اختلال رفتار خواب REM

بررسی اجمالی

اختلال رفتار خواب حرکت سریع چشم (REM) نوعی اختلال خواب است که در آن شما از نظر جسمی رویاهای واضح و غالباً ناخوشایند را با صداهای صوتی و حرکات ناگهانی و غالباً خشن دست و پا هنگام خواب REM انجام می دهید - که گاهی اوقات رفتار خواب آور خوانده می شود.

شما به طور معمول در هنگام خواب REM حرکت نمی کنید ، یک مرحله طبیعی از خواب که بارها در طول شب اتفاق می افتد. حدود 20 درصد از خواب شما در خواب REM صرف می شود ، زمان معمول برای خواب ، که در درجه اول در نیمه دوم شب اتفاق می افتد.

شروع اختلال رفتار خواب REM اغلب به تدریج انجام می شود و می تواند باعث شود با گذشت زمان بدتر.

اختلال رفتار خواب REM ممکن است با سایر بیماری های عصبی مانند دمانس بدن لوئی (که با بدن لوئی نیز زوال عقل نامیده می شود) ، بیماری پارکینسون یا آتروفی سیستم چندگانه در ارتباط باشد.

علائم

با اختلال رفتار خواب REM ، به جای اینکه فلج موقتی بازوها و پاها (آتونیا) را در هنگام خواب REM تجربه کنید ، رویاهای خود را به طور فیزیکی انجام می دهید.

شروع می تواند تدریجی یا ناگهانی باشد و قسمت ها ممکن است گاهی اوقات یا چندین بار در شب رخ دهند. این اختلال اغلب با گذشت زمان بدتر می شود.

علائم اختلال رفتار خواب REM می تواند شامل موارد زیر باشد:

• در پاسخ ، حرکتی مانند لگد زدن ، مشت زدن ، از بین بردن بازو یا پریدن از تخت. به رویاهای پر از عمل یا خشونت آمیز ، مانند تعقیب شدن یا دفاع از خود در برابر حمله
• سر و صداهایی مانند صحبت کردن ، خندیدن ، فریاد زدن ، فریادهای احساسی یا حتی لعن و نفرین
• توانایی اگر در طول این قسمت از خواب بیدار شدید رویا را بخاطر بسپارید

چه موقع به پزشک مراجعه کنید

اگر علائم فوق را دارید یا مشکلات دیگری در خواب دارید ، با خود صحبت کنید دکتر.

علل

مسیرهای عصبی در مغز که از حرکت عضلات جلوگیری می کنند در هنگام REM طبیعی یا خواب رingیایی فعال هستند و منجر به فلج موقتی بدن شما می شوند. در اختلال رفتار خواب REM ، این مسیرها دیگر کار نمی کنند و شما ممکن است از نظر جسمی رویاهای خود را انجام دهید.

عوامل خطر

عوامل مرتبط با ایجاد اختلال رفتار خواب REM عبارتند از:

• مرد و بالای 50 سال است - با این حال ، در حال حاضر زنان بیشتری به این بیماری مبتلا می شوند ، به ویژه زیر 50 سال ، و بزرگسالان و کودکان می توانند به این اختلال مبتلا شوند ، این امر معمولاً همراه با نارکولپسی ، ضد افسردگی است. استفاده یا تومورهای مغزی
• داشتن نوع خاصی از اختلال تخریب عصبی ، مانند بیماری پارکینسون ، آتروفی سیستم چندگانه ، سکته مغزی یا زوال عقل با بدن لوئی
• داشتن نارکولپسی ، یک اختلال مزمن خواب که با خواب آلودگی طاقت فرسای روز
• مصرف برخی از داروها ، به ویژه داروهای ضد افسردگی جدید ، یا استفاده یا ترک داروها یا الکل

شواهد اخیر نشان می دهد که ممکن است چندین محیط خاص یا عوامل خطر شخصی برای اختلال رفتار خواب REM ، من از جمله قرار گرفتن در معرض آفت کش های شغلی ، کشاورزی ، سیگار کشیدن یا آسیب دیدگی قبلی در سر.

عوارض

عوارض ناشی از اختلال رفتار خواب REM ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پریشانی به شریک خواب یا سایر افرادی که در خانه شما زندگی می کنند
• انزوای اجتماعی از ترس اینکه دیگران از اختلال در خواب شما مطلع شوند
• آسیب به خود یا شریک خواب خود
محتوای:

تشخیص

برای تشخیص اختلال رفتار خواب REM ، پزشک سابقه پزشکی و علائم شما را بررسی می کند. ارزیابی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه فیزیکی و عصبی. پزشک شما یک معاینه جسمی و عصبی انجام می دهد و شما را از نظر اختلال رفتار خواب REM و سایر اختلالات خواب ارزیابی می کند. اختلال رفتار خواب REM ممکن است علائمی مشابه سایر اختلالات خواب داشته باشد ، یا ممکن است با سایر اختلالات خواب مانند آپنه انسدادی خواب یا نارکولپسی همزیستی داشته باشد.
• صحبت با شریک خواب خود پزشک شما ممکن است از شریک خواب شما بپرسد که آیا او تا به حال دیده است که به نظر می رسد هنگام خواب رویاهای خود را انجام دهید ، مانند مشت زدن ، پرتاب بازوها در هوا ، فریاد زدن یا فریاد زدن. پزشک شما همچنین ممکن است از همسرتان بخواهد که یک پرسشنامه در مورد رفتارهای خواب شما پر کند.
• مطالعه خواب شبانه (پلی سومنوگرافی). پزشکان ممکن است مطالعه یک شبه را در یک آزمایشگاه خواب توصیه کنند. در طی این آزمایش ، حسگرها فعالیت قلب ، ریه و مغز ، الگوی تنفس ، حرکات بازو و پا ، صداها و میزان اکسیژن خون را هنگام خواب کنترل می کنند. به طور معمول ، برای مستند کردن رفتار خود در طول چرخه های خواب REM ، از شما فیلم برداری می شود.

معیارهای تشخیصی

برای تشخیص اختلال رفتار خواب REM ، پزشکان پزشکی خواب معمولاً از این علامت استفاده می کنند. معیارهای موجود در طبقه بندی بین المللی اختلالات خواب ، چاپ سوم (ICSD-3).

برای تشخیص اختلال رفتار خواب REM ، معیارهای زیر شامل موارد زیر است:

• شما در هنگام خواب بارها و بارها تحریک کرده اید که در آن صحبت می کنید ، صدا می دهید یا رفتارهای حرکتی پیچیده ای مانند مشت زدن دارید. ، لگد زدن یا دویدن حرکاتی که اغلب به محتوای رویاهای شما مربوط می شوند
• شما رویاهای مرتبط با این حرکات یا اصوات را به یاد می آورید
• اگر در طول قسمت از خواب بیدار شوید ، هوشیار هستید و گیج نیستید یا گمراه شده
• یک مطالعه خواب (پلی سونوگرام) نشان می دهد که شما فعالیت عضلانی را در هنگام خواب REM افزایش داده اید
• اختلال خواب شما به دلیل اختلال خواب دیگر ، اختلال سلامت روان ، دارو یا ماده ایجاد نمی شود سو abuseاستفاده

اختلال رفتار خواب REM می تواند اولین نشانه پیشرفت بیماری نورودژنراتیو مانند بیماری پارکینسون ، آتروفی سیستم چندگانه یا زوال عقل با اجسام لوئی باشد. بنابراین اگر به اختلال رفتار خواب REM مبتلا هستید ، مهم است که با پزشک خود پیگیری کنید.

درمان

درمان اختلال رفتار خواب REM ممکن است شامل محافظت های جسمی و داروها باشد.

پادمان های جسمی

ممکن است پزشک توصیه کند در محیط خواب خود تغییراتی ایجاد کنید تا برای شما و شریک تختخواب شما ایمن تر شود ، از جمله:

• روکش کف نزدیک تخت
• از بین بردن اشیا dangerous خطرناک از اتاق خواب ، مانند وسایل تیز و سلاح
• قرار دادن موانع کنار تخت
• انتقال وسایل و آشفتگی به دور از تخت
• محافظت از پنجره های اتاق خواب
• احتمالاً در خوابیدن در یک تخت یا اتاق جدا از همسرتان تا زمان کنترل علائم

داروها

نمونه هایی از گزینه های درمانی برای اختلال رفتار خواب REM عبارتند از:

• ملاتونین. پزشک شما ممکن است یک مکمل غذایی به نام ملاتونین برای شما تجویز کند که ممکن است به کاهش یا از بین بردن علائم شما کمک کند. ملاتونین ممکن است به اندازه کلونازپام موثر باشد و معمولاً با عوارض جانبی کمی تحمل می شود.
• کلونازپام (کلونوپین). این داروی تجویز شده ، که اغلب برای درمان اضطراب استفاده می شود ، همچنین گزینه سنتی برای درمان اختلال رفتار خواب REM است ، به نظر می رسد به طور موثر علائم را کاهش می دهد. کلونازپام ممکن است عوارض جانبی مانند خواب آلودگی در روز ، کاهش تعادل و بدتر شدن آپنه خواب ایجاد کند.

پزشکان به مطالعه چندین داروی دیگر که ممکن است اختلال رفتار خواب REM را درمان کنند ادامه می دهند. با پزشک خود صحبت کنید تا مناسب ترین گزینه درمانی را برای شما تعیین کند.

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما می توانید با مراجعه به مراقبت های اولیه خود کار خود را شروع کنید. دکتر پزشک ممکن است شما را به یک متخصص خواب معرفی کند. در صورت امکان شریک خواب ، یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را به همراه داشته باشید. شخصی که شما را همراهی می کند می تواند به شما کمک کند صحبت های دکتر را به خاطر بسپارید یا اطلاعات بیشتری را در اختیار شما قرار می دهد.

در اینجا برخی اطلاعات برای کمک به شما در آماده شدن برای قرار ملاقات وجود دارد.

>

نگه داشتن دفترچه یادداشت خواب به مدت دو هفته قبل از قرار ملاقات می تواند به پزشک در درک آنچه اتفاق می افتد کمک کند. صبح هرچه از مشکلات خواب (یا همسرتان) که شب قبل اتفاق افتاده است می دانید ، ثبت کنید.

قبل از قرار ملاقات ، لیستی از این موارد را تهیه کنید:

• همه داروها ، ویتامین ها ، گیاهان و یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید ، همچنین دوزها و هرگونه تغییر اخیر
• علائمی که تجربه می کنید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد با دلیل قرار ملاقات ارتباطی نداشته باشند
• اطلاعات شخصی کلیدی ، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی
• س toالاتی که می توانید از دکتر بخواهید تا بیشترین وقت خود را با هم بگذارد

برخی س questionsالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• چه عواملی احتمالاً باعث بروز علائم یا بیماری من شده است؟
• علل احتمالی دیگر چیست؟
• چه نوع آزمایشاتی آیا من نیاز دارم؟
• آیا احتمالاً شرایط من موقتی است یا طولانی مدت؟
• بهترین اقدام چیست؟
• گزینه های رویکرد اصلی شما چیست؟ پیشنهاد می کنید؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• آیا آنجا وجود دارد؟ هیچ بروشور یا سایر مطالب چاپی که می توانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن س questionsالات دیگر دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما ممکن است تعدادی سوال از شما بپرسد. آماده باشید تا به آنها پاسخ دهید تا وقت خود را ذخیره کنید تا از هر نقطه ای که می خواهید زمان بیشتری صرف کنید استفاده کنید پزشک شما ممکن است بپرسد:

• چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• اگر یک شریک خواب دارید ، او چه رفتاری را در خواب مشاهده کرده است؟
• آیا شما یا شریک خوابتان تا به حال به دلیل رفتارهای خواب آسیب دیده اید؟
• آیا علاوه بر رفتارهای رویایی ، آیا پیاده روی را تجربه کرده اید؟
• آیا موتور دارید؟ علائمی مانند مشکلات دست خط ، لرزش ، عدم ثبات هنگام راه رفتن یا سرگیجه هنگام ایستادن؟
• آیا مشکلی در حافظه دارید؟
• آیا در گذشته مشكل خواب داشته اید؟
• آیا فرد دیگری در خانواده شما دارای مشکلات خواب است؟
• چه داروهایی مصرف می کنید؟
• آیا هنگام خواب مشکلات تنفسی دارید ، مانند خروپف بلند ، مختل کننده یا مکث های تنفسی را شاهد بودید؟