قاعدگی. . مشکلات باروری نیز ممکن است ایجاد شود. خوشبختانه ، درمان های مثر در دسترس هستند.

علائم

علامت اصلی آندومتریوز درد لگن است که اغلب با دوره های قاعدگی همراه است. اگرچه بسیاری از افراد در دوران قاعدگی گرفتگی عضلانی را تجربه می کنند ، اما کسانی که اندومتریوز دارند معمولاً درد قاعدگی را توصیف می کنند که بسیار بدتر از حد معمول است. همچنین ممکن است با گذشت زمان درد افزایش یابد.

علائم و نشانه های رایج آندومتریوز عبارتند از:

• دوره های دردناک (دیسمنوره). درد و گرفتگی لگن ممکن است از قبل شروع شود و چندین روز تا یک دوره قاعدگی ادامه یابد. همچنین ممکن است دچار کمردرد و شکم شوید.
• درد همراه با مقاربت. درد در حین یا بعد از رابطه جنسی با آندومتریوز شایع است.
• درد همراه با حرکات روده یا ادرار کردن. به احتمال زیاد این علائم را در دوره قاعدگی تجربه خواهید کرد.
• خونریزی بیش از حد. ممکن است گاهی اوقات دوره های قاعدگی شدید یا خونریزی بین دوره ها (خونریزی بین قاعدگی) را تجربه کنید.
• ناباروری. گاهی اوقات ، آندومتریوز در کسانی که به دنبال درمان ناباروری هستند ، تشخیص داده می شود.
• سایر علائم و نشانه ها. به خصوص در دوره های قاعدگی ممکن است دچار خستگی ، اسهال ، یبوست ، نفخ یا حالت تهوع شوید.

شدت درد شما لزوماً شاخص قابل اعتمادی برای میزان بیماری نیست. شما ممکن است آندومتریوز خفیف همراه با درد شدید داشته باشید ، یا ممکن است آندومتریوز پیشرفته با درد کم یا بدون درد داشته باشید.

آندومتریوز گاهی اوقات با سایر شرایطی که می تواند باعث درد لگن شود مانند بیماری التهابی لگن (PID) یا کیست های تخمدان. ممکن است با سندرم روده تحریک پذیر (IBS) اشتباه شود ، بیماری که باعث اسهال ، یبوست و گرفتگی شکم می شود. IBS می تواند همراه با آندومتریوز باشد ، که می تواند تشخیص را پیچیده تر کند.

چه زمان به پزشک مراجعه کنید

اگر علائم و نشانه هایی دارید که نشانگر آندومتریوز است ، به پزشک خود مراجعه کنید.

آندومتریوز می تواند یک بیماری چالش برانگیز برای کنترل باشد. تشخیص زودهنگام ، یک تیم پزشکی چند رشته ای و درک درستی از تشخیص شما ممکن است منجر به مدیریت بهتر علائم شما شود.

علل

اگرچه علت دقیق آندومتریوز قطعی نیست ، اما توضیحات احتمالی شامل:

• قاعدگی عقب مانده. در قاعدگی رتروگراد ، خون قاعدگی حاوی سلول های آندومتر به جای خارج از بدن ، از طریق لوله های رحمی برگشت می شود و به داخل حفره لگن می رود. این سلولهای آندومتر به دیواره های لگن و سطوح اندام های لگن می چسبند ، در آنجا رشد می کنند و در طول هر چرخه قاعدگی ضخیم و خونریزی می کنند.
• تحول سلول های صفاقی. در آنچه به عنوان تئوری القا known شناخته می شود ، متخصصان پیشنهاد می کنند که هورمون ها یا عوامل ایمنی بدن باعث تبدیل سلولهای صفاقی - سلولهایی که در قسمت داخلی شکم شما قرار دارند - به سلولهای آندومتر مانند شود.
• تحول سلول های جنینی. هورمون هایی مانند استروژن ممکن است سلول های جنینی - سلول ها در مراحل اولیه رشد - را به کاشت سلول مانند آندومتر در دوران بلوغ تبدیل کنند.
• کاشت اسکار جراحی. سلولهای آندومتر پس از یک عمل جراحی ، مانند برداشتن رحم یا بخش C ، ممکن است به یک برش جراحی متصل شوند.
• انتقال سلول آندومتر. رگ های خونی یا سیستم مایع بافتی (لنفاوی) ممکن است سلول های آندومتر را به سایر قسمت های بدن منتقل کند.
• اختلال سیستم ایمنی بدن. یک مشکل در سیستم ایمنی بدن ممکن است بدن را قادر به شناسایی و از بین بردن بافت شبیه آندومتر که در خارج از رحم رشد می کند نکند.

عوامل خطر

عوامل مختلفی شما را در معرض خطر بیشتری برای آندومتریوز قرار می دهد ، از جمله:

• هرگز زایمان نکردن
• شروع قاعدگی از سنین پایین > یائسگی را در سنین بالاتر طی کنید
• دوره های کوتاه قاعدگی - به عنوان مثال کمتر از 27 روز
• دوره های قاعدگی سنگین که بیش از هفت روز طول می کشد
• داشتن سطح بالاتری از استروژن در بدن شما یا قرار گرفتن در معرض بیشتر استروژن در بدن باعث تولید آن می شود
• شاخص توده بدن پایین
• یک یا چند نفر از بستگان (مادر ، عمه یا خواهر) مبتلا به آندومتریوز
• هر بیماری پزشکی که مانع عبور طبیعی جریان قاعدگی از بدن شود
• ناهنجاری های دستگاه تناسلی

آندومتریوز معمولاً چندین سال پس از شروع ایجاد می شود. قاعدگی (منارک) علائم و نشانه های آندومتریوز ممکن است به طور موقت با بارداری بهبود یابد و ممکن است با یائسگی کاملاً از بین برود ، مگر اینکه از استروژن استفاده کنید.

عوارض

ناباروری

اصلی عارضه آندومتریوز اختلال در باروری است. تقریباً یک سوم تا نیمی از زنان مبتلا به آندومتریوز در باردار شدن مشکل دارند.

برای وقوع بارداری ، تخمک باید از تخمدان آزاد شود ، از طریق لوله رحمی همسایه عبور کند ، توسط اسپرم بارور شود سلول را شروع کرده و خود را به دیواره رحم متصل می کند. آندومتریوز ممکن است باعث انسداد لوله شود و تخمک و اسپرم را از هم پیوند ندهد. اما به نظر می رسد این شرایط از طریق روشهای غیر مستقیم ، مانند آسیب رساندن به اسپرم یا تخمک ، روی باروری نیز تأثیر بگذارد.

حتی در این صورت ، بسیاری از افراد مبتلا به آندومتریوز خفیف تا متوسط ​​هنوز هم می توانند باردار شوند و حاملگی را به پایان برسانند. پزشکان بعضی اوقات به افراد مبتلا به آندومتریوز توصیه می کنند بچه دار نشوند زیرا ممکن است با گذشت زمان وضعیت بدتر شود.

سرطان

سرطان تخمدان در کسانی که اندومتریوز دارند با سرعتی بالاتر از حد انتظار اتفاق می افتد. اما از ابتدا خطر کلی سرطان تخمدان در طول زندگی کم است. برخی مطالعات نشان می دهد که آندومتریوز این خطر را افزایش می دهد ، اما هنوز هم نسبتاً کم است. اگرچه نادر است ، نوع دیگری از سرطان - آدنوکارسینومای مرتبط با آندومتریوز - می تواند در اواخر زندگی در کسانی که اندومتریوز داشته اند ایجاد شود.

محتوای:

تشخیص

برای تشخیص آندومتریوز و سایر شرایطی که می تواند باعث درد لگن شود ، پزشک از شما می خواهد علائم خود را از جمله محل درد و زمان بروز آن را توصیف کنید.

آزمایشاتی برای بررسی سرنخ های فیزیکی آندومتریوز شامل موارد زیر است:

• معاینه لگن. در طول معاینه لگن ، پزشک به صورت دستی مناطقی را در لگن شما احساس می کند که ناهنجاری هایی مانند کیست در اندام های تولید مثل یا زخم های پشت رحم شما وجود دارد. اغلب احساس مناطق کوچک آندومتریوز ممکن نیست مگر اینکه باعث ایجاد کیست شده باشند.
• سونوگرافی. این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از داخل بدن شما استفاده می کند. برای ثبت تصاویر ، دستگاهی به نام مبدل یا بر روی شکم شما فشار داده می شود یا به واژن شما وارد می شود (سونوگرافی ترانس واژن). هر دو نوع سونوگرافی ممکن است برای داشتن بهترین دید از اندام های تولید مثل انجام شود. یک آزمایش تصویربرداری سونوگرافی استاندارد به طور قطعی به پزشک شما اطلاع نمی دهد که آیا شما آندومتریوز دارید یا خیر ، اما می تواند کیست های مرتبط با آندومتریوز (آندومتریوم) را شناسایی کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). MRI نوعی آزمایش است که از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از اندام ها و بافت های درون بدن شما استفاده می کند. برای برخی ، MRI به برنامه ریزی جراحی کمک می کند ، و به جراح شما اطلاعات دقیق در مورد محل و اندازه کاشت آندومتر را می دهد.

• لاپاراسکوپی. در برخی موارد ، ممکن است پزشک شما را برای جراحی به جراح ارجاع دهد که به جراح اجازه می دهد داخل شکم شما را مشاهده کند (لاپاراسکوپی). در حالی که تحت بیهوشی عمومی قرار دارید ، جراح شما یک برش کوچک در نزدیکی ناف شما ایجاد می کند و یک ابزار مشاهده باریک (لاپاراسکوپ) را وارد می کند ، به دنبال نشانه هایی از بافت آندومتر در خارج از رحم است. محل ، میزان و اندازه ایمپلنت های آندومتر. جراح شما ممکن است از یک نمونه بافت (نمونه برداری) برای آزمایش بیشتر استفاده کند. غالباً ، با یک برنامه ریزی مناسب جراحی ، جراح شما می تواند در حین لاپاراسکوپی آندومتریوز را کاملاً درمان کند ، بنابراین فقط به یک عمل جراحی نیاز دارید.

درمان

درمان آندومتریوز معمولاً شامل دارو یا جراحی است. رویکردی که شما و پزشک انتخاب می کنید به شدت علائم و نشانه های شما و اینکه آیا امیدوار به باردار شدن هستید بستگی دارد.

پزشکان معمولاً توصیه می کنند ابتدا روش های درمانی محافظه کارانه را امتحان کنید و در صورت عدم موفقیت در درمان اولیه ، جراحی را انتخاب کنید.

داروی ضد درد

دکتر شما ممکن است برای تسکین درد قاعدگی ، از داروهای مسکن بدون نسخه مانند داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) استفاده کند. گرفتگی عضلات.

اگر قصد باردار شدن ندارید ، ممکن است پزشک هورمون درمانی را همراه با مسکن ها توصیه کند.

هورمون درمانی

هورمونهای مکمل گاهی اوقات هستند در کاهش یا از بین بردن درد آندومتریوز موثر است. بالا و پایین رفتن هورمون ها در طول چرخه قاعدگی باعث ضخیم شدن ، تجزیه و خونریزی ایمپلنت های آندومتر می شود. داروهای هورمونی ممکن است رشد بافت آندومتر را کند کرده و از کاشتهای جدید بافت آندومتر جلوگیری کند.

هورمون درمانی یک راه حل دائمی برای آندومتریوز نیست. پس از قطع درمان می توانید علائم خود را دوباره تجربه کنید.

روش های درمانی برای درمان آندومتریوز شامل موارد زیر است:

• پیشگیری از بارداری هورمونی. قرص های ضد بارداری ، وصله ها و حلقه های واژن به کنترل هورمون های مسئول تجمع بافت آندومتر در ماه کمک می کند. بسیاری از افراد هنگام استفاده از پیشگیری از بارداری هورمونی ، جریان قاعدگی کم و کمتر دارند. استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی - به ویژه رژیم های با چرخه مداوم - ممکن است درد را در بعضی موارد کاهش یا از بین ببرد.
• آگونیست ها و آنتاگونیست های آزاد کننده هورمون گنادوتروپین (Gn-RH). این داروها مانع تولید هورمون های محرک تخمدان می شوند ، سطح استروژن را کاهش می دهند و از قاعدگی جلوگیری می کنند. این باعث جمع شدن بافت آندومتر می شود. از آنجا که این داروها یائسگی مصنوعی ایجاد می کنند ، مصرف دوز کم استروژن یا پروژستین همراه با آگونیست ها و آنتاگونیست های Gn-RH ممکن است عوارض جانبی یائسگی مانند گرگرفتگی ، خشکی واژن و از دست دادن استخوان را کاهش دهد. با قطع مصرف دارو ، دوره های قاعدگی و توانایی باردار شدن دوباره برمی گردند.
• پروژسترون درمانی. انواع روش های پروژسترینی ، از جمله دستگاه داخل رحمی با لوونورژسترل (Mirena ، Skyla) ، ایمپلنت پیشگیری از بارداری (Nexplanon) ، تزریق پیشگیری از بارداری (Depo-Provera) یا قرص پروژسترون (Camila) ، می تواند دوره های قاعدگی و رشد ایمپلنت های آندومتر را متوقف کند. ممکن است علائم و نشانه های آندومتریوز را تسکین دهد.
• مهار کننده های آروماتاز. مهار کننده های آروماتاز ​​دسته ای از داروها هستند که میزان استروژن را در بدن شما کاهش می دهند. پزشک شما ممکن است یک مهار کننده آروماتاز ​​همراه با پروژسترون یا ضد بارداری هورمونی ترکیبی برای درمان آندومتریوز توصیه کند.

جراحی محافظه کارانه

اگر آندومتریوز دارید و می خواهید باردار شوید ، جراحی برای از بین بردن ایمپلنت های آندومتریوز در حالی که رحم و تخمدان شما را حفظ می کند (جراحی محافظه کارانه) ممکن است شانس موفقیت شما را افزایش دهد. اگر از آندومتریوز درد شدیدی دارید ، ممکن است از جراحی نیز بهره مند شوید - با این حال ، آندومتریوز و درد ممکن است برگردد.

پزشک شما ممکن است این روش را به روش لاپاراسکوپی یا به ندرت از طریق جراحی سنتی شکم به طور گسترده تر انجام دهد. موارد حتی در موارد شدید آندومتریوز ، بیشتر آنها با جراحی لاپاراسکوپی قابل درمان هستند.

در جراحی لاپاراسکوپی ، جراح شما یک وسیله دید باریک (لاپاراسکوپ) را از طریق یک برش کوچک در نزدیکی ناف شما قرار می دهد و ابزارهایی را برای حذف بافت آندومتر وارد می کند. از طریق یک برش کوچک دیگر بعد از جراحی ، پزشک ممکن است مصرف داروی هورمونی را برای کمک به بهبود درد توصیه کند.

درمان باروری

آندومتریوز می تواند منجر به بروز مشکل در بارداری شود. اگر در بارداری مشکل دارید ، پزشک ممکن است درمان باروری را تحت نظارت یک متخصص باروری توصیه کند. درمان باروری از تحریک تخمدان ها برای تولید تخمک بیشتر تا لقاح آزمایشگاهی است. اینکه کدام روش درمانی برای شما مناسب باشد به شرایط شخصی شما بستگی دارد.

جراحی برداشتن رحم با برداشتن تخمدان ها

جراحی برای برداشتن رحم (برداشتن رحم) و تخمدان ها (اووفرکتومی) بیشترین مورد را در نظر گرفت درمان موثر برای آندومتریوز. اما متخصصان آندومتریوز در حال دور شدن از این روش هستند ، در عوض بر روی حذف دقیق و کامل کلیه بافت آندومتریوز تمرکز دارند.

برداشتن تخمدان ها منجر به یائسگی می شود. کمبود هورمون های تولید شده توسط تخمدان ها ممکن است درد اندومتریوز را برای برخی بهبود بخشد ، اما برای برخی دیگر ، آندومتریوز که پس از جراحی باقی مانده است همچنان علائم ایجاد می کند. یائسگی زودرس همچنین خطر بیماری های قلبی و عروقی (قلبی عروقی) ، برخی شرایط متابولیکی و مرگ زودرس را به همراه دارد.

از برداشتن رحم (برداشتن رحم) گاهی اوقات می توان برای درمان علائم و نشانه های مرتبط با آندومتریوز استفاده کرد ، مانند خونریزی قاعدگی شدید و قاعدگی دردناک به دلیل گرفتگی رحم ، در کسانی که نمی خواهند باردار شوند. حتی وقتی تخمدان ها در جای خود باقی بمانند ، عمل برداشتن رحم ممکن است در طولانی مدت بر سلامتی شما تأثیر بگذارد ، به خصوص اگر قبل از 35 سالگی جراحی انجام دهید.

یافتن پزشکی که با او احساس راحتی کنید در مدیریت و درمان آندومتریوز بسیار مهم است. ممکن است بخواهید قبل از شروع هرگونه درمان نظر دوم را کسب کنید تا مطمئن شوید که از همه گزینه های خود و نتایج احتمالی آن اطلاع دارید.

آزمایشات بالینی

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر درد شما همچنان ادامه دارد یا اگر مداوای شما مدتی طول بکشد ، می توانید در خانه اقداماتی برای رفع ناراحتی خود انجام دهید.

• حمام های گرم و یک پد گرم کننده می توانند به شل شدن عضلات لگن کمک کنند. ، گرفتگی و درد را کاهش می دهد.
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بدون نسخه (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) یا سدیم ناپروکسن (Aleve) می تواند به کاهش درد قاعدگی کمک کند. گرفتگی عضلات.

داروی جایگزین

برخی گزارش می کنند که از درد آندومتریوز پس از درمان طب سوزنی تسکین یافته است. با این حال ، تحقیقات کمی در مورد این - یا هر روش دیگر - درمان جایگزین برای آندومتریوز در دسترس است. اگر می خواهید این روش درمانی را دنبال کنید به این امید که بتواند به شما کمک کند ، از پزشک خود بخواهید یک متخصص طب سوزنی معتبر را به شما پیشنهاد کند. با شرکت بیمه خود مشورت کنید تا ببینید آیا هزینه تأمین می شود.

مقابله و پشتیبانی

اگر با آندومتریوز یا عوارض آن روبرو هستید ، عضویت در یک گروه پشتیبانی برای زنان مبتلا را در نظر بگیرید آندومتریوز یا مشکلات باروری. گاهی اوقات به سادگی صحبت با زنان دیگری که می توانند با احساسات و تجربیات شما ارتباط برقرار کنند کمک می کند. اگر نمی توانید یک گروه پشتیبانی را در انجمن خود پیدا کنید ، به دنبال یک گروه به صورت آنلاین باشید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اولین قرار ملاقات شما یا با پزشک مراقبت های اولیه شما خواهد بود متخصص زنان اگر به دنبال درمان ناباروری هستید ، ممکن است به پزشکی متخصص در هورمون های تولید مثل و بهینه سازی باروری (متخصص غدد درون ریز) مراجعه کنید.

زیرا قرار ملاقات ها کوتاه است و به خاطر سپردن هر آنچه ممکن است دشوار باشد. بخواهید بحث کنید ، بهتر است قبل از قرار ملاقات خود را آماده کنید.

آنچه می توانید انجام دهید

• لیستی از علائمی را که تجربه می کنید تهیه کنید. تمام علائم خود را وارد کنید ، حتی اگر فکر نمی کنید که با هم مرتبط باشند.
• لیستی از هر دارو ، گیاه یا مکمل ویتامین مصرفی تهیه کنید. تعداد دفعات مصرف و دوزها را ذکر کنید.
• در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست صمیمی را همراهی کنید. ممکن است در هنگام مراجعه اطلاعات زیادی کسب کنید و به خاطر سپردن همه چیز ممکن است مشکل باشد.
• یک دفترچه یادداشت یا یک دستگاه الکترونیکی با خود ببرید. از آن برای یادداشت برداری از اطلاعات مهم در طول ویزیت خود استفاده کنید.
• لیستی از سوالات را تهیه کنید تا از پزشک خود بپرسید. مهمترین س yourالات خود را ابتدا ذکر کنید ، تا مطمئن شوید این نکات را برطرف می کنید.

در مورد آندومتریوز ، برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چگونه است آندومتریوز تشخیص داده می شود؟
• چه داروهایی برای درمان آندومتریوز در دسترس هستند؟ آیا دارویی وجود دارد که بتواند علائم من را بهبود بخشد؟
• چه عوارضی را می توانم از مصرف دارو انتظار داشته باشم؟
• تحت چه شرایطی جراحی را توصیه می کنید؟
• آیا من قبل یا بعد از جراحی دارویی مصرف می کنم؟
• آیا آندومتریوز بر توانایی باردار شدن من تأثیر می گذارد؟
• آیا درمان آندومتریوز می تواند باروری من را بهبود بخشد؟
• آیا می توانید توصیه کنید؟ آیا روش های درمانی دیگری را می توانم امتحان کنم؟

اطمینان حاصل کنید که همه مواردی را که پزشک به شما می گوید درک کرده اید. دریغ نکنید که از دکتر خود بخواهید اطلاعات را تکرار کند یا برای توضیح بیشتر سوالات بعدی را بپرسد.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

برخی از سوالات بالقوه ای که پزشک ممکن است بپرسد عبارتند از:

• هر چند وقت یکبار این علائم را تجربه می کنید؟
• چه مدت این علائم را دارید؟
• شدت علائم چقدر است؟
• به نظر می رسد علائم شما مربوط به چرخه قاعدگی شما باشد؟
• آیا چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• آیا چیزی علائم شما را بدتر می کند؟