ترومبوسیتوپنی ایمنی (ITP)

بررسی اجمالی

ترومبوسیتوپنی ایمنی (ITP) نوعی اختلال است که می تواند منجر به کبودی و خونریزی آسان یا بیش از حد شود. خونریزی ناشی از سطح غیرمعمول پایین پلاکت است - سلولهایی که به لخته شدن خون کمک می کنند.

که قبلاً به عنوان پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک شناخته می شد ، ITP می تواند باعث کبودی بنفش و همچنین نقاط ریز بنفش مایل به قرمز شود که شبیه بثورات است. .

کودکان ممکن است پس از عفونت ویروسی دچار ITP شوند و معمولاً بدون درمان کاملاً بهبود می یابند. در بزرگسالان ، این اختلال اغلب طولانی مدت است.

اگر علائمی از خونریزی ندارید و تعداد پلاکت شما خیلی کم نیست ، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید. اگر علائم شما شدیدتر باشد ، درمان ممکن است شامل داروهایی برای افزایش تعداد پلاکت یا جراحی برای برداشتن طحال باشد.

علائم

ترومبوسیتوپنی ایمنی ممکن است هیچ علائم و نشانه ای نداشته باشد. در صورت بروز ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کبودی آسان یا زیاد
• خونریزی سطحی در پوست که به صورت لکه هایی به رنگ قرمز مایل به بنفش (پتشیا) به نظر می رسد که به نظر می رسد مانند بثورات ، معمولاً در ناحیه پایین پا
• خونریزی از لثه یا بینی
• خون در ادرار یا مدفوع
• جریان قاعدگی غیرمعمول

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در صورت بروز علائم هشدار دهنده ای که شما یا فرزندتان را نگران می کند ، با پزشک خود قرار بگذارید. خونریزی که متوقف نشود یک فوریت پزشکی است. اگر شما یا فرزندتان دچار خونریزی شده اید که با استفاده از روش های معمول کمک های اولیه ، مانند اعمال فشار بر ناحیه قابل کنترل نیست ، فوراً کمک بگیرید.

علل

ترومبوسیتوپنی ایمنی معمولاً زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه پلاکت ها را که ترکه های سلول هستند و به لخته شدن خون کمک می کنند ، حمله کرده و از بین می برد. در بزرگسالان ، این ممکن است توسط عفونت با HIV ، هپاتیت یا H.pylori - نوع باکتری هایی که باعث زخم معده می شوند - ایجاد شود. در اکثر کودکان مبتلا به ITP ، این اختلال به دنبال یک بیماری ویروسی مانند اوریون یا آنفولانزا رخ می دهد.

عوامل خطر

ITP در زنان جوان بیشتر دیده می شود. به نظر می رسد این خطر در افرادی که دارای بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید ، لوپوس و سندرم آنتی فسفولیپید هستند نیز بیشتر است.

عوارض

یک عارضه نادر از ترومبوسیتوپنی ایمنی خونریزی در مغز است ، که می تواند کشنده باشد.

اگر باردار هستید و تعداد پلاکت شما بسیار کم است یا خونریزی دارید ، خطر خونریزی شدید هنگام زایمان بیشتر است. پزشک شما ممکن است با در نظر گرفتن تأثیرات روی کودک شما ، برای حفظ تعداد پلاکت پایدار ، درمانی را پیشنهاد کند.

محتوای:

تشخیص

برای تشخیص ترومبوسیتوپنی ایمنی ، پزشک شما سعی می کند سایر دلایل احتمالی خونریزی و تعداد کم پلاکت مانند بیماری زمینه ای یا داروهای مصرفی شما یا فرزندتان را حذف کند.

آزمایش خون می تواند بررسی کند سطح پلاکت ها به ندرت ، بزرگسالان ممکن است برای رد سایر مشکلات به آزمایش مغز استخوان نیاز داشته باشند.

درمان

افرادی که دارای ترومبوسیتوپنی ایمنی خفیف هستند ، ممکن است چیزی غیر از نظارت منظم و بررسی پلاکت ها نداشته باشند. کودکان معمولاً بدون درمان بهبود می یابند. بیشتر بزرگسالان مبتلا به ITP سرانجام به درمان نیاز خواهند داشت ، زیرا این بیماری اغلب شدید یا طولانی مدت می شود (مزمن).

درمان ممکن است شامل چندین روش باشد ، مانند داروهایی برای افزایش تعداد پلاکت یا جراحی برای برداشتن شما. طحال (طحال). با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای گزینه های درمانی خود صحبت کنید. برخی افراد متوجه می شوند که عوارض جانبی درمان بیشتر از اثرات خود بیماری است.

داروها

پزشک در مورد داروها یا مکمل های بدون نسخه با شما صحبت خواهد کرد. شما مصرف می کنید و آیا شما نیاز به قطع استفاده از هر نوع عملکرد پلاکت دارید. به عنوان مثال می توان به آسپرین ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) و جینکو بیلوبا اشاره کرد.

داروهایی برای درمان ITP ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استروئیدها. پزشک احتمالاً شما را با استفاده از کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون شروع می کند. هنگامی که تعداد پلاکت شما به سطح مطمئنی رسید ، می توانید به تدریج و تحت نظر پزشک خود مصرف دارو را قطع کنید. استفاده طولانی مدت از این داروها توصیه نمی شود زیرا می توانند خطر ابتلا به عفونت ، افزایش قند خون و پوکی استخوان را افزایش دهند.
• گلوبولین ایمنی. اگر کورتیکواستروئیدها کمکی نکنند ، ممکن است پزشک به شما تزریق گلوبولین ایمنی بدهد. این دارو در صورت خونریزی شدید یا نیاز به افزایش سریع خون قبل از جراحی ، ممکن است از این دارو نیز استفاده شود. این اثر معمولاً طی دو هفته از بین می رود.
• داروهایی که تولید پلاکت را تقویت می کنند. داروهایی مانند رومیپلوستیم (Nplate) و الترومبوپگ (Promacta) به مغز استخوان شما کمک می کند تا پلاکت بیشتری تولید کند. این نوع داروها می توانند خطر لخته شدن خون را افزایش دهند.
• سایر داروها. ریتوکسیماب (Rituxan، Truxima) با کاهش پاسخ سیستم ایمنی بدن که به پلاکت ها آسیب می زند ، به افزایش تعداد پلاکت ها کمک می کند. اما این دارو همچنین می تواند اثر واکسیناسیون را کاهش دهد ، در صورتی که بعداً برای برداشتن طحال عمل جراحی را انجام دهید ، ممکن است لازم باشد.

جراحی

اگر شرایط شما شدید است یا با وجود درمان اولیه دارویی ، پزشک همچنان ممکن است جراحی برای برداشتن طحال را پیشنهاد کند. این به سرعت منبع اصلی تخریب پلاکت در بدن شما را از بین می برد و تعداد پلاکت را بهبود می بخشد ، هرچند که برای همه مفید نیست. زندگی بدون طحال برای همیشه حساسیت شما به عفونت را افزایش می دهد.

درمان اضطراری

اگرچه خونریزی نادر ، شدید می تواند با ITP رخ دهد. مراقبت های اورژانسی معمولاً شامل تزریق کنسانتره های پلاکت است. استروئیدها و گلوبولین ایمنی نیز ممکن است از طریق لوله ای در ورید تجویز شوند. :

• از ورزش های تماسی خودداری کنید. بسته به خطر خونریزی ، ضربه سر در ورزش هایی مانند بوکس ، ورزش های رزمی و فوتبال می تواند باعث خونریزی در مغز شما شود. با پزشک خود درمورد اینکه چه فعالیت هایی برای شما بی خطر است صحبت کنید.
• مراقب علائم عفونت باشید. اگر طحال خود را برداشته اند ، در صورت مشاهده علائم عفونت ، از جمله تب ، هوشیار بوده و به دنبال درمان سریع خود باشید. عفونت ها در افراد بدون طحال می توانند جدی تر باشند.
• در مصرف داروهای بدون نسخه احتیاط کنید. داروهای بدون نسخه مانند آسپیرین و ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB و دیگران) می توانند عملکرد پلاکت را مختل کنند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

زیرا ممکن است تعداد پلاکت کم باشد علائم ، این مشکل اغلب هنگامی که شما آزمایش خون به یک دلیل دیگر انجام می شود کشف می شود. برای تشخیص ترومبوسیتوپنی ایمنی ، پزشک احتمالاً آزمایش خون دیگری را که نیاز به گرفتن مقدار کمی خون از ورید بازو دارد ، تجویز می کند. وی همچنین ممکن است شما را به متخصص بیماریهای خون (متخصص خون) ارجاع دهد.

کاری که می توانید انجام دهید

در اینجا چند مرحله وجود دارد که می توانید برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود انجام دهید:

• علائمی را که تجربه می کنید ، ذکر کنید ، از جمله علائمی که به نظر نمی رسد با دلیل تعیین وقت شما ملاقات ارتباط نداشته باشد.
• اطلاعات اصلی شخصی را ذکر کنید ، از جمله استرس های عمده ، تغییرات زندگی ، و بیماری های اخیر یا اقدامات پزشکی ، مانند انتقال خون.
• تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی را که مصرف می کنید ، از جمله دوزها ذکر کنید.
• از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود بپرسید با تو بیام علاوه بر پشتیبانی ، وی می تواند اطلاعات پزشک یا سایر کارکنان کلینیک شما را در قرار ملاقات بنویسد.
• س questionsالاتی را برای س askال از پزشک خود لیست کنید. تهیه لیستی از سوالات می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود با هم بیشتر استفاده کنید.

سوالات مربوط به ITP ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• چند پلاکت در من وجود دارد خون من؟
• آیا تعداد پلاکت من به طور خطرناکی کم است؟
• چه عواملی باعث ITP من می شود؟
• آیا به آزمایشات بیشتری نیاز دارم؟
• آیا این شرایط موقتی است یا طولانی مدت؟
• چه روش های درمانی موجود است و شما چه مواردی را توصیه می کنید؟
• چه اتفاقی می افتد اگر من کاری انجام ندهم؟
• چه مواردی وجود دارد عوارض جانبی احتمالی درمانهایی که شما پیشنهاد می کنید؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که لازم باشد آنها را رعایت کنم؟
• آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا بروشور یا مطالب چاپ شده دیگری دارید که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟