تب روماتیسمی

بررسی اجمالی

تب روماتیسمی یک بیماری التهابی است که می تواند در صورت عدم درمان صحیح استرپتوکوک گلو یا قرمز مایل به قرمز ایجاد شود. گلودرد و تب مخملک در اثر عفونت باکتریهای استرپتوکوک (استرپتوکوک- KOK-us) ایجاد می شود.

تب روماتیسمی اغلب کودکان 5 تا 15 ساله را درگیر می کند ، اگرچه ممکن است در کودکان و بزرگسالان گرچه استرپتوکوک گلو شایع است ، اما تب روماتیسمی در ایالات متحده و سایر کشورهای پیشرفته نادر است. با این حال ، تب روماتیسمی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه رایج است.

تب روماتیسمی می تواند باعث آسیب دائمی به قلب ، از جمله دریچه های آسیب دیده قلب و نارسایی قلب شود. درمان ها می توانند آسیب ناشی از التهاب را کاهش دهند ، درد و سایر علائم را کاهش دهند و از عود تب روماتیسمی جلوگیری کنند.

علائم

علائم تب روماتیسمی متفاوت است. ممکن است علائم کمی داشته باشید یا علائم متعددی داشته باشید و علائم در طول بیماری تغییر کنند. علائم و نشانه های تب روماتیسمی - علائم و نشانه های تب روماتیسمی - که ناشی از التهاب در قلب ، مفاصل ، پوست یا سیستم عصبی مرکزی است - معمولاً حدود دو تا چهار هفته پس از بروز تب روماتیسمی رخ می دهد:

تب
مفاصل دردناک و حساس - اغلب در زانوها ، مچ پا ، آرنج و مچ دست
درد در یک مفصل که به مفصل دیگر مهاجرت می کند
مفاصل قرمز ، گرم یا متورم
برجستگی های کوچک و بدون درد در زیر پوست
درد قفسه سینه
سوفل قلب
خستگی
بثورات صاف یا کمی برجسته و بدون درد با لبه پاره پاره
حرکات بدن تکان دهنده و غیرقابل کنترل (Sydenham chorea) - بیشتر اوقات در دست ها ، پاها و صورت
طغیان رفتارهای غیرمعمول ، مانند گریه یا خندیدن نامناسب ، همراه با کره سیدنهم

چه موقع باید به پزشک مراجعه کنید

فرزندتان را بخواهید برای دیدن دکتر علائم یا نشانه های استرپتوکوک گلو ، که شامل ude:

گلو درد که ناگهان بروز می کند
درد هنگام بلع
سردرد
درد معده ، حالت تهوع و استفراغ

درمان صحیح استرپتوکوک گلو می تواند از تب روماتیسمی جلوگیری کند. همچنین اگر کودک شما علائم دیگری از تب روماتیسمی را نشان می دهد ، به پزشک مراجعه کنید.

علل

تب روماتیسمی می تواند پس از عفونت گلو از باکتری به نام استرپتوکوک گروه A رخ دهد. عفونت های گلوگاهی استرپتوکوک گروه A باعث گلودرد استرپتوکوکی یا به ندرت تب سرخ مایل به قرمز می شود.

عفونت های استرپتوکوکی گروه A پوست یا سایر قسمت های بدن به ندرت تب روماتیسمی ایجاد می کنند.

ارتباط بین عفونت استرپی و تب روماتیسمی مشخص نیست ، اما به نظر می رسد که باکتری ها سیستم ایمنی بدن را فریب می دهند.

باکتریهای استرپتوکوک حاوی پروتئینی مشابه پروتئین موجود در بافتهای خاص بدن هستند. سیستم ایمنی بدن ، که به طور معمول باکتری های ایجاد کننده عفونت را هدف قرار می دهد ، به بافت خود ، به ویژه بافت های قلب ، مفاصل ، پوست و سیستم عصبی مرکزی حمله می کند. این واکنش سیستم ایمنی بدن منجر به تورم بافتها (التهاب) می شود.

اگر کودک شما برای از بین بردن باکتریهای استرپتوکوکی درمان سریع با آنتی بیوتیک دریافت می کند و تمام داروها را طبق تجویز دارو مصرف می کند ، احتمال ابتلا به تب روماتیسمی کم است.

اگر کودک شما یک یا چند قسمت از استرپتوکوک گلو یا تب مخملک دارد که تحت درمان قرار نگرفته یا به طور کامل درمان نشده است ، ممکن است دچار تب روماتیسمی شود.

عوامل خطر
عواملی که می توانند خطر تب روماتیسمی را افزایش دهند عبارتند از:
سابقه خانوادگی. برخی از افراد دارای ژن یا ژن هایی هستند که احتمال ابتلا به تب روماتیسمی را در آنها بیشتر می کند.
نوع باکتری های استرپتوکوک. سویه های خاصی از باکتری های استرپتوز بیشتر از سایر سویه ها در تب روماتیسمی نقش دارند.
عوامل محیطی. خطر بیشتر تب روماتیسمی با ازدحام بیش از حد ، بهداشت نامناسب و سایر شرایطی همراه است که به راحتی منجر به انتقال سریع یا قرار گرفتن در معرض چند برابر باکتریهای استرپتوکوک می شود.

عوارض

التهاب ناشی از تب روماتیسمی می تواند از چند هفته تا چند ماه طول بکشد. در بعضی موارد ، التهاب باعث عوارض طولانی مدت می شود.

تب روماتیسمی می تواند باعث آسیب دائمی به قلب شود (بیماری روماتیسمی قلب). این بیماری معمولاً 10 تا 20 سال پس از بیماری اصلی اتفاق می افتد ، اما موارد شدید تب روماتیسمی می تواند به دریچه های قلب آسیب برساند در حالی که کودک شما هنوز علائمی دارد. مشکلات بیشتر در مورد دریچه بین دو اتاق سمت چپ قلب (دریچه میترال) وجود دارد ، اما سایر دریچه ها می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.

آسیب می تواند منجر به موارد زیر شود:

باریک شدن شیر. این باعث کاهش جریان خون می شود.
نشت در دریچه. دریچه نشتی باعث جریان خون در جهت نامناسب می شود.
آسیب به عضله قلب. التهاب همراه با تب روماتیسمی می تواند عضله قلب را ضعیف کرده و بر توانایی پمپاژ آن تأثیر بگذارد.

آسیب به دریچه میترال ، سایر دریچه های قلب یا سایر بافت های قلب می تواند مشکلات بعدی قلب را در قلب ایجاد کند. شرایط نتیجه می تواند شامل موارد زیر باشد:

ضربان قلب نامنظم و آشفته (فیبریلاسیون دهلیزی)
نارسایی قلبی

پیشگیری

تنها راه پیشگیری از تب روماتیسمی ، درمان سریع عفونت های گلودرد استرپلک یا تب مخملک با مصرف کامل آنتی بیوتیک مناسب است.

محتوای:

تشخیص

اگرچه هیچ آزمایش واحدی برای تب روماتیسمی وجود ندارد ، اما تشخیص براساس سابقه پزشکی ، معاینه فیزیکی و نتایج آزمایش مشخص است.

آزمایش خون

اگر کودک قبلاً با استفاده از آزمایش سواب گلو با عفونت استرپتوکوک تشخیص داده شده است ، ممکن است پزشک آزمایشات اضافی را برای باکتریها تجویز نکند.

گاهی اوقات ، یک آزمایش خون که می تواند آنتی بادی های باکتریهای استرپتونی خون را تشخیص دهد ، انجام می شود . باکتریهای واقعی دیگر ممکن است در بافتهای گلو یا خون کودک شما قابل تشخیص نباشند.

برای آزمایش تب روماتیسمی ، پزشک همچنین احتمال دارد التهاب را با اندازه گیری نشانگرهای التهابی در خون کودک شما ، که شامل C است ، بررسی کند. پروتئین واکنشی و میزان رسوب گلبول های قرمز.

الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG)

این آزمایش سیگنال های الکتریکی را هنگام عبور از قلب کودک شما ضبط می کند. نتایج می تواند تشخیص دهد که فعالیت الکتریکی قلب غیرطبیعی است یا خیر و یا می تواند به پزشک کمک کند تا قسمتهایی از قلب را بزرگ کند.

اکوکاردیوگرام

از امواج صوتی برای ایجاد زنده استفاده می شود تصاویر واکنشی از قلب ، که می تواند به شما در تشخیص مشکلات قلبی کمک کند.

درمان

اهداف درمان تب روماتیسمی از بین بردن باکتری های استرپتوکوکی گروه A باقی مانده ، از بین بردن علائم است ، التهاب را کنترل کرده و از بازگشت بیماری جلوگیری کنید.

درمان شامل:

آنتی بیوتیک ها است. پزشک کودک شما پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری برای از بین بردن باکتریهای استراتیو باقی مانده تجویز می کند.
پس از پایان کامل درمان آنتی بیوتیکی توسط کودک ، پزشک دوره دیگری از آنتی بیوتیک ها را برای جلوگیری از عود تب روماتیسمی آغاز می کند. درمان پیشگیرانه احتمالاً تا سن 21 سالگی یا تا زمانی که کودک شما حداقل 5 سال دوره درمانی را طی نکند ، ادامه خواهد یافت ، هر کدام طولانی تر باشد.
به افرادی که در طول تب روماتیسمی التهاب قلب داشته اند ، ممکن است توصیه شود که درمان پیشگیرانه آنتی بیوتیک را ادامه دهند. به مدت 10 سال یا بیشتر.
درمان ضد التهابی. پزشک برای کاهش التهاب ، تب و درد یک داروی مسکن مانند آسپرین یا ناپروکسن (Naprosyn ، Naprelan ، Anaprox DS) برای شما تجویز می کند. اگر علائم شدید است یا کودکتان به داروهای ضد التهاب پاسخ نمی دهد ، ممکن است پزشک کورتون تجویز کند.
داروهای ضد تشنج. برای حرکات شدید غیر ارادی ناشی از Sydenham chorea ، پزشک شما ممکن است داروهای ضدحساسیت مانند والپروئیک اسید (Depakene) یا کاربامازپین (Carbatrol ، Tegretol و دیگران) را تجویز کند.

مراقبت طولانی مدت

با پزشک خود در مورد نوع پیگیری و مراقبت طولانی مدت کودک خود صحبت کنید.

آسیب قلبی ناشی از تب روماتیسمی ممکن است سالها نشان داده نشود. هنگامی که کودک شما بزرگ می شود ، باید اطلاعات را در سابقه پزشکی خود وارد کند و معاینات منظم قلب را انجام دهد.

آزمایشات بالینی

شیوه زندگی و درمان های خانگی

پزشک شما ممکن است استراحت در رختخواب را برای فرزندتان توصیه کند و از شما بخواهد فعالیتهای او را تا بهبود التهاب ، درد و سایر علائم محدود کنید. اگر التهاب در بافت های قلب باشد ، بسته به درجه التهاب ، ممکن است کودک شما برای چند هفته تا چند ماه به استراحت سخت در رختخواب نیاز داشته باشد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر شما کودک علائم یا نشانه هایی از تب روماتیسمی دارد ، شما احتمالاً این کار را با مراجعه به متخصص اطفال کودک شروع می کنید. با این حال ، پزشک ممکن است شما را برای انجام برخی آزمایش های تشخیصی به یک متخصص قلب (قلب و عروق کودکان) ارجاع دهد.

در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی برای قرار ملاقات وجود دارد.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، لیستی از این علائم را تهیه کنید:

علائم فرزندتان ، از جمله علائمی که به دلیل تعیین وقت شما برای ارتباط ملاقات ندارند و علائمی که اخیراً برطرف شده اند
بیماری های اخیر فرزند شما
تمام داروها ، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که کودک شما مصرف می کند یا اخیراً مصرف کرده است
س toالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید

در صورت امکان ، یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان خود را همراهی کنید تا به شما کمک کند اطلاعاتی را که به شما داده اید به خاطر بسپارید.

در مورد تب روماتیسمی ، س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

چه عواملی احتمالاً علائم فرزند من را ایجاد می کند؟
چه شرایط دیگری می تواند باعث بروز این علائم شود؟
کودک من به چه آزمایشاتی نیاز دارد؟
بهترین اقدام چیست؟
آیا تب روماتیسمی یا درمان آن بر سایر شرایط سلامتی کودک من تأثیر می گذارد؟
چه مقدار برای محدود کردن فعالیتهای فرزندم لازم دارم؟
آیا فرزند من هنوز مسری است؟ برای چه مدت؟
چه نوع پیگیری لازم است؟
آیا بروشورها یا سایر مطالب چاپ شده دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر س questionsالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن سitateال دریغ نکنید.

چه انتظاری از پزشک

پزشک شما احتمالاً از شما س askالاتی می پرسد ، مانند:

علائم کودک شما از چه زمانی شروع شده است؟
چگونه آیا آنها به مرور تغییر کرده اند؟
آیا فرزند شما اخیراً سرماخوردگی یا آنفولانزا داشته است؟ چه علائمی وجود داشت؟
آیا فرزند شما در معرض استرپتوکوک گلو قرار گرفته است؟
آیا اخیراً فرزند شما مبتلا به استرپتوکوک گلو یا تب مخملک شده است؟
اگر چنین است ، آیا فرزند شما تمام آنتی بیوتیک ها را طبق تجویز خود مصرف کرده است؟