آلرژی به پنی سیلین

بررسی اجمالی

آلرژی به پنی سیلین یک واکنش غیر عادی سیستم ایمنی بدن شما نسبت به داروی آنتی بیوتیکی پنی سیلین است. پنی سیلین برای درمان انواع عفونت های باکتریایی تجویز می شود.

علائم و نشانه های آلرژی به پنی سیلین شامل کهیر ، بثورات پوستی و خارش است. واکنش های شدید شامل آنافیلاکسی ، یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که چندین سیستم بدن را تحت تأثیر قرار می دهد.

تحقیقات نشان داده است که آلرژی به پنی سیلین ممکن است بیش از حد گزارش شود - مشکلی که می تواند منجر به استفاده از موارد مناسب تر و کمتر شود - درمان های گران قیمت آنتی بیوتیکی. بنابراین ، در صورت وجود آلرژی به پنی سیلین ، برای تشخیص اطمینان از بهترین گزینه های درمانی در آینده ، تشخیص دقیق لازم است.

سایر آنتی بیوتیک ها ، به ویژه آنهایی که دارای خواص شیمیایی مشابه پنی سیلین هستند ، نیز می توانند منجر به واکنش های آلرژیک شوند.

علائم

علائم و نشانه های آلرژی به پنی سیلین اغلب ظرف یک ساعت پس از مصرف دارو رخ می دهد. کمتر معمولاً ممکن است ساعتها ، روزها یا هفته ها واکنش نشان داده شود.

علائم و نشانه های آلرژی به پنی سیلین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بثورات پوستی
کهیر
خارش
تب
تورم
تنگی نفس
خس خس سینه
آبریزش بینی
خارش و آبریزش چشم
آنافیلاکسی

آنافیلاکسی

آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک نادر و تهدید کننده زندگی است که باعث ایجاد اختلال در عملکرد سیستم های بدن علائم و نشانه های آنافیلاکسی عبارتند از:

سفت شدن مجاری تنفسی و گلو ، ایجاد اختلال در تنفس
حالت تهوع یا گرفتگی شکم
استفراغ یا اسهال
سرگیجه یا سبکی سر
نبض ضعیف و سریع
افت فشار خون
تشنج
از دست دادن هوشیاری

واکنشهای تأخیری ناشی از آلرژی به پنی سیلین

واکنشهای آلرژیک به پنی سیلین کمتر معمول چند روز یا چند هفته پس از قرار گرفتن در معرض دارو رخ می دهد و ممکن است پس از قطع مصرف آن برای مدتی ادامه یابد. این شرایط عبارتند از:

بیماری سرمی ، که ممکن است باعث تب ، درد مفاصل ، بثورات ، تورم و حالت تهوع شود
کم خونی ناشی از دارو ، کاهش گلبول های قرمز خون که می تواند باعث خستگی ، ضربان قلب نامنظم ، تنگی نفس و سایر علائم و نشانه ها شود
واکنش دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک (DRESS) ، که منجر به بثورات ، تعداد گلبول های سفید خون بالا ، تورم عمومی ، تورم لنف گره ها و عود عفونت هپاتیت خفته
سندرم استیونز-جانسون یا نکرولیز اپیدرم سمی ، که شامل تاول شدید و لایه برداری از پوست است
التهاب در کلیه ها (نفریت) ، که می تواند باعث شود تب ، خون در ادرار ، تورم عمومی ، گیجی و سایر علائم و نشانه ها

عوارض جانبی که واکنش های آلرژیک نیست

ممکن است عوارض جانبی پنی سیلین را تجربه کنید - همانطور که برای سایر داروها اتفاق می افتد - که واکنش آلرژیک به دارو نیست. بسته به نوع پنی سیلین ، عوارض جانبی شایع ممکن است شامل حالت تهوع یا اسهال خفیف ، سردرد یا خارش واژن باشد. علائم یا نشانه های عفونت که تحت آن تحت درمان هستید - یا علائم غیرمرتبط - ممکن است به عنوان یک واکنش دارویی آلرژیک اشتباه گرفته شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

به عنوان پزشک خود مراجعه کنید در صورت بروز علائم یا نشانه های آلرژی به پنی سیلین در اسرع وقت. درک و بحث در مورد واکنش آلرژیک ، عارضه جانبی معمولی و تحمل در مصرف دارو مهم است.

در صورت مشاهده علائم واکنش شدید یا کمک به فوریت های پزشکی ، با 911 تماس بگیرید. مشکوک به آنافیلاکسی پس از مصرف پنی سیلین.

علل

آلرژی به پنی سیلین هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد به دارو حساس شود - به اشتباه به دارو به عنوان یک ماده مضر واکنش نشان می دهد ، مثل اینکه یک ویروس باشد یا عفونت باکتریایی.

قبل از اینکه سیستم ایمنی بدن به پنی سیلین حساس شود ، باید حداقل یک بار در معرض دارو باشید. اگر و وقتی سیستم ایمنی بدن شما پنی سیلین را به عنوان یک ماده مضر اشتباه شناسایی می کند ، آنتی بادی در برابر دارو ایجاد می شود.

دفعه بعدی که دارو را مصرف می کنید ، این آنتی بادی های خاص آن را پرچم گذاری می کنند و مستقیماً سیستم ایمنی بدن را به ماده حمله می کنند. مواد شیمیایی آزاد شده توسط این فعالیت باعث ایجاد علائم و نشانه های مرتبط با یک واکنش آلرژیک می شوند. برخی شواهد نشان می دهد که مقادیر کمی از آن در منابع غذایی ممکن است برای سیستم ایمنی بدن فرد برای ایجاد آنتی بادی در برابر آن کافی باشد.

پنی سیلین ها و داروهای مرتبط

پنی سیلین ها در یک گروه قرار دارند. داروهای ضد باکتری به نام آنتی بیوتیک های بتا لاکتام اگرچه مکانیسم داروها متفاوت است ، اما به طور کلی آنها با حمله به دیواره سلولهای باکتریایی با عفونت ها مقابله می کنند. علاوه بر پنی سیلین ها ، سایر بتا لاکتام ها که بیشتر با واکنش های آلرژیک مرتبط هستند گروهی به نام سفالوسپورین ها هستند.

اگر به یک نوع پنی سیلین واکنش آلرژیک داشته باشید ، ممکن است - به غیر از لزوما - به انواع دیگر پنی سیلین یا برخی از سفالوسپورین ها حساسیت داشته باشید.

پنی سیلین ها عبارتند از:

آموکسی سیلین
آمپی سیلین
دیکلوکساسیلین
نافسیلین
اگزاسیلین
پنی سیلین G
پنی سیلین V
پیپراسیلین
تیکارسیلین

سفالوسپورین ها عبارتند از:

Cefaclor
Cefadroxil
Cefazolin
Cefdinir
Cepepime (Maxipine)
Cefotetan
Cefprozil
سفوروکسیم
سفالکسین (کفلکس)

عوامل خطر

در حالی که هرکسی می تواند به آلرژی به پنی سیلین واکنش نشان دهد ، عوامل کمی می توانند خطر شما را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:

سابقه آلرژی های دیگر مانند آلرژی غذایی یا تب یونجه
واکنش آلرژیک به داروی دیگر
سابقه خانوادگی دارو آلرژی
افزایش قرار گرفتن در معرض پنی سیلین ، به دلیل دوزهای بالا ، استفاده مکرر یا استفاده طولانی مدت
بیماری های خاصی که معمولاً با واکنش های دارویی آلرژیک همراه هستند ، مانند عفونت با HIV یا ویروس اپشتین بار

پیشگیری

اگر آلرژی به پنی سیلین دارید ، ساده ترین پیشگیری پرهیز از مصرف دارو است. اقداماتی که می توانید برای محافظت از خود انجام دهید شامل موارد زیر است:

به کارکنان مراقبت های بهداشتی اطلاع دهید. مطمئن شوید که حساسیت به پنی سیلین یا سایر حساسیت های آنتی بیوتیکی به طور واضح در پرونده های پزشکی مشخص شده است. سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مانند دندانپزشک یا هر متخصص پزشکی را مطلع کنید.
دستبند بپوشید. از یک دستبند هشدار پزشکی استفاده کنید که حساسیت دارویی شما را مشخص می کند. این اطلاعات می تواند درمان مناسب را در موارد اضطراری تضمین کند.

محتوا:

تشخیص

یک معاینه دقیق و مناسب آزمایش های تشخیصی برای تشخیص دقیق ضروری است. آلرژی پنی سیلین که به اشتباه تشخیص داده شده است ممکن است منجر به استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب یا گران شود.

پزشک شما معاینه فیزیکی انجام می دهد ، درباره علائم شما س questionsال می کند و آزمایش های اضافی را سفارش می دهد. برای این آزمایشات ممکن است به یک متخصص آلرژی (متخصص آلرژی) ارجاع شوید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد.

آزمایشات پوستی

با یک آزمایش پوست ، متخصص آلرژی یا پرستار مقدار کمی از پنی سیلین مشکوک را با یک سوزن کوچک به پوست شما تزریق می کند. واکنش مثبت به یک آزمایش باعث برجستگی قرمز ، خارش دار و برجسته می شود.

نتیجه مثبت نشان دهنده احتمال زیاد آلرژی به پنی سیلین است. نتیجه آزمایش منفی معمولاً به این معنی است که شما در معرض خطر آلرژی به پنی سیلین نیستید. اما تفسیر یک نتیجه منفی دشوارتر است زیرا برخی از انواع واکنش های دارویی با آزمایشات پوستی قابل تشخیص نیستند.

چالش درجه بندی شده

اگر تشخیص حساسیت به پنی سیلین نامشخص باشد ، یک درجه بندی می شود چالش دارویی ممکن است توصیه شود. با استفاده از این روش ، شما حداکثر پنج دوز پنی سیلین مشکوک دریافت می کنید که با دوز کم شروع می شود و به دوز مورد نظر افزایش می یابد. اگر بدون هیچ واکنشی به دوز درمانی برسید ، پزشک می تواند نتیجه بگیرد که شما به آن نوع پنی سیلین حساسیت ندارید. شما می توانید طبق دستورالعمل دارو را مصرف کنید.

اگر به یک نوع پنی سیلین حساسیت دارید ، ممکن است پزشک شما یک نوع پنی سیلین یا سفالوسپورین را که احتمال آن کمتر است - به دلیل مواد شیمیایی شناخته شده ، توصیه کند. خواص - برای ایجاد یک واکنش آلرژیک. این به پزشک شما امکان می دهد یک آنتی بیوتیک را که می تواند با خیال راحت استفاده شود ، شناسایی کند.

در طی یک چالش دارویی ، پزشک شما نظارت دقیق را انجام می دهد ، و خدمات مراقبت حمایتی برای درمان عارضه جانبی در دسترس است.

درمان

مداخلات مربوط به آلرژی به پنی سیلین را می توان به دو استراتژی کلی تقسیم کرد:

درمان علائم آلرژی کنونی
حساسیت زدایی به پنی سیلین

درمان علائم فعلی

برای درمان علائم واکنش آلرژیک به پنی سیلین می توان از اقدامات زیر استفاده کرد:

کناره گیری از دارو. اگر پزشک تشخیص دهد که شما آلرژی به پنی سیلین دارید - یا احتمالاً آلرژی دارید - قطع دارو اولین قدم در درمان است.
آنتی هیستامین ها. پزشک شما ممکن است یک داروی آنتی هیستامین تجویز کند یا یک داروی آنتی هیستامین بدون نسخه مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) را توصیه کند که می تواند مواد شیمیایی سیستم ایمنی بدن را که در طی یک واکنش آلرژیک فعال می شوند ، مسدود کند. کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی ممکن است برای درمان التهاب همراه با واکنش های جدی تر مورد استفاده قرار گیرند.
درمان آنافیلاکسی. آنافیلاکسی نیاز به تزریق فوری اپی نفرین و همچنین مراقبت از بیمارستان برای حفظ فشار خون و حمایت از تنفس دارد.

حساسیت زدایی از دارو

اگر گزینه های درمانی مناسب آنتی بیوتیکی دیگری در دسترس نباشد ، پزشک ممکن است درمانی به نام حساسیت زدایی از دارو را توصیه کند که ممکن است شما را قادر به استفاده از پنی سیلین برای درمان عفونت کند. با این روش درمانی ، شما دوز بسیار کمی دریافت می کنید و سپس به تدریج دوزهای بیشتری را در هر 15 تا 30 دقیقه در طی چند ساعت یا چند روز دریافت می کنید. اگر می توانید بدون هیچ واکنشی به دوز مورد نظر برسید ، می توانید درمان را ادامه دهید.

مهم است که دارو را طبق دستورالعمل مصرف کنید تا تحمل خود را نسبت به آن در کل دوره درمان حفظ کنید. اگر در آینده به پنی سیلین نیاز دارید ، باید درمان حساسیت زدایی را تکرار کنید.

شما در طول مداخله با دقت کنترل می شوید و مراقبت های حمایتی برای درمان واکنش ها در دسترس است. حساسیت زدایی همیشه موفقیت آمیز نیست و خطر واکنش های جدی وجود دارد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

آماده باشید تا به س questionsالات زیر پاسخ دهید. این جزئیات برای کمک به پزشک در تعیین علت علائم مهم خواهد بود.

چه علائمی را تجربه کردید؟
نام پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری که شما دارید چیست؟ مصرف می کردید؟
چرا این دارو برای شما تجویز شده است؟
آیا در گذشته هنگام مصرف این دارو این علائم را نداشته اید؟
چه مدت بعد از مصرف پنی سیلین علائم شروع شد؟
چه مدت علائم ادامه داشت؟
آیا مصرف دارو را قطع کرده اید؟
چه داروها ، داروهای گیاهی ، ویتامین ها یا سایر مکمل های غذایی مصرف می کنید؟
در چه ساعتی از روز سایر داروها یا مکمل های خود را مصرف می کنید؟
آیا دوز هر داروی یا مکمل معمولی را افزایش داده اید؟
آیا مصرف داروهای منظم یا مکمل خود را متوقف کرده اید؟
آیا برای درمان علائم خود چیزی مصرف کرده اید و چه تاثیری داشته است؟
آیا واکنشی نشان داده اید؟ به هر دارویی در گذشته؟ اگر چنین است ، چه دارویی بود؟
آیا تب یونجه ، آلرژی غذایی یا آلرژی دیگری دارید؟
آیا در خانواده شما سابقه پنی سیلین یا سایر آلرژی های دارویی وجود دارد؟

ممکن است بخواهید برای نشان دادن پزشک خود از هر بیماری مانند بثورات یا تورم عکس بگیرید. اگر علائم تا زمان ملاقات شما کاهش یافته باشد ، این موارد ممکن است به پزشک شما کمک کنند.