بیماری Legg-Calve-Perthes

بررسی اجمالی

بیماری Legg-Calve-Perthes (LEG-kahl-VAY-PER-tuz) یک بیماری در دوران کودکی است که وقتی خونرسانی به قسمت توپی (سر استخوان ران) مفصل ران انجام می شود ، رخ می دهد. به طور موقت قطع شده و استخوان شروع به مردن می کند.

این استخوان ضعیف شده به تدریج از هم می پاشد و می تواند شکل گرد خود را از دست بدهد. بدن در نهایت خون رسانی به توپ را بازیابی می کند و توپ بهبود می یابد. اما اگر توپ پس از بهبود دیگر گرد نباشد ، می تواند باعث درد و سفتی شود. روند کامل مرگ ، شکستگی و تجدید استخوان می تواند چندین سال طول بکشد.

برای اینکه دور توپ ممکن است بخشی از مفصل باشد ، پزشکان از انواع روش های درمانی استفاده می کنند که آن را در قسمت سوکت محل خود ببندد. مفصل. این سوکت هنگام بهبودی به عنوان کپکی برای سر استخوان ران شکسته عمل می کند.

علائم

علائم و نشانه های بیماری Legg-Calve-Perthes عبارتند از:

• لنگیدن
• درد یا سفتی در مفصل ران ، کشاله ران ، ران یا زانو
• محدودیت حرکتی مفصل ران
• دردی که با فعالیت و بدتر شدن با استراحت بهبود می یابد

بیماری Legg-Calve-Perthes معمولاً فقط یک لگن را درگیر می کند. هر دو باسن در بعضی از کودکان ، معمولاً در زمان های مختلف ، تحت تأثیر قرار می گیرند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید

اگر کودک شما شروع به لنگیدن یا شکایت از لگن ، کشاله ران یا شکایت دارد با پزشک خود قرار بگذارید. زانو درد. اگر کودک شما تب دارد یا تحمل تحمل وزن روی پا را ندارد ، به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید.

علل

بیماری Legg-Calve-Perthes در هنگام خونرسانی بسیار کم رخ می دهد قسمت توپی مفصل ران (سر استخوان ران). بدون خون کافی ، این استخوان ضعیف شده و به راحتی شکستگی می یابد. علت کاهش موقتی جریان خون در سر استخوان ران هنوز ناشناخته مانده است.

عوامل خطر

عوامل خطر برای بیماری Legg-Calve-Perthes عبارتند از:

• سن اگرچه بیماری Legg-Calve-Perthes می تواند کودکان تقریباً در هر سنی را درگیر کند ، این بیماری معمولاً از سنین 4 تا 10 سالگی آغاز می شود.
• جنسیت فرزند شما. Legg-Calve-Perthes در پسران حدود چهار برابر بیشتر از دختران است.
• نژاد. کودکان سفیدپوست بیشتر از کودکان سیاه پوست به این اختلال مبتلا می شوند.
• جهش های ژنتیکی. به نظر می رسد برای تعداد کمی از افراد ، بیماری Legg-Calve-Perthes با جهش در برخی ژن ها در ارتباط باشد ، اما مطالعه بیشتر مورد نیاز است.

عوارض

کودکانی که مبتلا به بیماری Legg-Calve-Perthes در بزرگسالی در معرض خطر ابتلا به آرتروز مفصل ران قرار دارند - به خصوص اگر مفصل ران به شکل غیر طبیعی بهبود یابد. اگر استخوان های ران پس از ترمیم به خوبی کنار هم قرار نگیرند ، مفصل می تواند زود فرسوده شود.

به طور کلی ، کودکانی که بعد از 6 سالگی مبتلا به Legg-Calve-Perthes تشخیص داده می شوند ، احتمال دارد بعداً دچار مشکلات ران شوند. در زندگی. هرچه کودک در زمان تشخیص کوچکتر باشد ، احتمال بهبود مفصل ران به شکل گرد و طبیعی بیشتر است.

محتوای:

تشخیص

در طول معاینه فیزیکی ، پزشک ممکن است پاهای کودک شما را به موقعیت های مختلف منتقل کند تا دامنه حرکت را بررسی کند و ببیند که آیا موقعیت هایی باعث درد می شوند.

آزمایشات تصویربرداری

این نوع آزمایشات ، که برای تشخیص بیماری Legg-Calve-Perthes حیاتی است ، ممکن است شامل:

• اشعه ایکس باشد. اشعه ایکس اولیه ممکن است طبیعی به نظر برسد زیرا ممکن است یک تا دو ماه طول بکشد تا علائم مربوط به بیماری Legg-Calve-Perthes در اشعه X آشکار شود. پزشک شما برای پیگیری پیشرفت بیماری به احتمال زیاد چندین اشعه ایکس را به مرور زمان توصیه می کند.
• MRI. این فناوری از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر بسیار دقیق از استخوان و بافت نرم درون بدن استفاده می کند. MRI اغلب می تواند آسیب استخوانی ناشی از بیماری Legg-Calve-Perthes را با وضوح بیشتری نسبت به اشعه ایکس تجسم کند ، اما همیشه لازم نیست.

درمان

در Legg- بیماری Calve-Perthes ، روند کامل مرگ ، شکستگی و تجدید استخوان می تواند چندین سال طول بکشد. انواع درمان توصیه شده به موارد زیر بستگی دارد:

• سن شروع علائم
• مرحله بیماری
• میزان آسیب مفصل ران

با پیشرفت بیماری Legg-Calve-Perthes ، قسمت گلوله ای مفصل (سر استخوان ران) ضعیف شده و خرد می شود. در حین ترمیم ، قسمت سوکت مفصل می تواند به عنوان یک قالب کمک کند تا سر ران ران شکسته شکافته شود و شکل گرد خود را حفظ کند.

برای اینکه این قالب کار کند ، سر استخوان ران باید به راحتی درون سوکت بنشیند. بعضی اوقات این کار را می توان با نوع خاصی از بازیگران پا انجام داد که پاها را به مدت چهار تا شش هفته به طور گسترده ای از هم باز نگه دارد.

برخی از کودکان برای کمک به حفظ گوی مفصل داخل سوکت به جراحی نیاز دارند. این روش ممکن است شامل برشهای گوه ای شکل در استخوان ران یا لگن برای تنظیم مجدد مفصل باشد.

معمولاً برای کودکان زیر 6 سال به جراحی نیاز نیست. در این گروه سنی ، به طور طبیعی سوکت مفصل قابل قالب است ، بنابراین توپی و سوکت معمولاً بدون جراحی به خوبی کنار هم قرار می گیرند.

سایر درمان ها

برخی از کودکان ، به ویژه کودکان بسیار کوچک ، ممکن است فقط به درمان های محافظه کارانه یا مشاهده نیاز داشته باشند. درمان های محافظه کارانه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• محدودیت های فعالیت. بدون دویدن ، پریدن یا سایر فعالیتهای پرتحرک که ممکن است آسیب ران را تسریع کند.
• عصا. در برخی موارد ، ممکن است کودک شما از تحمل وزن بر روی مفصل ران خودداری کند. استفاده از عصا می تواند به محافظت از مفصل کمک کند.
• فیزیوتراپی. با سفت شدن مفصل ران ، ممکن است عضلات و رباط های اطراف آن کوتاه شوند. ورزش های کششی می توانند به انعطاف پذیری مفصل ران کمک کنند.
• داروهای ضد التهاب. ممکن است پزشک برای تسکین درد کودک شما از ایبوپروفن (Advil ، Motrin ، IVothers) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) استفاده کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

احتمالاً ابتدا نگرانی های خود را به ذهن پزشک کودک خود برسانید. پس از ارزیابی اولیه ، ممکن است کودک شما به پزشکی متخصص در زمینه مشکلات استخوانی در کودکان (ارتوپد اطفال) ارجاع شود.

کاری که می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، ممکن است بخواهید برای نوشتن لیستی از پاسخ به س questionsالات زیر:

• چه زمانی این علائم آغاز شد؟
• آیا وضعیت یا فعالیت خاص پا باعث درد بیشتر درد می شود؟
• آیا هیچ یک از نزدیکان شما در کودکی علائم مشابهی داشتند؟
• آیا فرزند شما دارای مشکلات پزشکی دیگری است؟
• کودک شما چه داروها یا مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کند؟

چه انتظاری از پزشک باید داشته باشید

پزشک ممکن است برخی از س questionsالات زیر را بپرسد:

• علائم کودک شما چیست؟
• آیا با گذشت زمان بدتر شده اند؟
• آیا به نظر می رسد که علائم از بین می روند و از بین می روند؟
• آیا فرزند شما فعال است؟
• آیا شما کودک دچار حادثه یا آسیب دیدگی شده است که ممکن است باعث آسیب به مفصل ران شود؟
اگر علائم کودک شما شامل درد است ، درد در کجا واقع شده است؟
• آیا فعالیت علائم کودک شما را بدتر می کند؟
• آیا استراحت باعث ناراحتی کودک می شود؟