ایسکمی میوکارد

بررسی اجمالی

ایسکمی میوکارد زمانی اتفاق می افتد که جریان خون در قلب شما کاهش یابد و از دریافت اکسیژن کافی توسط عضله قلب جلوگیری کند. کاهش جریان خون معمولاً در نتیجه انسداد جزئی یا کامل عروق قلب شما (عروق کرونر) است.

ایسکمی میوکارد ، که به آن ایسکمی قلبی نیز گفته می شود ، توانایی عضله قلب در پمپاژ خون را کاهش می دهد. انسداد شدید و ناگهانی یکی از سرخرگ های قلب می تواند منجر به حمله قلبی شود. ایسکمی میوکارد ممکن است باعث ایجاد ریتم جدی غیر طبیعی قلب شود.

درمان ایسکمی میوکارد شامل بهبود جریان خون در عضله قلب است. درمان ممکن است شامل داروها ، روشی برای باز کردن عروق مسدود شده (آنژیوپلاستی) یا جراحی بای پس باشد.

انتخاب روش زندگی سالم برای قلب در درمان و پیشگیری از ایسکمی میوکارد مهم است.

علائم

برخی از افرادی که دچار ایسکمی میوکارد هستند ، هیچ علائم و نشانه ای ندارند (ایسکمی خاموش).

در صورت بروز ، شایعترین آنها فشار قفسه سینه یا درد است ، به طور معمول در سمت چپ. بدن (آنژین سینه). علائم و نشانه های دیگر - که ممکن است بیشتر توسط زنان ، افراد مسن و افراد دیابتی مشاهده شود - عبارتند از:

درد گردن یا فک
درد شانه یا بازو
ضربان قلب سریع
تنگی نفس هنگام فعالیت بدنی
حالت تهوع و استفراغ
تعریق
خستگی

چه زمان به پزشک مراجعه کنید

اگر درد شدید قفسه سینه یا درد قفسه سینه دارید که برطرف نمی شود ، از کمک اضطراری استفاده کنید.

علل
ایسکمی میوکارد زمانی اتفاق می افتد که جریان خون از طریق یک یا چند شریان کرونر شما کاهش یابد. جریان خون پایین میزان اکسیژن عضله قلب شما را کاهش می دهد.
با انسداد عروق با گذشت زمان ، ایسکمی میوکارد می تواند به آرامی ایجاد شود. یا ممکن است به سرعت در اثر انسداد ناگهانی شریان رخ دهد.
شرایطی که می توانند باعث ایسکمی میوکارد شوند عبارتند از:
بیماری عروق کرونر (تصلب شرایین). پلاکهایی که بیشتر از کلسترول تشکیل شده اند در دیواره شریان شما جمع شده و جریان خون را محدود می کنند. تصلب شرایین شایعترین علت ایسکمی میوکارد است.
لخته شدن خون. پلاک هایی که در تصلب شرایین ایجاد می شوند می توانند پاره شوند و باعث لخته شدن خون شوند. این لخته ممکن است یک شریان را مسدود کرده و منجر به ایسکمی شدید میوکارد ناگهانی و در نتیجه حمله قلبی شود. بندرت ممکن است لخته خون از جاهای دیگر بدن به شریان کرونر برسد.
اسپاسم عروق کرونر. این سفت شدن موقتی عضلات دیواره شریان می تواند به طور خلاصه جریان خون در بخشی از عضله قلب را کاهش داده یا حتی از آن جلوگیری کند. اسپاسم عروق کرونر یک علت غیرمعمول ایسکمی قلب است. li> استرس عاطفی
دمای سرد
مصرف کوکائین
خوردن یک وعده غذایی سنگین یا بزرگ
مقاربت جنسی

عوامل خطر

عواملی که می توانند خطر ابتلا به ایسکمی قلب را افزایش دهند عبارتند از:

تنباکو. سیگار کشیدن و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دود سیگار می تواند به دیواره های داخلی عروق آسیب برساند. این آسیب می تواند باعث شود که رسوبات کلسترول و سایر مواد بتوانند جریان خون را در عروق کرونر جمع کرده و کند کنند. سیگار کشیدن باعث اسپاسم عروق کرونر می شود و همچنین ممکن است خطر لخته شدن خون را افزایش دهد.
دیابت. دیابت نوع 1 و 2 با افزایش خطر ایسکمی میوکارد ، حمله قلبی و سایر مشکلات قلبی در ارتباط هستند.
فشار خون بالا. با گذشت زمان ، فشار خون بالا می تواند تصلب شرایین را تسریع کند و در نتیجه به عروق کرونر آسیب برساند.
سطح کلسترول خون بالا. کلسترول قسمت عمده ای از رسوبات است که می تواند عروق کرونر شما را تنگ کند. سطح بالایی از کلسترول بد (لیپوپروتئین با چگالی کم یا LDL) در خون ممکن است به دلیل بیماری ارثی یا رژیم غذایی حاوی چربی های اشباع و کلسترول باشد.
بالا بودن سطح تری گلیسیرید خون. تری گلیسیریدها ، نوع دیگری از چربی خون ، نیز ممکن است در تصلب شرایین نقش داشته باشد.
چاقی. چاقی با دیابت ، فشار خون بالا و سطح کلسترول خون بالا مرتبط است.
دور کمر. اندازه گیری دور کمر بیش از 35 اینچ (89 سانتی متر) برای زنان و 40 اینچ (102 سانتی متر) در مردان خطر فشار خون بالا ، دیابت و بیماری های قلبی را افزایش می دهد.
عدم فعالیت بدنی. عدم ورزش کافی به چاقی کمک می کند و با افزایش سطح کلسترول و تری گلیسیرید ارتباط دارد. افرادی که به طور منظم ورزش هوازی می کنند ، از سلامت قلبی بهتری برخوردار هستند که با کاهش خطر ایسکمی قلب و حمله قلبی همراه است. ورزش همچنین باعث کاهش فشار خون می شود.

عوارض

ایسکمی میوکارد می تواند منجر به عوارض جدی شود ، از جمله:

حمله قلبی. اگر شریان کرونر به طور کامل مسدود شود ، کمبود خون و اکسیژن می تواند منجر به حمله قلبی شود که بخشی از عضله قلب را از بین می برد. این آسیب می تواند جدی و گاهی کشنده باشد.
بی نظمی ریتم قلب (آریتمی). ریتم غیر طبیعی قلب می تواند قلب شما را ضعیف کند و ممکن است زندگی را تهدید کند.
نارسایی قلبی. با گذشت زمان ، دوره های مکرر ایسکمی ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود.

پیشگیری

همان عادت های زندگی که می تواند به درمان ایسکمی میوکارد کمک کند ، همچنین می تواند از پیشرفت آن در جلوگیری کند. مقام اول داشتن یک سبک زندگی سالم برای قلب می تواند به تقویت ، ارتجاع و صاف شدن عروق کمک کند و حداکثر جریان خون را برای شما فراهم کند.

محتوای:

تشخیص

پزشک شما با پرسیدن س aboutالاتی در مورد سابقه پزشکی شما و با معاینه فیزیکی شروع می کند. بعد از آن ، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

الکتروکاردیوگرام (نوار قلب). الکترودهای متصل به پوست شما فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می کنند. تغییرات خاصی در فعالیت الکتریکی قلب شما ممکن است نشانه آسیب قلبی باشد.
تست استرس. ریتم قلب ، فشار خون و تنفس شما هنگام راه رفتن روی تردمیل یا دوچرخه ثابت کنترل می شود. ورزش باعث می شود قلب شما پمپاژ سخت و سریعتر از حد معمول انجام دهد ، بنابراین یک آزمایش استرس می تواند مشکلات قلبی را تشخیص دهد که ممکن است در غیر این صورت قابل توجه نباشد.
اکوکاردیوگرام. امواج صوتی که از وسیله ای مانند گرز که به قفسه سینه نگه داشته می شود ، به قلب شما هدایت می شوند ، تصاویر ویدئویی قلب شما را تولید می کنند. اکوکاردیوگرام می تواند تشخیص دهد که ناحیه ای از قلب شما آسیب دیده است و به طور عادی پمپ نمی کند.
اکوکاردیوگرام استرس. اکوکاردیوگرام استرس مانند اکوکاردیوگرام معمولی است ، با این تفاوت که آزمایش پس از ورزش در مطب پزشک با تردمیل یا دوچرخه ثابت انجام می شود.
تست استرس هسته ای. مقدار کمی ماده رادیواکتیو به جریان خون شما تزریق می شود. در حین ورزش ، پزشک می تواند جریان آن را از طریق قلب و ریه ها مشاهده کند - اجازه می دهد مشکلات جریان خون مشخص شود.
آنژیوگرافی عروق کرونر. یک ماده رنگی به رگ های خونی قلب شما تزریق می شود. سپس یک سری تصاویر اشعه ایکس (آنژیوگرام) گرفته می شود که مسیر رنگ را نشان می دهد. این آزمایش به دکتر شما نگاهی دقیق به داخل رگهای خونی می دهد.
سی تی اسکن قلب. این آزمایش می تواند تشخیص دهد که آیا در عروق کرونر شما کلسیم جمع شده است - نشانه آترواسکلروز کرونر. سرخرگ های قلب را می توان با استفاده از سی تی اسکن (آنژیوگرافی CT کرونر) نیز مشاهده کرد.

درمان

هدف از درمان ایسکمی میوکارد بهبود جریان خون در عضله قلب است. . بسته به شدت وضعیت شما ، پزشک ممکن است داروها ، جراحی یا هر دو را توصیه کند.

داروها

داروهایی برای درمان ایسکمی میوکارد عبارتند از:

آسپرین. یک آسپرین روزانه یا یک رقیق کننده خون دیگر می تواند خطر لخته شدن خون را کاهش دهد ، که ممکن است به جلوگیری از انسداد عروق کرونر کمک کند. قبل از شروع مصرف آسپرین از پزشک خود س Askال کنید زیرا ممکن است در صورت داشتن اختلال خونریزی یا در صورت استفاده از داروی رقیق کننده خون دیگر ، مناسب نباشد.
نیترات ها. این داروها رگ ها را گسترش می دهند و جریان خون را از قلب شما به داخل و خارج بهبود می بخشند. جریان بهتر خون به این معنی است که قلب شما نیازی به سختی کار ندارد.
مسدود کننده های بتا. این داروها به شل شدن عضله قلب ، کاهش سرعت ضربان قلب و کاهش فشار خون کمک می کنند تا خون به راحتی به قلب شما سرازیر شود.
مسدود کننده های کانال کلسیم. این داروها رگ های خونی را شل و بزرگ می کنند و جریان خون را در قلب شما افزایش می دهند. مسدود كننده هاي كانال كلسيم نبض شما را نيز كند كرده و باعث كاهش حجم قلب مي شوند.
داروهاي كاهش دهنده كلسترول. این داروها مواد اولیه رسوب داده شده در عروق کرونر را کاهش می دهند.
مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE). این داروها به شل شدن رگ های خونی و کاهش فشار خون کمک می کنند. اگر علاوه بر ایسکمی میوکارد ، فشار خون یا دیابت دارید ، پزشک ممکن است یک مهار کننده ACE را نیز توصیه کند. در صورت نارسایی قلبی یا قلب شما به طور م bloodثر خون را پمپاژ نمی کند همچنین می توانید از مهار کننده های ACE استفاده کنید. این دارو به شما کمک می کند تا عروق کرونر را شل کنید تا آنژین را تسکین دهید. رانولازین ممکن است با داروهای دیگر آنژین مانند مسدود کننده های کانال کلسیم ، بتا بلاکرها یا نیترات ها تجویز شود.

روش هایی برای بهبود جریان خون

گاهی اوقات ، برای بهبود جریان خون ، درمان پرخاشگرانه تری لازم است. روشهایی که ممکن است به شما کمک کنند عبارتند از:

آنژیوپلاستی و استنت گذاری. یک لوله نازک و طولانی (کاتتر) در قسمت باریک عروق شما قرار می گیرد. یک سیم با یک بالون کوچک در ناحیه باریک شده نخ می شود و برای پهن شدن رگ متورم می شود. یک سیم پیچ کوچک مشبک (استنت) برای باز نگه داشتن شریان قرار داده می شود.
جراحی بای پس عروق کرونر. یک جراح با استفاده از یک رگ از قسمت دیگر بدن شما پیوند ایجاد می کند که به شما اجازه می دهد خون در اطراف شریان کرونر مسدود یا باریک جریان یابد. این نوع جراحی قلب باز معمولاً فقط برای افرادی که چندین عروق کرونر باریک دارند استفاده می شود.
پیشرفته ضد انعقادی خارجی. این روش درمانی غیر تهاجمی ممکن است در صورت عدم موفقیت در سایر درمان ها توصیه شود. کافهایی که به دور پاهای شما پیچیده شده اند به آرامی با هوا باد می شوند و سپس باد می شوند. فشار ناشی از رگهای خونی شما می تواند جریان خون در قلب را بهبود بخشد.

آزمایشات بالینی

شیوه زندگی و درمان های خانگی

تغییر شیوه زندگی قسمت مهم درمان. برای پیروی از سبک زندگی سالم برای قلب:

سیگار را ترک کنید. در مورد راهکارهای ترک سیگار با پزشک خود صحبت کنید. همچنین سعی کنید از استعمال دود سیگار خودداری کنید.
شرایط بهداشتی اساسی را مدیریت کنید. بیماری ها یا شرایطی را که می توانند خطر ایسکمی میوکارد را افزایش دهند مانند دیابت ، فشار خون و کلسترول خون بالا را درمان کنید.
رژیم غذایی سالم داشته باشید. چربی اشباع شده را محدود کرده و مقدار زیادی غلات ، میوه و سبزیجات مصرف کنید. اعداد کلسترول خود را بدانید و از پزشک خود س askال کنید که آیا آنها را به میزان توصیه شده کاهش داده اید.
ورزش. با پزشک خود در مورد شروع یک برنامه ورزشی ایمن برای بهبود جریان خون در قلب خود صحبت کنید.
وزن سالم را حفظ کنید. اگر اضافه وزن دارید ، با پزشک خود در مورد گزینه های کاهش وزن صحبت کنید.
استرس را کاهش دهید. تکنیک های سالم برای کنترل استرس مانند شل شدن عضلات و تنفس عمیق را انجام دهید.

انجام معاینات پزشکی منظم مهم است. برخی از فاکتورهای اصلی خطر ایسکمی میوکارد - کلسترول بالا ، فشار خون بالا و دیابت - در مراحل اولیه علائمی ندارند. تشخیص و درمان به موقع می تواند زمینه را برای یک عمر سلامت قلب بهتر فراهم کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر درد قفسه سینه را تجربه می کنید ، به احتمال زیاد در این بیمارستان معاینه و درمان خواهید شد. اتاق اورژانس.

اگر درد قفسه سینه ندارید اما علائم دیگری دارید یا نگران خطر ایسکمی میوکارد هستید ، ممکن است به یک متخصص قلب (متخصص قلب) ارجاع شوید.

کاری که می توانید انجام دهید

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات ، مانند روزه داری قبل از آزمایش خون آگاه باشید.
علائم خود را بنویسید ، از جمله مواردی که ممکن است به نظر می رسد با علتی که قرار ملاقات را تعیین کرده اید ارتباطی نداشته باشید.
لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل های خود تهیه کنید.
اطلاعات پزشکی اصلی خود را از جمله سایر شرایط بنویسید.
اطلاعات شخصی اصلی را بنویسید ، از جمله تغییرات اخیر یا عوامل استرس زا در زندگی شما.
سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
یکی از اقوام یا دوستان شما را همراهی می کند تا به شما کمک کند صحبت های دکتر را به خاطر بسپارید.

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

به احتمال زیاد علت علائم من چیست ؟
به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا آمادگی خاصی برای آنها وجود دارد؟
به چه نوع درمانهایی نیاز دارم؟
آیا باید تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنم؟ رژیم غذایی و میزان فعالیت مناسب برای من کدام یک خواهد بود؟
هر چند وقت یکبار باید از نظر بیماری قلبی مورد غربالگری قرار بگیرم؟
من سایر مشکلات سلامتی را دارم. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه باهم کنترل کنم؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام ملاقات خود از پرسیدن سالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است وقت بگذارد تا نکاتی را که می خواهید بیشتر وقت بگذارید ، مرور کنید. ممکن است از شما سال شود: