Meralgia انگلی

بررسی اجمالی

Meralgia paresthetica نوعی بیماری است که با سوزن سوزن شدن ، بی حسی و سوزش در قسمت خارجی ران شما مشخص می شود. علت مرالژی پارستتیکا فشرده سازی عصبی است که احساس سطح پوست ران شما را تأمین می کند.

لباس تنگ ، چاقی یا افزایش وزن و بارداری از دلایل عمده مرالژی پارستتیکا است. با این حال ، مرالژی پارستتیکا همچنین می تواند به دلیل ضربه موضعی یا بیماری مانند دیابت باشد.

در بیشتر موارد ، می توانید مرالژی پارستتیکا را با اقدامات محافظه کارانه ، مانند پوشیدن لباس های گشاد ، تسکین دهید. در موارد شدید ، درمان ممکن است شامل داروهایی برای از بین بردن ناراحتی یا به ندرت جراحی باشد.

علائم

فشار بر روی عصب پوستی استخوان ران جانبی ، که احساس خوبی برای ران فوقانی شما ایجاد می کند ، ممکن است ایجاد کند این علائم مرالژی پارستتیکا:

سوزن سوزن شدن و بی حسی در قسمت خارجی (جانبی) ران
سوزش درد در سطح قسمت خارجی ران

این علائم معمولاً در یک طرف بدن شما بروز می کند و ممکن است پس از راه رفتن یا ایستادن تشدید شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

در این موارد به پزشک مراجعه کنید شما علائم مرالژی پارستتیکا را دارید.

علل

مرالژیا پارستتیکا هنگامی اتفاق می افتد که عصب پوستی استخوان ران جانبی - که احساس سطح سطح خارجی ران شما را تأمین می کند - فشرده یا گیره می شود. عصب پوستی استخوان ران جانبی کاملا عصبی حسی است و توانایی شما در استفاده از عضلات پا را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

در اکثر افراد ، این عصب بدون دردسر از کشاله ران به قسمت فوقانی ران عبور می کند. اما در مرالژی پارستتیکا ، عصب پوستی استخوان ران جانبی به دام می افتد - اغلب زیر رباط اینگوئینال ، که در امتداد کشاله ران شما از شکم به سمت ران فوقانی شما کشیده می شود.

علل شایع این فشرده سازی شامل هر شرایطی است که فشار را افزایش می دهد در کشاله ران ، از جمله:

لباس تنگ ، مانند کمربند ، کرست و شلوار تنگ
چاقی یا افزایش وزن
بستن کمربند ابزار سنگین
بارداری
بافت اسکار نزدیک رباط مغبنی به دلیل آسیب دیدگی یا جراحی گذشته

آسیب عصبی که می تواند به دلیل دیابت یا کمربند ایمنی باشد به عنوان مثال ، آسیب دیدگی بعد از تصادف با یک وسیله نقلیه موتوری نیز می تواند باعث ایجاد مرالژی پارستتیکا شود.

عوامل خطر

موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به مرالژی پارستتیکا را افزایش دهد:

وزن اضافی. اضافه وزن یا چاقی می تواند فشار وارد بر عصب پوستی استخوان ران جانبی شما را افزایش دهد.
بارداری. شکم در حال رشد فشار بیشتری به کشاله ران شما وارد می کند که از طریق آن عصب پوستی استخوان ران جانبی عبور می کند.
دیابت. آسیب عصبی مربوط به دیابت می تواند منجر به مرالژی پارستتیکا شود.
سن. افراد بین 30 تا 60 سال در معرض خطر بیشتری هستند.

محتوا:

تشخیص

در در بیشتر موارد ، پزشک شما می تواند مرالژی پارستتیکا را براساس سابقه پزشکی و معاینه بدنی تشخیص دهد. وی ممکن است احساس ران آسیب دیده را آزمایش کند ، از شما بخواهد درد را توصیف کنید و از شما بخواهد ناحیه بی حس شده یا دردناک ران خود را ردیابی کنید. معاینه اضافی از جمله آزمایش قدرت و آزمایش رفلکس ممکن است برای جلوگیری از سایر دلایل علائم انجام شود.

برای رد سایر شرایط ، پزشک ممکن است توصیه کند:

مطالعات تصویربرداری. اگر مبتلا به Meralgia paresthetica باشید ، هیچ تغییر خاصی در اشعه ایکس مشهود نیست ، اما ممکن است تصاویر ناحیه ران و لگن شما را حذف کند و شرایط دیگر را به عنوان علت علائم شما از بین ببرد.
اگر پزشک شما به تومور مشکوک است ممکن است باعث درد شما شود ، او ممکن است سی تی اسکن یا MRI را تجویز کند.
الکترومیوگرافی. این تست تخلیه الکتریکی تولید شده در عضلات را برای کمک به ارزیابی و تشخیص اختلالات عضلانی و عصبی اندازه گیری می کند. الکترود سوزنی نازکی در عضله قرار می گیرد تا فعالیت الکتریکی را ثبت کند. نتایج این آزمایش در مرالژی پارستتیکا طبیعی است ، اما ممکن است برای حذف سایر اختلالات در صورت عدم تشخیص ، این آزمایش لازم باشد.
مطالعه هدایت عصب. الکترودهایی به سبک وصله روی پوست شما قرار می گیرند تا عصب را با یک ضربه الکتریکی ملایم تحریک کنند. ضربه الکتریکی به تشخیص اعصاب آسیب دیده کمک می کند. این آزمایش ممکن است در درجه اول برای حذف علل دیگر علائم انجام شود.
انسداد اعصاب. تسکین درد حاصل از تزریق بیهوشی در ران شما در جایی که عصب پوستی استخوان ران جانبی به داخل آن وارد می شود می تواند تایید کند که شما مرالژی پارستتیکا دارید. برای راهنمایی سوزن ممکن است از تصویربرداری از سونوگرافی استفاده شود.

درمان

برای اکثر افراد ، علائم مرالژی پارستتیکا در طی چند ماه کاهش می یابد. درمان بر کاهش فشرده سازی عصب متمرکز است.

اقدامات محافظه کارانه

اقدامات محافظه کارانه عبارتند از:

پوشیدن لباس گشاد
کاهش وزن اضافی
مصرف داروهای مسکن OTC مانند استامینوفن (تایلنول ، دیگران) ، ایبروپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) یا آسپرین

داروها

اگر علائم بیش از دو ماه ادامه داشت یا درد شما شدید است ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تزریق کورتون. تزریق می تواند باعث کاهش التهاب و تسکین موقتی درد شود. عوارض جانبی احتمالی شامل عفونت مفصل ، آسیب عصبی ، درد و سفید شدن پوست در اطراف محل تزریق است.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای. این داروها ممکن است درد شما را تسکین دهند. عوارض جانبی شامل خواب آلودگی ، خشکی دهان ، یبوست و اختلال در عملکرد جنسی است.
گاباپنتین (Gralise ، Neurontin) ، فنی توئین (Dilantin) یا پرگابالین (Lyrica). این داروهای ضد تشنج ممکن است به کاهش علائم دردناک شما کمک کند. عوارض جانبی شامل یبوست ، حالت تهوع ، سرگیجه ، خواب آلودگی و سبکی سر است.

جراحی

به ندرت ، جراحی برای رفع فشار عصب در نظر گرفته می شود. این گزینه فقط برای افرادی است که علائم شدید و طولانی مدت دارند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اقدامات خودمراقبتی زیر می تواند به درمان و جلوگیری از مرالژی پارستتیک کمک کند:

از پوشیدن لباس تنگ خودداری کنید.
وزن خود را حفظ کنید و اگر اضافه وزن دارید وزن خود را کاهش دهید.

آماده شدن برای قرار ملاقات خود

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات وجود دارد.

کاری که می توانید انجام دهید

لیستی از این موارد تهیه کنید:

علائم ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل تعیین وقت ملاقات و زمان شروع آنها ارتباطی نداشته باشد
اطلاعات شخصی اصلی ، از جمله شرایط پزشکی و استرس های بزرگ یا تغییرات زندگی اخیر
تمام داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله دوز
س Quesالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

در مورد مرالژی پارستتیکا ، س basicالات اساسی برای پرسیدن عبارتند از:

چه چیزی احتمالاً باعث بروز علائم من شده است؟
وه به آزمایشات t نیاز دارم؟
آیا وضعیت من موقتی است یا مزمن؟
بهترین اقدام چیست؟
گزینه های اصلی چیست؟ رویکردی که شما پیشنهاد می کنید؟
من سایر شرایط سلامتی را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم به بهترین وجه مدیریت کنم؟
آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

نکنید در پرسیدن س questionsالات دیگر تردید کنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

احتمالاً پزشک شما نیز س questionsالاتی دارد ، از جمله:

چه بخشی پای شما تحت تأثیر قرار گرفته است؟
آیا اخیراً عمل جراحی انجام داده اید؟
آیا اخیراً از ناحیه ران ، از جمله کمربند ایمنی در تصادف وسایل نقلیه ، آسیب دیده اید؟
آیا شما به طور مرتب فعالیت های تکراری را که روی ناحیه ران شما تأثیر می گذارد مانند دوچرخه سواری انجام می دهید؟
آیا اضافه وزن پیدا کرده اید؟
آیا اخیراً باردار شده اید؟
آیا دیابت دارید؟
آیا سوزش یا سوزن سوزن شدن گهگاهی است یا مداوم؟
شدت ناراحتی شما چقدر شدید است؟
آیا فعالیت هایی وجود دارد که باعث بدتر شدن شما شود؟ علائم وجود دارد؟
آیا ضعفی در پای شما وجود دارد؟

در این بین چه کاری می توانید انجام دهید

اگر درد شما زیاد است برخی دیگر ، مسکن های OTC مانند استامینوفن (Tylenol ، دیگران) ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) یا آسپرین می توانند مفید باشند. همچنین از لباس تنگ خودداری کنید.