اختلال در نعوظ

بررسی اجمالی

اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) ناتوانی در به دست آوردن و نگه داشتن نعوظ کافی برای رابطه جنسی است.

هر از گاهی مشکل نعوظ لزوماً دلیلی نیست. برای نگرانی اگر اختلال نعوظ یک مسئله مداوم باشد ، می تواند باعث ایجاد استرس شود ، اعتماد به نفس شما را تحت تأثیر قرار دهد و به مشکلات روابط کمک کند. مشکلات مربوط به نعوظ یا نگه داشتن آن نیز می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به درمان دارد و از عوامل خطرزای بیماری قلبی است.

اگر نگران اختلال نعوظ هستید ، با پزشک خود صحبت کنید - حتی اگر خجالت می کشید گاهی اوقات ، درمان یک بیماری زمینه ای برای معکوس کردن عملکرد نعوظ کافی است. در موارد دیگر ، ممکن است به داروها یا سایر درمانهای مستقیم نیاز باشد.

علائم

علائم اختلال نعوظ ممکن است مداوم باشد:

• مشکل در نعوظ
• مشکل در نعوظ
• کاهش میل جنسی

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

پزشک خانواده مکان خوبی است برای شروع وقتی که مشکلات نعوظ دارید. در این موارد به پزشک مراجعه کنید:

• در مورد نعوظ خود نگران هستید یا سایر مشکلات جنسی مانند انزال زودرس یا تأخیر را تجربه می کنید
• شما دیابت ، بیماری قلبی یا دیگری دارید وضعیت سلامتی شناخته شده ای که ممکن است به اختلال نعوظ مرتبط باشد
• علائم دیگری همراه با اختلال نعوظ دارید

علل

تحریک جنسی مردانه پیچیده است فرآیندی که شامل مغز ، هورمون ها ، احساسات ، اعصاب ، عضلات و رگ های خونی است. اختلال نعوظ می تواند ناشی از مشکل هر یک از این موارد باشد. به همین ترتیب ، استرس و نگرانی های بهداشت روانی می توانند باعث اختلال در نعوظ یا بدتر شدن آن شوند.

گاهی اوقات ترکیبی از مسائل جسمی و روانی باعث اختلال در نعوظ می شود. به عنوان مثال ، یک وضعیت جسمی جزئی که پاسخ جنسی شما را کند می کند ، ممکن است باعث نگرانی در مورد حفظ نعوظ شود. اضطراب ناشی از آن می تواند منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.

علل جسمی اختلال نعوظ

در بسیاری از موارد ، اختلال نعوظ ناشی از چیزهای جسمی است. دلایل شایع عبارتند از:

• بیماری قلبی
• گرفتگی رگ های خونی (تصلب شرایین)
• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• دیابت
• چاقی
• سندرم متابولیک - بیماری شامل افزایش فشار خون ، سطح بالای انسولین ، چربی بدن در اطراف کمر و کلسترول بالا
• بیماری پارکینسون
• مولتیپل اسکلروزیس
• برخی از داروهای تجویز شده
• مصرف دخانیات
• بیماری Peyronie - ایجاد بافت اسکار در داخل آلت تناسلی مرد
• مشروبات الکلی و سایر اشکال سو abuse مصرف مواد
• اختلالات خواب
• درمان سرطان پروستات یا بزرگ شدن پروستات
• جراحی ها یا صدماتی که بر ناحیه لگن تأثیر می گذارد یا نخاع
• تستوسترون کم

علل روانشناختی اختلال نعوظ

مغز نقشی اساسی در ایجاد مجموعه ای از حوادث فیزیکی دارد که باعث نعوظ ، خیابان هنر با احساس هیجان جنسی. تعدادی از موارد می توانند در احساسات جنسی تداخل کرده و باعث اختلال نعوظ شوند یا بدتر شوند. این موارد عبارتند از:

• افسردگی ، اضطراب یا سایر شرایط بهداشت روان
• استرس
• مشکلات روابط ناشی از استرس ، ارتباط ضعیف یا سایر نگرانی ها

عوامل خطر

با پیرتر شدن ، پیشرفت نعوظ ممکن است طولانی تر شود و ممکن است به همان اندازه محکم نباشد. برای ایجاد و ادامه نعوظ ممکن است به لمس مستقیم آلت تناسلی خود نیاز داشته باشید.

عوامل خطر مختلفی می توانند در اختلال نعوظ نقش داشته باشند ، از جمله:

• شرایط پزشکی ، به ویژه دیابت یا بیماری های قلبی
• مصرف دخانیات ، که جریان خون در رگ ها و عروق را محدود می کند ، می تواند - با گذشت زمان - باعث بیماری های مزمن سلامتی شود که منجر به اختلال در نعوظ شود
• اضافه وزن ، به خصوص اگر اضافه وزن دارید چاقی
• برخی از درمان های پزشکی ، مانند جراحی پروستات یا پرتودرمانی برای سرطان
• آسیب ها ، به ویژه اگر به اعصاب یا عروق کنترل کننده نعوظ آسیب برساند
• داروها ، از جمله داروهای ضد افسردگی ، آنتی هیستامین و داروها برای درمان فشار خون بالا ، درد یا شرایط پروستات
• شرایط روانی ، مانند استرس ، اضطراب یا افسردگی
• مصرف مواد مخدر و الکل ، به ویژه اگر اهل یک مصرف کننده طولانی مدت مواد مخدر یا یک نوشیدنی سنگین

عوارض

پروانه های ناشی از اختلال نعوظ می تواند شامل موارد زیر باشد:

• زندگی نامناسب جنسی
• استرس یا اضطراب
• خجالت زدگی یا عزت نفس پایین
• مشکلات ارتباطی
• عدم توانایی در باردار شدن شریک زندگی خود

پیشگیری

بهترین راه برای جلوگیری از اختلال نعوظ ، انتخاب شیوه زندگی سالم و مدیریت هرگونه شرایط بهداشتی موجود است. به عنوان مثال:

• برای مدیریت دیابت ، بیماری قلبی یا سایر بیماری های مزمن سلامتی با پزشک خود کار کنید.
• برای معاینات منظم و آزمایش های غربالگری پزشکی به پزشک خود مراجعه کنید.
• سیگار کشیدن را متوقف کنید ، الکل را محدود یا از مصرف آن خودداری کنید و از داروهای غیرقانونی استفاده نکنید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• برای کاهش استرس اقدام کنید.
• برای اضطراب ، افسردگی یا سایر نگرانی های بهداشت روان کمک بگیرید.

تشخیص

برای بسیاری از افراد ، معاینه فیزیکی و پاسخ به سوالات (سابقه پزشکی) تمام مواردی است که پزشک برای تشخیص اختلال نعوظ و توصیه درمان نیاز دارد. اگر به بیماری مزمن سلامتی مبتلا هستید یا پزشک شما احتمال دارد که یک بیماری زمینه ای درگیر آن باشد ، ممکن است نیاز به آزمایش های بیشتر یا مشاوره با یک متخصص داشته باشید.

آزمایشات مربوط به شرایط زمینه ای ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه جسمی. این ممکن است شامل بررسی دقیق آلت تناسلی و بیضه ها و بررسی اعصاب برای احساس باشد.
• آزمایش خون. ممکن است نمونه ای از خون شما برای بررسی علائم بیماری قلبی ، دیابت ، سطح پایین تستوسترون و سایر شرایط سلامتی به آزمایشگاه ارسال شود.
• آزمایش ادرار (تجزیه ادرار). مانند آزمایش خون ، از آزمایش ادرار برای یافتن علائم دیابت و سایر بیماری های زمینه ای سلامتی استفاده می شود.

• سونوگرافی. این آزمایش معمولاً توسط یک متخصص در مطب انجام می شود. این شامل استفاده از یک وسیله مانند گرز (مبدل) است که بر روی رگهای خونی تأمین کننده آلت تناسلی مرد نگه داشته می شود. این یک تصویر ویدئویی ایجاد می کند تا به شما اجازه دهد دکتر شما ببیند که آیا مشکل جریان خون دارید.

  این آزمایش گاهی اوقات همراه با تزریق داروهایی به آلت تناسلی برای تحریک جریان خون و ایجاد نعوظ انجام می شود.

• آزمون روانشناسی. پزشک شما ممکن است س screenالاتی را برای بررسی افسردگی و سایر علل روانی احتمالی اختلال نعوظ بپرسد.

درمان

اولین کاری که دکتر شما انجام می دهد اطمینان از شماست برای هرگونه شرایط سلامتی که می تواند باعث اختلال در نعوظ یا بدتر شدن آن شود ، به درستی درمان می کنید.

بسته به علت و شدت اختلال نعوظ و هر شرایط سلامتی زمینه ای ، ممکن است گزینه های مختلف درمانی داشته باشید. پزشک شما می تواند خطرات و مزایای هر روش درمانی را توضیح دهد و ترجیحات شما را در نظر می گیرد. تنظیمات شریک زندگی شما نیز ممکن است در انتخاب روش های درمانی شما نقش داشته باشد.

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی یک درمان موفقیت آمیز برای نعوظ برای بسیاری از مردان است. آنها عبارتند از:

• سیلدنافیل (ویاگرا)
• تادالافیل (Adcirca ، Cialis)
• Vardenafil (لویترا ، Staxyn)
• Avanafil (استندرا)

هر چهار دارو اثرات اکسید نیتریک را تقویت می کنند - یک ماده شیمیایی طبیعی که بدن شما تولید می کند و عضلات آلت تناسلی را شل می کند. این جریان خون را افزایش می دهد و به شما امکان می دهد در پاسخ به تحریک جنسی نعوظ داشته باشید.

مصرف یکی از این قرص ها به طور خودکار نعوظ ایجاد نمی کند. برای ایجاد نیتریک اکسید از اعصاب آلت تناسلی شما ابتدا تحریک جنسی لازم است. این داروها با تقویت این سیگنال ، عملکرد طبیعی آلت تناسلی را در بعضی از افراد امکان پذیر می کنند. داروهای سوunction عملکرد نعوظ خوراکی مسکن نیستند ، در افرادی که نعوظ طبیعی دارند ، هیجان ایجاد نمی کنند و نیازی به آنها نیست.

دوزها ، دوز مصرف و عوارض جانبی آنها متفاوت است. عوارض جانبی احتمالی شامل برافروختگی ، گرفتگی بینی ، سردرد ، تغییرات بینایی ، کمردرد و ناراحتی معده است.

پزشک وضعیت خاص شما را بررسی می کند تا مشخص کند کدام دارو بهترین نتیجه را دارد. این داروها ممکن است اختلال نعوظ شما را بلافاصله درمان نکنند. ممکن است لازم باشد با پزشک خود کار کنید تا دارو و دوز مناسب دارو را پیدا کنید.

قبل از مصرف هر داروی اختلال نعوظ ، از جمله مکمل های بدون نسخه و داروهای گیاهی ، پزشک خود را خوب کنید. داروها برای اختلال نعوظ در همه افراد م workثر نیستند و ممکن است در شرایط خاص ، مانند بعد از جراحی پروستات یا اگر دیابت دارید ، اثر کمتری داشته باشند. در صورت استفاده از این داروها ، برخی از داروها نیز ممکن است خطرناک باشند: و ایزوسوربید دینیترات (Dilatrate-SR ، Isordil ، Bidil)

سایر داروها

سایر داروها برای اختلال نعوظ عبارتند از:

تزریق خود آلپروستادیل. با استفاده از این روش از یک سوزن ظریف برای تزریق آلپروستادیل (Caverject ، Edex) به قاعده یا سمت آلت تناسلی خود استفاده می کنید. در برخی موارد ، داروهایی که عموماً برای سایر شرایط استفاده می شوند ، به صورت خودکار یا به صورت ترکیبی برای تزریق آلت تناسلی استفاده می شوند. به عنوان مثال می توان به آلپروستادیل و فنتولامین اشاره کرد. غالباً این داروهای ترکیبی با نام های bimix (در صورت داشتن دو دارو) یا trimix (در صورت وجود سه دارو) شناخته می شوند.

هر تزریق برای ایجاد نعوظ بیش از یک ساعت انجام می شود. از آنجا که سوزن استفاده شده بسیار ظریف است ، درد در ناحیه تزریق معمولاً جزئی است.

عوارض جانبی می تواند شامل خونریزی خفیف از تزریق ، نعوظ طولانی مدت (پریاپیسم) و به ندرت تشکیل بافت فیبری در هنگام تزریق باشد. سایت.

شیاف مجرای ادرار آلپروستادیل. درمان داخل ادرار با آلپروستادیل (موز) شامل قرار دادن شیاف آلپروستادیل کوچک در داخل آلت تناسلی در مجرای ادرار آلت تناسلی است. برای قرار دادن شیاف در مجرای ادرار آلت تناسلی خود از یک اپلیکاتور مخصوص استفاده می کنید.

نعوظ معمولاً در عرض 10 دقیقه شروع می شود و در صورت موثر بودن ، بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. عوارض جانبی می تواند شامل احساس سوزش در آلت تناسلی مرد ، خونریزی جزئی در مجرای ادرار و تشکیل بافت فیبری در داخل آلت تناسلی شما باشد.

• جایگزینی تستوسترون. برخی از افراد اختلال نعوظ دارند که ممکن است به دلیل کم بودن سطح هورمون تستوسترون پیچیده باشد. در این حالت ، درمان جایگزینی تستوسترون ممکن است به عنوان اولین مرحله توصیه شود یا در ترکیب با سایر روش های درمانی انجام شود.

پمپ های آلت تناسلی ، جراحی و ایمپلنت

در صورت عدم مصرف داروها در مورد شما موثر یا مناسب است ، پزشک شما ممکن است یک روش درمانی متفاوت را توصیه کند. سایر درمان ها عبارتند از:

پمپ های آلت تناسلی مرد. پمپ آلت تناسلی مرد (دستگاه نعوظ خلاuum) لوله ای توخالی با پمپ دستی یا باتری است. این لوله بر روی آلت تناسلی شما قرار می گیرد و سپس از پمپ برای مکش هوای داخل لوله استفاده می شود. این خلا a ایجاد می کند که خون را به آلت تناسلی شما می کشاند.

هنگامی که نعوظ ایجاد می کنید ، حلقه کششی را در اطراف قاعده آلت تناسل خود می لغزید تا در خون نگه داشته شود و آن را ثابت نگه دارد. سپس دستگاه خلا را برمی دارید.

نعوظ معمولاً به اندازه کافی طول می کشد تا یک زن و شوهر رابطه جنسی برقرار کنند. حلقه تنش را بعد از مقاربت بر می دارید. کبودی آلت تناسلی مرد یکی از عوارض جانبی احتمالی است و انزال توسط باند محدود می شود. آلت تناسلی شما ممکن است در اثر لمس احساس سرما کند.

اگر پمپ آلت تناسلی مرد گزینه خوبی برای درمان شما باشد ، ممکن است پزشک مدل خاصی را به شما پیشنهاد دهد یا تجویز کند. به این ترتیب می توانید مطمئن باشید که متناسب با نیازهای شما بوده و توسط یک تولید کننده معتبر ساخته شده است.

کاشت آلت تناسلی مرد. این روش درمانی قرار دادن وسایل جراحی در هر دو طرف آلت تناسلی مرد است. این ایمپلنت ها از میله های بادی یا قابل انعطاف (قابل خم شدن) تشکیل شده اند. دستگاه های بادی به شما امکان می دهند چه زمانی و چه مدت نعوظ داشته باشید. میله های شکل پذیر آلت تناسلی مرد را محکم اما قابل خم شدن نگه می دارد.

کاشت آلت تناسلی مرد معمولاً تا زمانی که روش های دیگر آزمایش نشوند ، توصیه نمی شود. ایمپلنت ها از رضایت بالایی در بین افرادی که درمان های محافظه کارانه تری را امتحان کرده و ناموفق بوده اند برخوردار هستند. مانند هر عمل جراحی ، خطر عوارضی مانند عفونت نیز وجود دارد. جراحی کاشت آلت تناسلی اگر در حال حاضر دچار عفونت ادراری هستید توصیه نمی شود.

ورزش

مطالعات اخیر نشان داده است که ورزش ، به ویژه فعالیت هوازی متوسط ​​تا شدید ، می تواند باعث بهبود شود اختلال نعوظ.

حتی ورزش های منظم کمتر شدید ، ممکن است خطر اختلال نعوظ را کاهش دهند. افزایش سطح فعالیت شما همچنین ممکن است خطر شما را بیشتر کاهش دهد.

یک برنامه ورزشی را با پزشک خود در میان بگذارید.

مشاوره روانشناسی

اگر اختلال نعوظ شما ناشی باشد استرس ، اضطراب یا افسردگی - یا شرایط ایجاد فشار روانی و تنش در روابط است - پزشک ممکن است به شما یا همسرتان پیشنهاد کند که به یک روانشناس یا مشاور مراجعه کنید.

داروی جایگزین

قبل از استفاده از هرگونه مکمل ، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شود که برای شما بی خطر است - مخصوصاً اگر بیماری مزمن دارید. برخی از محصولات جایگزین که ادعا می کنند برای اختلال در نعوظ کار می کنند می توانند خطرناک باشند.

سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد چندین نوع ویاگرا گیاهی هشدارهایی داده است زیرا حاوی داروهای بالقوه مضر است که روی برچسب ذکر نشده است. دوزها ممکن است ناشناخته باشند ، یا ممکن است در طی فرمولاسیون آلوده شده باشند.

برخی از این داروها می توانند با داروهای تجویز شده تداخل داشته و باعث فشار خون پایین به طور خطرناکی شوند. این محصولات به ویژه برای هر کسی که نیترات مصرف می کند خطرناک است.

شیوه زندگی و داروهای خانگی

برای بسیاری از افراد ، اختلال نعوظ ناشی از انتخاب سبک زندگی است یا بدتر می شود. در اینجا چند مرحله وجود دارد که ممکن است به شما کمک کنند:

• اگر سیگار می کشید ، آن را ترک کنید. اگر در ترک کردن مشکلی دارید ، کمک بگیرید. جایگزینی نیکوتین مانند آدامس بدون نسخه یا قرص لوزی را امتحان کنید یا از پزشک خود در مورد داروی تجویز شده ای که می تواند به ترک شما کمک کند س askال کنید.
• اضافه وزن خود را از دست دهید. اضافه وزن می تواند باعث اختلال نعوظ شود یا آن را بدتر کند.
• فعالیت بدنی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. ورزش به چندین روش از جمله کاهش استرس ، کمک به کاهش وزن و افزایش جریان خون به شرایط زمینه ای کمک می کند که در اختلال نعوظ نقش دارند.
• برای مشکلات الکل یا مواد مخدر درمان کنید. نوشیدن بیش از حد یا مصرف برخی داروهای غیرقانونی می تواند اختلال نعوظ را به طور مستقیم یا ایجاد مشکلات سلامتی در طولانی مدت بدتر کند.
• مشکلات مربوط به روابط را حل کنید. اگر در بهبود ارتباط با شریک زندگی خود مشکلی دارید یا به تنهایی با مشکل روبرو هستید ، مشاوره زوجین را در نظر بگیرید.

کنار آمدن و پشتیبانی

از نظر جسمی یا روانی علت آن است یا ترکیبی از هر دو ، اختلال نعوظ می تواند منبع استرس روحی و روانی شما و همسرتان باشد. در اینجا چند مرحله وجود دارد که می توانید انجام دهید:

• تصور نکنید که یک مشکل طولانی مدت دارید. مشکلات گاه به گاه نعوظ را منعکس کننده سلامتی یا مردانگی خود قلمداد نکنید و به طور خودکار انتظار نداشته باشید که در برخورد بعدی جنسی خود دوباره دچار نعوظ شوید. این می تواند باعث اضطراب شود ، که ممکن است اختلال نعوظ را بدتر کند.
• شریک جنسی خود را درگیر کنید. شریک زندگی شما ممکن است ناتوانی شما در نعوظ را به عنوان نشانه کاهش علاقه جنسی ببیند. اطمینان شما از این که چنین نیست می تواند کمک کند. در مورد شرایط خود صریح و صادقانه ارتباط برقرار کنید. در صورت درگیر شدن همسرتان ، درمان می تواند برای شما موفقیت آمیزتر باشد.
• استرس ، اضطراب یا سایر نگرانی های بهداشت روانی را نادیده نگیرید. برای رفع این مشکلات با پزشک خود صحبت کنید یا با یک ارائه دهنده بهداشت روان مشورت کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود این کار را شروع می کنید. بسته به نگرانی های خاص سلامتی ، ممکن است مستقیماً به یک متخصص مراجعه کنید - مانند پزشکی که در زمینه مشکلات دستگاه تناسلی مردان تخصص دارد (متخصص ارولوژی) یا پزشکی که متخصص سیستم های هورمونی است (متخصص غدد).

به دلیل قرار ملاقات ها می تواند مختصر باشد و اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد ، خوب است که آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما آماده می شود و می دانید چه انتظاری از پزشک خود دارید. در اینجا اطلاعاتی آورده شده است. >

در مورد اختلال نعوظ ، برخی از س questionsالات اساسی از پزشک خود بخواهید شامل موارد زیر باشد:

• علت احتمالی نعوظ من چیست؟
• سایر علل احتمالی چیست؟
• چه نوع آزمایشاتی انجام می شود؟ من نیاز دارم؟
• آیا احتمالاً اختلال نعوظ من موقتی است یا مزمن؟
• بهترین روش درمانی چیست؟
• گزینه های اصلی رویکرد شما چیست؟ دوباره پیشنهاد می کنید؟
• چگونه می توانم سایر مشکلات بهداشتی را با اختلال نعوظ خود به بهترین وجه کنترل کنم؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که لازم باشد آنها را دنبال کنم؟
• آیا باید ببینم؟ یک متخصص؟ این هزینه چه هزینه ای خواهد داشت و آیا ویزیت تحت پوشش بیمه من خواهد بود؟
• در صورت تجویز دارو ، آیا گزینه اصلی دیگری وجود دارد؟
• آیا بروشورها یا سایر مطالب چاپ شده دیگری وجود دارد که من می تواند با من به خانه برود؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر س preparedالات آماده شده خود ، از پرسیدن س additionalالات اضافی در هنگام ملاقات خود دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما ممکن است تعدادی سوال از شما بپرسد. برای س questionsالاتی از این قبیل آماده باشید:

• چه نگرانی های دیگری در مورد سلامتی یا شرایط مزمن دارید؟
• آیا سایر مشکلات جنسی نیز داشته اید؟
• آیا در میل جنسی تغییری ایجاد کرده اید؟
• آیا هنگام استمنا، ، با شریک زندگی یا هنگام خواب نعوظ پیدا می کنید؟
• آیا در روابط شما با شریک جنسی مشکلی وجود دارد؟ ؟
• آیا همسرتان از نظر جنسی مشکلی دارد؟
• آیا مضطرب ، افسرده یا تحت فشار روانی هستید؟
• آیا تا به حال برای شما بیماری روانی تشخیص داده شده است؟ در این صورت ، آیا در حال حاضر داروهایی مصرف می کنید یا برای آن مشاوره روانشناسی (روان درمانی) می کنید؟
• چه زمانی برای اولین بار متوجه مشکلات جنسی شدید؟
• آیا مشکلات نعوظ شما فقط گاهی اتفاق می افتد ، اغلب یا تمام اوقات؟
• چه داروهایی از جمله داروهای گیاهی یا مکمل ها مصرف می کنید؟
• آیا الکل می نوشید؟ اگر چنین است ، چقدر؟
• آیا از داروهای غیرقانونی استفاده می کنید؟
• به نظر می رسد چه مواردی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• چه مواردی ، به نظر می رسد علائم شما را بدتر می کند؟