آلرژی به لاتکس

بررسی اجمالی

آلرژی به لاتکس واکنشی است به پروتئین های خاصی که در لاتکس لاستیک طبیعی وجود دارد ، محصولی که از درخت لاستیک ساخته شده است. اگر به آلرژی به لاتکس مبتلا هستید ، بدن شما لاتکس را با ماده ای مضر اشتباه می کند.

آلرژی به لاتکس ممکن است باعث خارش پوست و کهیر یا حتی آنافیلاکسی شود ، یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی که می تواند باعث تورم گلو و دشواری تنفس شود. . پزشک می تواند تشخیص دهد که شما به آلرژی به لاتکس مبتلا هستید یا در معرض ابتلا به آلرژی به لاتکس هستید.

درک آلرژی به لاتکس و دانستن منابع مشترک لاتکس می تواند به شما در جلوگیری از واکنش های آلرژیک کمک کند.

علائم

اگر به لاتکس حساسیت دارید ، احتمالاً پس از لمس محصولات لاستیکی لاتکس ، مانند دستکش یا بادکنک ، علائمی خواهید داشت. در صورت تنفس در ذرات لاتکس که با برداشتن دستکش لاتکس در هوا آزاد می شوند ، می توانید علائمی داشته باشید.

علائم آلرژی به لاتکس از خفیف تا شدید است. واکنش به میزان حساسیت شما به لاتکس و میزان لاتکس لمس یا استنشاق بستگی دارد. واکنش شما با هر تماس اضافی با لاتکس می تواند بدتر شود.

علائم خفیف

علائم خفیف آلرژی به لاتکس عبارتند از:

خارش
قرمزی پوست
کهیر یا بثورات پوستی

علائم شدیدتر

این موارد عبارتند از:

عطسه
آبریزش بینی
خارش و آبریزش چشم
گلو خراشیده
مشکل تنفس
خس خس سینه
سرفه

علائم تهدید کننده زندگی: آنافیلاکسی

جدی ترین واکنش آلرژیک به لاتکس آنافیلاکسی است که می تواند کشنده باشد. واکنش آنافیلاکتیک (واکنش uh-fuh-LAK-tik) بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس در افراد بسیار حساس ایجاد می شود ، اما به ندرت در اولین بار در معرض قرار گرفتن اتفاق می افتد.

علائم و نشانه های آنافیلاکسی شامل موارد زیر است:

کهیر یا تورم
حالت تهوع و استفراغ
افت فشار خون
سرگیجه
از دست دادن هوشیاری
گیجی
نبض سریع یا ضعیف

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در صورت مراجعه به مراقبت های پزشکی فوری در حال انجام یا فکر می کنید که واکنش آنافیلاکتیک دارید.

اگر بعد از قرار گرفتن در معرض لاتکس واکنش های شدید کمتری دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. در صورت امکان ، هنگام واکنش به پزشک خود مراجعه کنید ، که به تشخیص کمک می کند.

علل

در آلرژی به لاتکس ، سیستم ایمنی بدن شما لاتکس را به عنوان یک ماده مضر شناسایی می کند و باعث ایجاد برخی موارد می شود. آنتی بادی برای مبارزه با آن دفعه بعد که در معرض لاتکس قرار گرفتید ، این آنتی بادی ها به سیستم ایمنی بدن شما می گویند که هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون آزاد کند و طیف وسیعی از علائم و نشانه های آلرژی را ایجاد کند. هرچه بیشتر در معرض لاتکس قرار بگیرید ، سیستم ایمنی بدن شما با شدت بیشتری پاسخ می دهد. این حساسیت سازی نامیده می شود.

آلرژی به لاتکس می تواند از این طریق رخ دهد:

تماس مستقیم. شایعترین علت حساسیت به لاتکس لمس محصولات حاوی لاتکس از جمله دستکش لاتکس ، کاندوم و بادکنک است.
استنشاق. محصولات لاتکس ، به ویژه دستکش ، ذرات لاتکس را آزاد می کند که می توانید با انتقال آنها در هوا ، آنها را تنفس کنید. میزان لاتکس موجود در هوا از دستکش ها بسته به مارک استفاده شده از دستکش بسیار متفاوت است.

هنگام استفاده از لاتکس ، ممکن است واکنش های پوستی دیگری نیز داشته باشید. آنها عبارتند از:

درماتیت تماسی آلرژیک. این واکنش از مواد افزودنی شیمیایی استفاده شده در طول تولید حاصل می شود. علامت اصلی ، بثورات پوستی با تشکیل تاول 24 تا 48 ساعت پس از مواجهه ، شبیه پیچک سمی است.
درماتیت تماسی تحریک کننده. آلرژی نیست ، این تحریک پوستی به دلیل پوشیدن دستکش لاستیکی یا قرار گرفتن در معرض پودر داخل آنها ایجاد می شود. علائم و نشانه ها شامل مناطق خشک ، خارش دار و تحریک پذیر ، معمولاً روی دست است.

همه محصولات لاتکس از منابع طبیعی ساخته نمی شوند. محصولات حاوی لاتکس ساخته شده توسط انسان (مصنوعی) ، مانند رنگ لاتکس ، بعید است که واکنشی ایجاد کنند.

عوامل خطر

افراد خاصی بیشتر در معرض خطر آلرژی به لاتکس هستند:

مبتلایان به اسپینا بیفیدا. خطر آلرژی به لاتکس در افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا بیشتر است - نقص مادرزادی که بر رشد ستون فقرات تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به این اختلال اغلب از طریق مراقبت های بهداشتی زودرس و مکرر در معرض محصولات لاتکس قرار می گیرند. افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا همیشه باید از مصرف محصولات لاتکس خودداری کنند.
افرادی که چندین عمل جراحی یا عمل پزشکی انجام می دهند. تماس مکرر با دستکش لاتکس و محصولات پزشکی خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس را افزایش می دهد.
کارگران مراقبت های بهداشتی. اگر در مراقبت های بهداشتی کار می کنید ، خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس افزایش می یابد.
کارگران صنعت لاستیک. تماس مکرر با لاتکس ممکن است باعث افزایش حساسیت شود.
افرادی که سابقه آلرژی شخصی یا خانوادگی دارند. اگر آلرژی دیگری داشته باشید - مانند تب یونجه یا آلرژی غذایی - یا در خانواده شما شایع است ، بیشتر در معرض خطر آلرژی به لاتکس هستید.

ارتباط بین آلرژی غذایی و لاتکس آلرژی

برخی از میوه ها حاوی همان آلرژن های موجود در لاتکس هستند. آنها عبارتند از:

آووکادو
موز
شاه بلوط
کیوی
میوه شور

اگر به لاتکس حساسیت دارید ، احتمال حساسیت به این غذاها نیز بیشتر است.

پیشگیری

بسیاری از محصولات رایج حاوی لاتکس هستند ، اما معمولاً می توانید گزینه مناسبی پیدا کنید. با اجتناب از این محصولات از واکنش آلرژیک به لاتکس جلوگیری کنید:

دستکش ظرفشویی
برخی از انواع فرش
بالن
لاستیک اسباب بازی
بطری های آب گرم
نوک سینه های بطری کودک
چند پوشک یکبار مصرف
نوارهای لاستیکی
پاک کن ها
کاندوم
دیافراگم
عینک شنا
دسته راکت
دسته های موتورسیکلت و دوچرخه
دکمه فشار خون
استتوسکوپ
لوله وریدی
سرنگ
تنفس
پد الکترود
ماسک های جراحی
سدهای دندان

در بسیاری از مراکز بهداشتی از دستکش های بدون پلاکت استفاده می شود. با این حال ، از آنجا که سایر محصولات پزشکی ممکن است حاوی لاتکس یا لاستیک باشند ، حتماً قبل از تمام معاینات یا اقدامات مربوط به پزشک ، پرستار ، دندانپزشک و سایر کارکنان بهداشت و درمان در مورد آلرژی خود بگویید. استفاده از دستبند هشدار پزشکی می تواند دیگران را از حساسیت به لاتکس آگاه کند.

محتوای:

تشخیص

تشخیص گاهی اوقات یک چالش است. پزشک پوست شما را معاینه می کند و درباره علائم و سابقه پزشکی شما س questionsال می کند. در مورد واکنشهای خود به لاتکس و اگر علائم و نشانه های آلرژی دیگری داشته اید ، به پزشک خود بگویید. پزشک شما همچنین سو ruleاستفاده می کند تا دلایل دیگر علائم شما را رد کند.

آزمایش پوست می تواند به شما در تعیین واکنش پوست به پروتئین لاتکس کمک کند. پزشک از یک سوزن کوچک برای قرار دادن مقدار کمی لاتکس در زیر سطح پوست روی بازو یا پشت استفاده می کند. اگر به لاتکس حساسیت دارید ، برجستگی برجسته ای ایجاد می کنید. فقط یک متخصص آلرژی یا پزشک دیگری که در آزمایش پوست با تجربه است باید این آزمایش را انجام دهد.

آزمایش خون نیز ممکن است برای بررسی حساسیت به لاتکس انجام شود.

درمان

اگرچه داروهایی برای کاهش علائم آلرژی به لاتکس در دسترس هستند ، درمانی وجود ندارد. تنها راه جلوگیری از واکنش آلرژیک لاتکس ، پرهیز از محصولی است که حاوی لاتکس است.

با وجود تمام تلاش خود برای جلوگیری از لاتکس ، ممکن است با آن تماس پیدا کنید. اگر واکنش آلرژیک شدید به لاتکس داشته اید ، ممکن است لازم باشد که اپی نفرین تزریقی را همیشه همراه داشته باشید. اگر واکنش آنافیلاکتیک دارید ، باید برای تزریق فوری آدرنالین (اپی نفرین) به اورژانس مراجعه کنید.

برای واکنش های شدید کمتر ، پزشک ممکن است آنتی هیستامین ها یا کورتیکواستروئیدها را برای شما تجویز کند ، پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس برای کنترل واکنش و کمک به تسکین ناراحتی.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده یا یک پزشک عمومی کار خود را شروع خواهید کرد. با این حال ، ممکن است شما به پزشکی متخصص آلرژی (متخصص آلرژی) ارجاع شوید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات وجود دارد.

آنچه می توانید انجام دهید

علائم خود را بنویسید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد ارتباطی با دلیل تعیین وقت شما نداشته باشد.
در مورد قرار گرفتن در معرض لاتکس ، زمان بروز آن و نوع آن یادداشت کنید. واکنشی که داشته اید.
اطلاعات مهم شخصی را بنویسید ، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی.
لیستی از تمام داروهایی که مصرف می کنید ، از جمله ویتامین ها و مکمل ها تهیه کنید.
در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را بردارید. ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

تهیه لیستی از سوالات قبل از قرار ملاقات به شما کمک می کند از وقت خود با دکتر خود نهایت استفاده را ببرید. برای آلرژی به لاتکس ، برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

بهترین روش درمانی چیست؟

گزینه های اصلی که شما پیشنهاد می کنید کدامند؟

چگونه می توانم از تماس با لاتکس جلوگیری کنم؟

آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در پرسیدن سالات دیگر نیز دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

شما پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد ، از جمله:

چه زمانی علائم شما شروع شد؟
آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه؟
شدت علائم چقدر است؟
آیا آلرژی مانند تب یونجه یا آلرژی به برخی غذاها دارید؟
آیا در خانواده شما سابقه آلرژی وجود دارد؟
آیا در معرض محصولات لاتکس قرار گرفته اید؟
اگر بعد از استفاده از دستکش لاتکس علائمی داشتید ، چه مدت طول کشید تا علائم ایجاد شود؟
چه جراحی هایی انجام داده اید؟ و چه موقع؟