پولیپ بینی

بررسی اجمالی

پولیپ های بینی رشد نرم ، بدون درد و بدون سرطان در پوشش مجاری بینی یا سینوس ها هستند. آنها مانند قطرات اشک یا انگور آویزان می شوند. آنها از التهاب مزمن ناشی می شوند و با آسم ، عفونت مکرر ، آلرژی ، حساسیت به دارو یا برخی اختلالات ایمنی همراه هستند.

پولیپ های کوچک بینی ممکن است علائمی ایجاد نکنند. رشد یا گروه های بیشتری از پولیپ های بینی می توانند مجاری بینی شما را مسدود کنند یا منجر به مشکلات تنفسی ، از دست رفتن حس بویایی و عفونت های مکرر شوند.

پولیپ های بینی ممکن است هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد ، اما در بزرگسالان بیشتر مشاهده می شود. داروها اغلب می توانند پولیپ بینی را کوچک یا از بین ببرند ، اما گاهی اوقات برای از بین بردن آنها نیاز به جراحی است. حتی پس از درمان موفقیت آمیز ، پولیپ های بینی اغلب برمی گردند.

علائم

پولیپ های بینی با تحریک و تورم (التهاب) پوشش مجاری بینی و سینوس های شما همراه است که بیش از 12 طول می کشد هفته ها (سینوزیت مزمن).

اگرچه ممکن است سینوزیت مزمن بدون پولیپ بینی وجود داشته باشد.

پولیپ های بینی خود نرم و فاقد احساس هستند ، بنابراین اگر کوچک باشند ، ممکن است آگاه نباشید که آنها را دارید چندین رشد یا یک پولیپ بزرگ ممکن است مجاری بینی و سینوس شما را مسدود کند.

علائم و نشانه های معمول سینوزیت مزمن همراه با پولیپ بینی عبارتند از:

• آبریزش بینی
• گرفتگی مداوم
• قطره قطره پس از عمل
• کاهش یا عدم وجود بویایی
• از بین رفتن حس چشایی
• درد صورت یا سردرد
• درد در دندانهای فوقانی
• احساس فشار روی پیشانی و صورت
• خروپف
• خونریزی مکرر از بینی

اگر علائم بیش از 10 روز طول کشید ، چه موقع به پزشک مراجعه کنید

به پزشک مراجعه کنید. علائم سینوزیت مزمن و پولیپ بینی مشابه بسیاری از بیماری های دیگر از جمله سرماخوردگی است.

در صورت مشاهده سریع به دنبال مراقبت های پزشکی باشید یا در صورت بروز با شماره 911 یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید:

• مشکلات جدی در تنفس
• بدتر شدن ناگهانی علائم
• دوبینی ، کاهش بینایی یا توانایی محدود در حرکت دادن چشم
• تورم شدید دور چشم
• سردرد فزاینده شدید همراه با تب شدید یا ناتوانی در نوک زدن سر به جلو

علل

دانشمندان هنوز به طور کامل نمی فهمند که چه عواملی باعث ایجاد بینی می شود پولیپ ، چرا برخی از افراد دچار التهاب طولانی مدت می شوند ، یا اینکه چرا تحریک و تورم (التهاب) باعث ایجاد پولیپ در برخی افراد می شود و در برخی دیگر ایجاد نمی شود. تورم در لایه تولید مایعات (غشای مخاطی) بینی و سینوس های شما ایجاد می شود.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که به پولیپ مبتلا می شوند ، دارای واکنش های مختلف سیستم ایمنی و نشانگرهای شیمیایی متفاوت در غشاهای مخاطی خود هستند. که به پولیپ مبتلا نمی شوند.

پولیپ بینی در هر سنی ایجاد می شود ، اما بیشتر در بزرگسالان جوان و میانسال دیده می شود.

پولیپ های بینی ممکن است در هرجای دیگر شما ایجاد شوند سینوس ها یا مجاری بینی ، اما بیشتر در نواحی ظاهر می شوند که سینوس های نزدیک چشم ، بینی و استخوان های گونه از طریق مجاری پیچ در داخل بینی شما تخلیه می شوند.

عوامل خطر

هر شرایطی باعث تحریک طولانی مدت و تورم (التهاب) در مجاری بینی یا سینوس ها می شود ، مانند عفونت یا آلرژی ، ممکن است خطر ابتلا به پولیپ بینی را افزایش دهد.

شرایطی که اغلب با پولیپ بینی همراه هستند عبارتند از:

• آسم ، بیماری ای که باعث تورم (التهاب) و باریک شدن راه هوایی می شود
• حساسیت به آسپرین
سینوزیت قارچی آلرژیک ، آلرژی به قارچهای منتقل شده در هوا
• فیبروز کیستیک ، یک اختلال ژنتیکی است که منجر به ایجاد مایعات چسبنده و غیرطبیعی غیرطبیعی در بدن می شود ، از جمله مخاط غلیظ از لایه بینی و سینوس
• سندرم Churg-Strauss (گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت) ، یک بیماری نادر است که باعث التهاب رگ های خونی می شود
• کمبود ویتامین D ، که هنگامی رخ می دهد که بدن شما ویتامین D کافی ندارد

سابقه خانوادگی شما نیز ممکن است نقشی داشته باشد. برخی شواهد نشان می دهد که برخی تغییرات ژنتیکی مرتبط با عملکرد سیستم ایمنی بدن احتمال ابتلا به پولیپ بینی را بیشتر می کند.

عوارض

پولیپ های بینی می توانند عوارضی ایجاد کنند زیرا جریان طبیعی هوا و تخلیه مایعات را مسدود می کند ، و همچنین به دلیل تحریک طولانی مدت و تورم (التهاب) که زمینه ساز پیشرفت آنها است.

عوارض احتمالی عبارتند از:

• آپنه انسدادی خواب. این یک وضعیت بالقوه جدی است که در آن هنگام خواب متوقف شده و شروع به تنفس می کنید.
• شعله ور شدن آسم. سینوزیت مزمن می تواند آسم را بدتر کند.
• عفونت های سینوسی. پولیپ های بینی می توانند شما را نسبت به عفونت های سینوسی که اغلب عود می کنند حساس تر کنند.

پیشگیری

با راهکارهای زیر ممکن است به شما در کاهش احتمال ابتلا به پولیپ بینی یا عود مجدد پولیپ بینی کمک کند:

• آلرژی ها و آسم را مدیریت کنید. توصیه های درمانی پزشک خود را دنبال کنید. اگر علائم شما به خوبی کنترل نشده است ، در مورد تغییر برنامه درمانی خود با پزشک خود صحبت کنید.
• از تحریک کننده های بینی خودداری کنید. تا آنجا که ممکن است ، از تنفس مواد موجود در هوا که احتمال ایجاد تورم یا تحریک در بینی و سینوس ها وجود دارد ، مانند مواد آلرژی زا ، دود تنباکو ، بخارهای شیمیایی و گرد و غبار و بقایای ریز ، خودداری کنید.
• بهداشت را رعایت کنید. . دستان خود را به طور منظم و کامل بشویید. این یکی از بهترین راه ها برای محافظت در برابر عفونت های باکتریایی و ویروسی است که می تواند باعث التهاب مجاری بینی و سینوس ها شود.
• خانه خود را مرطوب کنید. استفاده از مرطوب کننده می تواند باعث مرطوب شدن مجاری تنفسی ، بهبود جریان مخاط از سینوس ها و جلوگیری از انسداد و التهاب شود. مرطوب کننده را روزانه تمیز کنید تا از رشد باکتری جلوگیری کند.

• از آبکشی بینی استفاده کنید. برای شستشوی مجاری بینی از اسپری آب شور (شور) یا شستشوی بینی استفاده کنید. این ممکن است جریان مخاط را بهبود بخشد و مواد حساسیت زا و سایر مواد تحریک کننده را از بین ببرد.

  شما می توانید اسپری های شور بدون نسخه یا کیت های شستشوی بینی را با دستگاه هایی مانند یک گلدان چوبی یا بطری فشرده برای استفاده از آبکشی خریداری کنید.

  برای تشکیل محلول آبیاری از آب مقطر ، استریل ، قبلاً به مدت یک دقیقه جوشانده و خنک شده و یا فیلتر شده با استفاده از فیلتر با اندازه منافذ مطلق 1 میکرون یا کوچکتر استفاده کنید. دستگاه آبیاری را بعد از هر بار استفاده با آب مقطر ، استریل ، جوشانده یا فیلتر شده بشویید و بگذارید تا خشک شود.

محتوا:

تشخیص

پزشک معمولاً می تواند بر اساس پاسخ شما به س questionsالات مربوط به علائم ، معاینه عمومی بدن و معاینه بینی تشخیص دهد. پولیپ ها ممکن است با کمک یک وسیله روشن و روشن قابل مشاهده باشند.

سایر آزمایش های تشخیصی عبارتند از:

• آندوسکوپی بینی. یک لوله باریک با یک لنز بزرگنمایی روشن یا یک دوربین کوچک (آندوسکوپ بینی) پزشک شما را قادر می سازد یک معاینه دقیق در داخل بینی و سینوس های شما انجام دهد.

• مطالعات تصویربرداری. تصاویر به دست آمده با توموگرافی کامپیوتری (CT) می تواند به پزشک کمک کند تا اندازه و محل پولیپ را در نواحی عمیق تر سینوس مشخص کند و میزان تورم و تحریک (التهاب) را ارزیابی کند.

  این مطالعات همچنین به شما کمک می کنند پزشک سایر انسداد های احتمالی حفره بینی شما را از جمله ناهنجاری های ساختاری یا نوع دیگری از رشد سرطانی یا غیر سرطانی رد می کند.

• تست های آلرژی. پزشک شما ممکن است آزمایشات پوستی را برای تعیین اینکه آیا آلرژی به التهاب مزمن کمک می کند پیشنهاد دهد. با آزمایش خارش پوست ، قطرات کمی از عوامل آلرژی زا (مواد آلرژی زا) به پوست بازو یا قسمت فوقانی کمر شما فرو می روند. سپس پزشک یا پرستار شما پوست شما را از نظر علائم واکنش های آلرژیک مشاهده می کنند.

  اگر آزمایش پوستی انجام نشود ، ممکن است پزشک آزمایش خون را برای نمایش آنتی بادی های خاص به مواد حساسیت زای مختلف سفارش دهد. >

• آزمایش فیبروز کیستیک. اگر کودکی مبتلا به پولیپ بینی دارید ، ممکن است پزشک آزمایش فیبروز کیستیک ، یک بیماری ارثی را در غدد تولید کننده مخاط ، اشک ، عرق ، بزاق و آب گوارشی پیشنهاد کند.

  تست تشخیصی استاندارد فیبروز کیستیک یک آزمایش عرق غیر تهاجمی است ، که تعیین می کند آیا عرق کودک شما از عرق اکثر افراد شورتر است یا خیر.

• آزمایش خون. پزشک ممکن است خون شما را از نظر میزان کم ویتامین D که با پولیپ بینی مرتبط است آزمایش کند.

درمان

سینوزیت مزمن ، با یا بدون پولیپ ، یک چالش است. شرایط برای رفع کامل آن.

شما با تیم مراقبت های بهداشتی خود همکاری خواهید کرد تا یک برنامه درمانی طولانی مدت مناسب برای مدیریت علائم و درمان عواملی مانند آلرژی که ممکن است در تورم مزمن ایجاد کنند ، تهیه کنید. (التهاب).

هدف از درمان پولیپ بینی کاهش اندازه آنها یا از بین بردن آنها است. داروها معمولاً اولین رویکرد هستند. ممکن است گاهی به جراحی نیاز باشد ، اما ممکن است راه حل دائمی ارائه نکند زیرا پولیپ ها عود می کنند.

داروها

درمان پولیپ بینی معمولاً با داروها شروع می شود ، که باعث کوچک شدن پولیپ های بزرگ نیز می شود. یا ناپدید شوند درمان های دارویی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کورتون های بینی. به احتمال زیاد پزشک برای کاهش تورم و تحریک اسپری بینی کورتیکواستروئید تجویز می کند. این روش درمانی ممکن است پولیپ ها را کوچک یا از بین ببرد.

  کورتیکواستروئیدهای بینی شامل فلوتیکازون (Flonase Allergy Relief، Flovent HFA، Xhance) ، بودزونید (Rhinocort) ، مومتازون (Nasonex ، Asmanex HFA) ، تریامسینولون (Nasacort Allergy) هستند. 24HR) ، بکلومتازون (Beconase AQ ، Qvar Redihaler ، Qnasl) و سیکلسونید (Omnaris ، Alvesco ، Zetonna).

کورتیکواستروئیدهای خوراکی و تزریقی. اگر کورتیکواستروئید بینی م isn'tثر نباشد ، پزشک ممکن است کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون را به تنهایی یا در ترکیب با اسپری بینی تجویز کند.

از آنجا که کورتیکواستروئیدهای خوراکی می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند ، معمولاً مصرف می کنید آنها فقط برای مدت محدودی قابل استفاده هستند.

در صورت شدید بودن پولیپ بینی ، ممکن است از کورتیکواستروئیدهای تزریقی استفاده شود.

• دارو برای درمان پولیپ بینی و سینوزیت مزمن. اگر به پولیپ بینی و سینوزیت مزمن مبتلا هستید ، ممکن است پزشک برای درمان بیماری شما دارویی به نام دوپیلوماب (Dupixent) به شما تزریق کند. این دارو ممکن است اندازه پولیپ بینی را کاهش داده و گرفتگی را کاهش دهد.

سایر داروها. پزشک ممکن است داروهایی را برای درمان بیماری هایی که به تورم طولانی مدت در سینوس ها یا مجاری بینی کمک می کنند ، تجویز کند. اینها ممکن است شامل داروهای آنتی هیستامین برای درمان آلرژی و آنتی بیوتیک برای درمان عفونت مزمن یا عودکننده باشد.

حساسیت زدایی آسپرین ، تحت مراقبت یک متخصص آلرژی با تجربه حساسیت زدایی ، ممکن است برای برخی از بیماران با پولیپ بینی و حساسیت به آسپرین مفید باشد. این درمان شامل افزایش تدریجی میزان آسپیرین مصرفی شما در حالی که تحت مراقبت پزشک در بیمارستان یا کلینیک هستید برای کمک به بدن در تحمل مصرف طولانی مدت آسپرین است.

جراحی

اگر درمان دارویی باعث کاهش یا از بین رفتن پولیپ های بینی نشود ، ممکن است برای برداشتن پولیپ و اصلاح مشکلات سینوس های خود که مستعد التهاب و ایجاد پولیپ هستند ، نیاز به جراحی آندوسکوپی داشته باشید.

در جراحی آندوسکوپی ، جراح یک لوله کوچک با یک لنز بزرگنمایی روشن یا یک دوربین کوچک (آندوسکوپ) را به سوراخ های بینی شما وارد می کند و آن را به داخل حفره های سینوس هدایت می کند. وی از ابزارهای ریزی برای از بین بردن پولیپ ها و سایر موادی که مانع جریان مایعات از سینوس های شما می شوند استفاده می کند.

جراح شما همچنین می تواند دهانه های منتهی از سینوس ها را به مجاری بینی بزرگ کند. جراحی آندوسکوپی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.

پس از جراحی ، به احتمال زیاد از اسپری بینی کورتیکواستروئید برای جلوگیری از عود پولیپ بینی استفاده خواهید کرد. پزشک شما همچنین ممکن است استفاده از یک آبکشی آب شور (شور) را برای بهبودی بعد از جراحی توصیه کند.

درمان های بالقوه آینده

محققان در حال بررسی نقش داروهای بیولوژیک ، از جمله داروهایی هستند که درمان می کنند آسم شدید ، در کاهش پولیپ بینی و تسکین علائم. زیست شناسان با هدف قرار دادن سلولهای خاص یا پروتئین ها برای کاهش تحریک و تورم کار می کنند. تحقیقات اولیه نشان می دهد که این داروها می توانند به گزینه هایی برای افرادی تبدیل شوند که پولیپ بینی آنها به کورتیکواستروئیدها یا جراحی پاسخ نمی دهد.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائم یا نشانه هایی از پولیپ بینی دارید ، احتمالاً با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه خود این کار را شروع خواهید کرد. با این حال ، ممکن است پزشک شما را برای انجام آزمایش های تشخیصی یا درمان به یک متخصص گوش ، حلق و بینی (گوش و حلق و بینی) یا یک متخصص آلرژی ارجاع دهد.

از آنجا که قرار ملاقات ها می تواند مختصر باشد و اغلب بحث های زیادی وجود دارد ، ایده خوبی برای آماده سازی زودتر از زمان است در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و درک کنید که از دکتر چه انتظاراتی دارید. . وقتی قرار ملاقات خود را تعیین می کنید ، س askال کنید آیا برای انجام آزمایش خون نیاز به روزه داری دارید یا برای آماده شدن برای آزمایش های تشخیصی باید کار دیگری انجام دهید.

• همه علائم خود را بنویسید ، حتی اگر به نظر بی ارتباط با بینی شما باشد. یا سینوس پزشک شما می خواهد از جزئیات مربوط به زمان شروع علائم و اینکه به نظر می رسد چیزی باعث بهتر یا بدتر شدن علائم می شود ، مطلع شود.
• در صورت امکان با یکی از اعضای خانواده یا دوست خود همراه شوید. همراه داشتن کسی می تواند به شما کمک کند تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام ملاقات را به خاطر بیاورید.
• لیستی از سایر شرایط پزشکی خود تهیه کنید. پزشک شما می خواهد بداند آیا شما در حال حاضر تحت درمان آلرژی ، آسم یا هر بیماری دیگر هستید.
• لیستی از تمام داروهای خود تهیه کنید ، از جمله داروهای بدون نسخه و ویتامین ها یا مکمل ها.

سوالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

از آنجا که وقت با پزشک خود محدود است ، نوشتن لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان ، سوالات مربوط به پزشک خود را از مهمترین تا کمترین اهمیت مطرح کنید. اگر فکر می کنید علائم پولیپ بینی دارید ، ممکن است بخواهید برخی از س followingالات زیر را بپرسید:

• چه چیزی احتمالاً باعث ایجاد مشکلات تنفسی و حس بویایی و سایر مشکلات مربوط به بینی من می شود. ؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• بهترین اقدام چیست؟
• آیا لازم است به یک متخصص مراجعه کنم؟ چه هزینه ای خواهد داشت؟ آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
• به چه نوع معاینه پیگیری یا مراقبتی نیاز خواهم داشت؟
• اگر پولیپ بینی داشته باشم ، آیا می توانیم علت اصلی التهاب را به طور موثری درمان کنیم؟
• چه انتظاری باید در طولانی مدت داشته باشم؟
• آیا علائم جدید من بر نحوه مدیریت سایر شرایط سلامتی من تأثیر می گذارد؟
• آیا لازم است موارد دیگری را دنبال کنم؟ محدودیت ها؟
• آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، از پرسیدن س questionsالات دیگر در هنگام ملاقات خود دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما خواهد پرسید. آماده بودن برای پاسخگویی ممکن است زمان را برای استفاده از هر نقطه ای که می خواهید وقت بیشتری صرف کنید ، آزاد کند. ممکن است پزشک شما از شما س askال کند:

• چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• آخرین بار چه زمانی دچار سرماخوردگی یا عفونت سینوسی شدید؟
• هر چند وقت یکبار سرماخوردگی یا عفونت سینوس دارید؟
• آیا آلرژی دارید؟ آیا می دانید به چه چیزی حساسیت دارید؟
• آیا آسم دارید؟ چقدر توانایی مدیریت آن را دارید؟
• آیا شما اغلب از آسپیرین یا سایر داروهای بدون نسخه برای درد استفاده می کنید؟
• آیا سیگار می کشید یا در معرض دست دوم قرار دارید؟ دود تنباکو؟
• آیا در کارها یا سرگرمی های خود در معرض گازهای شیمیایی یا سایر آلاینده های هوا مانند گرد و غبار یا بقایای موجود در دمنده برگ هستید؟
• آیا تاکنون سینوس داشته اید؟ یا جراحی بینی؟