پروستاتیت

بررسی اجمالی

پروستاتیت تورم و التهاب غده پروستات است ، غده ای به اندازه گردو که در مردان در زیر مثانه قرار دارد. غده پروستات مایعی (منی) تولید می کند که باعث تغذیه و انتقال اسپرم می شود.

پروستاتیت اغلب باعث ادرار دردناک یا دشوار می شود. علائم دیگر شامل درد در کشاله ران ، ناحیه لگن یا دستگاه تناسلی و برخی اوقات علائم شبیه آنفولانزا است.

پروستاتیت مردان را در هر سنی درگیر می کند اما بیشتر در مردان 50 یا کمتر مشاهده می شود. این بیماری دلایل مختلفی دارد. گاهی اوقات علت مشخص نمی شود. اگر پروستاتیت ناشی از عفونت باکتریایی باشد ، معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

بسته به علت ، پروستاتیت می تواند به تدریج یا ناگهانی بروز کند. ممکن است به سرعت ، یا به تنهایی یا با درمان بهبود یابد. برخی از انواع پروستاتیت ماه ها دوام می آورند یا به طور مکرر تکرار می شوند (پروستاتیت مزمن).

علائم

علائم و نشانه های پروستاتیت به علت بستگی دارد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

درد یا احساس سوزش هنگام دفع ادرار (سوزش ادرار)
مشکل در ادرار کردن ، مانند ادرار کردن با دریبل یا تردید
تکرر ادرار ، به ویژه در شب (شب ادراری)
نیاز فوری به ادرار
ابر ادرار
خون در ادرار
درد در شکم ، کشاله ران یا کمر
درد در ناحیه بین کیسه بیضه و راست روده (پرینه)
درد یا ناراحتی آلت تناسلی مرد یا بیضه
انزال دردناک
علائم و نشانه های آنفولانزا (همراه با پروستاتیت باکتریایی)

چه زمان به پزشک مراجعه کنید

اگر درد لگن ، ادرار مشکل یا دردناک یا انزال دردناک دارید. ، به دکتر خود مراجعه کنید در صورت عدم درمان ، برخی از انواع پروستاتیت می تواند باعث بدتر شدن عفونت یا سایر مشکلات سلامتی شود.

علل

پروستاتیت حاد باکتریایی اغلب توسط سویه های مشترک باکتری ایجاد می شود. این عفونت می تواند زمانی شروع شود که باکتری های ادرار به پروستات شما نشت کنند. برای درمان عفونت از آنتی بیوتیک استفاده می شود. در صورت عدم از بین بردن باکتری ، پروستاتیت ممکن است عود کند یا درمان آن مشکل باشد (پروستاتیت مزمن باکتریایی).

آسیب عصبی در مجاری ادراری تحتانی ، که می تواند ناشی از جراحی یا ضربه به ناحیه باشد ، ممکن است به پروستاتیت ناشی از عفونت باکتریایی کمک می کنند. در بسیاری از موارد پروستاتیت ، علت آن مشخص نیست.

عوامل خطر

عوامل خطر برای پروستاتیت عبارتند از:

جوان یا متوسط پیر
قبلاً به پروستاتیت مبتلا شده اید
داشتن عفونت در مثانه یا لوله ای که منی و ادرار را به آلت تناسلی (مجرای ادرار) منتقل می کند
با ضربه لگن ، مانند آسیب ناشی از دوچرخه سواری یا اسب سواری
استفاده از لوله ای که به مجرای ادرار وارد می شود تا مثانه را تخلیه کند (کاتتر ادرار)
داشتن HIV / AIDS
داشتن بیوپسی پروستات داشته باشید

عوارض

عوارض پروستاتیت می تواند شامل موارد زیر باشد:

عفونت باکتریایی خون (باکتریمی)
التهاب لوله پیچ خورده به پشت بیضه (اپیدیدیمیت)
حفره پر از چرک در پروستات (آبسه پروستات)
ناهنجاری ها و ناباروری مایع منی می تواند با پروستاتیت مزمن رخ دهد.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد پروستاتیت می تواند منجر به سرطان پروستات شود.

محتوای:

تشخیص

تشخیص پروستاتیت شامل رد سایر شرایط به عنوان علت علائم شما و تعیین اینکه چه نوع پروستاتیت دارید. پزشک در مورد سابقه پزشکی و علائم شما سوال خواهد کرد. وی همچنین یک معاینه بدنی انجام می دهد که احتمالاً شامل معاینه رکتال دیجیتال نیز می شود.

آزمایشات تشخیصی اولیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آزمایش ادرار. پزشک ممکن است نمونه ادرار شما را تجزیه و تحلیل کند تا علائم عفونت را در ادرار (تجزیه ادرار) مشاهده کند. همچنین ممکن است پزشک نمونه ادرار شما را به آزمایشگاه بفرستد تا تشخیص دهد که آیا عفونت دارید.
آزمایش خون. پزشک شما ممکن است نمونه هایی از خون شما را از نظر عفونت و سایر مشکلات پروستات بررسی کند.
ماساژ بعد از پروستات. در موارد نادر ، پزشک ممکن است پروستات شما را ماساژ داده و ترشحات را آزمایش کند.
آزمایشات تصویربرداری. در بعضی موارد ، پزشک ممکن است سی تی اسکن از دستگاه ادراری و پروستات یا سونوگرافی از پروستات شما را تجویز کند. تصاویر سی تی اسکن اطلاعات دقیق تری نسبت به اشعه ایکس ساده ارائه می دهند. سونوگرام تصویری تصویری است که توسط سونوگرافی تولید می شود.

بر اساس علائم و نتایج آزمایشات ، پزشک ممکن است به این نتیجه برسد که شما یکی از انواع زیر را در پروستاتیت دارید:

پروستاتیت حاد باکتریایی. این نوع پروستاتیت که اغلب توسط سویه های مشترک باکتری ایجاد می شود ، به طور ناگهانی شروع می شود و علائم و نشانه های آنفولانزا مانند تب ، لرز ، حالت تهوع و استفراغ ایجاد می کند.
پروستاتیت باکتریایی مزمن. هنگامی که آنتی بیوتیک ها باکتری های ایجاد کننده پروستاتیت را از بین نمی برند ، می توانید به عفونت های مکرر یا صعب العلاج مبتلا شوید. بین دوره های پروستاتیت باکتریایی مزمن ، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید یا فقط علائم جزئی داشته باشید.
پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن. این نوع پروستاتیت - شایع ترین - توسط باکتری ایجاد نمی شود. غالباً یک علت دقیق قابل شناسایی نیست. برای برخی از مردان ، علائم با گذشت زمان تقریباً یکسان باقی می مانند. برای دیگران ، علائم چرخه شدت و شدت آن کمتر است.
پروستاتیت التهابی بدون علامت. این نوع پروستاتیت علائمی ایجاد نمی کند و معمولاً فقط هنگامی که برای سایر شرایط آزمایش می کنید ، به صورت کاملاً اتفاقی مشاهده می شود. نیازی به درمان نیست.

درمان

درمان های پروستاتیت به علت اصلی بستگی دارد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

آنتی بیوتیک ها. مصرف آنتی بیوتیک متداول ترین روش درمانی برای پروستاتیت است. پزشک شما داروی شما را براساس نوع باکتری هایی که ممکن است باعث عفونت شما شوند انتخاب خواهد کرد.
اگر علائم شدید دارید ، ممکن است به آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) نیاز داشته باشید. شما احتمالاً به مدت چهار تا شش هفته نیاز به مصرف آنتی بیوتیک خوراکی خواهید داشت اما ممکن است به درمان طولانی تر پروستاتیت مزمن یا عودکننده نیاز داشته باشید.
آلفا بلاکرها. این داروها به شل شدن گردن مثانه و فیبرهای عضلانی محل اتصال پروستات به مثانه کمک می کنند. این روش درمانی ممکن است علائمی مانند ادرار دردناک را کاهش دهد.
عوامل ضد التهابی. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) ممکن است شما را راحت تر کنند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

موارد زیر ممکن است برخی علائم پروستاتیت را کاهش دهد:

در وان گرم (حمام سیتز) غوطه ور شوید یا از پد گرمایشی استفاده کنید.
الکل ، کافئین و غذاهای پرادویه و اسیدی را که می تواند مثانه شما را تحریک کند محدود یا از آنها اجتناب کنید.
از فعالیتهایی که باعث تحریک پروستات می شوند مانند نشستن طولانی مدت یا دوچرخه سواری خودداری کنید.
نوشیدنی های فاقد کافئین بنوشید. این باعث می شود بیشتر ادرار کنید و به دفع باکتری ها از مثانه کمک کنید.

داروی جایگزین

درمان های جایگزین که نویدهایی برای کاهش علائم پروستاتیت می دهند عبارتند از:

بازخورد زیستی. یک متخصص بیوفیدبک با استفاده از سیگنال های موجود در تجهیزات مانیتورینگ به شما می آموزد برخی عملکردها و پاسخهای بدن ، از جمله شل کردن عضلات را کنترل کنید.
طب سوزنی. این شامل فرو بردن سوزن های بسیار نازک از طریق پوست به اعماق مختلف در نقاط خاصی از بدن است.
داروهای گیاهی و مکمل ها. هیچ مدرکی وجود ندارد که گیاهان و مکمل ها باعث بهبود پروستاتیت شوند ، گرچه بسیاری از مردان آنها را مصرف می کنند. برخی از درمان های گیاهی پروستاتیت شامل چمن چاودار (سرنیلتون) ، ماده شیمیایی موجود در چای سبز ، پیاز و گیاهان دیگر (کوئرستین) و عصاره گیاه اره نخل است.

در مورد استفاده خود از گزینه جایگزین بحث کنید اقدامات و مکمل های دارویی با پزشک خود.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما ممکن است با مراجعه به ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود شروع کنید. یا ممکن است بلافاصله به متخصص مجاری ادراری و اختلالات جنسی (متخصص ارولوژی) ارجاع شوید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات وجود دارد.