بارداری مولار

بررسی اجمالی

حاملگی مولار - که به آن خال هیداتیدیفرم نیز گفته می شود - عارضه نادر بارداری است که با رشد غیرطبیعی تروفوبلاست ها ، سلول هایی که به طور معمول به جفت تبدیل می شوند ، مشخص می شود.

دو نوع حاملگی مولار وجود دارد ، حاملگی مولار کامل و حاملگی مولار جزئی. در یک بارداری مولار کامل ، بافت جفت غیرطبیعی و متورم است و به نظر می رسد کیست های پر از مایع تشکیل می دهد. همچنین هیچ تشکیل بافتی از جنین وجود ندارد. در حاملگی مولار نسبی ، ممکن است بافت جفتی طبیعی همراه با بافت جفتی غیرطبیعی وجود داشته باشد. ممکن است تشکیل جنین نیز وجود داشته باشد ، اما جنین قادر به زنده ماندن نیست و معمولاً در اوایل بارداری سقط می شود.

حاملگی مولار می تواند عوارض جدی - از جمله یک نوع نادر از سرطان - داشته باشد و به درمان زودهنگام نیاز دارد.

علائم

بارداری مولار ممکن است در ابتدا یک بارداری طبیعی به نظر برسد ، اما بیشتر حاملگی های مولار علائم و نشانه های خاصی ایجاد می کند ، از جمله:

• خونریزی واژینال به رنگ قهوه ای تیره تا قرمز روشن در سه ماهه اول
• حالت تهوع و استفراغ شدید
• گاهی اوقات عبور واژن از کیست های پیوندی
• فشار لگن یا درد

در صورت مشاهده علائم و نشانه های بارداری مولار ، با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بارداری مشورت کنید. وی ممکن است علائم دیگری از بارداری مولار را تشخیص دهد ، مانند:

• رشد سریع رحم - رحم برای مرحله بارداری خیلی بزرگ است
• فشار خون بالا
• پره اکلامپسی - وضعیتی که باعث فشار خون و پروتئین در ادرار پس از 20 هفته بارداری می شود
• کیست تخمدان
• کم خونی
• بیش فعال تیروئید (پرکاری تیروئید)

علل

حاملگی مولار ناشی از تخمک غیر طبیعی بارور است. سلولهای انسانی به طور معمول حاوی 23 جفت کروموزوم هستند. یک کروموزوم در هر جفت از پدر و دیگری از مادر است.

در یک بارداری مولار کامل ، تخمک خالی توسط یک یا دو اسپرم بارور می شود و تمام مواد ژنتیکی از پدر است. . در این شرایط ، کروموزوم های تخمک مادر از بین می روند یا غیرفعال می شوند و کروموزوم های پدر کپی می شوند.

در حاملگی مولار جزئی یا ناقص ، کروموزوم های مادر باقی می مانند اما پدر دو مجموعه کروموزوم فراهم می کند. در نتیجه ، رویان به جای 46 ، 69 کروموزوم دارد. این بیشتر اوقات هنگامی رخ می دهد که دو اسپرم تخمک را بارور می کنند ، در نتیجه یک نسخه اضافی از ماده ژنتیکی پدر ایجاد می شود.

عوامل خطر

تقریباً از هر 1000 حاملگی 1 مورد به عنوان حاملگی مولار تشخیص داده می شود. عوامل مختلفی با بارداری مولار در ارتباط است از جمله:

• سن مادر. بارداری مولار در خانم های بالاتر از 35 سال یا کمتر از 20 سال به احتمال زیاد انجام می شود.
• بارداری مولار قبلی. اگر یک بارداری مولار داشته اید ، به احتمال زیاد بارداری دیگر نیز دارید. بارداری مولار تکرار شده ، به طور متوسط ​​از هر 100 زن 1 مورد اتفاق می افتد.

عوارض

پس از برداشتن بارداری مولار ، ممکن است بافت مولار باقی بماند و ادامه یابد برای رشد. این نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی مداوم (GTN) نامیده می شود. این تقریباً در 15 تا 20 درصد از حاملگی های مولار کامل و تا 5 درصد از حاملگی های مولار جزئی اتفاق می افتد.

یکی از نشانه های GTN مداوم ، سطح بالای گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) است - هورمون بارداری - پس از برداشتن حاملگی مولار در بعضی موارد ، یک خال هیداتیدی فرم تهاجمی به عمق لایه میانی دیواره رحم نفوذ می کند که باعث خونریزی واژن می شود.

GTN مداوم تقریباً همیشه با موفقیت قابل درمان است ، اغلب با شیمی درمانی. یکی دیگر از گزینه های درمانی برداشتن رحم (برداشتن رحم) است.

به ندرت ، یک نوع سرطانی از GTN معروف به کوریوکارسینوما ایجاد و به اندام های دیگر گسترش می یابد. کوریوکارسینوما معمولاً با داروهای متعدد سرطان با موفقیت درمان می شود. حاملگی مولار کامل احتمالاً بیشتر از حاملگی مولار جزئی دارای این عارضه است.

پیشگیری

اگر بارداری مولار داشته اید ، پیش از این با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت از بارداری مشورت کنید باردار شدن دوباره او ممکن است توصیه کند قبل از اقدام به بارداری شش ماه تا یک سال صبر کنید. خطر عود کم است ، اما بالاتر از خطر برای زنان بدون سابقه قبلی بارداری مولر است.

در طی هر حاملگی بعدی ، ارائه دهنده مراقبت شما ممکن است سونوگرافی های اولیه را انجام دهد تا وضعیت شما را کنترل کند و اطمینان از وضعیت طبیعی را ارائه دهد. توسعه. ارائه دهنده شما همچنین ممکن است در مورد آزمایش ژنتیکی قبل از تولد بحث کند ، که می تواند برای تشخیص حاملگی مولار استفاده شود.

محتوای:

تشخیص

اگر پزشک شما به حاملگی مولر مشکوک باشد ، او آزمایش خون ، از جمله آزمایش برای اندازه گیری سطح گنادوتروپین جفتی انسان (HCG) - یک هورمون بارداری - را در خون شما تجویز می کند. وی همچنین سونوگرافی را توصیه می کند.

با استفاده از سونوگرافی استاندارد ، امواج صوتی با فرکانس بالا به سمت بافتهای ناحیه شکم و لگن هدایت می شوند. در اوایل بارداری ، رحم و لوله های رحمی به واژن نزدیکتر از سطح شکم هستند ، بنابراین سونوگرافی ممکن است از طریق دستگاهی مانند گرز قرار گرفته در واژن شما انجام شود.

سونوگرافی یک مولار کامل بارداری - که در اوایل هشت یا نه هفته بارداری قابل تشخیص است - ممکن است نشان دهد:

• بدون جنین یا جنین
• بدون مایع آمنیوتیک
• جفت کیستیک ضخیمی که تقریباً رحم را پر می کند

سونوگرافی حاملگی مولار جزئی ممکن است نشان دهد:

• جنینی با رشد محدود
• مایع آمنیوتیک کم
• جفت کیستیک غلیظ

اگر ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما بارداری مولار را تشخیص دهد ، ممکن است سایر مشکلات پزشکی از جمله موارد زیر را بررسی کند:

• پره اکلامپسی
• پرکاری تیروئید

درمان

بارداری مولار نمی تواند به عنوان یک بارداری طبیعی و سالم ادامه یابد. برای جلوگیری از عوارض ، باید بافت غیرطبیعی جفت برداشته شود. درمان معمولاً شامل یک یا چند مرحله زیر است:

• اتساع و کورتاژ (D & amp؛ C). برای درمان بارداری مولار ، پزشک با روشی به نام اتساع و کورتاژ بافت مولار را از رحم شما خارج می کند (D & amp؛ C). D & amp؛ C معمولاً به عنوان یک روش سرپایی در بیمارستان انجام می شود.

  در طی این روش ، شما بی حسی موضعی یا عمومی دریافت می کنید و در حالی که پاها را داخل بدن خود دارید ، روی میز اتاق عمل قرار می گیرید. رکاب ها پزشک شما مانند معاینه لگن برای دیدن دهانه رحم شما یک اسپکولوم را وارد واژن شما می کند. وی سپس دهانه رحم شما را گشاد کرده و با استفاده از دستگاه وکیوم بافت رحم را از بین می برد.

• هیسترکتومی. به ندرت ، اگر خطر ابتلا به نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی (GTN) افزایش یابد و تمایلی برای بارداری در آینده وجود نداشته باشد ، ممکن است رحم برداشته شود (برداشتن رحم).

نظارت بر HCG. پس از برداشتن بافت مولار ، پزشک اندازه گیری سطح HCG شما را تکرار می کند تا زمانی که به حالت عادی برگردد. اگر همچنان HCG در خون دارید ، ممکن است به درمان اضافی نیاز داشته باشید.

پس از اتمام درمان بارداری مولار ، پزشک می تواند برای اطمینان از شش ماه تا یک سال میزان HCG شما را کنترل کند. بافت مولی باقیمانده وجود ندارد.

از آنجا که در دوران بارداری طبیعی سطح HCG بارداری نیز افزایش می یابد ، ممکن است پزشک قبل از باردار شدن مجدد توصیه کند شش تا 12 ماه صبر کنید. ارائه دهنده شما در این مدت فرم قابل اعتمادی برای جلوگیری از بارداری را توصیه می کند.

کنار آمدن و حمایت

از دست دادن بارداری ویرانگر است. به خودتان وقت بدهید تا غصه بخورید. درباره احساسات خود صحبت کنید و به خود اجازه دهید آنها را کاملاً تجربه کنید. برای پشتیبانی به شریک زندگی ، خانواده و دوستان خود مراجعه کنید. اگر در کنترل احساسات خود مشکلی دارید ، با ارائه دهنده مراقبت از بارداری یا یک مشاور مشورت کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً با صحبت با پزشک خانواده یا ارائه دهنده مراقبت های بارداری. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات و دانستن اینکه از پزشک چه انتظاراتی دارید ، آورده شده است.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات:

• علائمی را که تجربه می کنید ، از جمله زمان شروع و چگونگی تغییر آنها در طول زمان ، یادداشت کنید.
• در صورت به یاد آوردن آخرین دوره قاعدگی ، یادداشت کنید.
• اطلاعات مهم شخصی را بنویسید ، از جمله سایر شرایط پزشکی که تحت آن درمان می شوید.
• لیستی از تمام داروها و همچنین ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• از دوست یا یکی از اعضای خانواده بخواهید که در صورت امکان ، در قرار شما را همراهی کنند. وجود شخص دیگری در آنجا ممکن است به شما کمک کند چیزی را فراموش یا فراموش کرده باشید و پشتیبانی عاطفی مورد نیاز شما را فراهم کند.
• سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

آماده سازی لیستی از س inالات پیشاپیش به شما کمک می کند از وقت خود با دکتر خود نهایت استفاده را ببرید. برای بارداری مولار ، برخی از س basicالات اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

• چه چیزی احتمالاً باعث ایجاد علائم یا بیماری من شده است؟
• چه نوع آزمایشاتی لازم دارم؟
• اکنون چه کاری باید انجام شود؟
• چه روش درمانی را توصیه می کنید؟
• آیا من باید محدودیت هایی را دنبال کنم؟
• چه علائم و نشانه های اضطراری آیا باید در خانه مراقب باشم؟
• شانس من برای بارداری موفق در آینده چیست؟
• چه مدت باید منتظر بمانم تا دوباره باردار شوم؟
• آیا شرایط من خطر ابتلا به سرطان در آینده را افزایش می دهد؟
• آیا بروشور یا مواد چاپی دارید که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را برای اطلاعات بیشتر توصیه می کنید؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، اگر چیزی را نمی فهمید ، در هنگام ملاقات خود درنگ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما به احتمال زیاد معاینه فیزیکی انجام می دهد و برخی آزمایشات از جمله آزمایش خون و سونوگرافی را انجام می دهد. وی همچنین ممکن است چندین سال از شما بپرسد ، از جمله: >

آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟

آیا دردی دارید؟

در مقایسه با سنگین ترین روزهای قاعدگی ، خونریزی شما بیشتر ، کمتر یا بیشتر است؟ یکسان؟ آیا از واژن خود کیست قلبی رد کرده اید؟

آیا دچار سبکی سر یا سرگیجه می شوید؟

آیا در گذشته بارداری مولار داشته اید؟

چه شرایط مزمن ، در صورت وجود ، آیا شما دارید؟

آیا می خواهید در آینده باردار شوید؟