پسوریازیس

بررسی اجمالی

پسوریازیس نوعی بیماری پوستی است که باعث ایجاد لکه های قرمز و خارش دار پوسته ای می شود که معمولاً روی زانوها ، آرنج ها ، تنه و پوست سر است.

پسوریازیس یک بیماری شایع و طولانی مدت است. بیماری طولانی مدت (مزمن) بدون هیچ درمانی. تمایل دارد که چرخه هایی را طی کند ، برای چند هفته یا چند ماه شعله ور شود ، سپس برای مدتی فروکش کند یا بهبود یابد. درمان هایی برای کمک به شما در مدیریت علائم در دسترس هستند. و می توانید عادت های زندگی و راهکارهای مقابله ای را برای کمک به شما در زندگی بهتر با پسوریازیس در نظر بگیرید.

علائم

علائم و نشانه های پسوریازیس در افراد مختلف متفاوت است. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:

• لکه های قرمز پوست پوشیده از پوسته های ضخیم و نقره ای
• نقاط کوچک پوسته پوسته شدن (که معمولاً در کودکان دیده می شود)
• خشک ، پوستی ترک خورده که ممکن است خونریزی یا خارش داشته باشد
• خارش ، سوزش یا درد
• ناخن های ضخیم ، حفره ای یا برجسته
• تورم و سفتی مفاصل

وصله های پسوریازیس می توانند از چند نقطه پوسته پوسته مانند تا فوران های بزرگ که مناطق وسیعی را پوشانده اند ، متغیر باشند. ناحیه هایی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند ، کمر ، آرنج ، زانوها ، پاها ، کف پا ، پوست سر ، صورت و کف دست ها هستند.

اکثر انواع پسوریازیس دوره هایی را سپری می کنند و برای چند هفته یا چند ماه شعله ور می شوند ، پس از مدتی فروکش کنید یا حتی به بهبودی بپردازید.

انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد ، از جمله:

• پسوریازیس پلاک. شایع ترین شکل ، پسوریازیس پلاک باعث ایجاد لکه های پوستی خشک ، برجسته و قرمز می شود (ضایعات) پوشیده شده از پوسته های نقره ای. پلاک ها ممکن است خارش دار یا حساس باشند و ممکن است تعداد کمی یا بسیار زیاد باشد. آنها معمولاً در آرنج ، زانو ، کمر و پوست سر ظاهر می شوند.
• پسوریازیس ناخن. پسوریازیس می تواند ناخن ها و انگشتان پا را تحت تأثیر قرار داده و باعث ایجاد حفره ، رشد غیرطبیعی ناخن و تغییر رنگ شود. ناخن های پسوریازیس ممکن است شل شده و از بستر ناخن جدا شوند (اونیکولیز). موارد شدید ممکن است باعث خرد شدن ناخن شود.
• پسوریازیس گوتات. این نوع در درجه اول بزرگسالان و کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. معمولاً در اثر عفونت باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوک ایجاد می شود. با ضایعات کوچک ، قطره ای و پوسته پوسته شده روی تنه ، بازوها یا پاها مشخص می شود.
• پسوریازیس معکوس. این امر عمدتا بر روی چین های کشاله ران ، باسن و پستان ها تأثیر می گذارد. پسوریازیس معکوس باعث ایجاد لکه های صاف در پوست قرمز می شود که با اصطکاک و تعریق بدتر می شود. عفونت های قارچی ممکن است باعث ایجاد این نوع پسوریازیس شوند.
• پسوریازیس پوسچولار. این شکل نادر از پسوریازیس باعث ایجاد ضایعات کاملاً مشخص چرکی می شود که در لکه های گسترده (پسوریازیس پوسچولای عمومی) یا در نواحی کوچکتر کف دست یا کف پا ایجاد می شود.
• پسوریازیس اریتودرمیک. کمترین نوع پسوریازیس ، پسوریازیس اریتودرمیک می تواند کل بدن شما را با یک بثورات پوستی قرمز و پوستی بپوشاند که می تواند خارش یا سوختگی شدیدی داشته باشد.
• آرتروز پسوریازیس. آرتریت پسوریازیس باعث متورم شدن و دردناک شدن مفاصل می شود که نوع آرتروز است. بعضی اوقات علائم مفصل اولین یا تنها علامت یا نشانه پسوریازیس است. و در بعضی مواقع فقط تغییرات ناخن دیده می شود. علائم از خفیف تا شدید است و آرتروز پسوریازیس می تواند بر روی هر مفصل تأثیر بگذارد. این می تواند باعث سفتی و آسیب تدریجی مفصل شود که در جدی ترین موارد ممکن است منجر به آسیب دائمی مفصل شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر شک دارید که ممکن است پسوریازیس دارید ، به دکتر خود مراجعه کنید. همچنین اگر پسوریازیس دارید با پزشک خود صحبت کنید:

• شدید یا گسترده می شود
• باعث ناراحتی و درد شما می شود
• باعث نگرانی شما در مورد ظاهر می شود پوست شما
• منجر به مشکلات مفصلی مانند درد ، تورم یا عدم توانایی در انجام کارهای روزمره می شود
• با درمان بهبود نمی یابد

علل

تصور می شود که پسوریازیس یک مشکل سیستم ایمنی بدن است که باعث می شود پوست با سرعت بیشتری نسبت به میزان طبیعی از نو ساخته شود. در متداول ترین نوع پسوریازیس که به پسوریازیس پلاک معروف است ، این گردش سریع سلول ها منجر به ایجاد مقیاس و لکه های قرمز می شود. محققان معتقدند که هم ژنتیک و هم عوامل محیطی در این امر نقش دارند. این بیماری مسری نیست.

محرک پسوریازیس

بسیاری از افرادی که مستعد ابتلا به پسوریازیس هستند ، ممکن است سالها بدون علائم علائم داشته باشند تا زمانی که بیماری توسط برخی از عوامل محیطی ایجاد شود. عوامل شایع پسوریازیس عبارتند از:

• عفونت هایی مانند استرپتوکوک گلو یا عفونت های پوستی
• آب و هوا ، به ویژه سرما و شرایط خشک
• آسیب به پوست ، مانند بریدگی یا خراشیدن ، گزش اشکال یا آفتاب سوختگی شدید
• استرس
• سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض دود سیگار
• مصرف زیاد الکل
• برخی از داروها - از جمله لیتیوم ، داروهای فشار خون بالا و داروهای ضد مالاریا
• خروج سریع کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا سیستمیک

عوامل خطر

هرکسی می تواند به پسوریازیس مبتلا شود. حدود یک سوم موارد در سالهای کودکان شروع می شود. این عوامل می تواند خطر شما را افزایش دهد:

• سابقه خانوادگی. این وضعیت در خانواده ها وجود دارد. داشتن یک والد مبتلا به پسوریازیس خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد و داشتن دو والد مبتلا به پسوریازیس خطر شما را حتی بیشتر می کند.
• استرس. از آنجا که استرس می تواند بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر بگذارد ، سطح بالای استرس ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد.
• سیگار کشیدن. استعمال دخانیات نه تنها خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش می دهد بلکه ممکن است شدت بیماری را نیز افزایش دهد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در بروز اولیه بیماری نقش داشته باشد.

عوارض

اگر به پسوریازیس مبتلا هستید ، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سایر شرایط از جمله هستید. :

• آرتروز پسوریازیس ، که باعث ایجاد درد ، سفتی و تورم در مفاصل و اطراف آن می شود
• بیماری های چشم ، مانند التهاب ملتحمه ، بلفاریت و یووئیت
• چاقی
• دیابت نوع 2
• فشار خون بالا
• بیماری قلبی عروقی
• سایر بیماری های خود ایمنی مانند بیماری سلیاک ، اسکلروز و التهاب بیماری روده به نام بیماری کرون
• شرایط بهداشت روانی ، مانند اعتماد به نفس پایین و افسردگی

محتوای:

تشخیص

پزشک شما درباره سلامتی شما س questionsال می کند و پوست ، پوست سر و ناخن های شما را معاینه می کند. پزشک شما ممکن است نمونه کوچکی از پوست (بیوپسی) را برای معاینه زیر میکروسکوپ بردارد. این امر به تعیین نوع پسوریازیس و رد سایر اختلالات کمک می کند.

درمان

درمان های پسوریازیس با هدف جلوگیری از رشد سریع سلول های پوستی و از بین بردن مقیاس ها انجام می شود. گزینه ها شامل کرم ها و پمادها (موضعی درمانی) ، نور درمانی (فتوتراپی) و داروهای خوراکی یا تزریقی است.

کدام روش درمانی استفاده می کنید به شدت پسوریازیس بستگی دارد و به درمان قبلی پاسخ داده است. قبل از یافتن رویکرد مناسب برای شما ، ممکن است لازم باشد داروهای مختلف یا ترکیبی از درمان ها را امتحان کنید. با این حال معمولاً بیماری برمی گردد.

درمان موضعی

• کورتیکواستروئیدها. این داروها بیشترین داروهای تجویز شده برای درمان پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​هستند. آنها به صورت پماد ، کرم ، لوسیون ، ژل ، کف ، اسپری و شامپو موجود هستند. پمادهای ملایم کورتیکواستروئید (هیدروکورتیزون) معمولاً برای مناطق حساس ، مانند چین و چروک های صورت و پوست و درمان وصله های گسترده توصیه می شود. کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است یک بار در روز در هنگام بروز شراره و در روزهای متناوب یا آخر هفته فقط برای حفظ بهبودی استفاده شوند. ) برای نواحی کوچکتر ، با حساسیت کمتر یا سخت تر برای درمان.

  استفاده طولانی مدت یا استفاده بیش از حد از کورتیکواستروئیدهای قوی می تواند پوست را نازک کند. با گذشت زمان ، ممکن است کورتیکواستروئیدهای موضعی از کار بیفتند.

• آنالوگ های ویتامین D. اشکال مصنوعی ویتامین D ، مانند کلسی پوترین و کلسیتریول (Vectical) رشد سلول های پوستی را کند می کند. این نوع دارو ممکن است به تنهایی یا همراه با کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده شود. کلسیتریول ممکن است در مناطق حساس باعث تحریک کمتری شود. کلسیپوترین و کلسیتریول معمولاً گرانتر از کورتیکواستروئیدهای موضعی هستند.

رتینوئیدها. تازاروتن (Tazorac، Avage) به صورت ژل و کرم موجود است و یک یا دو بار در روز استفاده می شود. رایج ترین عوارض جانبی تحریک پوست و افزایش حساسیت به نور است.

تازاروتن در دوران بارداری یا شیردهی یا اگر قصد بارداری ندارید توصیه نمی شود.

مهار کننده های کلسینورین. مهار کننده های کلسینورین - مانند تاکرولیموس (پروتوپیک) و پیمکرولیموس (اِلیدل) - التهاب و تجمع پلاک را کاهش می دهند. این مواد به ویژه در مناطقی از پوست نازک ، مانند اطراف چشم ، که کرمهای استروئیدی یا رتینوئیدها بیش از حد تحریک کننده هستند و یا ممکن است اثرات مضر ایجاد کنند ، مفید هستند.

مهارکننده های کلسینورین در بارداری یا سینه توصیه نمی شود. - تغذیه یا اگر قصد بارداری دارید. این دارو همچنین به دلیل افزایش احتمال سرطان پوست و لنفوم برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نشده است.

• سالیسیلیک اسید. شامپوهای سالیسیلیک اسید و محلول های پوستی پوسته پوستی پسوریازیس پوست را کاهش می دهند. این دارو ممکن است به تنهایی یا برای تقویت توانایی سایر داروها برای نفوذ آسانتر پوست استفاده شود.

قطران ذغال سنگ. قطران ذغال سنگ پوسته پوسته شدن ، خارش و التهاب را کاهش می دهد. این دارو بدون نسخه و یا با نسخه پزشک در اشکال مختلف مانند شامپو ، کرم و روغن موجود است. این محصولات می توانند پوست را تحریک کنند. آنها همچنین نامرتب ، لباس و ملافه های لکه دار هستند و می توانند بوی زیادی داشته باشند.

درمان قطران ذغال سنگ برای زنان باردار یا شیرده توصیه نمی شود.

• درمان گوکرمن. برخی از پزشکان درمان قطران ذغال سنگ را با نور درمانی ترکیب می کنند ، که به درمان گوکرمن معروف است. این دو روش درمانی از هم دیگر به تنهایی م moreثرتر هستند زیرا قطران ذغال سنگ پوست را در برابر نور UVB پذیراتر می کند.
• آنترالین. آنترالین (محصول دیگر قطران) کرم مورد استفاده برای کاهش رشد سلول های پوستی است. همچنین می تواند پوسته ها را برداشته و پوست را صاف کند. نباید از آن در صورت و اندام تناسلی استفاده شود. آنترالین می تواند پوست را تحریک کند و تقریباً هرچی که لمس کند لک می زند. معمولاً برای مدت کوتاهی استفاده می شود و سپس شسته می شود.

نور درمانی

نور درمانی یک درمان خط اول برای پسوریازیس متوسط ​​تا شدید است ، چه به تنهایی و چه در ترکیبی با داروها. این شامل قرار گرفتن پوست در معرض مقادیر کنترل شده نور طبیعی یا مصنوعی است. درمان های مکرر لازم است. با پزشک خود درمورد اینکه آیا فتوتراپی در منزل گزینه ای برای شماست صحبت کنید.

• نور خورشید. قرار گرفتن روزانه در معرض نور خورشید (هلیوتراپی) ممکن است پسوریازیس را بهبود بخشد. قبل از شروع رژیم نور خورشید ، از پزشک خود در مورد مطمئن ترین راه استفاده از نور طبیعی برای درمان پسوریازیس س askال کنید.
• پهنای باند UVB. دوزهای کنترل شده از پهنای باند UVB از یک منبع نور مصنوعی می تواند تکه های تکی ، پسوریازیس گسترده و پسوریازیس را درمان کند که با درمان های موضعی بهبود نمی یابد. عوارض جانبی کوتاه مدت ممکن است شامل قرمزی ، خارش و خشکی پوست باشد. مرطوب سازی منظم می تواند باعث کاهش ناراحتی شما شود.
• باند باریک UVB. نور درمانی باند باریک UVB ممکن است موثرتر از درمان باند پهن UVB باشد و در بسیاری از مکانها جایگزین پهنای باند درمانی شده است. این دارو معمولاً دو یا سه بار در هفته تجویز می شود تا زمانی که پوست بهبود یابد و سپس برای درمان نگهدارنده کمتر اتفاق می افتد. فتوتراپی باریک UVB ممکن است باعث سوختگی شدیدتر و طولانی تر شود.

پسورالن به علاوه اشعه ماوراlet بنفش A (PUVA). این روش درمانی شامل مصرف داروی حساس به نور (پسورالن) قبل از قرار گرفتن در معرض نور UVA است. نور UVA عمیقتر از نور UVB به داخل پوست نفوذ می کند و پسورالن باعث می شود پوست در برابر اشعه UVA بیشتر واکنش نشان دهد.

این روش درمانی تهاجمی تر ، به طور مداوم پوست را بهبود می بخشد و اغلب برای موارد شدیدتر پسوریازیس استفاده می شود. عوارض جانبی کوتاه مدت شامل حالت تهوع ، سردرد ، سوزش و خارش است. عوارض جانبی طولانی مدت شامل خشکی و چین و چروک پوست ، کک و مک ، افزایش حساسیت به آفتاب و افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست ، از جمله ملانوم است.

• لیزر اگزایمر. با استفاده از این شکل از نور درمانی ، یک نور شدید UVB فقط پوست آسیب دیده را هدف قرار می دهد. لیزر درمانی اگزایمر نسبت به فتوتراپی سنتی به جلسات کمتری نیاز دارد زیرا از نور UVB قدرتمندتری استفاده می شود. عوارض جانبی می تواند شامل قرمزی و تاول زدن باشد.

داروهای خوراکی یا تزریقی

اگر مبتلا به پسوریازیس متوسط ​​تا شدید هستید یا سایر درمان ها جواب نداده اند ، پزشک ممکن است از راه خوراکی تجویز کند. یا داروهای تزریقی (سیستمیک). به دلیل احتمال عوارض جانبی شدید ، برخی از این داروها فقط برای دوره های کوتاه مدت استفاده می شوند و ممکن است با سایر روش های درمانی جایگزین شوند.

• استروئیدها. اگر چند وصله کوچک و مداوم در پسوریازیس دارید ، ممکن است پزشک تزریق تریامسینولون را به داخل ضایعات پیشنهاد کند.
• رتینوئیدها. Acitretin (Soriatane) و سایر رتینوئیدها قرصهایی هستند که برای کاهش تولید سلولهای پوستی استفاده می شوند. عوارض جانبی ممکن است خشکی پوست و درد عضلات باشد. این داروها در دوران بارداری یا شیردهی یا اگر قصد بارداری ندارید ، توصیه نمی شود.

متوترکسات. متوترکسات (Trexall) که معمولاً بصورت هفتگی بصورت یک دوز خوراکی تجویز می شود ، تولید سلولهای پوستی را کاهش می دهد و التهاب را سرکوب می کند. نسبت به آدلیومیماب (Humira) و اینفلیکسیماب (Remicade) اثر کمتری دارد. ممکن است باعث ناراحتی معده ، کاهش اشتها و خستگی شود. افرادی که متوترکسات به مدت طولانی مصرف می کنند برای کنترل شمارش خون و عملکرد کبد خود نیاز به آزمایش مداوم دارند.

مردان و زنان باید حداقل سه ماه قبل از اقدام به بارداری مصرف متوترکسات را متوقف کنند. این دارو هنگام شیردهی توصیه نمی شود.

سیکلوسپورین. سیکلوسپورین (Neoral) که به صورت خوراکی برای پسوریازیس شدید مصرف می شود ، سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند. از نظر اثربخشی مشابه متوترکسات است اما بیش از یک سال به طور مداوم قابل استفاده نیست. سیکلوسپورین مانند سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی خطر ابتلا به عفونت و سایر مشکلات سلامتی از جمله سرطان را افزایش می دهد. افرادی که از سیکلوسپورین استفاده می کنند نیاز به کنترل مداوم فشار خون و عملکرد کلیه دارند.

این داروها در دوران بارداری ، شیردهی یا اگر قصد بارداری ندارید توصیه نمی شود.

زیست شناسی. این داروها ، که معمولاً از طریق تزریق تجویز می شوند ، سیستم ایمنی بدن را به گونه ای تغییر می دهند که چرخه بیماری را مختل کرده و علائم و نشانه های بیماری را در عرض چند هفته بهبود می بخشد. چندین مورد از این داروها برای درمان پسوریازیس متوسط ​​تا شدید در افرادی که به درمان های خط اول پاسخ نداده اند ، تأیید شده اند. گزینه های درمانی به سرعت در حال گسترش هستند. به عنوان مثال می توان به etanercept (Enbrel) ، infliximab (Remicade) ، adalimumab (Humira) ، ustekinumab (Stelara) ، secukinumab (Cosentyx) و ixekizumab (Taltz) اشاره کرد. این نوع داروها گران هستند و ممکن است تحت پوشش برنامه های بیمه درمانی قرار بگیرند یا نباشند.

بایولوژیک باید با احتیاط استفاده شود زیرا خطر سرکوب سیستم ایمنی بدن شما را به طریقی افزایش می دهد که خطر ابتلا به عفونت های جدی را افزایش می دهد. . به ویژه افرادی که از این روش های درمانی استفاده می کنند باید از نظر سل بررسی شوند.

• سایر داروها تیوگوآنین (تابلوئید) و هیدروکسی اوره (دراکسیا ، هیدره) داروهایی هستند که در صورت عدم امکان استفاده از داروهای دیگر می توانند مورد استفاده قرار گیرند. Apremilast (Otezla) دو بار در روز از طریق دهان مصرف می شود. به ویژه در کاهش خارش موثر است. با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی این داروها صحبت کنید.

ملاحظات درمانی

اگرچه پزشکان روش های درمانی را بر اساس نوع و شدت پسوریازیس و نواحی پوست آسیب دیده انتخاب می کنند. ، روش سنتی این است که با خفیف ترین درمان ها - کرم های موضعی و نور درمانی اشعه ماوراlet بنفش (فتوتراپی) - در افرادی که ضایعات پوستی معمولی (پلاک) دارند شروع شود و فقط در صورت لزوم به موارد ضعیف تر پیشرفت کنید. افراد مبتلا به پسوریازیس پوستی یا اریتودرمیک یا آرتروز همراه معمولاً از ابتدای درمان به درمان سیستمیک نیاز دارند. هدف یافتن م mostثرترین روش برای کاهش سرعت گردش سلول با کمترین عوارض جانبی ممکن است.

داروی جایگزین

تعدادی از روشهای درمانی جایگزین ادعا می کنند که علائم پسوریازیس را کاهش می دهند ، از جمله رژیم های غذایی خاص ، کرم ها ، مکمل های غذایی و گیاهان. هیچ یک به طور قطعی اثبات نشده اند. اما برخی از روش های درمانی جایگزین به طور کلی ایمن ارزیابی می شوند و ممکن است خارش و پوسته پوسته شدن را در افرادی که پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​دارند کاهش دهند. سایر روش های درمانی جایگزین برای جلوگیری از عوامل محرک مانند استرس مفید است.

• کرم عصاره آلوئه. کرم عصاره آلوئه که از برگ گیاه آلوئه ورا گرفته شده است ممکن است قرمزی ، پوسته پوسته شدن ، خارش و التهاب را کاهش دهد. شاید لازم باشد چندین بار در روز و به مدت یک ماه یا بیشتر از کرم استفاده کنید تا بهبودی در پوست خود مشاهده کنید.
• مکمل های روغن ماهی. روغن درمانی خوراکی ماهی که در ترکیب با درمان UVB استفاده می شود ممکن است میزان پوست آسیب دیده را کاهش دهد. مالیدن روغن ماهی به پوست آسیب دیده و پوشاندن آن با روکش به مدت شش ساعت در روز به مدت چهار هفته ممکن است پوسته پوسته شدن را بهبود بخشد.
• انگور اورگان. این محصول که به زرشک نیز معروف است ، روی پوست قرار می گیرد و ممکن است از شدت پسوریازیس بکاهد.
• روغنهای اساسی. نشان داده شده است که روغنهای اساسی که برای آروماتراپی استفاده می شوند استرس و اضطراب را کاهش می دهند.

اگر برای کاهش علائم پسوریازیس به دنبال مکمل های غذایی یا درمان جایگزین دیگری هستید ، با پزشک خود مشورت کنید. او می تواند به شما کمک کند جوانب مثبت و منفی درمان های خاص خاص را بسنجید.

آزمایشات بالینی

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این اقدامات خود مراقبتی را برای مدیریت بهتر پسوریازیس و احساس بهتر خود امتحان کنید:

• روزانه حمام کنید. استحمام روزانه به از بین بردن فلس و آرام شدن پوست ملتهب کمک می کند. روغن حمام ، بلغور جو دوسر کلوئیدی و نمکهای اپسوم را به آب اضافه کرده و حداقل برای 15 دقیقه خیس کنید. از آب ولرم و صابون های ملایم که روغن و چربی اضافه کرده اند استفاده کنید.
• از مرطوب کننده استفاده کنید. پس از استحمام ، به آرامی خشک کنید و در حالی که پوست شما هنوز مرطوب است ، یک مرطوب کننده سنگین و پایه پماد استفاده کنید. برای پوست های خیلی خشک ، روغن ها ترجیح داده می شوند - قدرت ماندگاری آنها بیشتر از کرم ها یا لوسیون ها است. اگر به نظر می رسد مرطوب کنندگی پوست شما را بهبود می بخشد ، آن را روزانه یک تا سه بار قرار دهید.
• مناطق آسیب دیده را یک شب بپوشانید. قبل از رفتن به رختخواب ، یک مرطوب کننده مرطوب بر پایه پوست آسیب دیده استفاده کنید و آن را با بسته بندی پلاستیکی بپیچید. هنگام بیدار شدن ، پلاستیک را برداشته و مقیاس ها را بشویید.
• پوست خود را در معرض نور خورشید قرار دهید. از پزشک خود در مورد بهترین روش استفاده از نور طبیعی خورشید برای درمان پوست خود سال کنید. مقدار کنترل شده نور خورشید می تواند پسوریازیس را بهبود بخشد ، اما آفتاب زیاد باعث شیوع یا بدتر شدن شیوع و افزایش خطر سرطان پوست می شود. وقت خود را در معرض آفتاب قرار دهید و از پوستی که پسوریازیس تحت تأثیر قرار نمی گیرد حداقل با ضد آفتاب با ضریب محافظت در برابر آفتاب (SPF) حداقل 30 استفاده کنید.
• کرم یا پماد دارویی استفاده کنید برای کاهش خارش و پوسته پوسته شدن ، یک کرم یا پماد بدون نسخه پزشک حاوی هیدروکورتیزون یا سالیسیلیک اسید استفاده کنید. اگر به پسوریازیس سر مبتلا هستید ، یک شامپوی دارویی را که حاوی قیر ذغال است امتحان کنید.
• از عوامل محرک پسوریازیس خودداری کنید. توجه داشته باشید که چه چیزی پسوریازیس شما را تحریک می کند و اقدامات پیشگیری یا جلوگیری از آن را انجام دهید. عفونت ، آسیب به پوست ، استرس ، استعمال دخانیات و آفتاب شدید می تواند پسوریازیس را بدتر کند.
• از نوشیدن الکل خودداری کنید. مصرف الکل ممکن است اثر بخشی برخی از درمان های پسوریازیس را کاهش دهد. اگر به پسوریازیس مبتلا هستید ، از مصرف الکل خودداری کنید. اگر مشروب می نوشید ، از اعتدال استفاده کنید.
• برای حفظ یک سبک زندگی سالم تلاش کنید. علاوه بر ترک سیگار و نوشیدن متوسط ​​، در صورت وجود ، می توانید پسوریازیس خود را با تحرک ، خوب غذا خوردن و حفظ وزن سالم کنترل کنید.

کنار آمدن و حمایت

کنار آمدن با پسوریازیس می تواند یک چالش باشد ، به خصوص اگر پوست آسیب دیده ناحیه زیادی از بدن شما را پوشش دهد یا برای افراد دیگر قابل مشاهده باشد. ماهیت مداوم و مداوم این بیماری و چالش های درمانی فقط بر دوش شما می افزاید.

در اینجا چند روش برای کمک به شما در کنار آمدن و احساس کنترل بیشتر وجود دارد:

• تحصیل کنید. تا آنجا که می توانید در مورد این بیماری اطلاعات کسب کنید و در مورد گزینه های درمانی خود تحقیق کنید. عوامل احتمالی بیماری را بفهمید تا بتوانید از شعله ور شدن بهتر جلوگیری کنید. به اطرافیان خود - از جمله خانواده و دوستان - آموزش دهید تا آنها بتوانند تلاش های شما را در زمینه مقابله با بیماری تشخیص دهند ، تأیید و حمایت کنند.
• توصیه های پزشک خود را دنبال کنید. اگر پزشک شما برخی از روش های درمانی و تغییر سبک زندگی را توصیه کرده است ، حتما آنها را دنبال کنید. اگر چیزی نامشخص است س questionsال کنید.
• یک گروه پشتیبانی پیدا کنید. پیوستن به یک گروه پشتیبانی با سایر اعضای مبتلا را در نظر بگیرید. برخی از افراد در به اشتراک گذاشتن مبارزات خود و ملاقات با افرادی که با چالش های مشابهی روبرو هستند ، راحتی می گیرند. از پزشکتان در مورد گروه های پشتیبانی کننده پسوریازیس در منطقه خود یا بصورت آنلاین اطلاعاتی را از پزشک خود بخواهید.
• در صورت لزوم از پوششی استفاده کنید. در آن روزهایی که احساس خودآگاهی خاصی می کنید ، پسوریازیس را با لباس بپوشانید یا از محصولات پوشاننده لوازم آرایشی مانند آرایش بدن یا کانسیلر استفاده کنید. این محصولات می توانند پلاک های قرمزی و پسوریازیس را پوشانند. با این وجود می توانند باعث تحریک پوست شوند و نباید از آنها در زخم های باز ، بریدگی یا ضایعات بهبود نیافته استفاده شود.

آماده شدن برای قرار ملاقات

به احتمال زیاد ابتدا به پزشک خانواده یا یک پزشک عمومی مراجعه کنید. در بعضی موارد ، ممکن است مستقیماً به متخصص بیماریهای پوستی (متخصص پوست) ارجاع شوید.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آمادگی برای قرار ملاقات و اطلاع از انتظارات از پزشک وجود دارد.

کاری که می توانید انجام دهید

لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائمی که تجربه می کنید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل برنامه ریزی شما ارتباطی نداشته باشد قرار ملاقات
• تمام داروها ، ویتامین ها و گیاهانی که مصرف می کنید ، از جمله دوزها
• س toالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

در مورد پسوریازیس ، برخی از س basicالات اساسی که ممکن است از پزشک خود بپرسید عبارتند از: li>

چه روش های درمانی موجود است و کدام یک را برای من توصیه می کنید؟

چه نوع عوارض جانبی را می توانم انتظار داشته باشم؟

آیا درمانی که شما توصیه کرده اید باعث بهبودی می شود؟ علائم من چیست؟

با چه سرعتی می توانم انتظار نتایج را داشته باشم؟

گزینه های اصلی رویکردی که شما پیشنهاد می کنید کدامند؟

من سایر بیماری های پزشکی دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم کنترل کنم؟

برای بهبود علائم چه روشهای مراقبت از پوست و محصولات را توصیه می کنید؟

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک احتمالاً چندین س youال از شما می پرسد ، از جمله:

• چه زمانی علائم را شروع کردید؟
• چند بار این علائم را دارید؟ li>
• آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
• آیا به نظر می رسد که چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد در صورت وجود علائم شما بدتر می شود؟