آسم ناشی از ورزش
بررسی اجمالی
آسم ناشی از ورزش ، باریک شدن مجاری تنفسی در ریه ها است که در اثر ورزش شدید ایجاد می شود. باعث ایجاد تنگی نفس ، خس خس سینه ، سرفه و سایر علائم حین یا بعد از ورزش می شود.
اصطلاح ترجیحی برای این بیماری انقباض برونش ناشی از ورزش است (brong-koh-kun-STRIK-shun). این اصطلاح دقیق تر است زیرا این ورزش باعث تنگی مجاری تنفسی (انقباض برونش) می شود اما دلیل اصلی آسم نیست. در میان مبتلایان به آسم ، ورزش فقط یکی از عواملی است که می تواند باعث مشکلات تنفسی شود.
اکثر افراد مبتلا به انقباض برونش ناشی از ورزش می توانند با درمان علائم با داروهای آسم و مصرف داروهای پیشگیرانه ، به ورزش ادامه دهند و همچنان فعال بمانند. اقدامات.
علائم
علائم و نشانه های انقباض برونش ناشی از ورزش معمولاً در حین ورزش یا بلافاصله بعد از آن شروع می شود. این علائم در صورت عدم درمان می توانند 60 دقیقه یا بیشتر ادامه داشته باشند. علائم و نشانه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سرفه
- خس خس سینه
- تنگی نفس
- تنگی قفسه سینه یا درد
- خستگی در هنگام ورزش
- عملکرد ورزشی ضعیف تر از حد انتظار
- اجتناب از فعالیت (نشانه ای در درجه اول در بین کودکان خردسال)
چه موقع در صورت مشاهده علائم و نشانه های انقباض برونش ناشی از ورزش به پزشک مراجعه کنید
تعدادی از شرایط می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند ، بنابراین تشخیص سریع و دقیق آن را مهم می کند.
در صورت داشتن موارد زیر ، تحت درمان فوری پزشکی قرار بگیرید:
- تنگی نفس یا خس خس سینه این به سرعت در حال افزایش است ، و باعث می شود تنفس کشیده شود
- بدون بهبود حتی پس از استفاده از استنشاقی تجویز شده برای حملات آسم
علل
اینطور نیست روشن کنید که چه عواملی باعث انقباض برونش ناشی از ورزش می شود. ممکن است بیش از یک فرآیند بیولوژیکی وجود داشته باشد. افراد مبتلا به انقباض برونش ناشی از ورزش التهاب دارند و ممکن است بعد از ورزش سخت مخاط اضافی ایجاد کنند.
عوامل خطر
انقباض برونش ناشی از ورزش به احتمال زیاد در موارد زیر اتفاق می افتد:
- مبتلایان به آسم. حدود 90٪ افراد مبتلا به آسم دارای انقباض برونش ناشی از ورزش هستند. با این حال ، این شرایط می تواند در افراد فاقد آسم نیز رخ دهد.
- نخبگان ورزشکار. اگرچه هر کسی می تواند انقباض برونش ناشی از ورزش داشته باشد ، این بیماری بیشتر در ورزشکاران سطح بالا دیده می شود.
عواملی که می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند یا به عنوان عوامل محرک عمل کنند عبارتند از:
- هوای سرد
- هوای خشک
- آلودگی هوا
- کلر در استخرهای شنا
- مواد شیمیایی از تجهیزات تمیز کننده یخ
- فعالیت هایی با تنفس عمیق طولانی مدت ، مانند دویدن در مسافت طولانی ، شنا یا فوتبال
عوارض
در صورت عدم درمان ، انقباض برونش ناشی از ورزش می تواند منجر به:
- مشکلات تنفسی جدی یا تهدید کننده زندگی ، به ویژه در افراد مبتلا به آسم ضعیف مدیریت
- کیفیت پایین زندگی به دلیل عدم توانایی در ورزش :
- آگونیست های بتا با اثر کوتاه مدت ، داروهای استنشاقی هستند که به باز شدن مجاری تنفسی کمک می کنند. اینها متداول ترین و به طور کلی موثرترین داروهای قبل از ورزش هستند. استفاده روزانه از این داروها توصیه نمی شود ، زیرا می توانید نسبت به آنها تحمل کنید. این داروها شامل آلبوترول (ProAir HFA ، Proventil-HFA ، Ventolin HFA) و لووالبوترول (Xopenex HFA) است.
- ایپراتروپیوم (Atrovent HFA) ، دارویی استنشاق شده که باعث شل شدن مجاری تنفسی می شود و ممکن است برای برخی افراد موثر باشد. نسخه عمومی ایپراتروپیوم را می توان با نبولایزر نیز تهیه کرد.
- کورتیکواستروئیدهای استنشاقی ، که به سرکوب التهاب در مجاری تنفسی کمک می کند. ممکن است لازم باشد این روش درمانی را حداکثر چهار هفته استفاده کنید تا بیشترین سود را داشته باشد. داروهای کورتیکواستروئید استنشاقی شامل فلوتیکازون (Flovent Diskus ، Flovent HFA) ، بودزونید (Pulmicort Flexhaler) ، مومتازون (Asmanex Twisthaler) و بکلمتازون (Qvar Redihaler) است. آگونیست بتا (LABA) ، دارویی که باعث شل شدن مجاری تنفسی می شود. در حالی که این استنشاق ها برای کنترل طولانی مدت تجویز می شوند ، ممکن است پزشک استفاده از آن را قبل از ورزش توصیه کند. استنشاق کننده های ترکیبی شامل فلوتیکازون و سالمترول (Advair Diskus) ، بودزونید و فرموترول (Symbicort) و ممتازون و فرموترول (Dulera) هستند.
اصلاح کننده های لوکوترین ، داروهای خوراکی هستند که فعالیت التهابی را برای برخی افراد مسدود می کنند . این داروها را می توان روزانه یا به عنوان یک درمان پیشگیرانه قبل از ورزش در صورت مصرف حداقل دو ساعت قبل استفاده کرد. به عنوان مثال می توان به مونتلوکاست (Singulair) ، زافیرلوکاست (Accolate) و زیلوتون (Zyflo ، Zyflo CR) اشاره کرد.
عوارض جانبی احتمالی اصلاح کننده های لکوترین شامل رفتار و تغییرات خلقی و افکار خودکشی است. اگر این علائم یا نشانه ها را دارید با پزشک خود صحبت کنید.
- قبل از شروع ورزش منظم ، حدود 15 دقیقه گرم کردن را انجام دهید که شدت آن متفاوت باشد.
- از طریق بینی نفس بکشید تا هوا قبل از ورود به ریه ها گرم و مرطوب شود.
- هنگام ورزش ، مخصوصاً در هوای سرد و خشک ، از ماسک صورت یا روسری استفاده کنید.
- اگر آلرژی دارید ، از عوامل محرک جلوگیری کنید. به عنوان مثال ، وقتی تعداد گرده زیاد است ، در خارج ورزش نکنید.
- سعی کنید از مناطقی که میزان آلودگی هوا در آنها زیاد است مانند جاده هایی که ترافیک زیاد دارند ، خودداری کنید.
- چه علائمی دارد شما داشتید؟
- آیا آنها بلافاصله با شروع ورزش ، زمانی در طول تمرین یا بعد از آن شروع می شوند؟
- چه مدت علائم ادامه دارد؟
- آیا شما دارید؟ مشکلات تنفسی هنگام انجام ورزش؟
- تمرینات معمول یا فعالیت های تفریحی شما کدامند؟
- آیا اخیراً تغییراتی در برنامه ورزشی خود ایجاد کرده اید؟
- آیا علائم هر بار که ورزش می کنید یا فقط در برخی از محیط ها رخ می دهد؟
- آیا به شما آلرژی یا آسم تشخیص داده شده است؟
- چه شرایط پزشکی دیگری دارید؟
- چه داروهایی مصرف می کنید؟ دوز مصرف هر دارو چقدر است؟
- چه مکمل های غذایی یا داروهای گیاهی مصرف می کنید؟
تشخیص
پزشک شما یک معاینه پزشکی انجام می دهد و آزمایشاتی را برای ارزیابی عملکرد ریه شما تجویز می کند و سایر مواردی را رد می کند که می تواند علائم شما را ایجاد کند.
تست هنجار عملکرد ریه ها
پزشک شما احتمالاً آزمایش اسپیرومتری (spy-ROM-uh-tree) را برای ارزیابی عملکرد ریه های شما در هنگام ورزش انجام می دهد. اسپیرومتر اندازه گیری میزان هوای شما در استنشاق ، میزان بازدم و سرعت بازدم شما می باشد.
ممکن است پزشک بعد از مصرف داروی استنشاقی برای باز کردن ریه ها (گشاد کننده برونش) آزمایش شما را تکرار کند. پزشک شما نتایج دو اندازه گیری را با هم مقایسه می کند تا ببیند آیا گشاد کننده برونش جریان هوا را بهبود می بخشد یا خیر. این آزمایش اولیه عملکرد ریه برای رد کردن آسم مزمن به عنوان علت علائم مهم است.
آزمایش های چالش ورزش
یک آزمایش اضافی که پزشک شما را قادر می سازد علائم را ارزیابی کند یک چالش ورزشی است. . روی تردمیل می دوید یا از سایر وسایل ورزشی ثابت استفاده می کنید که میزان تنفس شما را افزایش می دهد.
این تمرین باید به حدی شدید باشد که علائم شما را تحریک کند. در صورت نیاز ، ممکن است از شما خواسته شود که یک چالش ورزشی در زندگی واقعی مانند بالا رفتن از پله ها را انجام دهید. آزمایش های اسپیرومتری قبل و بعد از چالش می تواند شواهدی از انقباض برونش ناشی از ورزش را ارائه دهد.
آزمون چالش جایگزین
به عنوان جایگزینی برای چالش ورزشی ، پزشک ممکن است از یک آزمایش استنشاق استفاده کند که شبیه سازی می کند شرایطی که احتمالاً باعث انقباض برونش ناشی از ورزش می شود. اگر راه های هوایی شما به این محرک ها پاسخ دهند ، آزمایش باید عملکرد ریوی همان عملکردی را داشته باشد که هنگام ورزش دارید.
آزمایش های اسپیرومتری قبل و بعد از آزمون چالش اطلاعاتی را درباره تغییرات عملکرد ریه ارائه می دهد. این تست چالش معمولاً با استفاده از متاکولین ، یک ماده استنشاقی که باعث انقباض برونش می شود ، انجام می شود.
داروهای قبل از ورزش
اگر پزشک دارویی را تجویز کرده است که قبل از ورزش مصرف می کنید تا انقباض برونش ناشی از ورزش را به حداقل برساند یا از آن جلوگیری کند ، بپرسید که بین مصرف دارو تا چه مدت زمان نیاز دارید ورزش کردن داروهای موجود در این گروه عبارتند از:
داروهای کنترل طولانی مدت
همچنین ممکن است پزشک شما داروی کنترل طولانی مدت برای مدیریت زمینه ای تجویز کند. آسم مزمن یا کنترل علائم هنگامی که درمان قبل از ورزش به تنهایی م aloneثر نیست. این داروها که معمولاً روزانه مصرف می شوند ، شامل موارد زیر هستند:
فقط به داروهای تسکین سریع اعتماد نکنید
همچنین می توانید از قبل استفاده کنید داروهای ورزشی به عنوان یک درمان سریع برای علائم. با این حال ، شما نیازی به استفاده از استنشاقی قبل از ورزش بیشتر از توصیه دکتر ندارید.
در مورد تعداد پاف های هفته و تعداد دفعات استفاده از استنشاقی که قبل از ورزش استفاده می کنید ، سابقه داشته باشید. پیشگیری و اینکه چند بار از آن برای درمان علائم استفاده می کنید. اگر روزانه از آن استفاده می کنید یا به طور مکرر از آن برای تسکین علائم استفاده می کنید ، پزشک ممکن است داروی کنترل طولانی مدت شما را تنظیم کند.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
ورزش قسمت مهمی از این موارد است سبک زندگی سالم برای همه ، از جمله اکثر افراد مبتلا به انقباض برونش ناشی از ورزش. علاوه بر مصرف دارو ، اقداماتی که می توانید برای جلوگیری یا به حداقل رساندن علائم انقباض برونش ناشی از ورزش انجام دهید شامل موارد زیر است:
در مدرسه
اگر کودک شما دچار انقباض برونش ناشی از ورزش است ، در مورد تهیه یک برنامه عملی با پزشک خود صحبت کنید. این سند گام به گام دستورالعمل هایی را برای معلمان ، پرستاران و مربیان ارائه می دهد که توضیح می دهد کودک شما به چه روش های درمانی نیاز دارد ، چه زمانی باید درمان انجام شود و در صورت بروز علائم در کودک چه باید کرد.
داروی جایگزین
شواهد بالینی محدودی وجود دارد که نشان می دهد هر روش درمانی جایگزین به افرادی که دچار انقباض برونش ناشی از ورزش هستند ، سودمند است. به عنوان مثال ، پیشنهاد شده است که روغن ماهی ، ویتامین C یا مکمل های ویتامین C می توانند به جلوگیری از انقباض برونش ناشی از ورزش کمک کنند ، اما شواهد کافی برای اثبات مفید بودن آنها وجود ندارد.
آماده شدن برای قرار ملاقات
شما احتمالاً با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه خود شروع خواهید کرد. وی ممکن است شما را به پزشکی متخصص آسم ارجاع دهد (متخصص آلرژی-ایمونولوژی یا ریه).
آماده باشید تا به س questionsالات زیر پاسخ دهید: