پنومونیت

بررسی اجمالی

پنومونیت (noo-moe-NIE-tis) اصطلاحی عمومی است که به التهاب بافت ریه اشاره دارد. از نظر فنی ، پنومونی نوعی پنومونیت است زیرا عفونت باعث التهاب می شود. با این حال ، پنومونیت معمولاً توسط پزشکان برای اشاره به علل غیر عفونی التهاب ریه استفاده می شود.

علل شایع پنومونیت شامل تحریک کننده های منتقله در هوا در محل کار یا سرگرمی های شما است. علاوه بر این ، برخی از انواع درمان های سرطان و ده ها دارو می توانند باعث پنومونیت شوند.

مشکل تنفس - که اغلب با سرفه خشک (غیرمولد) همراه است - شایع ترین علامت پنومونیت است. آزمایشات تخصصی برای تشخیص لازم است. درمان متمرکز بر جلوگیری از تحریک کننده ها و کاهش التهاب است.

علائم

رایج ترین علامت پنومونیت تنگی نفس است که ممکن است با سرفه خشک همراه باشد. اگر پنومونیت شناسایی نشود یا درمان نشود ، ممکن است به تدریج به پنومونیت مزمن مبتلا شوید ، که می تواند منجر به زخم (فیبروز) در ریه ها شود.

علائم و نشانه های پنومونیت مزمن عبارتند از:

تنگی نفس
سرفه
خستگی
کاهش اشتها
لاغری ناخواسته

چه موقع برای تماس با پزشک

هر زمان که در تنفس مشکل دارید ، بدون توجه به اینکه علت آن چیست ، با پزشک خود تماس بگیرید.

علل

هنگامی که یک ماده تحریک کننده باعث ایجاد کیسه های هوای ریز می شود ، پنومونیت رخ می دهد (آلوئول) در ریه های شما ملتهب می شود. این التهاب عبور اکسیژن از آلوئولها به جریان خون را دشوار می کند.

بسیاری از عوامل تحریک کننده ، از کپک های موجود در هوا گرفته تا داروهای شیمی درمانی ، با التهاب ریه در ارتباط هستند. اما برای بیشتر افراد ، ماده خاصی که باعث التهاب می شود هرگز مشخص نمی شود.

علل پنومونیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروها. انواع داروها می توانند باعث پنومونیت شوند ، از جمله برخی آنتی بیوتیک ها ، انواع مختلفی از داروهای شیمی درمانی و داروهایی که ضربان قلب شما را منظم نگه می دارند. مصرف بیش از حد آسپرین می تواند باعث پنومونیت شود.
کپک ها و باکتری ها. تماس مکرر با برخی کپک ها و باکتری ها می تواند باعث التهاب ریه ها شود. انواع خاصی از پنومونیت مربوط به کپک ، لقب های مختلفی مانند ریه کشاورز یا ریه وان آب داغ دریافت کرده اند.
پرندگان. قرار گرفتن در معرض پرها یا فضولات پرندگان یکی از علل شایع پنومونیت است.
درمان های پرتوی. برخی از افرادی که تحت پرتودرمانی در قفسه سینه قرار می گیرند ، مانند سرطان پستان یا ریه ، ممکن است به ذات الریه مبتلا شوند. پنومونیت همچنین می تواند پس از پرتودرمانی کل بدن رخ دهد ، که برای آماده سازی فرد برای پیوند مغز استخوان لازم است.

عوامل خطر

مشاغل یا سرگرمی ها

برخی مشاغل و سرگرمی ها خطر بالاتری در پنومونیت دارند ، از جمله:

کشاورزی. بسیاری از انواع عملیات کشاورزی کارگران را در معرض مه آلوده ها و سموم دفع آفات قرار می دهد. استنشاق ذرات معلق در هوا از یونجه کپک زده یکی از علل شایع پنومونیت شغلی است. ذرات کپک را می توان هنگام برداشت غلات و یونجه نیز استشمام کرد.
دست زدن به پرندگان. کارگران مرغداری و افرادی که کبوتر تولید و نگهداری می کنند اغلب در معرض مدفوع ، پر و مواد دیگری قرار دارند که می تواند باعث التهاب ریه شود.
وان آبگرم و رطوبت ساز. شرایط کپک زده در وان های آب گرم می تواند باعث التهاب پنومونیت شود زیرا عملکرد حباب باعث می شود که استنشاق شود. مرطوب کننده های خانگی یکی دیگر از مخازن رایج کپک زدن است.

درمان سرطان

برخی از داروهای شیمی درمانی می توانند باعث پنومونیت شوند ، همچنین پرتودرمانی ریه ها. ترکیبی از این دو خطر ابتلا به بیماری ریوی برگشت ناپذیر را افزایش می دهد.

عوارض

پنومونیت که بدون توجه یا درمان نشود می تواند باعث آسیب غیر قابل برگشت به ریه شود.

در ریه های طبیعی ، کیسه های هوا با هر نفس کشیده شده و آرام می شوند. التهاب مزمن بافت نازک پوشاننده هر کیسه هوا باعث ایجاد زخم می شود و انعطاف پذیری کیسه ها کمتر می شود. آنها مانند یک اسفنج خشک سفت می شوند. این فیبروز ریوی نامیده می شود. در موارد شدید ، فیبروز ریوی می تواند باعث نارسایی قلب راست ، نارسایی تنفسی و مرگ شود.

محتوای:

تشخیص

در طی معاینه فیزیکی ، پزشک شما از یک گوشی پزشکی برای گوش دادن به صدای ریه های شما در هنگام تنفس استفاده می کند. برای تشخیص پنومونیت از سایر اختلالات ریوی ، احتمالاً یک یا چند آزمایش زیر را خواهید داشت.

آزمایش خون

آزمایش های خون خاصی می تواند برای تعیین دقیق تشخیص مفید باشد.

تست های تصویربرداری

آزمایشات تصویربرداری مفید هستند زیرا در بیشتر موارد ، ذات الریه فقط قسمت کوچکی از ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهد ، در حالی که اثرات پنومونیت غیر عفونی اغلب در پنج لوب ریه های شما پخش می شود.

اشعه ایکس قفسه سینه. این آزمایش بدون درد باعث می شود مقدار کمی تابش از طریق قفسه سینه شما ایجاد شود تا از ریه های شما عکس تولید شود. انجام اشعه ایکس تنها چند دقیقه طول می کشد.
توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی اسکن تصاویر اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف را به تصاویر مقطعی دقیق ترکیب می کند. این آزمایش بدون درد دراز کشیدن روی یک میز باریک است که به داخل دستگاهی بزرگ و دونات شکل می لغزد. انجام سی تی اسکن معمولاً کمتر از 15 دقیقه طول می کشد. توموگرافی رایانه ای جزئیات بیشتری از تغییرات ریه های شما را از آنچه رادیوگرافی قفسه سینه می تواند ارائه دهد ، ارائه می دهد.

آزمایشات عملکرد ریوی

آزمایشی به نام اسپیرومتری میزان هوایی که می توانید در مدت زمان مشخصی آن را استنشاق و بازدم کنید. پزشک همچنین ممکن است میزان ریه های شما در حین ورزش میزان انتقال گازها از هوا به جریان خون را اندازه گیری کند.

روش دیگر برای ارزیابی میزان کارایی ریه های شما اندازه گیری اکسیژن خون با اکسی متر است - a دستگاهی که بدون درد انگشت شما را می گیرد.

برونکوسکوپی

برونکوسکوپی روشی است که با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر که در حلق قرار دارد برای مشاهده راه های هوایی و جمع آوری نمونه از ریه ها استفاده می شود.

در طی برونکوسکوپی ، پزشک شما ممکن است بخشی از ریه شما را با یک محلول آب نمکی شستشو دهد تا سلولهای ریه و سایر مواد را جمع کند. این روش گرگرفتگی به عنوان لاواژ شناخته می شود. پزشک شما همچنین ممکن است یک ابزار کوچک را برای از بین بردن نمونه کوچکی از سلول ها از بافت ریه برای آزمایش وارد کند.

نمونه برداری از ریه جراحی

در بعضی موارد ، پزشک ممکن است بخواهد برای بررسی نمونه های بزرگتر از بافت از چندین مکان در ریه های شما که نمی توان از طریق برونکوسکوپی به آنها دسترسی پیدا کرد. انجام یک روش جراحی برای بدست آوردن این نمونه ها ممکن است لازم باشد.

درمان

در صورت افزایش حساسیت یا پنومونیت شیمیایی ، پزشک توصیه می کند که قرار گرفتن در معرض ماده حساسیت زا یا مواد شیمیایی ریه های شما را تحریک کند. این مرحله باید به کاهش علائم شما کمک کند.

در موارد شدید پنومونیت ، درمان همچنین می تواند شامل موارد زیر باشد:

کورتیکواستروئیدها. این داروها با سرکوب سیستم ایمنی بدن شما ، باعث کاهش التهاب در ریه ها می شوند. کورتیکواستروئیدها معمولاً به صورت قرص مصرف می شوند. با این حال ، استفاده طولانی مدت از کورتون همچنین خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد و با نازک شدن استخوان (پوکی استخوان) همراه است.
اکسیژن درمانی. اگر در تنفس مشکل زیادی دارید ، ممکن است به اکسیژن درمانی از طریق ماسک یا لوله پلاستیکی با شاخه هایی که در سوراخ های بینی شما قرار دارند ، نیاز داشته باشید. برخی از افراد به طور مداوم به اکسیژن درمانی احتیاج دارند ، در حالیکه ممکن است دیگران فقط در هنگام ورزش یا خواب به آن نیاز داشته باشند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

تشخیص پنومونیت ممکن است به این معنی باشد که برای تغییر سلامتی خود باید در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید. لازم است تا حد امکان از عوامل محرک شناخته شده خودداری کنید.

به عنوان مثال ، اگر وظایف شغلی شما را در معرض موادی قرار می دهد که ریه های شما را تحریک می کنند ، با پزشک و سرپرست محل کار خود در مورد راه های محافظت از خود صحبت کنید ، مانند پوشیدن ماسک گرده یا ماسک تنفسی شخصی. اگر سرگرمی مشکلی ایجاد کرده باشد ، ممکن است مجبور شوید سرگرمی دیگری پیدا کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگرچه ممکن است در ابتدا با پزشک خانواده خود مشورت کنید ، اما ممکن است او شما را ارجاع دهد به یک متخصص ریه - پزشکی که متخصص اختلالات ریوی است.

کاری که می توانید انجام دهید

شاید بخواهید لیستی بنویسید که شامل موارد زیر باشد:

شرح مفصلی از علائم شما ، از جمله زمان شروع آنها و اگر به نظر می رسد هر چیزی باعث بدتر شدن یا بهتر شدن آنها می شود
لیست دقیق تمام مشاغل و مواجهه هایی که ممکن است با این فعالیت های شغلی همراه باشد
اطلاعات در مورد مشکلات پزشکی که داشته اید و روش های درمانی آنها
اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادران
همه داروها و مکمل های غذایی که در چند سال گذشته مصرف کرده اید یا مصرف کرده اید؟
سtionsالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

چه انتظاری از پزشک خود دارید

سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی کامل می تواند ارائه دهد سرنخ های مهمی در مورد علت ایجاد علائم شما وجود دارد. پزشک شما ممکن است برخی از س questionsالات زیر را بپرسد: