آلرژی غذایی

بررسی اجمالی

آلرژی غذایی واکنش سیستم ایمنی بدن است که بلافاصله پس از خوردن یک ماده غذایی خاص رخ می دهد. حتی مقدار کمی از مواد غذایی آلرژی زا می تواند علائم و نشانه هایی مانند مشکلات گوارشی ، کهیر یا تورم مجاری تنفسی را تحریک کند. در بعضی از افراد ، آلرژی غذایی می تواند علائم شدید یا حتی واكنشی تهدیدكننده زندگی به نام آنافیلاكسی ایجاد كند.

آلرژی غذایی برآورد می شود 6 تا 8 درصد كودكان زیر 3 سال و تا 3 درصد بزرگسالان . گرچه هیچ درمانی وجود ندارد ، بعضی از کودکان با بزرگتر شدن آلرژی غذایی خود را پشت سر می گذارند.

اشتباه گرفتن آلرژی غذایی با واکنش بسیار رایج معروف به عدم تحمل غذایی آسان است. اگرچه ناراحت کننده است ، عدم تحمل غذایی یک بیماری کمتر جدی است که شامل سیستم ایمنی بدن نمی شود. . برای سایر افراد ، واکنش غذایی آلرژیک می تواند ترسناک و حتی تهدید کننده زندگی باشد. علائم آلرژی غذایی معمولاً ظرف چند دقیقه تا دو ساعت پس از خوردن غذای متخلف ایجاد می شود.

شایع ترین علائم و نشانه های آلرژی غذایی عبارتند از:

• گزگز یا خارش در ناحیه دهان
• کهیر ، خارش یا اگزما
• تورم لب ها ، صورت ، زبان و گلو یا سایر قسمت های بدن
• خس خس سینه ، گرفتگی بینی یا مشکل تنفس
• دردهای شکمی ، اسهال ، حالت تهوع یا استفراغ
• سرگیجه ، سبکی سر یا غش غش

آنافیلاکسی

در برخی افراد ، آلرژی غذایی می تواند باعث ایجاد یک بیماری شدید شود واکنش آلرژیک به نام آنافیلاکسی. این می تواند علائم و نشانه های تهدیدکننده زندگی باشد ، از جمله:

• انقباض و سفت شدن مجاری تنفسی
• تورم گلو یا احساس توده ای در گلو که باعث ایجاد آن می شود نفس کشیدن دشوار است
• شوک با افت شدید فشار خون
• نبض سریع
• سرگیجه ، سبکی سر یا از دست دادن هوشیاری

درمان اضطراری برای آنافیلاکسی حیاتی است. آنافیلاکسی بدون درمان می تواند باعث کما یا حتی مرگ شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر اندکی پس از غذا خوردن علائم آلرژی غذایی دارید به پزشک یا متخصص آلرژی مراجعه کنید. در صورت امکان ، هنگام بروز واکنش آلرژیک به پزشک مراجعه کنید. این به پزشک کمک می کند تا تشخیص شما را تشخیص دهد.

در صورت مشاهده علائم و نشانه های آنافیلاکسی مانند درمان موارد اضطراری مانند:

• منقبض شدن مجاری تنفسی که به سختی باعث می شود نفس بکشید
• سرگیجه یا سبکی سر

علل

وقتی آلرژی غذایی دارید ، سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه یک ماده غذایی خاص یا ماده ای را در غذا شناسایی می کند به عنوان چیزی مضر در هنگام احیای مجدد ، سیستم ایمنی بدن شما سلول ها را ترشح می کند تا آنتی بادی معروف به ایمونوگلوبولین E (IgE) را برای خنثی کردن مواد غذایی یا ماده غذایی ایجاد کننده آلرژی (ماده حساسیت زا) ایجاد کند.

دفعه بعد که حتی کمترین مقدار را می خورید از آن غذا ، آنتی بادی های IgE آن را حس می کنند و به سیستم ایمنی بدن شما سیگنال می دهند که ماده شیمیایی به نام هیستامین و همچنین سایر مواد شیمیایی را در جریان خون شما آزاد کند. این مواد شیمیایی علائم آلرژی را ایجاد می کنند.

در بزرگسالان ، بیشتر آلرژی های غذایی توسط پروتئین های خاصی ایجاد می شود: li>

آجیل های درختی ، مانند گردو و اسپند

ماهی

در کودکان ، آلرژی های غذایی معمولاً توسط پروتئین های زیر ایجاد می شود:

• آجیل های درخت
• تخم مرغ
• شیر گاو
• گندم
• سویا

سندرم آلرژی غذایی به گرده

همچنین شناخته شده است به عنوان سندرم آلرژی دهانی ، سندرم آلرژی غذایی به گرده بسیاری از افراد مبتلا به تب یونجه را تحت تأثیر قرار می دهد. در این شرایط ، برخی میوه ها و سبزیجات تازه یا آجیل و ادویه جات ترشی جات می توانند یک واکنش آلرژیک ایجاد کنند که باعث سوزن سوزن شدن یا خارش دهان می شود. در موارد جدی ، این واکنش منجر به تورم گلو یا حتی آنافیلاکسی می شود.

پروتئین های موجود در برخی میوه ها ، سبزیجات ، آجیل ها و ادویه جات ترشی جات باعث واکنش می شوند زیرا مشابه پروتئین های آلرژی زا هستند که در برخی از گرده ها وجود دارد. . این نمونه ای از واکنش متقابل است.

هنگامی که غذاهایی می پزید که سندرم آلرژی به مواد غذایی گرده را تحریک می کنند ، علائم شما ممکن است کمتر باشد.

این جدول زیر میوه ها ، سبزیجات ، آجیل ها و ادویه جات خاص را نشان می دهد که می توانند باعث سندرم آلرژی به مواد غذایی گرده در افرادی شوند که به گرده های مختلف حساسیت دارند.

اگر به شما حساسیت دارد: گرده توس گرده Ragweed گرده Grasses Mugwort همچنین ممکن است به این موارد واکنش نشان دهید: بادام سیب زردآلو هویج کرفس گیلاس فندق هلو گلابی بادام زمینی آلو سیب زمینی خام سویا برخی از گیاهان و ادویه ها (انیسون ، زیره ، گشنیز ، رازیانه ، جعفری) موز خیار خربزه (طالبی ، عسلی و هندوانه) کدو سبز کیوی پرتقال گوجه فرنگی سیب زمینی سفید سیب فلفل دلمه ای کلم بروکلی کلم Carr ots پیاز سیر گل کلم برخی از گیاهان و ادویه جات ترشی جات (انیسون ، فلفل سیاه ، دانه گیاه قره قاط ، گشنیز ، رازیانه ، خردل ، جعفری) آلرژی غذایی ناشی از ورزش . موارد جدی حتی ممکن است کهیر یا آنافیلاکسی باشد. نخوردن چند ساعت قبل از ورزش و پرهیز از برخی غذاها می تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.

عدم تحمل غذایی و واکنش های دیگر

عدم تحمل غذایی یا واکنش به ماده دیگری که خورده اید ممکن است علائم و نشانه های مشابه را ایجاد کند آلرژی غذایی - مانند حالت تهوع ، استفراغ ، گرفتگی عضلات و اسهال. در مقابل ، اگر آلرژی غذایی واقعی داشته باشید ، حتی مقدار کمی از غذا نیز ممکن است باعث واکنش آلرژیک شود.

یکی از جنبه های مشکل تشخیص عدم تحمل غذایی این است که برخی از افراد نسبت به خود غذا حساس هستند. اما به ماده یا ماده ای که در تهیه غذا استفاده می شود.

شرایط شایع که می تواند باعث ایجاد علائمی شود که به عنوان آلرژی غذایی اشتباه گرفته شود عبارتند از:

• عدم وجود آنزیم مورد نیاز برای یک غذا را کاملا هضم کنید. ممکن است مقادیر کافی از برخی آنزیم های مورد نیاز برای هضم برخی غذاها را نداشته باشید. به عنوان مثال ، مقدار ناکافی آنزیم لاکتاز ، توانایی شما در هضم لاکتوز ، قند اصلی موجود در محصولات شیر ​​را کاهش می دهد. عدم تحمل لاکتوز می تواند باعث نفخ ، گرفتگی ، اسهال و گازهای اضافی شود.
• مسمومیت غذایی. گاهی مسمومیت غذایی می تواند یک واکنش آلرژیک را تقلید کند. باکتری های موجود در ماهی تن خراب و ماهی های دیگر نیز می توانند سمی ایجاد کنند که واکنش های مضر ایجاد می کند.
• حساسیت به مواد افزودنی غذایی. برخی از افراد پس از خوردن برخی مواد افزودنی غذایی واکنش های گوارشی و علائم دیگری دارند. به عنوان مثال ، سولفیت های مورد استفاده برای نگهداری میوه های خشک ، کنسروها و شراب می توانند حملات آسم را در افراد حساس ایجاد کنند.
• سمیت هیستامین. برخی از ماهی ها مانند ماهی تن یا ماهی خال مخالی که به درستی در یخچال نگهداری نمی شوند و حاوی مقادیر زیادی باکتری هستند ، ممکن است حاوی مقادیر زیادی هیستامین باشند که علائمی مشابه علائم آلرژی غذایی را تحریک می کنند. این به جای یک واکنش آلرژیک ، به عنوان سمیت هیستامین یا مسمومیت با اسکوبروئید شناخته می شود.

• بیماری سلیاک. در حالی که بیماری سلیاک گاهی اوقات به عنوان آلرژی به گلوتن شناخته می شود ، اما منجر به آنافیلاکسی نمی شود. مانند آلرژی غذایی ، واکنش سیستم ایمنی بدن را در بر می گیرد ، اما واکنشی منحصر به فرد است که پیچیده تر از آلرژی غذایی ساده است.

  این بیماری هضم مزمن با خوردن گلوتن ، پروتئینی موجود در نان ایجاد می شود ، ماکارونی ، کلوچه و بسیاری از غذاهای دیگر حاوی گندم ، جو یا چاودار.

  اگر به بیماری سلیاک مبتلا هستید و غذاهای حاوی گلوتن می خورید ، واکنش ایمنی ایجاد می شود که باعث آسیب به سطح روده کوچک شما می شود و منجر به عدم توانایی در جذب برخی مواد مغذی.

عوامل خطر

عوامل خطر آلرژی غذایی عبارتند از:

• سابقه خانوادگی. اگر آسم ، اگزما ، کهیر یا آلرژی مانند تب یونجه در خانواده شما شایع باشد ، در معرض خطر آلرژی غذایی هستید.
• سایر آلرژی ها. اگر قبلاً به یک ماده غذایی حساسیت دارید ، ممکن است بیشتر در معرض خطر آلرژی به ماده غذایی دیگر باشید. به همین ترتیب ، اگر انواع دیگری از واکنش های آلرژیک مانند تب یونجه یا اگزما نیز داشته باشید ، خطر ابتلا به آلرژی غذایی بیشتر است.

سن. آلرژی غذایی بیشتر در کودکان ، به ویژه کودکان نوپا و نوزادان دیده می شود. هرچه پیرتر می شوید ، سیستم هضم شما بالغ می شود و بدن شما کمتر جذب مواد غذایی یا مواد غذایی می شود که باعث ایجاد آلرژی می شوند.

خوشبختانه ، کودکان معمولاً نسبت به شیر ، سویا ، گندم و تخم مرغ حساسیت بیشتری دارند. آلرژی و آلرژی شدید به مغزها و صدف ها بیشتر مادام العمر است.

• آسم. آسم و آلرژی غذایی معمولاً با هم اتفاق می افتند. در صورت بروز ، هم علائم آلرژی غذایی و هم آسم به احتمال زیاد شدید است.

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به واکنش آنافیلاکتیک را افزایش دهند عبارتند از:

• داشتن سابقه آسم
• نوجوانی یا جوانی
• تأخیر در استفاده از اپی نفرین برای درمان علائم آلرژی غذایی
• نداشتن کهیر یا سایر علائم پوستی

عوارض

عوارض آلرژی غذایی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آنافیلاکسی. این یک واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی است.
• درماتیت آتوپیک (اگزما). آلرژی غذایی ممکن است باعث واکنش پوستی مانند اگزما شود.

پیشگیری

معرفی اولیه محصولات بادام زمینی با خطر کمتری از آلرژی به بادام زمینی همراه است. قبل از معرفی غذاهای آلرژی زا ، با پزشک کودک خود در مورد بهترین زمان ارائه آنها صحبت کنید.

با این وجود ، اگر آلرژی غذایی قبلاً ایجاد شده است ، بهترین راه برای جلوگیری از واکنش آلرژیک شناخت و پرهیز از غذاهایی است که باعث می شوند. علائم و نشانه ها. برای برخی از افراد ، این فقط یک ناراحتی است ، اما برخی دیگر آن را سختی بیشتری می دانند. همچنین ، برخی از غذاها - که به عنوان مواد تشکیل دهنده برخی غذاها استفاده می شوند - ممکن است به خوبی پنهان شوند. این امر به ویژه در رستوران ها و سایر محیط های اجتماعی بیشتر صدق می کند.

اگر می دانید که به آلرژی غذایی حساس هستید ، این مراحل را دنبال کنید:

• بدانید چه می خورید و می نوشید . حتما برچسب های مواد غذایی را با دقت بخوانید.
• اگر قبلاً واکنش شدیدی داشته اید ، از یک دستبند یا گردنبند هشدار دهنده پزشکی استفاده کنید که به دیگران اجازه می دهد در صورت بروز واکنش به شما حساسیت غذایی نشان دهند. دیگر قادر به برقراری ارتباط نیستید.
• در مورد تجویز اپی نفرین اورژانسی با پزشک خود صحبت کنید. اگر در معرض خطر واکنش شدید آلرژیک هستید ، ممکن است نیاز به استفاده از دستگاه تزریق خودکار اپی نفرین (Adrenaclick ، ​​EpiPen) داشته باشید.

در رستوران ها مراقب باشید. مطمئن باشید سرور یا سرآشپز شما آگاه است که شما کاملاً نمی توانید غذایی را که به آن حساسیت دارید بخورید و باید کاملاً مطمئن باشید که وعده غذایی که سفارش می دهید حاوی آن نیست. همچنین ، اطمینان حاصل کنید که غذا روی سطوح یا ماهی تابه هایی که حاوی هر نوع غذایی که به آن حساسیت دارید ، تهیه نشده باشد.

در معرفی نیازهای خود دریغ نکنید. کارکنان رستوران معمولاً وقتی که به وضوح درخواست شما را درک می کنند بیش از حد خوشحال می شوند.

• قبل از ترک خانه وعده ها و میان وعده ها را برنامه ریزی کنید. در صورت لزوم ، هنگام مسافرت یا رفتن به یک مراسم ، یک کولر پر از غذاهای بدون آلرژن استفاده کنید. اگر شما یا فرزندتان نمی توانید در یک مهمانی کیک یا دسر بخورید ، یک غذای مخصوص تأیید شده به همراه داشته باشید تا کسی احساس کند از این جشن کنار گذاشته نمی شود.

اگر فرزند شما به غذای آلرژی دارد ، برای اطمینان از ایمنی وی این اقدامات احتیاطی را انجام دهید:

• به افراد اصلی اطلاع دهید که کودک شما به آلرژی غذایی حساسیت دارد. با ارائه دهندگان خدمات مراقبت از کودک ، پرسنل مدرسه ، والدین دوستان کودک و سایر بزرگسالانی که به طور منظم با کودک شما تعامل دارند صحبت کنید. تأکید کنید که یک واکنش آلرژیک می تواند زندگی را تهدید کند و نیاز به اقدامات فوری دارد. اطمینان حاصل کنید که کودک شما نیز در صورت واکنش به غذا می داند فوراً درخواست کمک کند.
• علائم آلرژی غذایی را توضیح دهید. به بزرگسالانی که وقت خود را با کودک خود می گذرانند ، نحوه تشخیص علائم و نشانه های واکنش آلرژیک را بیاموزید.
• یک برنامه عملی بنویسید. در برنامه شما باید نحوه مراقبت از کودک در هنگام واکنش آلرژیک به غذا بیان شود. نسخه ای از این طرح را به پرستار مدرسه فرزندتان و سایر افرادی كه از فرزند شما مراقبت و نظارت می كنند تهیه كنید.
• از فرزند خود بخواهید از دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی استفاده كند. این هشدار علائم آلرژی کودک شما را لیست می کند و توضیح می دهد که چگونه دیگران می توانند کمک های اولیه را در موارد اضطراری ارائه دهند.

محتوای:

تشخیص

هیچ آزمایش کاملی برای تأیید یا رد آلرژی غذایی وجود ندارد. پزشک شما قبل از تشخیص تعدادی از فاکتورها را در نظر می گیرد. این عوامل عبارتند از.

• علائم شما. به پزشک خود شرح مفصلی از علائم خود بدهید - به نظر می رسد کدام غذاها و چه مقدار مشکل ایجاد می کنند.
• سابقه آلرژی در خانواده شما. همچنین در مورد اعضای خانواده خود که از هر نوع آلرژی حساس هستند اطلاعات به اشتراک بگذارید.
• معاینه بدنی. یک معاینه دقیق اغلب می تواند سایر مشکلات پزشکی را شناسایی یا کنار بگذارد.

آزمایش پوستی. آزمایش خارش پوست می تواند واکنش شما نسبت به یک ماده غذایی خاص را تعیین کند. در این آزمایش مقدار کمی از غذای مشکوک بر روی پوست بازو یا پشت شما قرار می گیرد. سپس یک پزشک یا یک متخصص بهداشت دیگر پوست شما را با سوزن می کشد تا مقدار کمی ماده در زیر سطح پوست شما وجود داشته باشد.

اگر به ماده خاصی در حال آزمایش حساسیت دارید ، دچار برجستگی یا واکنشی می شوید. به خاطر داشته باشید ، واکنش مثبت به این آزمایش به تنهایی برای تأیید حساسیت غذایی کافی نیست.

آزمایش خون. آزمایش خون می تواند با اندازه گیری آنتی بادی مرتبط با آلرژی معروف به ایمونوگلوبولین E (IgE) ، پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به غذاهای خاص را اندازه گیری کند.

برای این آزمایش ، یک نمونه خون گرفته شده در مطب پزشک به یک آزمایشگاه پزشکی ، جایی که می توان غذاهای مختلف را آزمایش کرد.

رژیم غذایی حذف. ممکن است از شما خواسته شود که غذاهای مشکوک را برای یک یا دو هفته از بین ببرید و سپس مواد غذایی را یک بار به رژیم خود اضافه کنید. این روند می تواند به ارتباط علائم و غذاهای خاص کمک کند. با این حال ، رژیم های از بین برنده بی خطر نیستند.

یک رژیم غذایی حذف کننده نمی تواند به شما بگوید که آیا واکنش شما نسبت به یک ماده غذایی به جای حساسیت به غذا حساسیت واقعی دارد یا خیر. همچنین ، اگر در گذشته نسبت به غذایی واکنش شدید داشته اید ، رژیم دفع ممکن است بی خطر نباشد.

• چالش غذایی خوراکی. در طی این آزمایش که در مطب پزشک انجام می شود ، مقادیر کمی اما در حال افزایش غذای مشکوک در ایجاد علائم به شما داده می شود. اگر در طی این آزمایش واکنشی نشان ندادید ، ممکن است دوباره بتوانید این ماده غذایی را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

درمان

تنها راه جلوگیری از واکنش آلرژیک جلوگیری از غذاهایی است که علائم و نشانه هایی ایجاد می کنند. با این وجود ، علی رغم تمام تلاش های شما ، ممکن است با غذایی که باعث واکنش می شود تماس پیدا کنید.

برای یک واکنش آلرژیک جزئی ، داروهای آنتی هیستامین بدون نسخه یا تجویز شده می توانند به کاهش علائم کمک کنند. این داروها را می توان پس از قرار گرفتن در معرض ماده غذایی حساسیت زا برای تسکین خارش یا کهیر مصرف کرد. با این حال ، آنتی هیستامین ها نمی توانند یک واکنش حساسیتی شدید را درمان کنند.

برای یک واکنش آلرژیک شدید ، ممکن است به تزریق اورژانس اپی نفرین و سفر به اتاق اورژانس نیاز داشته باشید. بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی دارای تزریق خودکار اپی نفرین هستند (Adrenaclick ، ​​EpiPen). این دستگاه یک سرنگ ترکیبی و سوزنی مخفی است که در صورت فشار دادن روی ران شما یک دوز دارو تزریق می کند.

اگر پزشک شما یک تزریق خودکار اپی نفرین تجویز کرده است:

• مطمئن باشید شما می دانید که چگونه از خودکار تزریق استفاده کنید. همچنین اطمینان حاصل کنید که افراد نزدیک به شما نحوه مصرف دارو را می دانند - اگر در موارد اضطراری آنافیلاکتیک با شما باشند ، می توانند جان شما را نجات دهند.
• آن را همیشه با خود داشته باشید. ممکن است ایده خوبی باشد که در محل کار خود یک انفجار خودکار اضافی در اتومبیل یا میز کار خود داشته باشید.
• همیشه مطمئن شوید که اپی نفرین را قبل از تاریخ انقضا جایگزین کنید یا ممکن است به درستی کار نکند.

درمانهای آزمایشی

در حالی که تحقیقات در حال انجام برای یافتن روشهای درمانی بهتر برای کاهش علائم آلرژی غذایی و جلوگیری از حملات آلرژی وجود دارد ، هیچ درمان اثبات شده ای وجود ندارد که بتواند از علائم جلوگیری یا تسکین کامل دهد.

درمانهایی که مورد مطالعه قرار می گیرند عبارتند از:

ایمنی درمانی خوراکی. محققان در حال استفاده از ایمونوتراپی خوراکی به عنوان درمانی برای آلرژی غذایی بوده اند. دوزهای کمی از غذایی که به آن حساسیت دارید بلعیده می شود یا زیر زبان قرار می گیرد (زیر زبانی). دوز غذای تحریک کننده آلرژی به تدریج افزایش می یابد.

نتایج حتی در افرادی که آلرژی به بادام زمینی ، تخم مرغ و شیر دارند امیدوار کننده به نظر می رسد.

قرار گرفتن در معرض زودرس. در گذشته معمولاً توصیه می شد که کودکان از غذاهای آلرژی زا خودداری کنند تا احتمال بروز آلرژی کاهش یابد. اما در یک مطالعه اخیر ، نوزادان پرخطر - مانند آنهایی که درماتیت آتوپیک یا حساسیت به تخمک دارند یا هر دو - برای خوردن یا اجتناب از محصولات بادام زمینی از 4 تا 11 ماهگی تا 5 سالگی انتخاب شدند.

محققان دریافتند كه كودكانی كه در معرض خطر هستند و به طور مرتب پروتئین بادام زمینی مانند كشت مغز بادام زمینی یا تنقلات با طعم بادام زمینی مصرف می كنند ، 70 تا 86 درصد كمتر دچار آلرژی به بادام زمینی می شوند.

آزمایشات بالینی

شیوه زندگی و درمان های خانگی

یکی از کلیدهای جلوگیری از واکنش آلرژیک ، پرهیز کامل از غذایی است که علائم شما را ایجاد می کند.

فرض نکن همیشه برچسب های مواد غذایی را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی ماده ای نیستند که به آن حساسیت دارید. حتی اگر فکر می کنید می دانید چه ماده غذایی وجود دارد ، برچسب را بررسی کنید. بعضی مواقع مواد تشکیل دهنده تغییر می کنند.

لازم است برچسب های مواد غذایی به طور واضح لیست کنند که آیا حاوی مواد حساسیت زای رایج هستند. برچسب های غذا را به دقت بخوانید تا از متداول ترین منابع آلرژن های غذایی: شیر ، تخم مرغ ، بادام زمینی ، مغز درختان ، ماهی ، صدف ، سویا و گندم جلوگیری کنید.

در صورت تردید ، نه ممنون. در رستوران ها و مجالس اجتماعی همیشه در معرض خطر هستید که ممکن است غذایی بخورید که به آن حساسیت داشته باشید. بسیاری از مردم جدی بودن واکنش غذایی آلرژیک را درک نمی کنند و ممکن است متوجه نشوند که مقدار کمی از غذا می تواند در برخی از افراد واکنش شدید ایجاد کند. ممکن است حاوی چیزی باشد که به آن حساسیت دارید ، کاملاً واضح باشید.

مراقبین را درگیر کنید. اگر کودک شما آلرژی غذایی دارد ، از اقوام ، کودک نشین ها ، معلمان و سایر مراقبان کمک بگیرید. اطمینان حاصل کنید که آنها درک می کنند که پرهیز از غذای آلرژی زا برای کودک شما چقدر مهم است و آنها می دانند در مواقع اضطراری چه کاری باید انجام دهند.

همچنین لازم است که به مراقبان اطلاع دهید که چه اقداماتی را می توانند برای جلوگیری از آن انجام دهند در مرحله اول واکنشی مانند شستن دقیق دست و تمیز کردن سطوحی که ممکن است با مواد غذایی حساسیت زا تماس داشته باشد.

داروی جایگزین

تحقیقات در مورد درمان های آلرژی غذایی جایگزین محدود است. با این حال ، بسیاری از افراد آنها را امتحان می كنند و ادعا می كنند كه روشهای خاصی به درمان كمك می كنند.

درمان با تزریق طب سوزنی برای درمان كهیر مفید شناخته شده است ، اگرچه برای تأیید این یافته ها تحقیقات بیشتری لازم است. اگر تصمیم دارید یکی از این روش های درمانی را امتحان کنید ، مطمئن باشید که با یک ارائه دهنده مجرب و باتجربه کار می کنید.

کنار آمدن و پشتیبانی

آلرژی غذایی می تواند باعث نگرانی مداوم شود و بر آن تأثیر بگذارد. زندگی در خانه ، مدرسه و کار. فعالیت های روزمره که برای اکثر خانواده ها آسان است ، مانند خرید مواد غذایی و تهیه غذا ، می تواند زمینه ساز فشارهای روحی برای خانواده ها و مراقبینی باشد که با آلرژی غذایی زندگی می کنند.

این راهکارها را در ذهن داشته باشید تا به شما در مدیریت زندگی کودک یا فرزندتان کمک کند. استرس مربوط به آلرژی غذایی:

با دیگران ارتباط برقرار کنید. فرصت بحث در مورد آلرژی های غذایی و تبادل اطلاعات با دیگران که نگرانی های شما را به اشتراک می گذارند می تواند بسیار مفید باشد.

بسیاری از سایت های اینترنتی و سازمان های غیرانتفاعی اطلاعات و مجالسی را برای بحث در مورد آلرژی های غذایی ارائه می دهند. برخی از آنها مخصوص والدین کودکانی است که دارای آلرژی غذایی هستند. تحقیقات آلرژی غذایی & amp؛ وب سایت آموزش می تواند شما را به حمایت از گروه ها و رویدادهای منطقه هدایت کند.

• به اطرافیان خود آموزش دهید. اطمینان حاصل کنید که خانواده و مراقبان از جمله کودک نشین و کارمندان مدرسه درک کاملی از حساسیت غذایی کودک شما دارند.
• قلدری آدرس. کودکان اغلب به دلیل آلرژی غذایی در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. بحث درباره حساسیت فرزندتان با پرسنل مدرسه ، خطر آزار و اذیت کودک را بسیار کاهش می دهد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

از آنجا که قرارهای پزشک می تواند مختصر باشد ، و همچنین وجود دارد اغلب زمینه های زیادی برای پوشش دادن ، ایده خوبی است که برای قرار خود آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات و انتظارات شما از پزشک وجود دارد.

• علائمی که داشته اید را بنویسید ، از جمله علائمی که به نظر نمی رسد با دلیل آن ارتباط نداشته باشد. قرار ملاقات را تعیین کرده است.
• اطلاعات مهم شخصی را بنویسید ، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی.
• لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که هنگام قرار ملاقات به شما ارائه می شود دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
• سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

وقت شما با پزشک محدود است ، بنابراین تهیه یک لیست سوالات به شما کمک می کند تا از وقت باهم خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان ، سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• آیا احتمالاً بیماری من به دلیل آلرژی غذایی یا واکنش دیگری ایجاد شده است؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا شرایط من موقتی است یا طولانی مدت؟
• چه نوع درمانی در دسترس است و شما کدام یک را توصیه می کنید؟
• گزینه های اصلی رویکرد شما چیست؟ پیشنهاد می کنید؟
• من این سایر شرایط سلامتی را دارم. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه با هم کنترل کنم؟
• آیا محدودیت های غذایی وجود دارد که لازم باشد آنها را رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ این چه هزینه ای خواهد داشت و آیا بیمه من مراجعه به یک متخصص را پوشش می دهد؟
• آیا جایگزین عمومی برای دارویی که برای من تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا شما چاپی دارید که من می تواند با من به خانه برود؟ توصیه می کنید از چه وب سایت هایی بازدید کنید؟

اگر فرزند شما برای آلرژی غذایی به پزشک مراجعه می کند ، ممکن است بخواهید از این س askال کنید:

• آیا فرزند من است؟ به احتمال زیاد آلرژی خود را پشت سر می گذارد؟
• آیا جایگزین دیگری برای غذا یا غذاهایی وجود دارد که علائم آلرژی کودک من را تحریک کند؟
• چگونه می توانم به کودک خود در برابر آلرژی غذایی ایمن بمانم؟ مدرسه؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام قرار ملاقات خود دریغ نکنید از او س questionsال کنید.

چه انتظاری از او دارید دکتر شما

پزشک شما ممکن است تعدادی سوال از شما بپرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است باعث صرفه جویی در وقت شما شود و نکاتی را که می خواهید بیشتر وقت بگذارید مرور کنید. پزشک ممکن است از شما س askال کند:

• چه زمانی علائم را مشاهده کردید؟
• شدت علائم چقدر بود؟
• چه مدت طول کشید تا علائم ظاهر شوند؟ بعد از خوردن غذایی که شک دارید به آن حساسیت دارید؟
• آیا داروهای بدون حساسیت مانند آنتی هیستامین بدون نسخه پزشک مصرف کرده اید و اگر چنین است ، آیا این داروها کمک می کنند؟
• آیا به نظر می رسد که واکنش شما همیشه توسط یک ماده غذایی خاص ایجاد می شود؟
• چه مقدار غذا قبل از واکنش خورده اید؟
• آیا غذایی که باعث واکنش شده است پخته یا خام بوده است؟
• آیا می دانید غذا چگونه تهیه شده است؟
• به نظر می رسد چه مشکلی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه علتی علائم شما را بدتر می کند؟ / li>

در این بین چه کاری می توانید انجام دهید

اگر مشکوک به آلرژی غذایی هستید ، تا زمان ملاقات پزشک از قرار گرفتن در معرض غذا کاملاً خودداری کنید. اگر غذا را بخورید و واکنش خفیفی داشته باشید ، داروهای آنتی هیستامین بدون نسخه می توانند به تسکین علائم کمک کنند. اگر واکنش شدیدتری دارید و علائم و نشانه های آنافیلاکسی دارید ، به اورژانس کمک کنید.