بیماری Osgood-Schlatter

بررسی اجمالی

بیماری Osgood-Schlatter می تواند باعث ایجاد یک برجستگی دردناک و استخوانی در استخوان ران دقیقاً زیر زانو شود. این بیماری معمولاً در کودکان و نوجوانان که در دوران بلوغ دچار جهش رشد می شوند ، اتفاق می افتد.

بیماری Osgood-Schlatter اغلب در کودکانی رخ می دهد که در ورزش هایی شرکت می کنند که شامل دویدن ، پریدن و تغییر جهت سریع است - مانند فوتبال ، بسکتبال ، اسکیت شکل و باله.

در حالی که این وضعیت در پسران بیشتر مشاهده می شد ، با درگیر شدن دختران بیشتر در ورزش ، شکاف جنسیتی کاهش یافته است.

بیماری Osgood-Schlatter به طور معمول در پسران 12 تا 14 ساله و دختران 10 تا 13 ساله. تفاوت در این است که دختران زودتر از پسران وارد بلوغ می شوند. این بیماری معمولاً به خودی خود برطرف می شود ، به محض اینکه رشد استخوان های کودک متوقف شود.

علائم

درد در زانو و تورم درست زیر کاسه زانو شاخص های اصلی بیماری Osgood-Schlatter هستند. درد معمولاً در طی برخی فعالیتها مانند دویدن ، زانو زدن و پریدن و با استراحت کاهش می یابد.

این بیماری معمولاً فقط در یک زانو رخ می دهد ، اما می تواند روی هر دو زانو تأثیر بگذارد. این ناراحتی می تواند از هفته ها به ماه طول بکشد و تا زمانی که رشد کودک متوقف شود ، ممکن است تکرار شود. فعالیت های روزانه. اگر زانو متورم و قرمز است ، یا اگر درد زانو با تب ، قفل شدن یا بی ثباتی مفصل زانو همراه است ، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

علل

در طول فعالیت هایی که شامل دویدن است ، پرش و خم شدن - مانند فوتبال ، بسکتبال ، والیبال و باله - عضلات ران کودک شما (عضلات چهار سر) تاندونی را که لبه زانو را به صفحه رشد در قسمت بالای استخوان استخوان متصل می کند ، می کشد.

این تکرار می شود استرس می تواند باعث کشیدگی تاندون در صفحه رشد در محل وارد شدن تاندون به استخوان ران شود ، در نتیجه درد و تورم همراه با بیماری Osgood-Schlatter ایجاد می شود. بدن بعضی از کودکان با رشد استخوان جدید ، که می تواند منجر به ایجاد توده استخوانی در آن نقطه شود ، سعی می کنند این شکاف را برطرف کنند. :

• سن. بیماری Osgood-Schlatter در هنگام جهش رشد بلوغ رخ می دهد. دامنه سنی از نظر جنسیت متفاوت است زیرا دختران زودتر از پسران وارد بلوغ می شوند. بیماری Osgood-Schlatter به طور معمول در پسران 12 تا 14 سال و دختران 10 تا 13 ساله رخ می دهد.
• جنسیت. بیماری اسگود - شلاتر در پسران بیشتر دیده می شود ، اما با درگیر شدن دختران بیشتر در ورزش ، شکاف جنسیتی در حال کاهش است. این وضعیت اغلب در ورزش هایی اتفاق می افتد که شامل دویدن ، پریدن و تغییر جهت سریع است.
• انعطاف پذیری. سفتی در عضلات چهار سر ران می تواند باعث افزایش کشیدگی تاندون مچ پا در صفحه رشد در بالای استخوان ران شود.

عوارض

عوارض بیماری Osgood-Schlatter غیر معمول. در صورت بروز ، ممکن است شامل درد مزمن یا تورم موضعی باشد.

حتی پس از برطرف شدن علائم ، ممکن است برآمدگی استخوانی در استخوان استخوان دقیقاً زیر استخوان زانو باقی بماند. این برجستگی می تواند تا حدی در طول زندگی کودک شما ادامه داشته باشد ، اما معمولاً در عملکرد زانو اختلال ایجاد نمی کند.

در موارد نادر ، بیماری Osgood-Shlattter می تواند باعث دور شدن صفحه رشد از استخوان استخوان شود.

تشخیص

در طول معاینه فیزیکی ، پزشک شما از نظر حساسیت ، تورم ، درد زانوی کودک شما را بررسی می کند. و قرمزی با استفاده از اشعه ایکس می توان استخوان های زانو و پا را مشاهده کرد و ناحیه اتصال تاندون مچ دست به استخوان استخوان را از نزدیک بررسی کرد.

درمان

Osgood-Schlatter بیماری معمولاً بدون درمان رسمی برطرف می شود. علائم به طور معمول پس از توقف رشد استخوان های کودک شما از بین می روند.

داروها

مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن (تایلنول ، دیگران) ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، کودکان Motrin) یا دیگران) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) ممکن است کمک کند.

درمان

یک فیزیوتراپیست می تواند به کودک شما تمرینات کشش عضلات چهار سر ران را آموزش دهد ، که می تواند به کاهش کشش در قسمت مچ پا کمک کند. (کشکک) تاندون به استخوان ران متصل می شود. بند تاندون کشکک نیز می تواند به رفع تنش کمک کند. تقویت تمرینات برای عضلات چهار سر ران و پاها به طور کلی می تواند به ایجاد ثبات در مفصل زانو کمک کند.

جراحی

در موارد بسیار نادر ، اگر درد ناتوان کننده باشد و بعد از جهش رشد فروکش نکند ، جراحی برای از بین بردن رشد بیش از حد استخوانی ممکن است توصیه شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این ممکن است به کودک شما کمک کند:

• مفصل را استراحت دهد. زمان صرف شده برای انجام فعالیتهایی که شرایط را بدتر می کنند ، مانند زانو زدن ، پریدن و دویدن را محدود کنید.
• منطقه آسیب دیده را یخ بزنید. این می تواند به درد و تورم کمک کند.
• کشش عضلات پا. کشش عضلات جلوی ران (عضلات چهار سر) از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
• از زانو محافظت کنید. هنگامی که کودک شما در ورزش شرکت می کند ، از او بخواهید که از روی زانوی آسیب دیده جایی که زانو می تواند تحریک شود ، پد بپوشد.
• بند را امتحان کنید. یک بند تاندون کشکک در اطراف پا درست در زیر مفصل زانو قرار می گیرد. این می تواند به شما کمک کند تا در حین فعالیت تاندون مچ پا قرار گیرد و مقداری از نیروی دور از استخوان ران توزیع شود.
• قطار قطار. پیشنهاد کنید فرزندتان تا زمان فروپاشی علائم ، به فعالیتهایی بپردازد که شامل پریدن یا دویدن نیست ، مانند دوچرخه سواری یا شنا.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما به احتمال زیاد ابتدا این مشکل را مورد توجه پزشک خانواده یا متخصص اطفال کودک خود قرار خواهید داد. وی ممکن است شما را به پزشکی متخصص در آسیب های زانو یا داروهای ورزشی ارجاع دهد.

کاری که می توانید انجام دهید

لیست مکتوبی را برای قرار ملاقات بیاورید که شامل موارد زیر است:

• شرح مفصل علائم فرزند شما
• اطلاعات مربوط به مشکلات پزشکی که فرزند شما در گذشته داشته
• اطلاعات مربوط به مشکلات پزشکی رایج در خانواده شما
• تمام داروها و مکمل های غذایی فرزند شما مصرف می کند
• س youالاتی که می خواهید بپرسید

در زیر چند س basicال اساسی وجود دارد که ممکن است از پزشکی که کودک شما را معاینه می کند بپرسید بیماری Osgood-Schlatter. اگر در طول بازدید از شما س additionalال دیگری به وجود آمد ، در پرسیدن تردید نکنید.

• آیا انتظار دارید فرزند من بتواند به ورزش فعلی خود ادامه دهد؟
• آیا فرزند من نیاز به تغییر فعالیت های خود مانند بازی در موقعیت دیگر یا تمرین با تمرین های مختلف دارد؟ اگر چنین است ، برای چه مدت؟
• چه علائم و نشانه هایی می تواند نیاز کودک را برای قطع کامل ورزش دو و میدانی نشان دهد؟
• چه اقدامات مراقبت از خود دیگر به فرزند من کمک می کند ؟

چه انتظاری از پزشک می توان داشت

پزشک کودک شما ممکن است چندین س ،ال از این قبیل را بپرسد ، از جمله:

• درد شما چقدر شدید است؟
• آیا درد شما قبل ، در حین یا بعد از تمرین رخ می دهد - یا اینکه مداوم است؟
• آیا در قسمت پشتی زانوی خود تورم مشاهده کرده اید؟
• آیا در زمینه تحرک یا ثبات مشکلی داشته اید؟
• تمرین یا تمرین ورزشی شما چیست؟
• آیا اخیراً برنامه تمرینی خود را تغییر داده اید ، مانند تمرین سخت تر یا طولانی تر یا آیا از تکنیک های جدید استفاده می کنید؟
• آیا شما قادر به تحمل درد هنگام ورزش با شدت معمول خود هستید؟
• آیا علائم شما بر توانایی شما در انجام کارهای عادی و روزمره مانند راه رفتن تأثیر دارد؟ از پله ها بالا می روید؟
• چه درمان خانگی nts امتحان کردی؟ آیا چیزی کمکی کرده است؟
• آیا اخیراً آسیب دیده اید که ممکن است باعث آسیب به زانو شده باشد؟