تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی

بررسی اجمالی

تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی نوع نادری از سرطان است که در غشای اعصاب گسترش یافته از نخاع به داخل بدن رخ می دهد. تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی را قبلاً نوروفیبروسارکوم می نامیدند.

تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی می توانند در هر نقطه از بدن مشاهده شوند ، اما اغلب در بافت های عمیق بازوها ، پاها و تنه رخ می دهد. آنها تمایل به ایجاد درد و ضعف در ناحیه آسیب دیده دارند و همچنین ممکن است باعث ایجاد توده یا توده در حال رشد شوند.

تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی به طور معمول با جراحی درمان می شوند. در موارد خاص ، پرتودرمانی و شیمی درمانی نیز ممکن است توصیه شود.

علائم

علائم و نشانه های بدخیمی تومورهای غلاف عصب محیطی عبارتند از:

• درد در ناحیه آسیب دیده
• ضعف هنگام تلاش برای انتقال قسمت بدن آسیب دیده
• در حال رشد یک توده بافت زیر پوست

چه موقع باید دکتر

در صورت داشتن علائم و نشانه های مداوم که شما را نگران می کند ، با پزشک خود قرار بگذارید. تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی نادر است ، بنابراین ممکن است پزشک علل شایع علائم شما را بررسی کند.

علل

مشخص نیست که بیشتر تومورهای غلاف عصب محیطی بدخیم چیست.

پزشکان می دانند که این سرطان ها زمانی شروع می شوند که سلول در پوشش محافظ اطراف عصب دچار خطا (جهش) در DNA آن شود. این جهش به سلول می گوید که به سرعت تکثیر یابد و وقتی سلولهای دیگر به طور عادی می میرند به زندگی ادامه دهد. سلولهای تجمع یافته توموری را تشکیل می دهند که می تواند رشد کرده و به بافتهای مجاور حمله کند و یا به مناطق دیگر بدن گسترش یابد.

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی را افزایش می دهند عبارتند از: :

• پرتودرمانی قبلی برای سرطان. تومور غلاف عصب محیطی بدخیم ممکن است در ناحیه تحت درمان با اشعه 10 تا 20 سال پس از درمان ایجاد شود.
• تومورهای عصبی غیر سرطانی. تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی می توانند از تومورهای عصبی غیر سرطانی (خوش خیم) مانند نوروفیبروما ایجاد شوند.
• یک بیماری ارثی که خطر تومورهای عصبی را افزایش می دهد. تومورهای بدخیم غلاف محیطی عصبی بیشتر در افراد مبتلا به نوروفیبروماتوز 1 رخ می دهد.

محتوای:

تشخیص

آزمایشات و روشهایی که برای تشخیص تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی استفاده می شود عبارتند از:

• معاینه عصبی. یک معاینه دقیق و جامع عصبی به پزشک کمک می کند تا علائم شما را بفهمد و سرنخ هایی را درباره تشخیص شما جمع آوری کند.
• آزمایشات تصویربرداری آزمایشات تصویربرداری به پزشکان کمک می کند تا اندازه تومور را درک کرده و علائم گسترش سرطان را به مناطق دیگر بدن پیدا کنند. آزمایش های تصویربرداری ممکن است شامل MRI ، نوروگرافی با تشدید مغناطیسی ، CT و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) باشد.
• برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش (نمونه برداری). نمونه بیوپسی را رادیولوژیست می تواند قبل از جراحی یا جراح حین جراحی بدست آورد. بافت برای آزمایش تخصصی به آزمایشگاه ارسال می شود. اطلاعات جمع آوری شده در آزمایشگاه ممکن است به پزشک شما کمک کند تا پیش آگهی و گزینه های درمانی شما را بهتر درک کند.

درمان

درمان تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی اغلب شامل موارد زیر است:

• جراحی. هدف از جراحی برداشتن کل تومور و مقدار کمی از بافت سالم است که آن را احاطه کرده است. در صورت عدم امکان ، جراحان تا آنجا که می توانند تومور را از بین می برند.

  بسته به محل و اندازه تومور غلاف عصب محیطی بدخیم ، جراحی می تواند باعث آسیب و ناتوانی عصب شود. در مورد تومورهایی که در بازوها و پاها اتفاق می افتد ، قطع اندام ممکن است لازم باشد.

  در بعضی موارد ممکن است پزشک برای کوچک شدن تومور پرتودرمانی را قبل از جراحی توصیه کند. این ممکن است احتمال برداشتن کامل تومور را افزایش دهد.

• پرتودرمانی. در پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود. ممکن است از پرتودرمانی قبل از جراحی برای کوچک شدن تومور و احتمال موفقیت آمیزتر شدن جراحی استفاده شود. بعد از جراحی ، پرتودرمانی ممکن است برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده استفاده شود.
• شیمی درمانی. شیمی درمانی نوعی درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می کند. اگر تومور غلاف عصب محیطی بدخیم به سایر قسمت های بدن شما گسترش یافته باشد ، ممکن است پزشک برای کنترل علائم و کند کردن رشد سرطان شیمی درمانی را توصیه کند.
• توان بخشی. پس از جراحی ، فیزیوتراپیست ها و کاردرمانگران می توانند به شما در بازیابی عملکرد و تحرک از دست رفته در اثر آسیب عصبی یا قطع اندام کمک کنند.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائم و نشانه هایی دارید که شما را نگران می کند ، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

در صورت تشخیص تومور غلاف عصب محیطی بدخیم ، احتمالاً به پزشکی که در این زمینه تخصص دارد ارجاع می شود:

• شرایطی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد (متخصص مغز و اعصاب)
• درمان سرطان (آنکولوژیست)
• جراحی استخوان (ارتوپد)
• جراحی اعصاب (جراح مغز و اعصاب)

از آنجا که قرار ملاقات ها می تواند مختصر باشید و از آنجا که غالباً زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد ، خوب است که آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما آماده می شود و می دانید چه انتظاری از پزشک دارید. در اینجا اطلاعاتی آورده شده است.

آنچه می توانید انجام دهید

• به علائمی که تجربه می کنید توجه داشته باشید. اگر علائم و نشانه های بیماری داشته اید یا احساس خوبی ندارید ، قبل از قرار ملاقات خود این جزئیات را یادداشت کنید. پزشک شما همچنین می خواهد بداند چه زمانی این علائم را مشاهده کرده اید و اینکه آیا با گذشت زمان تغییر کرده اند.
• لیستی از داروهای خود تهیه کنید. هر داروی تجویز شده یا نسخه ای بدون نسخه و همچنین ویتامین ها ، مکمل ها و داروهای گیاهی را در آن بگنجانید.
• یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را فراموش کرده یا فراموش کرده باشید.
• سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

سtionsالاتی که می توانید در اولین قرار ملاقات با پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چه عواملی ممکن است باعث بروز علائم یا بیماری من شود؟
• آیا علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• برای تعیین مراحل بعدی تشخیص و درمان من چه مواردی را توصیه می کنید؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که در این مدت لازم باشد از آنها پیروی کنم؟

س Quesالاتی که در صورت مراجعه پزشک به پزشک متخصص باید در نظر گرفته شود عبارتند از:

• آیا من تومور غلاف عصب محیطی بدخیم دارم؟
• اهداف درمان در مورد من چیست؟
• چه درمانی را توصیه می کنید؟
• آیا لازم است بلافاصله درمان را شروع کنید؟
• من این مشکلات سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم به بهترین وجه آنها را با هم درمان کنم؟
• عوارض جانبی احتمالی درمان چیست؟
• اگر اولین درمان موفقیت آمیز نباشد ، بعدی را چه سعی خواهیم کرد؟
• چشم انداز وضعیت من چیست؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، هر زمان خواستید در هنگام ملاقات از خود س toال کنید که چیزی را نمی فهمید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. تفکر زودهنگام درباره پاسخ هایتان می تواند به شما کمک کند از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید. پزشک ممکن است از شما س askال کند:

• علائم شما در صورت وجود چیست؟
• چه زمانی برای اولین بار علائم را مشاهده کردید؟
• چگونه علائم شما تغییر کرده است؟ با گذشت زمان؟
• آیا بیماری پزشکی دیگری برای شما تشخیص داده شده یا تحت درمان قرار گرفته است؟
• چه داروهایی مصرف می کنید؟