آنتروپیون

بررسی اجمالی

انتروپیون (en-TROH-pee-on) وضعیتی است که در آن پلک شما به سمت داخل چرخانده می شود به طوری که مژه ها و پوست شما به سطح چشم می مالند. این باعث تحریک و ناراحتی می شود.

هنگامی که دچار آنتروپیون می شوید ، ممکن است پلک شما مدام برگردد یا فقط هنگامی که به سختی چشمک می زنید یا پلک های خود را می بندید. آنتروپیون در بزرگسالان بیشتر دیده می شود و به طور کلی فقط پلک پایین را تحت تأثیر قرار می دهد.

پارگی مصنوعی و پمادهای روان کننده می توانند به تسکین علائم آنتروپیون کمک کنند. اما معمولاً برای اصلاح کامل وضعیت جراحی لازم است. اگر آنتروپیون درمان نشود ، می تواند به پوشش شفاف قسمت جلوی چشم شما (قرنیه) ، عفونت چشم و از بین رفتن بینایی آسیب برساند.

علائم

علائم و نشانه های آنتروپیون از اصطکاک مژه ها و پلک خارجی در برابر سطح چشم. ممکن است تجربه کنید:

• این احساس که چیزی در چشم شما است
• قرمزی چشم
• تحریک یا درد چشم
• حساسیت به نور و باد
• آبریزش چشم (پارگی بیش از حد)
• ترشحات مخاطی و پوسته شدن پلک

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر تشخیص آنتروپیون دریافت کرده اید و فوراً تجربه کرده اید ، سریعاً مراقبت کنید:

• افزایش سریع قرمزی چشم
• درد
• حساسیت به نور
• کاهش بینایی

اینها علائم و نشانه های آسیب قرنیه است که می تواند به بینایی شما آسیب برساند.

قرار ملاقات با پزشک خود بگذارید اگر احساس می کنید مدام چیزی در چشم دارید یا متوجه می شوید که به نظر می رسد برخی از مژه های شما به سمت چشم شما چرخانده می شوند. اگر آنتروپیون را برای مدت طولانی درمان نکنید ، می تواند به چشم شما آسیب برساند. قبل از قرار ملاقات استفاده از اشک مصنوعی و پمادهای روان کننده چشم برای محافظت از چشم خود شروع کنید.

علل

آنتروپیون می تواند ناشی از:

• ضعف عضلات باشد . با افزایش سن ، عضلات زیر چشم شما ضعیف می شوند و تاندون ها به بیرون کشیده می شوند. این شایعترین علت آنتروپیون است.
• اسکارها یا جراحی های قبلی. پوست ناشی از سوختگی شیمیایی ، ضربه یا جراحی می تواند منحنی طبیعی پلک را تحریف کند.
• عفونت چشم. عفونت چشم به نام تراكوما در بسیاری از كشورهای در حال توسعه آفریقا ، آسیا ، آمریكای لاتین ، خاورمیانه و جزایر اقیانوس آرام شایع است. این می تواند باعث ایجاد زخم در پلک داخلی شود و منجر به انتروپیون و حتی کوری شود.
• التهاب. تحریک چشم ناشی از خشکی یا التهاب می تواند شما را به تلاش برای تسکین علائم با مالیدن پلک ها یا فشار دادن آنها بکشاند. این می تواند منجر به اسپاسم عضلات پلک و غلتاندن لبه درب به سمت داخل قرنیه شود (آنتروپیون اسپاستیک).
• عارضه رشد. هنگامی که آنتروپیون هنگام تولد وجود دارد (مادرزادی) ، ممکن است به دلیل چین خوردگی اضافی پوست روی پلک ایجاد مژه های تبدیل شده باشد.

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به آنتروپیون را افزایش می دهند عبارتند از:

• سن. هرچه سن شما بیشتر باشد ، احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر است.
• سوختگی یا ضربه قبلی. اگر دچار سوختگی یا جراحت دیگری روی صورت خود شده باشید ، ممکن است بافت اسکار در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آنتروپیون باشد.
• عفونت تراخم. از آنجا که تراکوما می تواند پلک های داخلی را زخم کند ، افرادی که به این عفونت مبتلا شده اند بیشتر در معرض ابتلا به آنتروپیون قرار می گیرند. به آنتروپیون زیرا می توانند منجر به کاهش بینایی دائمی شوند.

  پیشگیری

  به طور کلی ، آنتروپیون قابل پیشگیری نیست. شاید بتوانید از نوع ناشی از عفونت تراخوم جلوگیری کنید. اگر بعد از بازدید از ناحیه ای که عفونت تراخوم در آن شایع است ، چشمان شما قرمز و تحریک شد ، بلافاصله به دنبال ارزیابی و درمان باشید.

  محتوای:

  تشخیص

  آنتروپیون را می توان معمولاً با معاینه چشم معمول و فیزیکی تشخیص داد. پزشک ممکن است هنگام معاینه پلک های شما را بکشد یا از شما بخواهد چشم های خود را به زور پلک بزنید یا ببندید. این به او کمک می کند تا موقعیت پلک شما را روی چشم ، میزان عضله و تنگی آن ارزیابی کند.

  اگر آنتروپیون شما ناشی از بافت اسکار ، جراحی قبلی یا سایر شرایط باشد ، پزشک شما بافت اطراف را بررسی می کند خوب.

  درمان

  رویکرد درمان بستگی به علت ایجاد آنتروپیون دارد. درمان های غیر جراحی برای تسکین علائم و محافظت از چشم در برابر آسیب در دسترس است.

  هنگامی که التهاب فعال یا عفونت باعث آنتروپیون (آنتروپیون اسپاستیک) می شود ، با درمان چشم ملتهب یا آلوده ، ممکن است پلک شما به حالت طبیعی خود برسد. اما اگر زخم بافتی ایجاد شده باشد ، آنتروپیون حتی پس از درمان بیماری دیگر ممکن است ادامه داشته باشد.

  برای اصلاح کامل آنتروپیون به طور کلی جراحی لازم است ، اما اگر تحمل جراحی را ندارید یا مجبور به تاخیر انداختن آن هستید ، رفع کوتاه مدت می تواند مفید باشد.

  درمان ها

  • لنز تماسی نرم. پزشک چشم شما ممکن است به شما کمک کند تا از نوعی لنز تماسی نرم به عنوان نوعی باند قرنیه برای کاهش علائم استفاده کنید. اینها با تجویز انکساری یا بدون آن در دسترس هستند.
  • بوتاکس. مقادیر اندکی از آنابوتولینومتوکسین A (بوتاکس) تزریق شده در پلک پایین می تواند پلک را خارج کند. ممکن است یک سری آمپول بزنید ، که تا شش ماه ادامه دارد.

  • بخیه هایی که پلک را به سمت بیرون می چرخانند. این روش را می توان در مطب پزشک خود با بی حسی موضعی انجام داد. بعد از بی حس شدن پلک ، پزشک چندین بخیه را در مکان های مشخص در امتداد پلک آسیب دیده قرار می دهد.

    بخیه ها پلک را به سمت بیرون می چرخانند و در نتیجه بافت زخم حتی پس از برداشتن بخیه ها آن را در موقعیت خود نگه می دارد. بعد از چندین ماه ، ممکن است پلک خود را به داخل برگرداند. بنابراین این روش یک راه حل طولانی مدت نیست.

  • نوار پوست. می توانید نوار پوستی شفاف ویژه را روی پلک خود قرار دهید تا از چرخش جلوگیری کند.

  جراحی

  نوع جراحی شما به شرایط بافت اطراف بستگی دارد پلک و علت آنتروپیون شما.

  اگر آنتروپیون شما به سن مربوط باشد ، جراح شما احتمالاً قسمت کوچکی از پلک پایین شما را برمی دارد. این به سفت شدن تاندون ها و عضلات آسیب دیده کمک می کند. شما در گوشه خارجی چشم یا زیر پلک پایین خود چند بخیه خواهید داشت.

  اگر در قسمت داخلی درپوش خود جای زخم دارید یا دچار جراحت یا جراحی قبلی شده اید ، ممکن است جراح شما پیوند غشای مخاطی را با استفاده از بافت سقف دهان یا مجاری بینی انجام دهید.

  قبل از جراحی بی حسی موضعی برای بی حس شدن پلک و اطراف آن دریافت خواهید کرد. بسته به نوع روشی که انجام می دهید و اینکه آیا در کلینیک جراحی سرپایی انجام می شود ، ممکن است برای راحتی بیشتر شما آرام بگیرد.

  بعد از جراحی ممکن است لازم باشید:

  • به مدت یک هفته از پماد آنتی بیوتیک روی چشم خود استفاده کنید
  • برای کاهش کبودی و تورم به صورت دوره ای از کمپرس سرد استفاده کنید

  بعد از جراحی احتمالاً تجربه خواهید کرد:

  • تورم موقتی
  • کبودی روی و اطراف چشم

  ممکن است بعد از جراحی پلک شما احساس سفتی کند. اما با بهبودی راحت تر می شود. بخیه ها معمولاً حدود یک هفته پس از جراحی برداشته می شوند. می توانید انتظار داشته باشید که تورم و کبودی در طی دو هفته کم رنگ شود.

  شیوه زندگی و درمان های خانگی

  برای تسکین علائم آنتروپیون تا زمان جراحی ، می توانید سعی کنید:

  • روان کننده های چشم. اشک مصنوعی و پمادهای چشم به محافظت از قرنیه شما کمک کرده و آن را روان نگه می دارد.
  • نوار پوست. نوار پوست مخصوص و شفافی را می توانید به پلک خود بزنید تا از چرخش جلوگیری کند. یک انتهای نوار را نزدیک مژه های پایین قرار دهید ، سپس به آرامی پایین بکشید و انتهای دیگر نوار را به گونه بالایی خود بچسبانید. از پزشک خود بخواهید که روش مناسب و قرار دادن نوار را نشان دهد.

  آماده شدن برای قرار ملاقات

  اگر علائم و نشانه های آنتروپیون دارید ، احتمالاً شروع می کنید با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه خود وی ممکن است شما را به پزشکی متخصص در زمینه درمان اختلالات چشم (چشم پزشک) ارجاع دهد.

  در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات وجود دارد.

  آنچه می توانید انجام دهید

  قبل از قرار ملاقات ، لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

  • تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله دوزها
  • علائمی که داشته اید و برای چه مدت
  • سایر بیماری های چشمی ، جراحات یا جراحی هایی که انجام داده اید
  • س toالاتی از پزشک خود بپرسید

  برای انتروپیون ، برخی از موارد اساسی س questionsالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر است:

  • علت احتمالی علائم من چیست؟
  • به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا آنها به آماده سازی خاصی نیاز دارند؟
  • آیا این شرایط موقتی است یا طولانی مدت؟
  • آیا آنتروپیون می تواند به بینایی من آسیب برساند؟
  • چه روش های درمانی موجود است و کدام یک شما توصیه می کنید؟
  • خطرات جراحی چیست؟
  • گزینه های دیگر برای جراحی چیست؟
  • من سایر شرایط سلامتی را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم به بهترین وجه مدیریت کنم؟
  • آیا بروشور یا سایر مطالب چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

  چه انتظاری از پزشک خود دارید

  پزشک شما ممکن است چندین س aال از شما بپرسد ، از جمله:

  • چه زمانی برای اولین بار علائم را تجربه کردید؟
  • آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟ ؟
  • آیا قبلاً روی چشم یا پلک خود عمل جراحی چشم انجام داده اید؟
  • آیا شما از نظر عفونت چشم یا آسیب دیدگی چشمان دیگری داشته اید؟
  • آیا داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید؟
  • آیا آسپرین می خورید؟
  • آیا از قطره های چشم استفاده می کنید؟