اپی گلوتیت

بررسی اجمالی

اپی گلوتیت یک بیماری بالقوه تهدیدکننده زندگی است که هنگام متورم شدن اپی گلوت - یک درپوش غضروف کوچک که لوله تنفسی شما را پوشانده است - جریان هوا را به داخل ریه های شما مسدود می کند.

تعدادی از عوامل می توانند باعث تورم اپی گلوت شوند - سوختگی ناشی از مایعات داغ ، آسیب مستقیم به گلو و عفونت های مختلف. شایعترین علت اپی گلوتیت در کودکان در گذشته عفونت با Haemophilus influenzae type b (Hib) ، همان باکتری عامل ذات الریه ، مننژیت و عفونت در جریان خون بود. اپی گلوتیت در هر سنی ممکن است رخ دهد.

واکسیناسیون معمول Hib برای نوزادان ، اپی گلوتیت را نادر کرده است ، اما این وضعیت همچنان نگران کننده است. اگر مشکوک هستید که خود یا یکی از اعضای خانواده تان به اپی گلوتیت مبتلا شده اید ، بلافاصله به دنبال کمک اضطراری باشید. درمان سریع می تواند از عوارض تهدید کننده زندگی جلوگیری کند.

علائم

علائم در کودکان

در کودکان ، علائم و نشانه های اپی گلوتیت ممکن است ظرف چند ساعت ایجاد شود ، از جمله:

• تب
• گلودرد شدید
• صدای غیر طبیعی و با شدت زیاد هنگام نفس کشیدن (استریدور)
• دشوار بلعیدن دردناک
• ریزش آب
• احساس اضطراب و بیقراری
• احساس بهتر هنگام نشستن یا خم شدن به جلو

علائم در بزرگسالان

برای بزرگسالان ، علائم و نشانه ها ممکن است به آرامی ، در طی روزها به جای ساعت ها ایجاد شوند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• صدای مبهم یا گرفتگی صدا
• مشکل در تنفس
• مشکل در بلع

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اپی گلوتیت یک فوریت پزشکی است. اگر شما یا شخصی که می دانید ناگهان در تنفس و بلع مشکل دارید ، با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید یا به نزدیکترین بخش اورژانس بیمارستان بروید. سعی کنید فرد را ساکت و ایستاده نگه دارید ، زیرا ممکن است این وضعیت باعث راحتی نفس کشیدن شود. خودتان سعی نکنید گلو فرد را بررسی کنید. این می تواند شرایط را بدتر کند.

علل

اپی گلوتیت به دلیل عفونت یا آسیب ایجاد می شود.

عفونت

در گذشته ، یکی از دلایل عمده تورم و التهاب اپی گلوت و بافتهای اطراف آن ، آلودگی به باکتری Haemophilus influenzae نوع b (Hib) بود. Hib مسئول تعدادی از بیماری های جدی است که شایع ترین آنها مننژیت است. Hib اکنون در کشورهای پیشرفته به دلیل واکسیناسیون Hib در کودکان بسیار کمتر دیده می شود.

Hib از طریق قطرات آلوده به سرفه یا عطسه در هوا پخش می شود. ممکن است Hib را در بینی و گلو خود نگه دارید بدون اینکه بیمار شوید - گرچه هنوز هم می توانید باکتری را به دیگران منتقل کنید.

در بزرگسالان ، سایر باکتری ها و ویروس ها نیز می توانند باعث التهاب اپی گلوت شوند ، از جمله:

• استرپتوکوک پنومونیه (پنوموکوک) ، باکتری دیگری که می تواند باعث مننژیت ، ذات الریه ، عفونت گوش و عفونت خون (سپتی سمی) شود
• استرپتوکوک A ، B و C ، گروهی از باکتری ها می تواند باعث بیماری هایی از استرپتوکوک گلو تا عفونت خون شود
• استافیلوکوکوس اورئوس ، باکتری عامل عفونت های پوستی و سایر بیماری ها از جمله ذات الریه و سندرم شوک سمی

آسیب

آسیب جسمی ، مانند ضربه مستقیم به گلو ، می تواند باعث اپی گلوتیت شود. همچنین می تواند در اثر نوشیدن مایعات بسیار گرم یا سوزاننده سوختگی ایجاد کند.

همچنین در صورت بروز علائم و نشانه هایی مانند اپی گلوتیت ممکن است ایجاد شود:

• ماده شیمیایی را که می سوزد گلو شما بلعید.
• یک چیز خارجی را ببلعید
• مواد مخدر سیگار مانند کراک کوکائین

عوامل خطر

عوامل خاصی خطر را افزایش می دهند از اپیگلوتیت در حال توسعه ، از جمله:

• مرد بودن. اپی گلوتیت مردان بیشتر از زنان را مبتلا می کند.
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف. اگر سیستم ایمنی بدن شما به دلیل بیماری یا دارو ضعیف شده باشد ، بیشتر در معرض عفونت های باکتریایی هستید که ممکن است باعث اپی گلوتیت شوند.
• فقدان واکسیناسیون کافی. تأخیر در واکسیناسیون یا حذف آن می تواند کودک را در معرض Hib قرار دهد و خطر ابتلا به اپی گلوت را افزایش می دهد.

عوارض

اپی گلوتیت می تواند عوارض زیادی ایجاد کند ، از جمله:

• نارسایی تنفسی. اپی گلوت یک درپوش کوچک و متحرک درست بالای حنجره است که از ورود غذا و نوشیدنی به لوله تنفسی شما جلوگیری می کند. اما اگر اپی گلوت متورم شود - یا به دلیل عفونت یا به علت آسیب - مجاری تنفسی باریک شده و ممکن است کاملاً مسدود شود. این می تواند منجر به نارسایی تنفسی شود - وضعیت تهدید کننده زندگی که در آن سطح اکسیژن در خون به طور خطرناکی پایین می آید یا سطح دی اکسید کربن بیش از حد زیاد می شود.
• گسترش عفونت. گاهی اوقات باکتری های ایجاد کننده اپیگلوتیت باعث ایجاد عفونت در جاهای دیگر بدن مانند ذات الریه ، مننژیت یا عفونت جریان خون می شوند.

پیشگیری

واکسن Hib

ایمن سازی با واکسن Hib یک روش موثر برای جلوگیری از اپی گلوتیت ناشی از Hib است. در ایالات متحده ، کودکان معمولاً در سه یا چهار دوز واکسن دریافت می کنند:

• در 2 ماه
• در 4 ماه
• در 6 ماه اگر به کودک شما واکسن چهار دوز تزریق می شود
• در 12 تا 15 ماه

واکسن Hib به طور کلی برای کودکان بالاتر از 5 سال یا بزرگسالان داده نمی شود زیرا احتمال ابتلای آنها به عفونت Hib کمتر است. اما مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری واکسن را برای کودکان بزرگتر و بزرگسالانی که سیستم ایمنی بدن آنها به دلیل ضعیف شدن ، توصیه شده است:

• بیماری سلول داسی
• HIV / AIDS
• برداشتن طحال
• شیمی درمانی
• داروهایی برای جلوگیری از رد پیوند اعضا یا مغز استخوان

عوارض جانبی واکسن

• واکنش آلرژیک. در صورت بروز واکنش آلرژیک سریعاً به دنبال کمک پزشکی باشید. اگرچه نادر است ، اما یک واکنش آلرژیک ممکن است در عرض چند دقیقه یا چند ساعت پس از شلیک باعث ایجاد تنفس ، خس خس سینه ، کهیر ، ضعف ، ضربان قلب سریع یا سرگیجه شود.
• عوارض جانبی خفیف احتمالی. این موارد شامل قرمزی ، گرما ، تورم یا درد در محل تزریق و تب می باشد.

اقدامات احتیاطی منطقی

البته ، واکسن Hib تضمین نمی کند. شناخته شده است که کودکان واکسینه شده به اپی گلوتیت مبتلا می شوند - و سایر میکروب ها نیز می توانند باعث اپی گلوتیت شوند. این همان جایی است که اقدامات احتیاطی برای اقدامات عادی انجام می شود: اگر آب و صابون در دسترس نیست.

محتوای:

تشخیص

اگر تیم پزشکی به اپی گلوتیت مشکوک است ، اولویت اول اطمینان از باز بودن راه هوایی کودک یا فرزندتان و عبور اکسیژن کافی از آن است. این تیم میزان تنفس و میزان اکسیژن خون شما یا فرزندتان را کنترل خواهد کرد.

اگر میزان اشباع اکسیژن خیلی کم شود ، شما یا فرزندتان نیاز به کمک به تنفس دارید.

آزمایشات پس از تثبیت تنفس

• معاینه گلو. با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر با نور فیبر نوری ، پزشک ممکن است از گلو شما یا کودک شما پایین بیاید تا ببیند که چه عواملی باعث ایجاد این علائم می شوند. یک بی حس کننده موضعی می تواند به رفع هرگونه ناراحتی کمک کند.
• عکسبرداری از سینه یا گردن. به دلیل خطر مشکلات تنفسی ناگهانی ، ممکن است کودکان در کنار تختخوابشان اشعه ایکس بگیرند تا در بخش رادیولوژی - اما تنها پس از محافظت از راه هوایی. با اپی گلوتیت ، با اشعه ایکس ممکن است چیزی شبیه انگشت شست در گردن ، نشانگر بزرگ شدن اپی گلوت باشد.
• کشت گلو و آزمایش خون. برای کشت ، اپی گلوت با یک سواب پنبه پاک می شود و نمونه بافت از نظر Hib بررسی می شود. کشت خون معمولاً به این دلیل انجام می شود که باکتریمی - یک عفونت شدید در جریان خون - ممکن است با اپی گلوت همراه باشد.

درمان

درمان اپی گلوتیت شامل اولین اطمینان از تنفس شما یا فرزندتان است ، و سپس درمان هرگونه عفونت شناسایی شده.

کمک به نفس کشیدن

اولویت اول در درمان اپی گلوتیت اطمینان از دریافت هوای کافی شما یا فرزندتان است. این ممکن است به این معنی باشد:

• استفاده از ماسک. ماسک اکسیژن را به ریه ها می رساند.
• داشتن لوله تنفسی که از طریق بینی یا دهان درون لوله قرار می گیرد (لوله گذاری). لوله باید در جای خود باقی بماند تا زمانی که تورم در گلو شما یا کودک شما کاهش یابد - گاهی اوقات به مدت چند روز.
• قرار دادن یک سوزن در نای (کریکوتیروئیدوتومی سوزنی). در موارد شدید یا در صورت عدم اقدامات محافظه کارانه ، پزشک ممکن است نیاز به ایجاد یک راه هوایی اضطراری با قرار دادن سوزن به طور مستقیم در ناحیه ای از غضروف در نای شما یا فرزند شما داشته باشد. این روش ضمن عبور از حنجره به داخل ریه ها اجازه ورود می دهد.

درمان عفونت

اگر اپی گلوتیت مربوط به عفونت باشد ، به شما آنتی بیوتیک وریدی داده می شود.

• آنتی بیوتیک با طیف گسترده. عفونت نیاز به درمان سریع دارد. بنابراین شما یا فرزندتان احتمالاً بلافاصله داروی طیف گسترده ای دریافت خواهید کرد ، نه این که پزشک نتایج خون و بافت را دریافت کند.
• آنتی بیوتیک با هدف گیری بیشتر. داروی اولیه ممکن است بعداً تغییر کند ، بسته به اینکه چه عواملی باعث اپی گلوتیت شده باشد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اپی گلوتیت یک فوریت پزشکی است. وقت ندارید که برای قرار ملاقات خود آماده شوید. اولین پزشکی که می بینید احتمالاً پزشک اورژانس خواهد بود.