امپتیگو

بررسی اجمالی

Impetigo (im-puh-TIE-go) یک عفونت پوستی شایع و بسیار مسری است که عمدتا نوزادان و کودکان را درگیر می کند. امپتیگو معمولاً به صورت زخم های قرمز در صورت ، به ویژه در اطراف بینی و دهان کودک و روی دست ها و پاها ظاهر می شود. زخم ها ترکیده و پوسته هایی به رنگ عسل ایجاد می کنند.

درمان آنتی بیوتیک ها به طور کلی برای جلوگیری از شیوع استعمال دمنوش به دیگران توصیه می شود. مهم است که کودک خود را از مدرسه یا مراقبت های روزانه در خانه نگه دارید تا زمانی که دیگر مسری نباشد - معمولاً 24 ساعت پس از شروع درمان با آنتی بیوتیک.

علائم

علائم و نشانه های کلاسیک امپتیگو شامل زخم های قرمز است که به سرعت پاره می شود ، برای چند روز خارج می شود و سپس یک پوسته قهوه ای مایل به زرد ایجاد می کند. این زخم ها معمولاً در اطراف بینی و دهان ایجاد می شوند اما با انگشتان ، لباس و حوله ها می توانند به سایر مناطق بدن منتقل شوند. خارش و درد به طور کلی خفیف است.

یک نوع کمتر شایع از این اختلال ، که به آن استعمال بولوس می گویند ، ممکن است تاول های بزرگتری داشته باشد که روی تنه نوزادان و کودکان کم سن رخ می دهد.

بیشتر شکل جدی استمنا ، به نام اکتیما ، به پوست عمیق تر نفوذ می کند - باعث ایجاد زخم های مایع یا چرکی دردناک می شود که به زخم های عمیق تبدیل می شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر مشکوک هستید که خود یا فرزندتان impetigo ، با پزشک خانواده خود ، پزشک متخصص اطفال کودک یا متخصص پوست مشورت کنید.

علل

در تماس با زخم شخصی که در معرض تماس قرار گرفته اید ، در معرض باکتری هایی هستید که باعث بیهوشی می شوند. آلوده یا با مواردی که لمس کرده اند - مانند لباس ، ملحفه ، حوله و حتی اسباب بازی.

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به ادرار را افزایش می دهند عبارتند از:

• سن. ایمپتیگو معمولاً در کودکان 2 تا 5 ساله رخ می دهد.
• شرایط شلوغ. ایمپتیگو به راحتی در مدارس و مراکز مراقبت از کودکان پخش می شود.
• هوای گرم و مرطوب. عفونت های ایمپتیگو بیشتر در تابستان دیده می شوند.
• ورزش های خاصی. شرکت در ورزش هایی که شامل تماس پوست به پوست مانند فوتبال یا کشتی است ، خطر ابتلا به استهلاک را افزایش می دهد.
• پوست شکسته. باکتری هایی که باعث از بین رفتن غده می شوند اغلب از طریق یک آسیب پوستی کوچک ، نیش حشرات یا بثورات پوستی وارد پوست شما می شوند.

بزرگسالان و افراد دیابتی یا سیستم ایمنی ضعیف احتمال بیشتری دارد که دچار اکتیم شوند.

عوارض

Impetigo معمولاً خطرناک نیست. و زخمهای موجود در اشکال خفیف عفونت به طور کلی بدون زخم بهبود می یابند.

به ندرت ، عوارض ناشی از التهاب شامل:

• سلولیت است. این عفونت بالقوه جدی بر بافتهای زیر پوست شما تأثیر می گذارد و در نهایت ممکن است به غدد لنفاوی و جریان خون گسترش یابد. سلولیت درمان نشده می تواند به سرعت تهدید کننده زندگی شود.
• مشکلات کلیوی. یکی از انواع باکتری هایی که باعث از بین رفتن دفع می شود می تواند به کلیه های شما آسیب برساند.
• زخم. زخم های مرتبط با ecthyma می توانند جای زخم ایجاد کنند.

پیشگیری

تمیز نگه داشتن پوست بهترین راه برای سلامت آن است. شستشوی بریدگی ها ، خراش ها ، گزش حشرات و سایر زخم ها بلافاصله مهم است.

برای کمک به جلوگیری از شیوع مقصر به دیگران:

• مناطق آسیب دیده را با صابون ملایم بشویید و آب روان و سپس به آرامی با گاز بپوشانید.
• هر روز لباس ، پارچه و حوله های یک فرد آلوده را بشویید و آنها را با هیچ کس دیگری در خانواده خود به اشتراک نگذارید.
• دستکش بپوشید. هنگام استفاده از پماد آنتی بیوتیک و پس از آن دستان خود را کاملا بشویید.
• برای جلوگیری از خراشیده شدن آسیب ناخن های کودک آلوده را کوتاه کنید.
• مرتباً دست ها را بشویید.
• در خانه کودک باشید تا زمانی که دکتر شما بگوید مسری نیست.

محتوا:

تشخیص

پزشکان معمولاً با مشاهده زخم های متمایز ، آمیخته را تشخیص می دهیم. به طور کلی آزمایش های آزمایشگاهی ضروری نیستند.

اگر زخم ها حتی با درمان آنتی بیوتیکی پاک نشوند ، پزشک ممکن است از مایعات تولید شده توسط یک زخم نمونه برداری کرده و آزمایش کند تا ببیند چه نوع آنتی بیوتیک وجود دارد. ممکن است روی آن بهترین کار را انجام دهد برخی از انواع باکتریهایی که باعث استنشاق می شوند نسبت به داروهای خاص آنتی بیوتیکی مقاوم شده اند. ممکن است لازم باشد ابتدا ناحیه آسیب دیده را در آب گرم خیس کنید و یا از کمپرس مرطوب برای از بین بردن پوسته ها استفاده کنید تا آنتی بیوتیک به پوست نفوذ کند.

اگر بیش از چند زخم از بین رفته ، پزشک شما ممکن است داروهای آنتی بیوتیکی را که می توان از راه دهان مصرف کرد توصیه می کنیم. حتماً تمام دوره دارو را حتی در صورت بهبودی زخم ها به پایان برسانید. این به جلوگیری از عود مجدد عفونت کمک می کند و احتمال مقاومت آنتی بیوتیکی را کمتر می کند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برای عفونت های جزئی که به مناطق دیگر سرایت نکرده اند ، می توانید زخم ها را با کرم آنتی بیوتیک بدون نسخه و یا پمادی که حاوی باسی تراسین است ، درمان کنید. قرار دادن باند ضد چسب در منطقه می تواند از گسترش زخم جلوگیری کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

هنگامی که برای تعیین وقت خود با پزشک خانواده یا متخصص اطفال کودک تماس می گیرید ، از شما س askال کنید برای جلوگیری از آلوده شدن دیگران به اتاق انتظار باید هر کاری انجام دهید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات وجود دارد.

آنچه می توانید انجام دهید

برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائمی که شما یا فرزندتان تجربه می کند
• همه داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی که فرزند شما یا شما مصرف می کند
• اطلاعات پزشکی کلیدی ، از جمله سایر موارد
• س toالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

س Quesالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

• چه عواملی ممکن است باعث ایجاد زخم شود؟
• آیا برای تأیید تشخیص به آزمایشاتی نیاز است؟
• بهترین اقدام چیست؟
• چه کاری می توانم انجام دهم؟ از شیوع عفونت جلوگیری کنید؟
• چه چیزی آیا در حین بهبودی شرایط روتین را توصیه می کنید؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، از پرسیدن س questionsالات دیگر در هنگام ملاقات خود دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد ، از جمله:

• چه زمانی زخم شروع شده است؟
• هنگام شروع زخم ها چه شکلی بود؟
• آیا اخیراً بریدگی ، خراش یا گزش حشرات در منطقه آسیب دیده داشته اید؟
• آیا زخم ها دردناک یا خارش دار؟
• چه چیزی باعث بهتر یا بدتر شدن زخم ها می شود؟
• آیا در خانواده شما فردی از قبل دچار استهلاک است؟
• آیا این مشکل پیش آمده است؟ در گذشته؟