بیماری پاژه استخوان

بررسی اجمالی

بیماری استخوان پاژه در روند بازیافت طبیعی بدن شما تداخل ایجاد می کند ، در این حالت بافت جدید استخوان به تدریج جایگزین بافت قدیمی استخوان می شود. با گذشت زمان ، این بیماری می تواند استخوان های آسیب دیده را شکننده و بد شکل کند. بیماری پاژه استخوان معمولاً در لگن ، جمجمه ، ستون فقرات و پاها رخ می دهد.

با افزایش سن ، خطر بیماری استخوان پاژه افزایش می یابد. در صورت ابتلا به هر یک از اعضای خانواده ، خطر شما نیز افزایش می یابد. عوارض بیماری پاژه در استخوان می تواند شامل شکستگی استخوان ، کاهش شنوایی و عصب های خرد شده در ستون فقرات شما باشد.

بیس فسفونات ها - داروهایی که برای تقویت استخوان های ضعیف شده توسط پوکی استخوان نیز استفاده می شوند - اصلی ترین درمان هستند. برای بیمارانی که عوارض دارند ، ممکن است جراحی لازم باشد.

علائم

اکثر افرادی که به بیماری پاژه استخوان مبتلا هستند ، هیچ علامتی ندارند. وقتی علائم بروز می کند ، شایع ترین شکایت ، درد استخوان است.

از آنجا که این بیماری باعث می شود بدن شما سریعتر از حد طبیعی استخوان جدید تولید کند ، با بازسازی سریع ، استخوانی نرمتر و ضعیف تر از استخوان طبیعی تولید می شود که می تواند منجر به درد استخوان ، تغییر شکل و شکستگی.

این بیماری ممکن است فقط یک یا دو ناحیه از بدن شما را درگیر کند یا ممکن است گسترده باشد. علائم و نشانه های شما ، در صورت وجود ، به قسمت آسیب دیده بدن شما بستگی دارد.

• لگن. بیماری پاژه در استخوان لگن می تواند باعث درد مفصل ران شود.
• جمجمه. رشد بیش از حد استخوان در جمجمه می تواند باعث کاهش شنوایی یا سردرد شود.
• ستون فقرات. اگر ستون فقرات شما تحت تأثیر قرار گیرد ، ریشه های عصبی می توانند فشرده شوند. این می تواند باعث درد ، گزگز و بی حسی در بازو یا پا شود.
• ساق پا. با ضعیف شدن استخوان ها ، ممکن است خم شوند - که باعث جمع شدن شما می شود. استخوان های بزرگ و نامرتب در پاها می توانند فشار بیشتری را بر روی مفاصل مجاور ایجاد کنند ، که ممکن است باعث آرتروز در زانو یا ران شما شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

با در صورت داشتن پزشک:

• درد در استخوان ها و مفاصل
• سوزن سوزن شدن و ضعف در اندام اندام
• تغییر شکل استخوان
• کاهش شنوایی غیرقابل توضیح ، خصوصاً اگر فقط در یک طرف باشد

علل

علت بیماری استخوان پاژه ناشناخته است. دانشمندان گمان می کنند ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی در این بیماری نقش داشته باشد. به نظر می رسد چندین ژن با ابتلا به این بیماری ارتباط دارند.

برخی از دانشمندان معتقدند بیماری استخوان پاژه مربوط به یک عفونت ویروسی در سلول های استخوانی شما است ، اما این تئوری بحث برانگیز است.

خطر عوامل

عواملی که می توانند خطر ابتلا به بیماری استخوان پاژه را افزایش دهند عبارتند از:

• سن. افراد بالای 40 سال به احتمال زیاد به بیماری پاژه استخوان مبتلا می شوند.
• جنسیت. مردان بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می گیرند.
• منشا ملی. بیماری استخوان پاژه در انگلستان ، اسکاتلند ، اروپای مرکزی و یونان - و همچنین کشورهایی که توسط مهاجران اروپایی ساکن شده اند ، بیشتر دیده می شود. در اسکاندیناوی و آسیا غیر معمول است.
• سابقه خانوادگی. اگر شما یکی از اقوام خود را دارید که به بیماری استخوان پاژه مبتلا است ، به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا خواهید شد.

عوارض

در بیشتر موارد ، بیماری استخوان پاژه پیشرفت می کند. به آرامی این بیماری تقریباً در همه افراد به طور مثر قابل کنترل است. عوارض احتمالی عبارتند از:

• شکستگی و تغییر شکل. استخوان های مبتلا به راحتی شکسته می شوند. رگهای خونی اضافی موجود در این استخوان های تغییر شکل یافته باعث خونریزی بیشتر آنها در طی جراحی های ترمیم می شود. استخوان های پا می توانند خم شوند ، که می تواند توانایی راه رفتن شما را تحت تأثیر قرار دهد.
• آرتروز. استخوان های نادرست می توانند میزان استرس در مفاصل اطراف را افزایش دهند ، که می تواند باعث آرتروز شود.
• مشکلات نورولوژیک. وقتی بیماری استخوان پاژه در ناحیه ای عبور می کند که اعصاب از استخوان عبور می کنند ، مانند ستون فقرات و جمجمه ، رشد بیش از حد استخوان می تواند باعث فشرده سازی و آسیب عصب شود و باعث درد ، ضعف یا گزگز شدن بازو یا پا یا کاهش شنوایی شود / li>
• نارسایی قلبی. بیماری گسترده استخوان پاژه ممکن است قلب شما را مجبور کند بیشتر کار کند تا خون را به مناطق آسیب دیده بدن منتقل کند. گاهی اوقات ، این افزایش کار می تواند منجر به نارسایی قلبی شود.
• سرطان استخوان. سرطان استخوان در حدود 1 درصد از افراد مبتلا به بیماری استخوان پاگت وجود دارد.

محتوای:

تشخیص

در طول معاینه فیزیکی ، پزشک مناطقی از بدن شما را که باعث درد شما شده است معاینه می کند. وی همچنین ممکن است پرتوی ایکس و آزمایش خون را تجویز کند که می تواند به تشخیص بیماری استخوان پاژه کمک کند.

آزمایشات تصویربرداری

تغییرات استخوانی مشترک در بیماری پاژه در استخوان را می توان با اشعه ایکس مشخص کرد:

• . اولین نشانه بیماری استخوان پاژه اغلب ناهنجاری هایی است که در اشعه ایکس به دلایل دیگری انجام می شود. تصاویر اشعه ایکس از استخوان های شما می تواند مناطقی از جذب مجدد استخوان ، بزرگ شدن استخوان و تغییر شکل هایی را که از ویژگی های بیماری پاژه استخوان هستند مانند خم شدن استخوان های بلند نشان دهد.
• اسکن استخوان. در اسکن استخوان ، مواد رادیواکتیو به بدن شما تزریق می شود. این مواد به لکه های استخوانهای شما که بیشتر تحت تأثیر بیماری استخوان پاژه قرار دارند منتقل می شود ، بنابراین در تصاویر اسکن روشن می شوند.

آزمایشات آزمایشگاهی

افرادی که مبتلا به پاژ هستند بیماری استخوان معمولاً دارای میزان آلکالین فسفاتاز در خون است که با آزمایش خون مشخص می شود.

درمان

اگر علائمی ندارید ، ممکن است نیازی به آن نباشد. رفتار. با این حال ، اگر بیماری فعال باشد - که با افزایش سطح آلکالن فسفاتاز نشان داده شده است - و در سایت های پرخطر در بدن شما تأثیر می گذارد ، مانند جمجمه یا ستون فقرات ، پزشک ممکن است برای جلوگیری از عوارض ، حتی اگر فاقد آن باشید ، درمان را توصیه کند. علائم.

داروها

داروهای پوکی استخوان (بیس فسفونات ها) رایج ترین روش درمانی برای بیماری پاژه استخوان هستند. برخی از بیس فسفونات ها از طریق دهان مصرف می شوند ، در حالی که برخی دیگر از طریق تزریق تزریق می شوند. بیس فسفونات های خوراکی به طور کلی تحمل خوبی دارند ، اما ممکن است دستگاه گوارش شما را تحریک کنند. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اسید زولدرونیک (Zometa ، Reclast)

به ندرت ، درمان بیس فسفونات با درد شدید عضلانی ، مفصلی یا استخوانی مرتبط است ، که ممکن است با قطع دارو برطرف نشود. . بیس فسفونات ها همچنین می توانند خطر یک بیماری نادر را که در آن بخشی از استخوان فک می میرد و بدتر می شود (استئونکروز استخوان فک) ، که معمولاً با بیماری فعال دندان یا جراحی دهان همراه است ، افزایش دهد. ، ممکن است پزشک کلسی تونین (میاکالسین) ، یک هورمون طبیعی که در تنظیم کلسیم و متابولیسم استخوان نقش دارد ، تجویز کند. کلسی تونین دارویی است که با تزریق یا اسپری بینی برای خود تجویز می کنید. عوارض جانبی ممکن است شامل حالت تهوع ، برافروختگی صورت و تحریک در محل تزریق باشد.

جراحی

در موارد نادر ، ممکن است به جراحی نیاز باشد:

• به بهبود شکستگی ها کمک کنید
• مفاصل آسیب دیده ناشی از آرتروز شدید را جایگزین کنید
• تغییر شکل مجدد استخوان های تغییر شکل یافته
• کاهش فشار بر اعصاب

بیماری پاژه استخوان اغلب باعث تولید بیش از حد رگهای خونی در بدن در استخوانهای آسیب دیده می شود و خطر از دست دادن خون جدی در حین عمل را افزایش می دهد.

اگر شما برای جراحی برنامه ریزی می کنید که شامل استخوان های آسیب دیده از بیماری پاژه است ، پزشک شما ممکن است داروهایی برای کاهش فعالیت بیماری تجویز کند ، که ممکن است به کاهش خون در حین جراحی کمک کند.

روش زندگی و درمان های خانگی

برای کاهش خطر عوارض مرتبط با بیماری پاژه از استخوان ، این نکات را امتحان کنید:

• جلوگیری از سقوط. بیماری پاژه استخوان شما را در معرض خطر شکستگی استخوان قرار می دهد. در مورد جلوگیری از زمین خوردن از پزشک خود راهنمایی بخواهید. او ممکن است به شما توصیه کند از عصا یا واکر استفاده کنید.
• خانه خود را ضد سقوط کنید. پوشش های لغزنده کف را بردارید ، از حصیرهای بدون کف در وان یا دوش خود استفاده کنید ، طناب را ببندید و نرده ها را روی راه پله ها نصب کنید و میله های حمام خود را بگیرید.
• خوب غذا بخورید. مطمئن باشید که رژیم شما شامل مقادیر کافی کلسیم و ویتامین D است که به استخوان ها کمک می کند تا کلسیم را جذب کنند. این مورد به ویژه در صورت مصرف بیس فسفونات بسیار مهم است. رژیم خود را با پزشک خود مرور کنید و از شما بپرسید که آیا باید از مکمل های ویتامین و کلسیم استفاده کنید.
• به طور منظم ورزش کنید. ورزش منظم برای حفظ تحرک مفصل و قدرت استخوان ضروری است. قبل از شروع یک برنامه ورزشی با پزشک خود صحبت کنید تا نوع ، مدت زمان و شدت ورزش را برای شما تعیین کند. برخی فعالیت ها ممکن است استرس بیش از حد بر استخوان های آسیب دیده شما وارد کنند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اکثر افراد مبتلا به بیماری استخوان پاژه هیچ علائمی ندارند و تشخیص داده می شوند وقتی آزمایش اشعه ایکس یا خون به دلیل دیگری انجام شود ، نشانه هایی از بیماری پاژه استخوان را نشان می دهد. در برخی موارد ، ممکن است شما به پزشکی مراجعه کنید که متخصص اختلالات متابولیک و هورمونی است (متخصص غدد) یا اختلالات مفصلی و عضلانی (متخصص روماتولوژی).

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات آورده شده است.

کاری که می توانید انجام دهید

وقتی قرار ملاقات می گذارید ، س askال کنید که آیا کاری قبل از انجام آن نیاز دارید ، مثلاً روزه گرفتن قبل از انجام آزمایش خاص. لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائم شما ، از جمله علائمی که به نظر نمی رسد با دلیل قرار ملاقات شما ارتباط نداشته باشد
• اطلاعات شخصی اصلی ، از جمله استرس های اساسی ، تغییرات زندگی اخیر و پزشکی خانوادگی تاریخچه
• تمام داروها ، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله دوزها
• س toالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود استفاده کنید در صورت امکان ، برای کمک به یادآوری اطلاعاتی که به شما داده شده است.

در مورد بیماری استخوان پاژه ، برخی از سtالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• احتمالاً علائم من چیست؟
• علل احتمالی دیگر علائم من چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا احتمالاً شرایط من موقتی است یا مزمن؟ li>
• بهترین اقدام چیست؟
• گزینه های اصلی رویکردی که شما پیشنهاد می کنید چیست؟
• چگونه می توانم این شرایط را با سلامتی دیگرم به بهترین وجه کنترل کنم شرایط؟
• آیا r وجود دارد؟ پیش بینی هایی که باید دنبال کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• آیا بروشورها یا سایر مطالب چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

احتمالاً پزشک شما برای اینکه برخی از س followingالات زیر را از شما بپرسم:

• آیا بی حسی یا گزگز داشته اید؟
• ضعف عضلانی چطور؟
• سردرد جدیدی دارید؟
• آیا شنوایی شما اخیراً بدتر شده است؟