دیسپلازی مفصل ران

بررسی اجمالی

دیسپلازی مفصل ران اصطلاح پزشکی برای یک سوکت مفصل ران است که قسمت بالایی استخوان فوقانی ران را پوشش نمی دهد. این اجازه می دهد مفصل ران به طور جزئی یا کامل دررفته شود. بیشتر افراد مبتلا به دیسپلازی مفصل ران با این بیماری متولد می شوند.

اندکی پس از تولد و در هنگام ویزیت های مناسب نوزادان ، پزشکان کودک شما را از نظر علائم دیسپلازی مفصل ران بررسی می کنند. اگر دیسپلازی مفصل ران در اوایل نوزادی تشخیص داده شود ، یک بریس نرم می تواند مشکل را برطرف کند.

موارد خفیف دیسپلازی مفصل ران ممکن است شروع به ایجاد علائم نکند تا زمانی که یک فرد در سن نوجوانی یا جوان باشد. دیسپلازی مفصل ران می تواند به غضروف پوشاننده مفصل آسیب برساند و همچنین می تواند به غضروف نرم (لابروم) که قسمت سوکت مفصل ران را لبه می کند صدمه بزند. به این حالت پارگی لگن ران گفته می شود.

در کودکان بزرگتر و بزرگسالان ممکن است لازم باشد که جراحی برای انتقال استخوان ها به موقعیت مناسب برای حرکت صاف مفصل انجام شود.

علائم

علائم و نشانه ها در گروه سنی متفاوت است. در نوزادان ممکن است متوجه شوید که یک پا بلندتر از پای دیگر است. هنگامی که کودک شروع به راه رفتن می کند ، ممکن است لنگی ایجاد شود. در هنگام تغییر پوشک ، یک مفصل ران ممکن است از انعطاف پذیری کمتری نسبت به دیگری برخوردار باشد.

در نوجوانان و جوانان ، دیسپلازی مفصل ران می تواند عوارض دردناکی مانند آرتروز یا پارگی لابرال لگن ایجاد کند. این ممکن است باعث درد کشاله ران مربوط به فعالیت شود. در برخی موارد ، ممکن است احساس بی ثباتی در ران داشته باشید.

علل

هنگام تولد ، مفصل ران از غضروف های نرم ساخته شده است که به تدریج به استخوان سفت می شود. توپ و پریز باید به خوبی در کنار هم قرار بگیرند زیرا مانند یکدیگر برای قالب عمل می کنند. اگر توپ محکم در سوکت قرار نگیرد ، سوکت به طور کامل در اطراف توپ تشکیل نمی شود و خیلی کم عمق می شود.

در ماه آخر قبل از تولد ، فضای داخل رحم می تواند خیلی شلوغ شود. که توپ مفصل ران از موقعیت مناسب خود خارج شود ، که منجر به یک سوکت کم عمق می شود. عواملی که ممکن است باعث کاهش فضای رحم شوند عبارتند از:

• اولین بارداری
• کودک بزرگ
• ارائه بریچ

عوامل خطر

دیسپلازی مفصل ران در خانواده ها دیده می شود و بیشتر در دختران دیده می شود. خطر دیسپلازی مفصل ران نیز در نوزادانی که در ناحیه بریچ متولد می شوند و در کودکانی که محکم با لگن و زانوها بسته می شوند بیشتر است.

عوارض

در اواخر زندگی ، دیسپلازی مفصل ران می تواند به غضروف نرم (لابروم) که قسمت سوکت مفصل ران را لبه می کند آسیب برساند. این را پارگی لابراال ران می نامند. دیسپلازی مفصل ران همچنین می تواند مفصل را بیشتر در معرض آرتروز قرار دهد. این امر به دلیل فشارهای تماس بیشتر روی سطح کوچکتر سوکت رخ می دهد. با گذشت زمان ، این غضروف صاف روی استخوان ها را از بین می برد و به آنها کمک می کند تا هنگام حرکت مفصل روی یکدیگر سر بخورند.

محتوای:

تشخیص

در هنگام ویزیت های مناسب نوزاد ، پزشکان معمولاً با حرکت دادن پاهای نوزاد در موقعیت های مختلف ، دیسپلازی مفصل ران را بررسی می کنند که به شما نشان می دهد مفصل ران به خوبی در کنار هم قرار گرفته است.

موارد خفیف دیسپلازی مفصل ران تشخیص آن دشوار است و ممکن است شروع به ایجاد مشکل کند تا زمانی که یک بزرگسال جوان باشید. اگر پزشک شما به دیسپلازی مفصل ران مشکوک است ، ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را به شما پیشنهاد دهد.

درمان

درمان دیسپلازی مفصل ران بستگی به سن دارد. از فرد آسیب دیده و میزان آسیب دیدگی مفصل ران. نوزادان معمولاً با یک مهاربند نرم مانند مهار پاولیک که قسمت گلوله ای مفصل را برای چندین ماه در محکم نگه داشته است ، درمان می شوند. این به فرم سوکت کمک می کند تا به شکل توپ درآید.

بریس برای نوزادان بالای 6 ماه به خوبی کار نمی کند. در عوض ، پزشک ممکن است استخوان ها را در موقعیت مناسب قرار دهد و سپس آنها را برای مدت چند ماه با گچ بدن کامل نگه دارد. بعضی مواقع برای جابجایی صحیح مفصل به جراحی نیاز است.

اگر دیسپلازی شدیدتر باشد ، می توان موقعیت سوکت مفصل ران را نیز اصلاح کرد. در یک استئوتومی پری استاتبولار (per-e-as-uh-TAB-yoo-lur) ، سوکت از لگن بریده می شود و سپس دوباره جابجا می شود تا با توپ مطابقت بیشتری داشته باشد.

تعویض مفصل ران جراحی ممکن است گزینه ای برای افراد مسن باشد که دیسپلازی با گذشت زمان به شدت باسن آنها را آسیب دیده و در نتیجه باعث آرتروز ناتوان کننده شده است.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً ابتدا نگرانی های خود را به پزشک خانواده خود برسانید. وی ممکن است شما را به یک جراح ارتوپدی ارجاع دهد.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید:

• علائم و نشانه هایی را که تجربه می کنید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل تعیین قرار ملاقات ارتباطی نداشته باشد ، یادداشت کنید.
• لیستی از داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• مصرف یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را در نظر بگیرید. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
• اگر در حال تغییر پزشک هستید ، درخواست کنید که یک نسخه از سوابق پزشکی قبلی به پزشک فعلی شما ارسال شود.
• نوشتن س downالاتی را برای پرسیدن از پزشک انجام دهید.

وقت شما با پزشک محدود است ، بنابراین تهیه لیستی از س questionsالات می تواند به شما کمک کند تا از وقت مشترک خود نهایت استفاده را ببرید. برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• علت احتمالی علائم من چیست؟
• چه نوع آزمایشاتی لازم دارم؟ آیا این آزمایشات به آماده سازی خاصی نیاز دارند؟
• چه روش های درمانی موجود است و کدام یک را توصیه می کنید؟
• چه نوع عوارض جانبی را می توانم از درمان انتظار داشته باشم؟
• آیا گزینه دیگری برای رویکرد اصلی که شما پیشنهاد می دهید وجود دارد؟
• من سایر شرایط سلامتی را دارم. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه باهم مدیریت کنم؟
• آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟
• آیا می توانید برای اطلاعات بیشتر در مورد شرایط من وب سایت هایی را پیشنهاد دهید ؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در صورت ملاقات در هر زمان اگر چیزی را نمی فهمید ، در پرسیدن سوال خود تردید نکنید.

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید وقت بیشتری صرف کنید ، مرور کنید. پزشک ممکن است از شما س askال کند:

• چه زمانی شما یا فرزندتان برای اولین بار علائم را تجربه کرده اید؟
• آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه؟
• آیا چیزی وجود دارد؟ به نظر می رسد علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه علتی علائم شما را بدتر می کند؟
• اگر شما یا فرزندتان قبلاً دیسپلازی مفصل ران را تشخیص داده اید ، چه زمانی و از کجا تشخیص داده شده است ساخته شده؟