پره اکلامپسی

بررسی اجمالی

پره اکلامپسی یک عارضه بارداری است که با فشار خون بالا و علائم آسیب به سیستم ارگان دیگری ، اغلب کبد و کلیه ها مشخص می شود. پره اکلامپسی معمولاً پس از 20 هفته بارداری در زنانی که فشار خون آنها نرمال بوده آغاز می شود.

در صورت عدم درمان ، پره اکلامپسی می تواند منجر به عوارض جدی - حتی کشنده - برای شما و کودک شما شود. اگر مبتلا به پره اکلامپسی هستید ، موثرترین روش درمانی ، زایمان کودک است. حتی پس از زایمان کودک ، ممکن است مدتی طول بکشد تا شما بهبود پیدا کنید.

اگر در بارداری خیلی زود تشخیص داده اید که پره اکلامپسی برای زایمان کودک شما انجام می شود ، شما و پزشک با یک کار چالش برانگیز روبرو هستید. . کودک شما برای بالغ شدن به زمان بیشتری احتیاج دارد ، اما باید از قرار دادن خود یا کودک در معرض عوارض جدی خودداری کنید.

به ندرت ، پره اکلامپسی پس از زایمان نوزاد ایجاد می شود ، وضعیتی که تحت عنوان پره اکلامپسی پس از زایمان شناخته می شود. p>

علائم

پره اکلامپسی گاهی بدون علائم ایجاد می شود. فشار خون بالا ممکن است به آرامی ایجاد شود ، یا ممکن است شروع ناگهانی داشته باشد. نظارت بر فشار خون قسمت مهمی از مراقبت های دوران بارداری است زیرا اولین علامت پره اکلامپسی معمولاً افزایش فشار خون است. فشار خون بیش از 140/90 میلی متر جیوه (میلی متر جیوه) یا بیشتر - ثبت شده در دو نوبت ، حداقل با فاصله چهار ساعت - غیرطبیعی است.

سایر علائم و نشانه های پره اکلامپسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پروتئین اضافی در ادرار (پروتئینوریا) یا علائم اضافی مشکلات کلیوی
• سردردهای شدید
• تغییرات بینایی ، از جمله از دست دادن موقتی بینایی ، تاری دید یا حساسیت به نور
• درد فوقانی شکم ، معمولاً زیر دنده های سمت راست
• حالت تهوع یا استفراغ
• کاهش میزان ادرار
• کاهش سطح پلاکت در خون (ترومبوسیتوپنی)
• اختلال در عملکرد کبد
• تنگی نفس ، ناشی از مایعات در ریه ها

افزایش ناگهانی وزن و تورم (ورم) - به خصوص در صورت و دستان شما - ممکن است همراه با پره اکلامپسی باشد. اما این موارد در بسیاری از حاملگی های طبیعی نیز رخ می دهد ، بنابراین علائم قابل اعتمادی از پره اکلامپسی محسوب نمی شوند.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

حتماً در ویزیت های قبل از تولد خود شرکت کنید تا مراقبت های شما انجام شود. ارائه دهنده می تواند فشار خون شما را کنترل کند. در صورت سردرد شدید ، تاری دید یا سایر اختلالات بینایی ، درد شدید در شکم یا تنگی نفس شدید سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید.

زیرا سردرد ، حالت تهوع و درد و درد شکایات شایع بارداری است ، دشوار است که بدانید چه زمانی علائم جدید فقط بخشی از بارداری است و چه مواردی ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی باشد - به خصوص اگر اولین بارداری شما باشد. اگر نگران علائم خود هستید ، با پزشک خود تماس بگیرید.

علل

علت دقیق پره اکلامپسی عوامل مختلفی را در بر دارد. کارشناسان معتقدند که این ماده از جفت شروع می شود - اندامی که جنین را در تمام دوران بارداری تغذیه می کند. در اوایل بارداری ، رگهای خونی جدید ایجاد و تکامل می یابند تا خون را به طور م plaثر به جفت منتقل کنند.

به نظر نمی رسد که این رگ های خونی به درستی رشد کرده و عملکرد خوبی نداشته باشند. آنها باریک تر از رگهای خونی طبیعی هستند و به سیگنالینگ هورمونی واکنش متفاوتی نشان می دهند ، که میزان خونی را که می تواند از طریق آنها جریان یابد محدود می کند.

علل این رشد غیر طبیعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جریان ناکافی خون در رحم
• آسیب به رگهای خونی
• مشکلی در سیستم ایمنی بدن
• برخی ژن ها

سایر اختلالات فشار خون بالا در دوران بارداری

پره اکلامپسی به عنوان یکی از چهار اختلال فشار خون بالا طبقه بندی می شود که می تواند در دوران بارداری رخ دهد. سه مورد دیگر عبارتند از:

• فشار خون بالا در حاملگی. زنان مبتلا به فشار خون حاملگی فشار خون بالا دارند اما پروتئین اضافی در ادرار یا سایر علائم آسیب اندام ندارند. برخی از زنان مبتلا به فشار خون حاملگی در نهایت دچار پره اکلامپسی می شوند.
• فشار خون بالا. فشار خون مزمن فشار خون بالا است که قبل از بارداری وجود داشته یا قبل از 20 هفته بارداری اتفاق می افتد. اما از آنجا که فشار خون بالا معمولاً علائمی ندارد ، تعیین زمان شروع آن دشوار است.
• فشار خون بالا با پره اکلامپسی فوقانی. این وضعیت در زنانی اتفاق می افتد که قبل از بارداری با فشار خون بالا مزمن تشخیص داده شده اند ، اما پس از آن در حین بارداری دچار فشار خون بالا و پروتئین در ادرار یا سایر عوارض سلامتی می شوند.

عوامل خطر

پره اکلامپسی فقط به عنوان یک عارضه بارداری ایجاد می شود. عوامل خطر عبارتند از:

• سابقه پره اکلامپسی. سابقه شخصی یا خانوادگی پره اکلامپسی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش می دهد.
• فشار خون بالا مزمن. اگر از قبل دچار فشار خون بالا هستید ، احتمال ابتلا به پره اکلامپسی بیشتر است.
• بارداری اول. خطر ابتلا به پره اکلامپسی در اولین بارداری بیشترین است.
• پدر بودن جدید. هر بارداری با یک شریک زندگی بیشتر از حاملگی دوم یا سوم با همان شریک زندگی خطر پره اکلامپسی را افزایش می دهد.
• سن. خطر ابتلا به پره اکلامپسی در زنان باردار بسیار جوان و همچنین زنان باردار بالای 35 سال بیشتر است.
• نژاد. زنان سیاه پوست بیشتر از زنان نژاد دیگر در معرض ابتلا به پره اکلامپسی هستند.
• چاقی. در صورت چاقی خطر پره اکلامپسی بیشتر است.
• بارداری چند قلویی. پره اکلامپسی بیشتر در زنانی اتفاق می افتد که دوقلو ، سه قلو یا چند قلو دیگر را حمل می کنند.
• فاصله بارداری. داشتن نوزادانی با فاصله کمتر از دو سال یا بیش از 10 سال منجر به خطر ابتلا به پره اکلامپسی می شود.
• سابقه برخی شرایط. داشتن برخی شرایط قبل از بارداری - از جمله فشار خون بالا ، میگرن ، دیابت نوع 1 یا نوع 2 ، بیماری کلیوی ، تمایل به لخته شدن خون یا لوپوس - خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش می دهد.
• لقاح آزمایشگاهی. خطر ابتلا به پره اکلامپسی در صورتی که کودک شما با لقاح آزمایشگاهی باردار شود افزایش می یابد.

عوارض

پره اکلامپسی شما هر چه شدیدتر باشد و زودتر در بارداری اتفاق بیفتد ، خطرات بیشتر برای شما و کودک شما. پره اکلامپسی ممکن است به زایمان ناشی از زایمان و زایمان نیاز داشته باشد.

در صورت وجود شرایط بالینی یا زنان و زایمان که به زایمان سریع نیاز دارد ، زایمان با سزارین (برش C) ممکن است لازم باشد. در غیر این صورت ، پزشک شما ممکن است یک زایمان برنامه ریزی شده از طریق واژن را توصیه کند. ارائه دهنده بیماری های زنان و زایمان در مورد اینکه نوع زایمان برای شرایط شما مناسب است با شما صحبت خواهد کرد.

عوارض پره اکلامپسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• محدودیت رشد جنین. پره اکلامپسی بر عروق حامل خون به جفت تأثیر می گذارد. اگر جفت خون کافی دریافت نکند ، ممکن است کودک شما خون و اکسیژن ناکافی و مواد مغذی کمتری دریافت کند. این می تواند منجر به رشد آهسته شود که به عنوان محدودیت رشد جنین ، وزن کم هنگام تولد یا تولد زودرس شناخته می شود.
• زایمان زودرس. اگر مبتلا به پره اکلامپسی هستید که دارای ویژگی های شدیدی است ، برای نجات جان شما و کودک ممکن است لازم باشد زودتر زایمان کنید. نارس بودن می تواند منجر به تنفس و سایر مشکلات کودک شما شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما کمک می کند تا بفهمید چه زمان مناسب برای زایمان است.
• جدا شدن جفت. پره اکلامپسی خطر جدایی جفت را افزایش می دهد ، شرایطی که جفت قبل از زایمان از دیواره داخلی رحم شما جدا می شود. قطع شدگی شدید می تواند باعث خونریزی شدید شود ، که می تواند برای شما و کودک شما تهدید کننده زندگی باشد.

• سندرم HELLP. سندرم HELLP - مخفف همولیز (تخریب گلبول های قرمز خون) ، افزایش آنزیم های کبدی و تعداد کم پلاکت - نوع شدیدتری از پره اکلامپسی است و می تواند به سرعت تهدید کننده زندگی هم شما و هم کودک باشد.

  علائم سندرم HELLP شامل حالت تهوع و استفراغ ، سردرد و درد فوقانی شکم است. سندرم HELLP به ویژه خطرناک است زیرا نشان دهنده آسیب به چندین سیستم اندام است. در بعضی مواقع ، ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شود ، حتی قبل از اینکه فشار خون بالا تشخیص داده شود و یا بدون هیچ علائمی ایجاد شود.

اکلامپسی. وقتی پره اکلامپسی کنترل نشود ، اکلامپسی - که در اصل پره اکلامپسی به همراه تشنج است - می تواند ایجاد شود. پیش بینی اینکه چه بیمارانی دچار پره اکلامپسی شوند که به حدی شدید باشد که منجر به اکلامپسی شود بسیار دشوار است.

غالباً هیچ علامت یا علائم هشدار دهنده ای برای پیش بینی اکلامپسی وجود ندارد. از آنجا که اکلامپسی می تواند عواقب جدی برای مادر و کودک به همراه داشته باشد ، صرف نظر از طول بارداری ، زایمان ضروری می شود.

• آسیب دیگر اعضای بدن. پره اکلامپسی ممکن است به کلیه ها ، کبد ، ریه ، قلب یا چشم آسیب برساند و باعث سکته مغزی یا آسیب مغزی دیگری شود. میزان آسیب دیدگی اعضای دیگر به شدت پره اکلامپسی بستگی دارد.
• بیماری قلبی عروقی. داشتن پره اکلامپسی ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی و عروقی (قلبی عروقی) در آینده را افزایش دهد. اگر بیش از یک بار دچار پره اکلامپسی شده باشید یا زایمان زودرس داشته باشید ، خطر حتی بیشتر است. برای به حداقل رساندن این خطر ، پس از زایمان سعی کنید وزن ایده آل خود را حفظ کنید ، انواع میوه ها و سبزیجات را بخورید ، به طور منظم ورزش کنید و سیگار نکشید.

پیشگیری

محققان همچنان به مطالعه روش های جلوگیری از پره اکلامپسی می پردازند ، اما تاکنون هیچ استراتژی مشخصی ارائه نشده است. خوردن نمک کمتر ، تغییر فعالیت های خود ، محدود کردن کالری ، یا مصرف سیر یا روغن ماهی خطر شما را کاهش نمی دهد. افزایش دریافت ویتامین های C و E فوایدی نداشته است.

برخی مطالعات ارتباط بین کمبود ویتامین D و افزایش خطر ابتلا به پره اکلامپسی را گزارش کرده اند. اما در حالی که برخی مطالعات ارتباط بین مصرف مکمل های ویتامین D و کاهش خطر ابتلا به پره اکلامپسی را نشان داده اند ، دیگران نتوانسته اند ارتباط برقرار کنند.

در برخی موارد ، ممکن است بتوانید خطر ابتلا به آن را کاهش دهید. پره اکلامپسی با:

• دوز پایین آسپرین. اگر با برخی از عوامل خطرزا روبرو هستید - از جمله سابقه پره اکلامپسی ، چند بارداری ، فشار خون بالا ، مزمن فشار خون ، بیماری های کلیوی ، دیابت یا بیماری خودایمنی - پزشک ممکن است یک آسپرین با دوز کم روزانه (81 میلی گرم) را بعد از 12 هفته بارداری توصیه کند. .
• مکمل های کلسیم. در برخی از جمعیت ها ، زنانی که قبل از بارداری کمبود کلسیم دارند - و در طول بارداری از طریق رژیم های غذایی خود کلسیم کافی دریافت نمی کنند - ممکن است از مکمل های کلسیم برای جلوگیری از پره اکلامپسی بهره مند شوند. با این حال ، بعید است زنان در ایالات متحده یا سایر کشورهای پیشرفته کمبود کلسیم داشته باشند تا حدی که مکمل های کلسیم برای آنها مفید باشد.

مهم این است که هیچ دارویی مصرف نکنید ، ویتامین ها یا مکمل ها بدون اینکه ابتدا با پزشک خود صحبت کنید.

قبل از باردار شدن ، به ویژه اگر قبلاً دچار پره اکلامپسی شده اید ، بهتر است تا آنجا که می توانید سلامت باشید. در صورت نیاز وزن خود را کاهش دهید و اطمینان حاصل کنید که سایر شرایط مانند دیابت به خوبی کنترل شده است.

هنگامی که باردار شدید ، از طریق مراقبت های زودرس و منظم قبل از تولد مراقب خود - و کودک خود باشید. . اگر پره اکلامپسی زود تشخیص داده شود ، شما و پزشک می توانید با همکاری یکدیگر از بروز عوارض جلوگیری کرده و بهترین انتخاب را برای شما و کودک خود انجام دهید.

محتوای:

تشخیص

برای تشخیص پره اکلامپسی ، باید پس از هفته بیستم بارداری فشار خون بالا و یا یک یا چند مورد از عوارض زیر داشته باشید:

• پروتئین در ادرار (پروتئینوریا) )
• تعداد پلاکت کم
• علائم مشکلات کلیوی به غیر از پروتئین در ادرار
• مایعات در ریه ها (ادم ریوی)
• سردردهای جدید یا اختلالات بینایی

پیش از این ، پره اکلامپسی فقط در صورت وجود فشار خون بالا و پروتئین در ادرار تشخیص داده می شد. با این حال ، متخصصان اکنون می دانند که ممکن است پره اکلامپسی وجود داشته باشد ، اما هرگز پروتئین در ادرار نداشته باشید.

فشار خون بیش از 140/90 میلی متر جیوه در بارداری غیرطبیعی است. با این حال ، تنها یک بار فشار خون بالا به معنای ابتلا به پره اکلامپسی نیست. اگر یک بازخوانی در محدوده غیرطبیعی داشته باشید - یا میزان قابل توجهی بالاتر از فشار خون معمول شما باشد - پزشک تعداد شما را از نزدیک مشاهده خواهد کرد.

دومین بار فشار خون غیرطبیعی برای چهار ساعت بعد از اولین بار ممکن است سو susp ظن پزشک در مورد پره اکلامپسی را تأیید کنید. ممکن است پزشک شما را برای خواندن فشار خون و آزمایش خون و ادرار اضافی مورد بررسی قرار دهد.

آزمایشاتی که ممکن است لازم باشد

اگر پزشک شما به پره اکلامپسی مشکوک است ، ممکن است به آزمایشات خاصی از جمله نیاز داشته باشید. :

• آزمایش خون. پزشک شما آزمایش عملکرد کبد ، آزمایش عملکرد کلیه و همچنین پلاکت های شما را اندازه گیری می کند - سلولهایی که به لخته شدن خون کمک می کنند.
• تجزیه و تحلیل ادرار. پزشک از شما می خواهد برای اندازه گیری میزان پروتئین در ادرار خود ، 24 ساعت ادرار خود را جمع آوری کنید. برای تشخیص می توان از یک نمونه ادرار منفرد که نسبت پروتئین به کراتینین - ماده ای شیمیایی که همیشه در ادرار وجود دارد را اندازه گیری می کند.
• سونوگرافی جنین. پزشک شما همچنین ممکن است نظارت دقیق بر رشد کودک شما را توصیه کند ، به طور معمول از طریق سونوگرافی. تصاویر کودک شما که در معاینات سونوگرافی ایجاد شده است ، به پزشک اجازه می دهد تا وزن جنین و میزان مایع در رحم (مایع آمنیوتیک) را تخمین بزند.
• تست فشار عصبی یا مشخصات بیوفیزیک. تست عدم استرس روشی ساده است که نحوه واکنش ضربان قلب کودک هنگام حرکت کودک را بررسی می کند. در یک پروفایل بیوفیزیکی از سونوگرافی برای اندازه گیری تنفس ، تون عضلانی ، حرکت و حجم مایع آمنیوتیک در رحم کودک استفاده می شود.

درمان

موثرترین درمان برای پره اکلامپسی زایمان است. شما در معرض خطر حملات تشنج ، جدا شدن جفت ، سکته مغزی و احتمالاً خونریزی شدید هستید تا زمانی که فشار خون شما کاهش یابد. البته اگر در بارداری خیلی زود است ، ممکن است زایمان بهترین چیز برای کودک شما نباشد.

اگر مبتلا به پره اکلامپسی هستید ، پزشک به شما اطلاع می دهد که هر چند وقت یک بار برای ویزیت های قبل از زایمان مراجعه می کنید - احتمالاً بیشتر از آنچه معمولاً برای بارداری توصیه می شود. شما همچنین به آزمایش خون ، سونوگرافی و آزمایشات استرس مکرر بیشتر از آنچه در بارداری بدون عارضه انتظار می رود نیاز دارید.

داروها

درمان احتمالی پره اکلامپسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروهایی برای کاهش فشار خون. این داروها که داروهای ضد فشار خون نامیده می شوند ، در صورت افزایش خطرناک فشار خون برای کاهش فشار خون شما استفاده می شوند. فشار خون در محدوده 140/90 میلی متر جیوه (میلی متر جیوه) به طور کلی درمان نمی شود.

اگرچه انواع مختلفی از داروهای ضد فشار خون وجود دارد ، اما تعدادی از آنها در دوران بارداری ایمن نیستند . با پزشک خود درمورد اینکه آیا برای کنترل فشار خون خود نیاز به استفاده از داروی ضد فشار خون دارید ، بحث کنید.

• کورتیکواستروئیدها. اگر مبتلا به پره اکلامپسی یا سندرم HELLP شدید ، داروهای کورتون می توانند به طور موقت عملکرد کبد و پلاکت را بهبود بخشند تا به شما در طولانی شدن بارداری کمک کنند. کورتیکواستروئیدها همچنین می توانند در طی 48 ساعت به بلوغ ریه های کودک شما کمک کنند - این یک مرحله مهم در تهیه کودک نارس برای زندگی خارج از رحم است.
• داروهای ضد تشنج. اگر پره اکلامپسی شما شدید باشد ، ممکن است پزشک داروی ضد تشنج مانند سولفات منیزیم را برای جلوگیری از اولین تشنج تجویز کند.

استراحت در تخت

استراحت در تختخواب قبلاً استفاده می شد به طور معمول برای زنان مبتلا به پره اکلامپسی توصیه می شود. اما تحقیقات هیچ فایده ای از این عمل نشان نداده است و می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد و همچنین بر زندگی اقتصادی و اجتماعی شما تأثیر بگذارد. برای بیشتر خانمها ، استراحت در تختخواب دیگر توصیه نمی شود.

بستری شدن در بیمارستان

پره اکلامپسی شدید ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. در بیمارستان ، پزشک شما ممکن است آزمایشات استرس منظم یا پروفایل های بیوفیزیکی را برای نظارت بر سلامتی کودک شما و اندازه گیری میزان مایع آمنیوتیک انجام دهد. کمبود مایع آمنیوتیک نشانه خون رسانی ضعیف به کودک است.

زایمان

اگر در اواخر بارداری مبتلا به پره اکلامپسی تشخیص داده شده باشید ، پزشک توصیه می کند القاing شود. کار فوری آمادگی دهانه رحم شما - چه شروع به باز شدن (گشاد شدن) ، نازک بودن (اثر) و نرم شدن (رسیدن) داشته باشد - همچنین ممکن است عاملی در تعیین اینکه آیا زایمان ایجاد می شود یا چه موقع باشد.

در موارد شدید ، ممکن است در نظر گرفتن سن حاملگی کودک یا آمادگی دهانه رحم شما امکان پذیر نباشد. اگر صبر کردن امکان پذیر نباشد ، پزشک ممکن است فوراً زایمان را القا کند یا برای او سزارین تعیین کند. در حین زایمان ، ممکن است به شما از طریق ورید سولفات منیزیم داده شود تا از تشنج جلوگیری کنید.

اگر بعد از زایمان به داروی تسکین دهنده درد نیاز دارید ، از پزشک خود بپرسید که چه چیزی باید مصرف کنید. NSAID ها مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) و ناپروکسن سدیم (Aleve) می توانند فشار خون شما را افزایش دهند.

پس از زایمان ، ممکن است مدتی طول بکشد تا فشار خون بالا و سایر علائم پره اکلامپسی برطرف شود. .

کنار آمدن و حمایت

کشف اینکه شما یک عارضه جدی بارداری دارید می تواند ترسناک باشد. اگر در اواخر بارداری مبتلا به پره اکلامپسی تشخیص داده شده باشید ، ممکن است از دانستن اینکه بلافاصله القا می شوید متعجب و متعجب شوید. اگر در بارداری زودتر تشخیص داده شده باشید ، ممکن است هفته های زیادی نگران سلامتی کودک خود باشید.

این ممکن است به شما کمک کند تا در مورد وضعیت خود اطلاعات کسب کنید. علاوه بر صحبت با پزشک ، در مورد آن تحقیق کنید. اطمینان حاصل کنید که چه موقع باید با پزشک خود تماس بگیرید ، چگونه باید کودک و وضعیت خود را کنترل کنید و سپس چیز دیگری پیدا کنید تا وقت شما را اشغال کند تا وقت زیادی را با نگرانی سپری نکنید.

آماده شدن برای قرار شما

پره اکلامپسی احتمالاً در طی یک معاینه معمول قبل از تولد تشخیص داده می شود. پس از آن ، به احتمال زیاد ویزیتهای بیشتری با متخصص زنان و زایمان خود خواهید داشت.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آماده شدن برای قرار ملاقات و مواردی که می توانید از پزشک انتظار داشته باشید آورده شده است.

آنچه شما می تواند انجام دهد

برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود:

• علائمی را که تجربه می کنید بنویسید ، حتی اگر فکر می کنید علائم طبیعی بارداری است.
• لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• در صورت امکان ، یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان خود را همراه خود داشته باشید تا به شما کمک کند تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام ملاقات را به خاطر بسپارید.
• س toالاتی را برای پرسیدن از پزشک خود بنویسید ، در صورت اتمام زمان ، آنها را به ترتیب اهمیت لیست کنید.

برای پره اکلامپسی ، برخی از س questionsالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• آیا این شرایط بر کودک من تأثیر گذاشته است؟
• آیا ادامه بارداری بی خطر است؟
• علائمی که باید به آنها توجه کنم چیست و چه زمانی باید با شما تماس بگیرم؟
• هر چند وقت یک بار نیاز به دیدن من دارید؟ چگونه سلامتی کودک من را کنترل خواهید کرد؟
• چه روش های درمانی موجود است و کدام یک را برای من توصیه می کنید؟
• من سایر شرایط سلامتی را دارم. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین وجه با هم مدیریت کنم؟
• آیا لازم است محدودیت های فعالیتی را دنبال کنم؟
• آیا من به بخش C احتیاج دارم؟
• آیا شما دارید هیچ بروشور یا سایر مطالب چاپی که می توانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر س questionsالاتی که آماده کرده اید ، از پرسیدن س thatالاتی که در هنگام قرار ملاقات برای شما پیش می آید دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک

س doctorالاتی که پزشک می تواند بپرسد عبارتند از:

• آیا این اولین بارداری شما است یا اولین بارداری شما با پدر این کودک؟
• آیا اخیراً علائم غیرمعمولی از جمله تاری دید یا سردرد داشته اید؟
• آیا شما دردی در قسمت فوقانی شکم خود احساس می کنید که به نظر نمی رسد با حرکات کودک شما ارتباطی نداشته باشد؟
• فشار خون بالا در گذشته؟
• آیا با بارداری قبلی پره اکلامپسی را تجربه کرده اید؟
• آیا در بارداری قبلی عارضه ای داشته اید؟
• چه شرایط سلامتی دیگری با شما سر و کار دارید؟